Wątpię, czy w fotografii istnieje bardziej kontrowersyjny temat niż użycie HDR — fotografia High Dynamic Range.
Jak wyjaśnia autor David Taylor:„Aparat cyfrowy to urządzenie o niskim zakresie dynamiki”. I odkąd Daguerre zrobił swoje pierwsze zdjęcie, fotografowie pracowali nad wykorzystaniem, rozszerzeniem lub zignorowaniem tego ograniczenia… często by poprawić jakość obrazu fotograficznego, wielu by powiedziało.
Jednak nie można argumentować przeciwko HDR, gdy oglądasz obrazy poddane tej technice, jak pokazano w tej książce, gdy chcesz użyć fotografii do zarejestrowania wszystkich informacji w scenie.
Problem, i tutaj HDR przoduje, polega na tym, że masz do czynienia z obiektem o zakresie dynamicznym niemożliwym do uchwycenia przez cyfrowy czujnik. Niektórzy uciekają się do używania filtrów o neutralnej gęstości w celu dostosowania zakresu tonalnego; niektórzy po prostu czytają ekspozycję z świateł i pozwalają, aby obszary cienia zniknęły; inni wybierają obszary cieni i pozwalają wypalić światła.
HDR to technika, w której wykonujesz serię pasujących ujęć z różnymi poziomami ekspozycji:czasami trzy, pięć lub więcej. Te ujęcia są następnie łączone w oprogramowaniu i tworzonym obrazie złożonym, który zawiera wszystkie informacje zawarte w oryginałach.
Rozsądnie jeden z pierwszych rozdziałów dotyczy czujników, mądrze doradzając, że małe czujniki, jakie można znaleźć w cyfrowych kompaktach, nie są idealne do pracy z HDR, co powoduje problemy z szumem i małą głębią bitową. Dopiero gdy osiągniesz poziom kamer, które mogą rejestrować obrazy 12- lub 14-bitowe, możesz zacząć w pełni korzystać z HDR.
Wykonywanie serii pasujących, ale różniących się ekspozycji obrazów jest w zasadzie prostą praktyką:najważniejsze jest to, aby ani kamera, ani obiekt nie poruszały się podczas serii naświetleń.
Taylor opisuje podstawy, zalecając, aby ekspozycje różniły się czasem otwarcia migawki, a nie przysłoną obiektywu, ze względu na różnice w głębokości w przypadku tych ostatnich.
Sugeruje również użycie formatu pliku RAW do przechwytywania, ponieważ zawiera on wszystkie oryginalne dane obrazu, w przeciwieństwie do kompresji i zmniejszonej szczegółowości obrazu JPEG.
Sugestie dotyczące odpowiedniego oprogramowania do tego zadania:Photoshop to jedno, Photomatix Pro to drugie, plus opcja Exposure Fusion dla Lightroom.
Omówiono wybór aparatu, obiektywów, filtrów, oprogramowania i sprzętu, podobnie jak ważny temat statywów i głowic, które zapewniają mocne podparcie aparatu podczas dopasowywania ekspozycji.
Ze zdziwieniem stwierdziłem, że książka sugeruje, że nawet jeden obraz RAW może być użyty do pracy w HDR:metoda sugeruje utworzenie serii plików TIFF o różnych ekspozycjach; można je załadować do odpowiedniego oprogramowania i utworzyć obraz w pełnym zakresie tonalnym.
Jeśli interesuje Cię HDR, prawdopodobnie nie ma na rynku lepszej książki, od której możesz zacząć. Ta seria książek jest idealnym „nośnikiem” informacji na określone tematy, a informacje w nich zawarte są ciasno zapakowane, ale łatwo dostępne i mieszczące się w kieszeni dzięki rozmiarowi 18x15 cm.
Autor :D Taylor. Wydawca :Amonit Prasa. DDługość :192 stronyISBN :978 1 90770 854 1. Cena :Uzyskaj cenę za fotografię HDR (Rozszerzony przewodnik:Techniki)