1. Planowanie i przygotowanie:
* koncepcja:
* nastrój: Określ wrażenie, że chcesz wywołać. Niskik często przekazuje powagę, introspekcję, tajemnicę lub siłę. Niech to poprowadzi wyraz, pozę i odzież twojego podmiotu.
* Temat: Wybierz temat, którego cechy i osobowość zostaną wzmocnione przez dramatyczne oświetlenie. Badani o silnej strukturze kości i interesujących funkcjach często działają dobrze.
* odzież: Wybierz ciemniejsze ubrania (czarne, granatowe, głębokie szarości, ciemne odcienie klejnotów), które będą wtopić się w cienie. Unikaj jasnych kolorów lub wzorów, które odwracają uwagę od twarzy.
* sprzęt:
* kamera: Każda kamera z ręcznymi elementami sterującymi będzie działać. DSLR lub aparat bezlusterkowy zapewnia największą elastyczność.
* obiektyw: Obiektyw portretowy (50 mm, 85 mm lub podobny) jest idealny do izolowania tematu i tworzenia płytkiej głębokości pola (rozmyte tło).
* źródło światła: To najważniejszy element. Opcje obejmują:
* Studio Strobe (z modyfikatorem): Najbardziej kontrolowana opcja. Softbox, danie piękności lub snoot pomogą ukształtować światło.
* Bezgazowy (Flash): Bardziej przenośny niż stroboskop. Będziesz potrzebował stojaka i ewentualnie modyfikatora.
* Światło ciągłe (panel LED): Łatwy w użyciu, ale może nie być tak potężny jak stroboskop.
* naturalne światło (okno): Może działać, ale musisz dokładnie kontrolować światło i cień. Pojedyncze okno z bezpośrednim zablokowanym światłem jest idealne.
* tło: Niezbędne jest ciemne tło. Działa czarny materiał, ciemne papierowe tło, a nawet ciemna ściana. Upewnij się, że nie odzwierciedla światła łatwo.
* Light Stand: Do montażu źródła światła.
* Modyfikator światła (opcjonalnie): Softbox, parasol, reflektor, snoot, drzwi stodoły. Pomagają one kształtować i kontrolować światło.
* reflector (opcjonalnie): Aby odbić niewielką ilość światła z powrotem w cienie. Do pogłębiania cieni można również użyć czarnego odbłyśnika.
* statyw (opcjonalnie): Dla ostrych, stabilnych strzałów, szczególnie w słabym świetle.
* Lokalizacja: Pokój, w którym można kontrolować światło otoczenia. Idealnie, pokój z minimalnym wyciekiem światła.
2. Konfigurowanie strzału:
* Ustaw swój temat: Umieść temat przed ciemnym tłem. Rozważ ich pozę. Ramiona nieco obrócone na bok mogą zwiększyć zainteresowanie.
* Ustaw swoje światło: Tutaj dzieje się magia. Zacznij od jednego źródła światła. Eksperymentuj z tymi pozycjami:
* oświetlenie boczne: Umieść źródło światła z boku pacjenta (pod kątem 45-90 stopni). To stworzy silne cienie i podświetli tekstury. To klasyczna konfiguracja niskiego klucza.
* Oświetlenie tylne (światło obręczy): Umieść światło za przedmiotem, aby stworzyć wokół nich jasny zarys.
* Top Lighting: Umieść światło nad obiektem, podnosząc je w dół. Może tworzyć dramatyczne cienie pod oczami i podbródkiem.
* Lighting: Odmiana oświetlenia bocznego światła jest umieszczana lekko do przodu i z boku obiektu, tworząc mały cień w kształcie pętli poniżej nosa.
* Dostosuj odległość światła i moc: Im bliżej źródła światła, tym bardziej miękkie światło. Im dalej, tym trudniejsze światło. Dostosuj moc źródła światła, aby osiągnąć pożądany poziom jasności i głębokości cienia.
* Kontroluj światło otoczenia: Wyłącz wszelkie inne światła w pokoju. Zamknij zasłony lub rolety, aby zablokować światło zewnętrzne. Chcesz, aby Twoje pojedyncze źródło światła było dominujące.
3. Ustawienia aparatu:
* Strzelaj w trybie ręcznym (M): Daje to największą kontrolę nad twoją ekspozycją.
* ISO: Zacznij od najniższego możliwego ISO (np. ISO 100), aby zminimalizować hałas. Zwiększ tylko, jeśli to konieczne, aby osiągnąć dobrą ekspozycję.
