Jak poprawić fotografię z długim czasem naświetlania dzięki układaniu zdjęć

Ostatnio dość popularna jest fotografia z długim czasem naświetlania, głównie w fotografii krajobrazowej. Jednym z powodów (między innymi) jest to, że dzięki długiej ekspozycji można zwizualizować scenę ze znacznie większą miękkością i harmonią w porównaniu ze standardową ekspozycją.

Dzięki szybkiej ewolucji aparatów cyfrowych jesteśmy teraz w stanie wykonywać naprawdę długie ekspozycje bez uzyskiwania tak dużego szumu cyfrowego, spowodowanego przegrzewaniem się matrycy. Co więcej, ulepszenie jakości filtra o neutralnej gęstości pozwala nam robić zdjęcia prawie bez przebarwień i bez pogorszenia ostrości.

Venezia Luca Libralato:nakładanie 3 x 260 s ekspozycji w sumie 780 s (13 minut)

Jeśli kochasz fotografię z długim czasem naświetlania i chcesz maksymalnie zwiększyć czas naświetlania, ta technika układania zdjęć z długim naświetlaniem jest dla Ciebie.

Oto krótkie wyjaśnienie techniki Long Exposure Stacking:robiąc kilka zdjęć (zwykle co najmniej 30 sekund na potrzeby tej techniki) można je łączyć, aby uzyskać wynik równoważny zdjęciu z długim czasem naświetlania z całkowitym czasem naświetlania równa (lub prawie równa) sumie klatek pojedynczej ekspozycji.

Ta technika jest głównie przydatna i zalecana do fotografii krajobrazowej, ale niektóre z jej zalet można również wykorzystać w innych rodzajach fotografii, gdzie wymagana jest maksymalna jakość z kilkuminutowym naświetleniem. Przewodnik krok po kroku skoncentruje się na fotografii krajobrazu.

Zaletami korzystania z tego podejścia jest kilka:

• Zwiększ całkowity czas ekspozycji.
• Zmniejsz szum cyfrowy i gorące piksele (zdjęcia o krótszej ekspozycji mają mniej szumu cyfrowego i gorących pikseli).
• Zmniejsz winietowanie (w tej technice użyjesz niższej mocy ND na strzał, co spowoduje mniejsze winietowanie).
• Zminimalizuj ryzyko marnowania czasu i zdjęć (wstrząsy na statywie, nagła zmiana światła itp.).
• Możliwość późniejszego decydowania o sile efektu długiej ekspozycji.

Manarola by Luca Libralato:nakładanie 3 x 260 sekund ekspozycji w sumie 780 sekund (13 minut)

Wady to:

• Nie masz jednej ekspozycji i jest to coś, co nie podoba się niektórym zasadom konkursów/konkursów.
• Do połączenia kilku ekspozycji wymagane są pewne umiejętności przetwarzania końcowego.
• Jeśli jesteś purystą – ta technika może ci się nie spodobać.

Kiedy należy użyć tej techniki:

• Jeśli chcesz zwiększyć czas ekspozycji do naprawdę wysokich wartości.
• Jeśli czujnik aparatu dodaje dużo szumu cyfrowego z powodu przegrzania.
• Jeśli nie jesteś pewien końcowego rezultatu bardzo długiej ekspozycji. Ponieważ ta technika opiera się na sumie kilku krótkich ekspozycji, możesz później łatwo zdecydować, jak długo ma być końcowa ekspozycja (sprawdź również tutaj, aby uzyskać podobne podejście:Fotografia z długim czasem naświetlania bez statywu).
• W niesprzyjających warunkach otoczenia/pogodowych możesz użyć tej techniki, aby zminimalizować ryzyko marnowania czasu ekspozycji.
• Jeśli chcesz zmaksymalizować prawdopodobieństwo, że nie przegapisz właściwego momentu w szybko zmieniającym się świetle (właściwy moment może trwać kilka sekund, jeśli naświetlasz przez kilka minut, możesz go przegapić na przykład z powodu niewłaściwego czasu naświetlania).

Zanim przejdziesz do wyjaśnienia tej techniki, musisz mieć przynajmniej kilka wymaganych umiejętności (oprócz podstaw robienia zdjęć aparatem):

1. Jak wykonać standardową fotografię z długim czasem naświetlania:możesz sprawdzić ten niesamowity samouczek autorstwa Francesco Goli, aby poprawić swoje umiejętności z długim czasem naświetlania:Przewodnik krok po kroku dotyczący fotografii z długim naświetlaniem.
2. Podstawowa znajomość Adobe Photoshop lub podobnego oprogramowania fotograficznego, która pozwala pracować nad obrazami przy użyciu warstw.

Zajmijmy się zabawną częścią:wdrożeniem stosu długiej ekspozycji!

