1. Aperture (F-stop):
* Najważniejszy czynnik: Przysłona jest rozmiar otworu w obiektywu, przez który przechodzi światło. A szerszy otwór (dolna liczba f, jak f/1.4, f/1.8, f/2.8) Tworzy płytszą głębokość pola, co oznacza, że mniejszy obszar obrazu jest w centrum uwagi. To jest * * podstawowy sposób zatarcia tła.
* jak to działa: Szerszy apertura pozwala na wprowadzanie kamery więcej światła, co wymaga szybszych czasów otwarcia migawki lub niższych ISO. Płytka głębokość pola koncentruje się na twoim obiekcie, rozmywając wszystko inne.
* Ćwicz: Eksperymentuj z różnymi ustawieniami przysłony, aby zobaczyć, jak wpływają one na rozmycie tła. Zacznij od najszerszego otworu, na który pozwala obiektyw i stopniowo zawęzić go, aż uzyskasz pożądany efekt.
* Rozważ: Bardzo szerokie otwory (takie jak f/1.2 lub f/1.4) mogą być trudne do doskonałego ostrości, szczególnie w przypadku poruszających się przedmiotów. Możesz uzyskać nieco bardziej miękki obraz na ten temat, jeśli nieco się skupiasz.
2. Ogniskowa:
* Dłuższe ogniskowe: Używanie dłuższego obiektywu ogniskowego (np. 85 mm, 135 mm, 200 mm) naturalnie ściska tło i sprawia, że wydaje się bardziej niewyraźne, nawet przy tej samej aperturze co krótszy obiektyw.
* Dlaczego to działa: Dłuższe ogniskowe powiększają zarówno podmiot, jak i tło, ale tło staje się bardziej niewyraźne w stosunku do obiektu. Wymagają również większej odległości między kamerą a obiektem, co dodatkowo przyczynia się do rozmycia tła.
* Zalecany zakres: 85mm to 135mm is a popular range for portrait photography. Te ogniskowe zapewniają dobrą równowagę między izolacją podmiotu a perspektywą pochlebną.
* Uważaj na zniekształcenie: Soczewki bardzo szerokokątne (np. 16 mm, 24 mm) na ogół nie są używane do portretów zbliżenia, ponieważ mogą zniekształcać rysy twarzy.
3. Odległość podataku:
* większa odległość =więcej rozmycia: Im dalszy podmiot pochodzi z tła, tym rozmycie będzie tło.
* Technika: Ustaw swój obiekt daleko od wszelkich rozpraszających elementów w tle. Pomoże to w ich izolacji i stworzeniu czystszego, bardziej niewyraźnego tła. Nawet kilka dodatkowych stóp może mieć zauważalną różnicę.
* Znalezienie idealnych lokalizacji: Lokalizacje zwiadowcze w celu znalezienia obszarów o tłach, które są daleko lub naturalnie nie do nacisku (np. Gęste liście, odległe budynki).
4. Rozmiar czujnika:
* Większe czujniki są lepsze: Kamery z większymi czujnikami (np. Pełna ramka, średnia format) wytwarzają płytszą głębokość pola w tej samej otworze i ogniskowej w porównaniu z kamerami z mniejszymi czujnikami (np. APS-C, Micro cztery trzecie).
* Dlaczego: A larger sensor needs to capture more light, which allows you to use wider apertures more easily without overexposing the image.
* Współczynnik upraw: Jeśli używasz aparatu z czujnikiem upraw (takim jak APS-C), musisz rozważyć współczynnik upraw przy wyborze soczewki. Na przykład obiektyw 50 mm na aparacie APS-C o współczynniku uprawy 1,5x będzie miał podobne pole widzenia do obiektywu 75 mm na pełnej klatki. Aby osiągnąć tę samą płytką głębokość pola, możesz potrzebować obiektywu z szerszym maksymalnym otworem na kamerze czujnika upraw.
5. Technika skupienia:
* Dokładne skupienie jest kluczowe: Dokładne skupienie jest niezbędne do stworzenia niewyraźnego tła. Jeśli twój przedmiot nie jest w ostrym skupieniu, cały obraz będzie wyglądał miękki i nieprofesjonalny.
* Punkty fokusowe: Użyj odpowiedniego punktu skupienia aparatu, aby upewnić się, że najważniejsza część twojego tematu (zwykle oczy) jest skupiona.
* Tryby ostrości: Rozważ użycie trybu ostrości, takiego jak „jednopunktowy autofokus” (AF-S lub jeden strzał w AF) dla pacjentów stacjonarnych lub „ciągłego autofokusu” (AF-C lub AI Servo AF) dla poruszających się przedmiotów.
* Ręczne skupienie: W trudnych sytuacjach lub na wyjątkowo płytką głębię pola może być konieczne ręczne skupienie, aby osiągnąć doskonałą ostrość.
* eye-af: Wiele nowoczesnych kamer ma funkcje „oczu”, które mogą automatycznie wykrywać i skupić się na oczach pacjenta, znacznie poprawiając dokładność skupienia.
Praktyczne wskazówki i przykłady:
* Portrety zewnętrzne:
* Znajdź lokalizację o naturalnie niewyraźnym tle, takim jak pole kwiatów, las lub zbiornik wodny.
* Ustaw swój temat daleko od tła.
* Użyj szerokiej apertury (np. F/2.8 lub szerszego) i dłuższego obiektywu ogniskowego (np. 85 mm lub 135 mm).
* Portrety wewnętrzne:
* Użyj dużego okna jako źródła światła i ustaw badany w pobliżu.
* Utwórz odległość między przedmiotem a tłem za pomocą dużego pomieszczenia lub poruszania mebli.
* Użyj soczewki o szerokim otworze (np. F/1.8 lub szerszym) i soczewce o dłuższej ogniskowej.
* Przykładowe ustawienia:
* Kamera pełna ramka: Obiektyw 85 mm, f/2.0, przedmiot 10 stóp od tła.
* Aps-C kamera: Obiektyw 50 mm, f/1.8, przedmiot 8 stóp od tła.
Processing (używaj oszczędnie):
* Podczas gdy powyższe techniki są najlepszymi sposobami osiągnięcia autentycznego bokeh, * możesz * poprawić efekt w oprogramowaniu do przetwarzania końcowego (takiego jak Photoshop lub Lightroom) za pomocą narzędzi takich jak:
* Gaussian Blur: Użyj filtra promieniowego, aby selektywnie zacierać tło.
* Maski głębokości: Niektóre oprogramowanie pozwala tworzyć maski głębokości w celu dokładnego rozmycia obszarów na podstawie ich odległości od punktu centralnego.
* ostrożność: Przesunięcie tła Rozmycie w przetwarzaniu po przetwarzaniu może wyglądać sztucznie. The best results come from getting it right in-camera.
w podsumowaniu:
Aby konsekwentnie osiągnąć piękne rozmyte tła w fotografii portretowej, skup się na tych kluczowych elementach:
1. apertura: Użyj szerokiej apertury (niski numer F).
2. ogniskowa: Użyj dłuższego obiektywu ogniskowego.
3. Odległość podataku: Maksymalizuj odległość między poddanym a tłem.
4. Rozmiar czujnika: Większy czujnik ułatwi to.
5. Focusing: Zapewnij idealne skupienie się na oczach poddanego.
Opanowując te techniki, będziesz na dobrej drodze do przechwytywania oszałamiających portretów z pięknie rozmytym tłem, które zwracają uwagę widza na twój temat. Powodzenia!