Metoda 1:Za pomocą soczewki przechylania
Jest to metoda „prawdziwej” przesunięcia przechylania, oferująca najlepszą kontrolę i potencjalnie bardziej naturalne wyniki.
* Zrozumienie soczewek przesunięcia pochylenia: Te soczewki pozwalają na * przechylenie * płaszczyzny soczewki względem płaszczyzny czujnika i * przesunięcia * soczewki w poziomie lub w pionie.
* tilt: Służy przede wszystkim do kontrolowania płaszczyzny ostrości. Zwykle płaszczyzna ostrości jest równoległa do czujnika. Przechylanie pozwala stworzyć cienki kawałek ostrości, rozmyte obszary zarówno przed, jak i za nią. To właśnie daje efekt miniaturowy.
* shift: Służy do skorygowania zniekształceń perspektywy, szczególnie w fotografii architektonicznej. W portrecie przesuwanie się może być przydatne do lekkiego zmiany kadrowania bez fizycznego poruszania pozycji aparatu.
* sprzęt:
* soczewki przechylania: Canon, Nikon, Samyang/Rokinon i inne marki oferują soczewki przechylania. Rozważ ogniskową. Dłuższe ogniskowe (85 mm, 90 mm itp.) Są ogólnie preferowane do portretów, a szersze kąty mogą być bardziej odpowiednie do portretów środowiskowych.
* CZŁOWIEKA CZASU: Każdy korpus kamery kompatybilny z wybranym obiektywem przesunięcia przechylania będzie działać.
* konfiguracja i technika:
1. zamontować soczewkę: Przymocuj soczewkę przesunięcia pochylenia do aparatu.
2. Kompozycja: Zdecyduj, w jaki sposób chcesz oprawić swój temat. Rozważ tło i sposób interakcji z niewyraźnymi obszarami. Sukces portretu przesunięcia pochylenia w dużej mierze opiera się na kompozycji i obszarach, które wybierzesz.
3. Focus: Jest to *kluczowe *. Skoncentruj się na * dokładnym * punkcie, który chcesz być ostry. Często będą to oczy podmiotu. Użyj ręcznego ostrości. Widok na żywo z skupieniem się na szczycie lub powiększenie jest wysoce zalecany do precyzyjnego skupienia.
4. regulacja przechylania: Tutaj dzieje się magia. Zacznij od osi pochylenia (kierunek pochylenia) poziomy do ziemi.
* Powoli dostosuj * ilość * pochylenia. Obejrzyj obraz w wizjerze lub na ekranie LCD. Zobaczysz płaszczyznę zmiany ostrości i obszary zarówno przed, jak i za rozmyciem punktu ogniskowego. Im bardziej stosujesz, tym cieńsza staje się płaszczyzna ostrości, a tym silniejszy efekt miniaturowy.
* Eksperymentuj z * kierunkiem * pochylenia. Obracanie osi pochylenia może zmienić orientację ostrej płaszczyzny. Na przykład możesz przechylić, aby ostrość przebiegła przez twarz pacjenta od jednego ucha do drugiego.
5. apertura: Użyj umiarkowanie szerokiej apertury (np. F/2.8 do F/5.6), aby zwiększyć płytką głębokość efektu pola. Szerszy przysłona jeszcze bardziej zatarje obszary poza wynikiem, ale może również sprawić, że skupienie się jeszcze bardziej krytyczne. Zatrzymaj się na nieco szerszą ostrą płaszczyznę.
6. Strzały testowe: Zrób kilka ujęć testowych, dostosowując pochylenie i otwór, aż osiągniesz pożądany efekt.
7. Drobna: Zwróć uwagę na umieszczenie ostrego obszaru. Czy to dokładnie tam, gdzie chcesz? Czy rozmyte obszary dodają obrazu lub odwracają się od niego?
8. Rozważ zmianę: Użyj Shift tylko wtedy, gdy musisz subtelnie dostosować kadrowanie bez przesuwania aparatu. Jest rzadziej stosowany w przesunięciu przechylenia portretowym niż przechylenie.
* Kluczowe rozważania dotyczące techniki obiektywu:
* Cierpliwość: Fotografia przechylania z obiektywem wymaga cierpliwości i praktyki. Opanowanie subtelnych dostosowań wymaga czasu.
* Eksperymenty: Nie bój się eksperymentować z różnymi kątami pochylenia, otworami i kompozycjami.
* subtelność: Czasami mniej jest więcej. Niewielka ilość pochylenia może być bardziej skuteczna niż skrajne przechylenie.
* Zrozumienie osi pochylenia: Wizualizuj płaszczyznę ostrości. Gdzie to przebiega przez temat? Jak to wchodzi w interakcję z tłem?
Metoda 2:Symulacja przesunięcia przechylania w oprogramowaniu (Photoshop, GIMP itp.)
Ta metoda oferuje większą elastyczność po fakcie, ale może nie wyglądać tak naturalnie, jak przy użyciu prawdziwego soczewki przesunięcia.
* Strzelanie do symulacji:
* ostry obraz: Uchwyć bardzo ostry obraz o stosunkowo płytkiej głębokości pola, jeśli to możliwe (osiągnięte z szerokim otworem). Pomoże to sprzedać efekt.
