Czy byłeś kiedyś w miejscu ze wspaniałym widokiem i zrobiłeś zdjęcie najszerszym obiektywem, ale żałowałeś, że nie masz jeszcze szerszego, który mógłby uchwycić całą scenę?
Tak narodziła się fotografia panoramiczna w latach czterdziestych XIX wieku, kiedy to pionierzy fotografowie zaczęli używać płytek Dagerotypów połączonych razem w celu utworzenia bardzo szerokokątnych scen.
To panoramiczne zdjęcie przedstawiające San Francisco z Rincon Hill zostało sfotografowane przez Martina Behrmanxa w 1851 roku. Uważa się, że panorama początkowo miała 11 płyt, ale oryginalne dagerotypy już nie istnieją.
Obraz przedstawiający pole widzenia większe niż ludzkie oko, około 160° na 75° lub współczynnik proporcji 2:1 lub większy, może być uważany za panoramiczny.
Nawet jeśli istnieje specjalistyczny sprzęt do obrazowania panoramicznego, nadal używamy tych samych prostych technik łączenia obrazów ponad 150 lat później, ale teraz używamy aparatów cyfrowych i oprogramowania do łączenia zdjęć, aby osiągnąć podobne wyniki.
To proste i początkujące podejście do tworzenia obrazu panoramicznego takiego jak ten:
Ten niesamowity widok na most Dom Luís I w moim rodzinnym mieście Porto w Portugalii został utworzony przez połączenie czterech pionowych obrazów w panoramę o wysokiej rozdzielczości.
Fotografowanie panoramy
Aby mieć pewność, że uzyskasz dobre wyniki w łączeniu panoram, ważne jest, aby użyć ustawień ręcznych w aparacie i spróbować uzyskać podobną ekspozycję, ostrość i balans bieli na wszystkich zdjęciach.
W tym konkretnym przypadku zdjęcia zostały sfotografowane obiektywem 20 mm w pełnoklatkowym korpusie aparatu przy f/16, 1/125 i ISO100. Ostrość została ustawiona na nieskończoność, a balans bieli na 5500K.
Bardzo ważne jest również, aby obrazy nakładały się na siebie w co najmniej 30%, aby oprogramowanie mogło mieć wystarczającą liczbę pikseli, aby scalić i zapewnić płynne mieszanie.
Im bardziej rygorystyczny jesteś na etapie naświetlania obrazu, tym bardziej prawdopodobne jest, że uzyskasz lepsze wyniki w końcowym obrazie. Zalecanymi narzędziami są użycie statywu i poziomicy, ale w dzień przy dobrym oświetleniu obrazy z aparatu ręcznego mogą ujść na sucho, o ile spróbujesz podążać za linią horyzontu lub niektórymi punktami odniesienia dla nakładania się obrazów.
Liczba potrzebnych zdjęć zależy od pola widzenia, które chcesz objąć, ale zawsze staraj się sfotografować większy obszar niż potrzebujesz, aby móc przyciąć po procesie scalania. Obrazy pionowe lub pionowe są zwykle lepszą opcją, ponieważ zapewniają lepszą wysokość, a tym samym wyższą rozdzielczość końcowego obrazu.
Łączenie panoramy
Jeśli chodzi o proces zszywania, oto podstawowe kroki dla początkujących w Adobe Photoshop, ale pamiętaj, że istnieje wiele opcji oprogramowania do tego rodzaju edycji, które można posunąć dalej za pomocą zszywania pionowego, 360º lub wielorzędowego, które są o wiele bardziej skomplikowane.
- Otwórz Photoshopa
- Plik> Automatyzacja> Photomerge
- Przeglądaj i wybierz obrazy do panoramy
- Kliknij opcję „Auto” w obszarze Układ
- Kliknij opcję „Połącz obrazy razem”
- Kliknij OK, aby rozpocząć proces szycia
Otrzymasz ostateczny zszyty obraz w ten sposób:
Maski warstw są naprawdę pomocne, jeśli masz ruchome obiekty lub trudne obszary na obrazie, które wyglądają dziwnie po zszyciu i można je edytować, aby poprawić mieszanie.
Teraz możesz spłaszczyć obraz i po prostu wybrać najlepszy obszar przycinania dla swojej panoramy.
Po prostu dodaj tę technikę do swojej torby ze sztuczkami i wypróbuj ją następnym razem, gdy zobaczysz panoramiczny widok.