Kluczowe zasady przed rozpoczęciem:
* Zrozumienie światła i cienia: To jest fundamentalne. Nie tylko robisz zdjęcie; Rzeźbiasz się światłem. Zwróć szczególną uwagę na to, gdzie spada światło i kształtuje cienie.
* cel i nastrój: Portrety niskokeńskie wywołują konkretne uczucia:tajemnica, introspekcja, powaga, dramat itp. Zdecyduj, co chcesz przekazać * przed * zaczniesz.
Poradnik krok po kroku po tworzeniu portretu niskiego klucza:
1. Planowanie i przygotowanie
* temat i koncepcja:
* Wybierz temat: Kogo fotografujesz? Dobrym wyborem jest ktoś o ciekawych funkcjach lub silnej osobowości.
* Opracuj koncepcję: Jakie emocje lub historia chcesz przekazać? To poprowadzi twoje pozowanie, oświetlenie i ogólny styl.
* Wardrobe &Styling: Ciemne lub stonowane odzież działa najlepiej. Unikaj jasnych kolorów lub zajętych wzorów, które odwracają uwagę od twarzy. Pomyśl o teksturach, które mogą zostać ujawnione przez światło.
* Lokalizacja, lokalizacja, lokalizacja:
* Wybierz ciemną przestrzeń: Pokój z minimalnym światłem otoczenia jest idealny. Piwnica, narożnik pokoju z narysowanymi zasłonami, a nawet dedykowana przestrzeń studyjna.
* Rozważ tło: Chcesz ciemnego, uporządkowanego tła. Działaby ciemna ściana, czarne tło (materiał lub papier), a nawet tylko mroczny obszar.
* sprzęt:
* kamera: Każda kamera, która umożliwia ręczne sterowanie, będzie działać (DSLR, bezlusterka, a nawet smartfon z dobrą aplikacją aparatu).
* obiektyw: Południe portretowe (50 mm, 85 mm itp.) Jest idealne, ale każdy obiektyw może działać.
* źródło światła (kluczowe):
* strobe/flash: Najbardziej kontrolowana opcja. Będziesz potrzebował sposobu, aby wyzwolić go zdalnie (wyzwalacze bezprzewodowe).
* ciągłe światło: Panele LED lub zwykła lampa z ściemniaczem mogą działać. Kluczem jest kontrolowanie intensywności i kierunku światła.
* Modyfikatory (ważne): Softboxy, reflektory, snoots, siatki. Pomagają one kształtować i kontrolować światło. W przypadku niskiego klucza rzeczy takie jak snoots i siatki są przydatne do powstrzymywania światła przed rozlaniem się wszędzie.
* statyw (opcjonalnie, ale zalecany): Pomaga w stabilności, szczególnie w słabym świetle.
* Miernik światła (opcjonalnie): Dla precyzyjnej kontroli ekspozycji, ale możesz osiągnąć dobre wyniki bez użycia miernika aparatu i przeglądu zdjęć testowych.
2. Konfigurowanie oświetlenia:
To najważniejsza część. Oto kilka typowych konfiguracji oświetlenia o niskim kluczu:
* jedno światło - konfiguracja oświetlenia Rembrandt:
* Umieszczenie: Umieść źródło światła pod kątem 45 stopni na bok i lekko przed obiektem. Podnieś go nieco nad ich głową.
* cel: Chcesz stworzyć mały trójkąt światła na policzku naprzeciwko źródła światła. To jest „Patch Rembrandt”. Ta technika tworzy głębię i dramat.
* modyfikator: Zacznij od softbox, aby zmiękczyć światło, ale możesz eksperymentować z siatkami lub snoots, aby stworzyć bardziej skoncentrowane światło.
* jedno światło - oświetlenie boczne:
* Umieszczenie: Umieść źródło światła na bok tematu, tworząc silne cienie na ich twarzy.
* modyfikator: Użyj snoot lub siatki, aby powstrzymać światło i zapobiec rozlewieniu się na tło.
