Dlaczego f/16 był zalecany:
* Maksymalizuj głębokość pola (DOF): Głównym powodem stosowania mniejszych otworów, takich jak F/16, jest zwiększenie głębokości pola, upewnienie się, że zarówno pierwsze, jak i elementy tła są ostre. W erze filmu i ze starszymi soczewkami f/16 był często słodkim miejscem do maksymalizacji DOF bez znaczącej degradacji jakości obrazu.
Dlaczego f/16 nie zawsze jest najlepszy (i często zły pomysł):
* dyfrakcja: To największy problem. Gdy zawęzisz otwieranie otworu (zwiększając liczbę F), fale światła zginają się i zakłócają ze sobą, gdy przechodzą przez maleńki otwór. Powoduje to * zmiękczenie * całego obrazu, zmniejszając ostrość i szczegóły. Im mniejszy otwór, tym gorsza dyfrakcja. W wielu nowoczesnych soczewkach dyfrakcja staje się zauważalna w f/11 i jest dość znacząca przy f/16 lub f/22. Zasadniczo handlujesz ostrością na głębię pola, a często ostrość jest ważniejsza.
* Rozmiar czujnika ma znaczenie: Wpływ dyfrakcji jest bardziej wyraźny na kamery z mniejszymi czujnikami (np. Smartfony, mikro cztery trzecie) niż na kamery z większymi czujnikami (np. Pełna klatka). Prawdopodobnie zobaczysz dyfrakcję rujnującą obraz w f/11 w aparacie Micro Four Thirds, podczas gdy może to być akceptowalne w czujniku pełnej ramki (choć nadal obecne).
* Wymagania światła: Za pomocą mniejszej apertury, takiej jak f/16 zmniejsza ilość światła wchodzącego do aparatu. Oznacza to, że będziesz potrzebować wolniejszego czasu otwarcia migawki lub wyższego ISO. Wolniejsze czasy otwarcia migawki zwiększają ryzyko rozmycia ruchu (od koktajlu wiatru lub aparatu), a wyższy ISO wprowadza więcej hałasu do obrazu. Możesz potrzebować statywu na f/16, nawet w umiarkowanie jasnych warunkach.
* Jakość soczewki ma znaczenie: Tani obiektyw będzie działać słabo we wszystkich otworach, a zatrzymanie się na F/16 nie naprawi magicznie swoich braków. Jednak wysokiej jakości obiektyw często zapewnia wyjątkową ostrość przy szerszych otworach, takich jak f/8 lub f/11.
* Układanie ostrości jako alternatywy: Ta technika polega na robieniu wielu zdjęć tej samej sceny w różnych punktach skupienia, a następnie scalanie ich w przetwarzaniu końcowym. Pozwala to osiągnąć maksymalną ostrość od pierwszego planu do tła bez poświęcania jakości obrazu z powodu dyfrakcji. Możesz użyć szerszego apertury (np. F/8 lub f/11) i zachować ostrość, jednocześnie utrzymując niższy czas otwarcia ISO i szybszy czas otwarcia migawki.
Więc jaka * jest * najlepsza otwór do fotografii krajobrazowej?
„Najlepsza” otwór zależy od wielu czynników:
* pożądana głębokość pola: Ile sceny musisz się skupić? Rozwiązująca Vista może wymagać więcej DOF niż zbliżenia kwiatów.
* ostrość soczewki: Znajdź „słodki punkt” swojego obiektywu - otwór, w którym wytwarza najostrzejsze obrazy. Informacje te często można znaleźć w recenzjach soczewek (np. W witrynach takich jak DXOMark lub Lensrentals). Zazwyczaj jest to około f/5.6 do f/8, ale różni się w zależności od soczewki.
* Rozmiar czujnika: Wpisaj na sposób, w jaki dyfrakcja wpłynie na twój obraz w różnych otworach.
* Warunki oświetlenia: Ile światła jest dostępnych?
* Temat: Czy istnieją poruszające się elementy (takie jak woda lub chmury), które wymagają określonego czasu otwarcia migawki?
* pożądany efekt twórczy: Czy chcesz wyodrębnić płytką głębokość pola?
Ogólne wytyczne:
* Zacznij od f/8 lub f/11: Są to często dobre punkty wyjścia do osiągnięcia równowagi między głębokością pola a ostrością.
* Rozważ f/5.6 - f/8: W sytuacjach, w których głównym problemem jest maksymalna ostrość lub podczas układania skupienia.
* Użyj tylko f/16 lub mniejszych jako ostateczności: Gdy ekstremalna głębokość pola jest absolutnie konieczna i jesteś świadomy potencjału dyfrakcji. Zamiast tego rozważ stosowanie skupienia.
* eksperyment: Najlepszym sposobem na określenie optymalnego otworu jest eksperymentowanie z własnym sprzętem i stylem fotografowania. Zajmij ujęcia testowe w różnych otworach i przeanalizuj wyniki na ekranie komputera.
Podsumowując, zasada „f/16 i być tam” jest przestarzała i powinna zostać porzucona. Fotografia krajobrazowa polega na podejmowaniu świadomych decyzji w oparciu o określone warunki sceny, sprzęt i pożądany wynik. Zrozumienie kompromisów między głębią pola, ostrością i innymi czynnikami ma kluczowe znaczenie dla tworzenia oszałamiających obrazów krajobrazowych.