* odpowiedni temat i tło: Wybierz temat i tło, które dobrze nadałyby efekt miniaturowy. Prostsze tła często działają najlepiej.
* Kroki w Photoshopie (zasady ogólne mają zastosowanie do innego oprogramowania):
1. Otwórz obraz: Otwórz swój obraz w Photoshopie.
2. Konwertuj na obiekt inteligentny (opcjonalnie, ale zalecany): Kliknij prawym przyciskiem myszy warstwę w panelu warstw i wybierz „Konwertuj na Smart Obiekt”. Pozwala to dokonywać niezniszczających korekt.
3. Dodaj rozmycie przesunięcia pochylenia: Przejdź do filtra> Blur> Tilt-Shift.
4. Dostosuj rozmycie: Filtr przesunięcia pochylenia w Photoshopie ma obszar kontrolny z dwoma ciągłymi liniami i dwoma przerywanymi liniami.
* Linie ciągłe: Zdefiniuj obszar doskonałego skupienia. Wszystko * między * te linie będą ostre.
* linie przerywane: Zdefiniuj obszar stopniowego rozmycia. Rozmycie wzrośnie, gdy odejdziesz od tych linii.
* Center Dot: Środkowa kropka pozwala przesunąć cały efekt rozmycia, aby kontrolować, gdzie jest ostry obszar.
* Blur Slider: Dostosuj suwak „rozmycia”, aby kontrolować intensywność rozmycia poza obszarem ostrości.
* Odkształcenie: Możesz użyć suwaka Odkształcenia, aby dodać nieco korekty perspektywicznej.
* Uchwyt obrotowy: Pozwala obrócić kąt przesunięcia przechylania.
5. Udoskonal maskę (w razie potrzeby): Wbudowany rozmycie może nie izolować twojego tematu. Możesz udoskonalić efekt za pomocą maski warstwowej:
* Dodaj maskę warstwy do rozmytej warstwy (warstwa> Maska warstwy> Ujawnij wszystko).
* Użyj miękkiego pędzla (czarny, aby się ukryć, biały do odsłonięcia), aby pomalować maskę i dopracować obszary, które są niewyraźne lub ostre. Na przykład możesz selektywnie wyostrzyć pewne szczegóły, które zostały przypadkowo zamazane.
6. Dostosuj kolor i kontrast (opcjonalnie): Często niewielki wzrost nasycenia i kontrastu może zwiększyć efekt miniaturowy. Użyj warstw regulacji (krzywe, poziomy, wibrację), aby dopracować obraz.
7. Dodaj szum (opcjonalnie): Dodanie odrobiny szumu może dodatkowo zwiększyć „mały” charakter obrazu. Przejdź do filtra> szum> Dodaj szum. Użyj niewielkiej ilości monochromatycznego szumu.
* Wskazówki dotyczące symulacji cyfrowej:
* subtelność jest kluczowa: Przesunięcie rozmycia może sprawić, że efekt będzie wyglądał sztucznie. Zacznij od subtelnego rozmycia i stopniowo zwiększ go, aż osiągniesz pożądany wynik.
* Rozważ tło: Tło odgrywa kluczową rolę w sprzedaży efektu. Wybierz tło, które nie ma zbyt wielu rozpraszających elementów.
* Udoskonal maskę: Zwróć szczególną uwagę na krawędzie rozmytych obszarów. Udoskonal maskę, aby zapewnić bezproblemowe przejście między ostrymi i rozmytych obszarów.
* Dopasuj rozmycie do głębokości: Pamiętaj, jak działa głębokość pola w prawdziwym życiu. Rozmycie powinno stopniowo rosnąć, tym dalej coś jest z płaszczyzny ogniskowej. Oprogramowanie powinno naśladować ten stopniowy wzrost.
* Eksperymentuj z gradientami: Niektóre oprogramowanie pozwala tworzyć bardziej złożone gradienty dla rozmycia, umożliwiając bardziej realistyczne symulacje.
Ogólne wskazówki dotyczące portretów przechylania (niezależnie od metody):
* Wybierz odpowiedni temat: Portrety przesunięcia przechylania najlepiej działają z przedmiotami, które mają jasne, dobrze zdefiniowane funkcje.
* Zwróć uwagę na oświetlenie: Dobre oświetlenie jest niezbędne dla każdego portretu, ale jest szczególnie ważne dla portretów przesunięcia. Miękkie, nawet oświetlenie może pomóc w bardziej naturalnym wyglądzie.
* Eksperymentuj z różnymi kątami: Spróbuj strzelać z różnych stron, aby zobaczyć, jak efekt przesunięcia przechylania oddziałuje z przedmiotem i tłem. Nieco podwyższona pozycja kamery często poprawia uczucie „miniaturowego”.
* Bądź kreatywny: Fotografia przechylania to technika kreatywna, więc nie bój się eksperymentować i wypróbować nowe rzeczy.
Rozumiejąc zasady fotografii przechylania i ćwiczenia z prawdziwym obiektywem lub oprogramowaniem, możesz stworzyć unikalne i przekonujące portrety wyróżniające się z tłumu. Powodzenia!