Magia Punta Aderci Luca Libralato:nakładanie 2 x 260 sekund ekspozycji w sumie 520 sekund (8:40 min)

Krok 1:Bieg

Sprzęt fotograficzny potrzebny do tej techniki to na szczęście ten sam sprzęt, który jest potrzebny do robienia zdjęć z długim czasem naświetlania. Więc jeśli jesteś już zaznajomiony z fotografią z długim czasem naświetlania, jesteś gotowy. W przeciwnym razie oto krótka lista wszystkich narzędzi:

• Aparat cyfrowy (pozwalający na długą ekspozycję) + obiektyw (pozwalający na zamontowanie filtrów o neutralnej gęstości)
• Statyw
• Zdalny wyzwalacz (opcjonalny, ale sugerowany)
• Filtry o neutralnej gęstości (opcjonalne, jeśli fotografujesz w ciemności)

Aby uzyskać więcej informacji na temat robienia zdjęć z długim czasem naświetlania, możesz sprawdzić powiązane zasoby wymienione na dole artykułu.

Krok 2:Zaplanuj ujęcie

Nigdy nie uderzaj w migawkę bez odpowiedniego zaplanowania zdjęcia. Oczywiście istnieje wiele zmiennych, ale planowanie może odegrać najważniejszą rolę w dobrym zdjęciu. Nie lekceważ potęgi dokładnego zaplanowania zdjęcia krajobrazu – ponieważ szczęście może ci raz pomóc, ale konsekwentne planowanie fotografii zwiększy prawdopodobieństwo, że będziesz gotowy, gdy zajdą odpowiednie warunki.

Rips Of Darkness Luca Libralato:nakładanie 5 x 120 sekund ekspozycji przez łącznie 600 sekund (10 minut)

Krok 3:Zrób zdjęcia

Kiedy już zaplanujesz swoje zdjęcie i jesteś na miejscu, powinieneś zdecydować o dwóch najważniejszych rzeczach na każdym zdjęciu (przynajmniej na takim zdjęciu):kompozycja i ekspozycja (zakładając, że robisz zdjęcia krajobrazu, głębia ostrości nie powinna być w większości przypadków zmienna). Skład zależy od Twojego gustu, a ekspozycja jest sprawą złożoną i zależy od różnych czynników.

Pierwszą rzeczą, jaką zwykle robi każdy fotograf krajobrazu przed zrobieniem jakiegokolwiek zdjęcia, jest pomiar światła, aby określić czas ekspozycji. Ostateczny czas ekspozycji zależy od kilku czynników, takich jak siła wiatru, ruch chmur, przepływ wody i tak dalej. Pytanie w tym momencie brzmi:„Jak długo mam wystawiać?”.

Jeśli światło zmienia się nagle lub wieje silny wiatr, który może wstrząsnąć aparatem/statywem podczas naświetlania, możesz zdecydować się na unikanie naprawdę długich naświetleń (aby uniknąć zmarnowania ujęć lub utraty odpowiedniego światła). W tym miejscu ta technika przychodzi ci na ratunek.

Załóżmy, że chcesz mieć łącznie osiem minut ekspozycji, zamiast robić jeden plik z długim czasem ekspozycji, możesz podzielić całkowity czas ekspozycji na cztery kolejne ujęcia po dwie minuty (na przykład). Możesz swobodnie decydować o ostatecznej długości każdej ekspozycji i całkowitej liczbie ujęć, pamiętaj tylko, że jeśli planujesz układać w stosy, należy ograniczyć do minimum odstęp czasu między poszczególnymi zdjęciami. Nie trzeba dodawać, że należy uważać, aby nie ruszać statywem i aparatem pomiędzy każdym ujęciem sekwencji. Po wykonaniu kolejnych ujęć, w następnym kroku zrozumiesz, co robić podczas przetwarzania końcowego.

Zanim zaczniesz strzelać: upewnij się, że prawidłowo się skoncentrowałeś, a statyw jest stabilny (jeśli to możliwe, unikaj piasku lub nierównych podłóg).

Po strzale: upewnij się, że histogram jest w porządku, a zdjęcie jest odpowiednio wyeksponowane lub wyeksponowane w prawą stronę.

Arco Della Pace autorstwa Luca Libralato:6 ekspozycji po 130 sekund, łącznie 780 sekund (13 minut)

Krok 4:Układanie obrazów w stos

Powinieneś być teraz w domu lub w ulubionej kawiarni/pubie z laptopem i miejmy nadzieję, że przy kawie/piwie. Powinieneś pobrać wszystkie swoje ujęcia i wybrać te, które chcesz ułożyć.

