i. Kluczowe rozważania:
* Kontrola światła: Jest to *kluczowe *. Musisz być w stanie zapobiec trafieniu światła.
* odległość: Odległość między tematem a tłem jest twoim najlepszym przyjacielem. Im dalej, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że tło będzie oświetlone światłem pacjenta.
* Ekspozycja: Porozmawiaj poprawnie dla swojego tematu. Czarne tło jest tworzone przez * brak * światła, a nie niedocenianie całego obrazu.
ii. Metody i techniki:
a. Za pomocą oświetlenia studyjnego:
Daje to najwięcej kontroli.
1. Konfiguracja:
* czarne tło: Użyj czarnej tkaniny (aksamit, muślin lub bezproblemowy papier), pomalowanej czarnej ścianie, a nawet dużego, ciemnego pokoju. Matowe powierzchnie są lepsze, aby uniknąć odbicia.
* Umieszczenie tematu: Ustaw swój temat * daleko * od tła. Dobry punkt wyjścia jest co najmniej 6-8 stóp. Im dalej, tym lepiej, zwłaszcza jeśli używasz większych źródeł światła.
* oświetlenie: Użyj jednego lub więcej świateł skoncentrowanych * tylko * na swoim temacie. Celem jest zapobieganie rozlaniu się światła na tło.
2. Opcje oświetlenia:
* jedno światło (najłatwiejsze):
* Umieszczenie: Ustaw światło na bok tematu, lekko z przodu. To tworzy pochlebny cień i wymiar.
* Modyfikatory: Użyj softboxa lub parasola, aby rozproszyć światło, aby uzyskać bardziej miękki, przyjemniejszy efekt. Drzwi stodoły lub snoot mogą pomóc kontrolować rozlanie światła. Reflektor naprzeciwko światła może odbić się od niektórych światła wypełnienia z powrotem na obiekcie.
* dwa światła (więcej kontroli):
* światło kluczowe: Główne źródło światła, ustawione zgodnie z opisem powyżej.
* wypełnij światło: Słabsze źródło światła (lub reflektor), ustawione naprzeciwko światła kluczowego, aby wypełnić cienie i zmniejszyć kontrast.
* Rim Light/Hair Light (do separacji):
* Umieszczony za tematem, wskazując na tył głowy. Stwarza to subtelną atrakcję, która oddziela podmiot od tła. Użyj siatki lub snoot, aby precyzyjnie kontrolować światło.
3. pomiar i ekspozycja:
* Użyj światła: Jest to najdokładniejszy sposób na określenie ekspozycji. Miernik światło spadające na twarz pacjenta i odpowiednio ustaw otwór i migawkę. Zignoruj tło.
* chimping i regulacja: Zrób strzał testowy i przejrzyj histogram. Upewnij się, że badany jest odpowiednio odsłonięty, a tło jest całkowicie czarne (brak danych po lewej stronie histogramu). W razie potrzeby dostosuj oświetlenie i/lub ustawienia aparatu. W razie potrzeby zmniejsz rozlanie światła na tle.
b. Używanie naturalnego światła w pomieszczeniach:
Trudniejsze, ale możliwe.
1. Lokalizacja:
* okno: Znajdź pokój z dużym oknem, który zapewnia światło kierunkowe.
* ciemne tło: Użyj ciemnej ściany lub powiesić czarną szmatkę za tematem.
* odległość: Ustaw swój temat tak daleko od tła, jak to możliwe.
2. Technika:
* Pozycjonowanie: Umieść temat w pobliżu okna, ale nie bezpośrednio przed nim. Nieco ich pod kątem, aby złapać światło.
* Kontrola światła: Użyj zasłon lub żaluzji, aby kontrolować intensywność światła. Rozprowadź światło za pomocą czystej zasłony lub panelu dyfuzyjnego, aby uzyskać bardziej miękki efekt.
* Ekspozycja: Metr światła na twarzy pacjenta. Może być konieczne nieco przełomowe, aby uzyskać dobrą ekspozycję na ten temat i upewnić się, że tło pozostanie ciemne.
* reflector: Użyj reflektora, aby odbijać światło z powrotem w cienie.
c. Używanie flash na kamerze (trudne, wymaga umiejętności):
Jest to najtrudniejsza i najmniej niezawodna metoda bez znaczących możliwości kontroli flash. Zasadniczo polega na użyciu lampy błyskowej z ręcznymi ustawieniami mocy, siatką lub snootem oraz mnóstwem eksperymentów. Unikaj wskazywania lampy błyskowej bezpośrednio na obiekt, ponieważ prawdopodobnie również rozjaśni tło.
d. Używanie dostępnego światła na zewnątrz (bardzo trudne):
Niezwykle trudne do osiągnięcia * prawdziwego * czarnego tła w świetle dziennym. Często opiera się na znalezieniu bardzo konkretnych warunków i znacznym przetwarzaniu. Zazwyczaj obejmuje:
* Deep Shade: Umieszczenie tematu w głębokim cieniu od bezpośredniego światła słonecznego.
* tło: Ciemny lub zacieniony obszar daleko za tematem.
* Ekspozycja: Niezmniejszając strzał, skupiając się na prawidłowej ekspozycji na twarz pacjenta.
* Processing: Znaczące przyciemnienie tła w edycji oprogramowania.
iii. Procesing (edycja):
* niezbędne do naturalnego światła i lampy lampy tekstowej: Edycja jest prawie zawsze wymagana do doskonalenia czarnego tła.
* Dostosowania:
* poziomy/krzywe: Użyj ich, aby przyciemnić cienie i pogłębić czarne.
* Dodge and Burn: Użyj tych narzędzi, aby udoskonalić atrakcje i cienie na twarzy pacjenta i przyciemnić wszelkie obszary tła, które nie są całkowicie czarne.
* selektywne korekty: Użyj narzędzi do maskowania, aby odizolować tło i dokonać korekt bez wpływu na temat.
iv. Wskazówki i wskazówki:
* pióra i włosy: Uważaj na bezpańskie włosy lub pierzaste krawędzie, ponieważ mogą one wyodrębnić na czarnym tle. Zastanów się nad użyciem światła do włosów lub ostrożnego retuszu.
* odzież: Rozważ odzież podmiotu. Ciemne ubranie wtopi się w tło, a jaśniejsze ubrania zapewnią większy kontrast.
* ton skóry podmiotu: Dostosuj swoje oświetlenie, aby uzupełnić odcień skóry pacjenta.
* eksperyment: Nie bój się eksperymentować z różnymi konfiguratorami oświetlenia i ustawieniami aparatu, aby znaleźć to, co działa dla Ciebie najlepsze.
* strzelaj w surowym: Pliki RAW dają większą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w tworzeniu portretów z czarnym tłem.
v. Rozwiązywanie problemów:
* szare tło: Oznacza to, że światło uderza w tło. Zwiększ odległość między podmiotem a tłem, zmniejsz rozlanie światła za pomocą modyfikatorów lub przyciemnij tło w przetwarzaniu.
* ostre cienie: Zmiękcz światło za pomocą dyfuzora, dodaj światło wypełniające lub użyj reflektora.
* Przekręcony temat: Zmniejsz moc światła, zwiększyć czas otwarcia migawki lub zmniejszyć przysłonę.
* podmiot niedoświetlony: Zwiększ moc światła, zmniejsz czas otwarcia migawki lub zwiększ przysłonę.
Rozumiejąc zasady kontroli światła, odległości i ekspozycji, możesz tworzyć oszałamiające portrety z urzekającymi czarnymi tłem. Powodzenia!