* jedno światło - oświetlenie tylne (oświetlenie obręczy):
* Umieszczenie: Umieść źródło światła za poddanym, lśniąc w kierunku aparatu.
* cel: To tworzy jasny zarys (obręcz) wokół tematu, oddzielając go od ciemnego tła. Musisz wystawić światło krawędzi, pozwalając przód obiektu wpaść w cień.
* dwa światła (bardziej zaawansowane):
* światło kluczowe: Twoje główne źródło światła, umieszczone jak opisano powyżej (Rembrandt lub oświetlenie boczne).
* wypełnij światło: Znacznie słabsze źródło światła (lub odbłyśnik) umieszczony po przeciwnej stronie światła kluczowego, aby lekko wypełnić cienie. Światło wypełniające powinno być znacznie przyciemnione niż światło kluczowe. Celem jest nie eliminowanie cieni, ale lekko je zmiękczyć.
Ważne względy oświetlenia:
* światło Faloff: Fotografia niskokeńska opiera się na szybkim opadieniu światła. Światło powinno być silne w pobliżu obiektu i szybko zniknąć w ciemności. Jest to osiągane przez:
* odległość: Zachowanie światła bliżej tematu zwiększa spadki.
* Modyfikatory: Używając siatków, snootów lub flag do kontrolowania rozprzestrzeniania się światła.
* Pijanie światła: Nie wskazuj światła bezpośrednio na twarz pacjenta. Kąt go lekko („piórka”), aby stworzyć bardziej miękkie, bardziej pochlebne światło.
* Kontrola mocy: Kluczem jest kontrolowanie mocy źródła światła. Zacznij od niskiej mocy i stopniowo ją zwiększ, aż osiągniesz pożądany efekt.
* Światło tła (ogólnie unikaj): W przypadku prawdziwej niskiej key nie chcesz, aby światło spadło na tle. W razie potrzeby użyj flag (czarnych tkanin lub płyt piankowych), aby zablokować światło przed tłem.
3. Ustawienia aparatu:
* Strzelaj w trybie ręcznym (M): Daje to pełną kontrolę nad ekspozycją.
* apertura: Zacznij od umiarkowanej przysłony (f/2.8, f/4, f/5.6). To da ci wystarczającą głębokość pola, aby zachować ostrą twarz. W razie potrzeby dostosuj w zależności od obiektywu i pożądanej głębokości pola.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (ISO 100, ISO 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby uzyskać dobrą ekspozycję.
* Sprawa migawki: Ustaw czas otwarcia migawki na podstawie źródła światła.
* flash/strobe: Użyj prędkości synchronizacji aparatu (zwykle około 1/200 sekundy).
* ciągłe światło: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby osiągnąć prawidłową ekspozycję.
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą, aby pasował do źródła światła (np. „Flash”, jeśli używasz stroboskopu, „Tungsten”, jeśli używasz lampy wolframowej). Możesz także ustawić go na „Auto” i dostosować się do przetwarzania końcowego.
* Tryb pomiarowy: Użyj pomiaru punktowego lub pomiaru centralnego. Pozwala to mieszać światło na twarzy pacjenta i zignorować otaczającą go ciemność.
* Focus: Skoncentruj się ostrożnie na oczach.
4. Strzelanie i pozowanie:
* Strzały testowe: Zrób mnóstwo strzałów testowych i przejrzyj je na ekranie LCD aparatu. Zwróć szczególną uwagę na atrakcje i cienie. W razie potrzeby wyreguluj ustawienia oświetlenia i aparatu.
* pozowanie:
* Subtelne pozy: Proste, eleganckie pozwy często najlepiej działają na niski kandel.
* twarze kątowe: Lekko obrócenie twarzy obiektu na bok może poprawić cienie i stworzyć bardziej dramatyczny wygląd.
* bezpośredni kontakt wzrokowy: Silny kontakt wzrokowy może być bardzo potężny w niskim portrecie.