Proces układania zostanie pokazany dla Adobe Photoshop (prawie każda wersja obsługuje tę funkcję), ale możesz użyć dowolnego oprogramowania, które pozwala na użycie warstw. W Photoshopie istnieją dwie różne metody, których można użyć do układania plików w stos w celu połączenia ich w symulowaną dłuższą ekspozycję:

1. Załaduj pliki do funkcji stosu (Pliki> Skrypty> Załaduj pliki do stosu)
2. Ręczne układanie

4.1 Ładowanie plików do stosu

W przypadku pierwszej metody procedura jest częściowo zautomatyzowana, ponieważ wystarczy przejść do opcji Pliki> Skrypty> Załaduj pliki do stosu

Photoshop:Załaduj pliki do stosu

Wszystko, co musisz zrobić, to wybrać pojedynczą długą ekspozycję, zaznaczyć pola Automatycznie wyrównaj obrazy źródłowe i Utwórz inteligentny obiekt .

Photoshop:Wybierz pliki i utwórz obiekt inteligentny

Po uzyskaniu nowego dokumentu z zaznaczonym obiektem inteligentnym wystarczy przejść do menu Warstwa> Obiekty inteligentne> Tryb stosu> Średnia . Spowoduje to zważenie wszystkich obrazów osadzonych w inteligentnym obiekcie, renderując je jako nowy obraz podobny do tego, który można by uzyskać przy pojedynczej długiej ekspozycji o łącznym czasie równym sumie pojedynczej ekspozycji.

Photoshop:Ustaw tryb stosu na średni

Możesz sprawdzić wynik na obrazku poniżej.

Photoshop:wynik po ułożeniu w stos

4.2 Ręczne układanie w stosy

Używając drugiej metody (którą ufam, że można stosować z każdym oprogramowaniem, które pozwala na warstwy) proces mieszania jest ręczny. Zasada jest taka, że ​​musisz dostroić krycie każdej warstwy, zmniejszając je po każdym ujęciu.

Zasada matematyczna jest następująca:każdy strzał powinien mieć krycie równe 1 podzielone przez jego pozycję w stosie. Oto tabela przedstawiająca regułę:

• Pierwsze zdjęcie (to na dole) 100% (1/1)
• Drugie zdjęcie 50% (1/2)
• Trzecie zdjęcie 33% (1/3)
• Czwarte zdjęcie 25% (1/4)
• Piąte zdjęcie 20% (1/5)
• Szóste zdjęcie 17% (1/6)
• …
• Nte zdjęcie 1/N

Ten proces dokładnie zreplikuje pierwszą metodę (wynik będzie identyczny z automatycznym stosem w trybie średniej).

Krok 4:Przepływ pracy po przetwarzaniu

W tym momencie wszystko, co musisz zrobić, to postępować zgodnie z typowym przepływem pracy przetwarzania końcowego:

• Oczyść drobinki kurzu, wyprostuj obraz, przytnij
• Dostosuj zakres dynamiczny z innymi ekspozycjami (3 lub 5 ujęć z braketingiem dla statycznych niedoświetlonych części)
• Dostosuj ekspozycję i kontrasty
• Dostosuj kolory
• Dodaj wykończenie według własnego gustu
• Eksportuj

Oto końcowy wynik przykładu

Arco Della Pace autorstwa Luca Libralato:nakładanie 6 x 130 sekund ekspozycji łącznie przez 780 sekund (13 minut)

Wnioski

Ta technika jest czasami bardzo przydatna ze względu na swoją elastyczność. Ponadto należy wziąć pod uwagę korzyści w postaci zwiększenia końcowej jakości pilnika ze względu na układanie. Udowodniono, że układając obrazy w stos można skorzystać na redukcji losowego szumu cyfrowego równego pierwiastkowi kwadratowemu z wszystkich użytych zdjęć. Na przykład, jeśli użyjesz czterech zdjęć, będziesz miał w statycznej części zdjęcia redukcję o połowę całkowitego losowego szumu cyfrowego, co jest świetnym osiągnięciem zwłaszcza w przypadku niedoświetlonych fragmentów. Ta technika jest często stosowana (nawet z pewnymi różnymi odmianami i implikacjami) w astrofotografii lub w innych dziedzinach, gdy zwiększanie czasu ekspozycji pojedynczego zdjęcia nie jest odpowiednie.

Nie wahaj się zadawać pytań w polu komentarzy poniżej, jeśli potrzebujesz pomocy lub dalszych wyjaśnień.

Powiązane zasoby:

• Przewodnik krok po kroku po fotografii z długim czasem ekspozycji autorstwa Francesco Goli
• Fotografia z długim czasem ekspozycji bez statywu autorstwa Viktora Elizarova
• Jak robić fotografię z długim czasem naświetlania i smugi świetlne w nocy Barry J Brady
• 11 akcesoriów do fotografii z długim czasem ekspozycji autorstwa Scotta Wydena Kivowitza
• 5 wskazówek dotyczących lepszej fotografii krajobrazowej z długim czasem ekspozycji autorstwa Davida Clelanda
• 8 wskazówek dotyczących fotografowania z długim czasem ekspozycji autorstwa Elliota Hooka
• 5 wskazówek, jak uzyskać ostrzejsze obrazy przy długich ekspozycjach autorstwa Kevina Choi