* apertura: Wybierz przysłonę, która daje pożądaną głębokość pola. Szerszy apertura (np. F/2.8, f/4) stworzy płytką głębokość pola, rozmywając tło i izolując podmiot. Węższa otwór (np. F/8, f/11) zwiększy głębokość pola, utrzymując więcej obrazu. Rozważ historię, którą chcesz opowiedzieć.
* Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby osiągnąć prawidłową ekspozycję. Zacznij od czasu otwarcia migawki, która pozwala poprawnie zobaczyć obraz w wizjerze lub na ekranie LCD. Jeśli używasz stroboskopu, twój czas otwarcia migawki będzie ogólnie ograniczony prędkością synchronizacji aparatu (zwykle około 1/200 sekundy).
* Bilans biały: Ustaw saldo białe, aby pasowały do źródła światła. Na przykład, jeśli używasz stroboskopu, ustaw bilans biały na „Flash”. Jeśli używasz panelu LED, ustaw go na „Tungsten” lub „Światło dzienne” w zależności od temperatury kolorów światła. W przypadku strzelania w RAW możesz to dostosować w przetwarzaniu po przetwarzaniu.
* Tryb pomiarowy: Użyj pomiaru punktowego, aby pomieścić twarz pacjenta, w szczególności jaśniejsze obszary (policzek lub czoło), aby zapewnić właściwe ujawnienie tematu.
4. Wykonanie strzału:
* ostrożnie skupiaj się: Skoncentruj się na oczach swojego pacjenta. Ostre skupienie jest kluczowe dla portretu.
* Obserwuj cienie: Zwróć szczególną uwagę na cienie na twarzy pacjenta. Czy są zbyt surowi? Zbyt miękki? Dostosuj źródło światła i modyfikator, aby osiągnąć pożądany efekt.
* Dostosuj i udoskonal: Nie bój się eksperymentować. Przesuń źródło światła, zmień pozę obiektu i dostosuj ustawienia aparatu, aż uzyskasz żądany wygląd.
* weź wiele strzałów: Zrób mnóstwo zdjęć. Niewielkie różnice w pozie i oświetlenia mogą mieć duże znaczenie.
5. Procesing (edycja):
* surowe przetwarzanie: Jeśli strzelisz na surowo, dostosuj ekspozycję, równowagę białą, kontrast i cienie w surowym procesorze (np. Adobe Camera Raw, Lightroom).
* kontrast: Nieznacznie zwiększyć kontrast, aby zwiększyć dramatyczny efekt.
* Shadows: Pogłębiaj cienie, aby stworzyć bardziej niski wygląd.
* Podprawy: Uważaj, aby nie wydmuchać najważniejszych atrakcji.
* Dodge and Burn: Użyj technik Dodge i Burn, aby selektywnie rozjaśnić i przyciemnić obszary obrazu. Może to pomóc wyrzeźbić twarz i zwrócić uwagę na określone cechy.
* wyostrzenie: Zastosuj niewielką ilość wyostrzenia, aby wydać szczegóły.
* Czarno -biała konwersja (opcjonalnie): Portrety niskie często wyglądają oszałamiająco w kolorze czarno-białym.
Wskazówki dotyczące sukcesu:
* Komunikuj się z tematem: Kieruj je po pozowaniu i ekspresji. Spraw, aby czują się komfortowo.
* eksperyment: Nie bój się wypróbować różnych konfiguracji światła, pozów i wyrażeń.
* start proste: Zacznij od jednego źródła światła i prostego tła. Po opanowaniu podstaw możesz zacząć dodawać większą złożoność.
* Przykłady badań: Spójrz na niskie portrety innych fotografów, aby uzyskać inspirację.
* Ćwicz, ćwicz, ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w tworzeniu niskich portretów.
* Rozważ historię tematu: Portret powinien coś powiedzieć. Jakie jest uczucie tematu? Jaka jest ich osobowość? Spróbuj uchwycić tę esencję na obrazie.
* Uważaj na Catchlights: Catchlights (odbicia źródła światła) w oczach pacjenta są bardzo ważne. Ożywają oczy i dodają iskrę osobowości.
Postępując zgodnie z tymi krokami i wskazówkami, możesz tworzyć oszałamiające niskie portrety, które są zarówno dramatyczne, jak i urzekające. Powodzenia!