* wyrażenie: Zachęcaj do naturalnego wyrażenia. Nie wymuszaj uśmiechu, jeśli nie wydaje się to autentyczne. Zastanów się, czy temat skupił się na myśli lub uczuciu.
* eksperyment: Nie bój się wypróbować różnych konfiguracji oświetlenia, pozów i wyrażeń. Najlepszym sposobem nauki jest eksperymentowanie i zobaczenie, co jest dla Ciebie najlepsze.
5. Procesing (edycja):
* RAW Format: Strzelaj w surowym formacie, aby zachować jak najwięcej informacji.
* oprogramowanie: Użyj oprogramowania do edycji zdjęć, takich jak Adobe Lightroom, Capture One lub Photoshop.
* Podstawowe korekty:
* Ekspozycja: Dostosuj ogólną ekspozycję. Możesz lekko przyciemnić obraz.
* kontrast: Zwiększ kontrast, aby zwiększyć cienie i wyróżnienia.
* Podprawy i cienie: Dostosuj wyświetlacze i suwaki cieni, aby dopracować zakres tonalny. Możesz przyciemnić cienie i lekko zmniejszyć atrakcje.
* białe i czarne: Dostosuj białe i czarne punkty, aby zmaksymalizować zakres tonalny.
* Lokalne korekty:
* Dodge &Burn: Użyj narzędzi Dodge i Burn, aby selektywnie rozjaśnić lub przyciemnić obszary obrazu. Można to wykorzystać do ulepszenia wyświetleń i cieni na twarzy.
* klarowność i tekstura: Użyj oszczędności i suwaków tekstur, aby dodać szczegółowe i definicji. Uważaj, aby go nie przesadzić.
* konwersja czarno -biała (opcjonalnie): Portrety niskie często wyglądają świetnie w kolorze czarno-białym.
* Redukcja szumu: W razie potrzeby zastosuj redukcję szumów, aby oczyścić hałas w cieniu.
* wyostrzenie: Zastosuj niewielką ilość wyostrzenia, aby zwiększyć szczegóły.
Wskazówki i wskazówki:
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziecie oglądać i manipulować światłem.
* przestudiuj innych fotografów: Spójrz na pracę innych tanich fotografów i przeanalizuj ich konfiguracje oświetleniowe i pozowanie.
* Używaj szczerze rekwizytów: Prosty rekwizyt może zwiększyć zainteresowanie portretem niskim klaczykiem, ale nie przesadzaj.
* Komunikuj się z tematem: Porozmawiaj ze swoim tematem podczas sesji zdjęciowej. Przekaż im opinię i zachęć ich do relaksu i bycia sobą.
* objęcie niedoskonałości: Nie bój się eksperymentować i przyjmować niedoskonałości. Czasami najciekawsze portrety to te, które łamią zasady.
Powszechne błędy, których należy unikać:
* Za dużo światła: Najczęstszym błędem jest użycie zbyt dużej ilości światła. Low key dotyczy ciemności, więc nie bój się pozwolić dominować cienie.
* nadmiernie eksponowanie: Nadmierne eksploatacja obrazu zmyje cienie i zmniejszy dramat.
* płaskie oświetlenie: Unikaj używania płaskiego, a nawet oświetlenia. To sprawi, że portret będzie wyglądał nudno i martwy.
* rozpraszające tło: Zagracone lub rozpraszające tło umknie z przedmiotem.
* słaby skupienie: Upewnij się, że skupiasz się na oczach.
* nadmiernie edycja: Uważaj, aby nie przekraczać edycji obrazu. Zbyt duże wyostrzenie, przejrzystość lub kontrast może sprawić, że portret będzie wyglądał sztucznie.
Podążając za tymi krokami i ćwicząc regularnie, możesz tworzyć oszałamiające niskie portrety, które wychwytują esencję swoich poddanych i wywołują poczucie dramatu i tajemnicy. Powodzenia!