1. Koncepcja i planowanie:
* Zdefiniuj swój nastrój: Jakie uczucie chcesz wywołać? Rezonstruowanie, poważne, eleganckie, tajemnicze? Wpłynie to na twoje oświetlenie i pozowanie wyboru.
* Rozważania przedmiotowe: Czy Twój temat ma silne funkcje, które będą odpowiednie do dramatycznego oświetlenia? Pomyśl o ich odcieniu skóry; jaśniejsza skóra będzie odzwierciedlała więcej światła, a ciemniejsza skóra pochłania więcej.
* Wardrobe: Ciemne lub neutralne odzież jest ogólnie lepsza. Unikaj wszystkiego zbyt jasnego lub rozpraszającego, co spowoduje skupienie. Rozważ tekstury (aksamit, skóra), które ładnie reagują na pojedyncze źródło światła.
* makijaż: Jeśli używany jest makijaż, pomyśl o ulepszeniu najważniejszych i cieni. Trochę konturowania może być bardzo skuteczne.
* Lokalizacja: Potrzebujesz miejsca, w którym możesz kontrolować światło otoczenia. Studio jest idealne, ale będzie również działać pokój z grubymi zasłonami.
* Gear:
* kamera: Każda kamera, która umożliwia ręczne sterowanie, będzie działać (DSLR, bezlusterka, a nawet niektóre smartfony z trybem pro).
* obiektyw: Obiektyw portretowy jest idealny (50 mm, 85 mm lub dłużej), ale można również użyć obiektywu zoomu wokół tych ogniskowych.
* źródło światła:
* Strobe/Bezgislight (zalecany): Zapewnia potężne i kontrolowane światło.
* Światło ciągłe (panel LED itp.): Łatwiej zobaczyć efekt w czasie rzeczywistym, ale często mniej potężny.
* Nawet lampa stołowa może działać w szczypcie!
* Modyfikator światła (kluczowy):
* softbox: Mała softbox nieco zmiękczy światło, ale nadal utrzyma go kierunkiem.
* Grid: Jeszcze bardziej ogranicza światło dla bardzo skoncentrowanej wiązki.
* snoot: Stożkowy kształt, który tworzy niewielki okrąg światła. (DIY z kartonem!)
* drzwi stodoły: Pozwól ci kształtować światło.
* statyw (zalecany): Zwłaszcza jeśli używasz wolniejszych czasów otwarcia migawki.
* ciemne tło: Niezbędne jest czarne tło (materiał, papier, a nawet tylko ciemna ściana).
* Opcjonalnie:
* reflektor (czarny lub srebrny/biały): Czarny, aby wchłonąć światło, srebrny/biały, aby dodać subtelne wypełnienie.
* Miernik światła: Dla precyzyjnej ekspozycji (szczególnie z strobami).
2. Ustawienia aparatu (tryb manualny to klucz):
* ISO: Zacznij od najniższego natywnego ISO w swoim aparatu (zwykle 100 lub 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ tylko, jeśli to konieczne, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* apertura: Wybierz otwór, który daje pożądaną głębokość pola. Aby uzyskać płytką głębokość pola (rozmyte tło), użyj szerszego otworu, takiego jak f/2.8, f/4 lub f/5.6. Jeśli chcesz uzyskać więcej twarzy, użyj mniejszej apertury, takiej jak f/8 lub f/11. Pamiętaj, że szerszy apertura wpuszcza więcej światła, a mniejsza apertura wpuszcza mniej światła.
* Sprawa migawki: Ustaw czas otwarcia migawki na podstawie źródła światła.
* Strobe/Bezgislight: Twój czas otwarcia migawki będzie ogólnie ograniczony prędkością synchronizacji aparatu (zwykle około 1/200 lub 1/250. sekundy). Użyj czasu otwarcia migawki * przy lub poniżej * prędkości synchronizacji. Jeśli istnieje, kontroluje światło otoczenia.
* ciągłe światło: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję na podstawie dostępnego światła. Możesz potrzebować wolniejszego czasu otwarcia migawki.
* Bilans biały: Ustaw saldo białe, aby pasowały do źródła światła (np. „Flash” dla strobes lub niestandardowe bilans białych). Strzelanie w formacie RAW pozwoli ci dostosować równowagę białą w przetwarzaniu po przetwarzaniu.
* Tryb pomiarowy: Ustaw tryb pomiaru na „Pomiarkę” i ustaw go w najjaśniejszy punkt na twarzy pacjenta.
3. Konfiguracja oświetlenia:
Tutaj dzieje się magia. Eksperyment! To tylko punkty początkowe:
* pojedyncze światło, kątowe: Najczęstsza konfiguracja. Umieść źródło światła po jednej stronie obiektu, lekko z przodu. Nieco to rozlicz. To stworzy dramatyczne cienie po przeciwnej stronie twarzy.
* odległość: Im bliżej światła, tym bardziej się wydaje. Im dalej, tym trudniej.
* modyfikator: Jeśli używasz siatki, umieść ją bezpośrednio na źródle światła. Jeśli używasz drzwi stodoły, zamknij je, aż uzyskasz ilość światła, jak chcesz na krawędzie ramki.
* Rembrandt Lighting: Klasyczna technika oświetlenia portretowego. Ustaw źródło światła, aby utworzyć mały trójkąt światła na policzku naprzeciwko źródła światła. Często osiąga się to poprzez umieszczenie światła nieco wyżej i z boku.
* Podświetlenie (zaawansowane): Światło umieszczone za tematem, tworząc światło obręczy i sylwetkę. To jest bardzo dramatyczne. Będziesz musiał trzymać tło wystarczająco daleko od tylnego światła, aby nie zostało wysadzone światłem.
* Za pomocą reflektora (ostrożnie): Jeśli cienie są * zbyt * ciemne, użyj * czarnego * odbłyśnika, aby wchłonąć światło i stwórz więcej kontrastu lub reflektora * białego/srebrnego * do * subtelnie * odbijaj * maleńki * lekki z powrotem w stronę cienia. Celem nie jest wyeliminowanie cieni, ale po prostu zmiękczenie ich w razie potrzeby.
4. Umieszczenie i pozowanie tematu:
* Umieszczenie: Umieść swój obiekt w dużej odległości od tła, aby uniknąć niechcianych cieni na tle.
* pozowanie:
* kąt twarzy: Nieco obrócenie tematu na światło stworzy bardziej interesujące cienie.
* podbródek/up: Eksperymentuj z lekko przechylonym podbródkiem lub w górę, aby podkreślić niektóre cechy.
* Wygląda: Zastanów się, gdzie patrzy przedmiot. Patrzenie w światło może stworzyć poczucie dramatu.
* Hands: Zwróć uwagę na ręce. Czy są zrelaksowani? Czy dodają do historii?
* Komunikacja: Podaj swój temat jasny kierunek i informacje zwrotne. Pomóż im się zrelaksować i czuć się komfortowo.
5. Robienie strzałów:
* Weź zdjęcia testowe: Zanim zorganizujesz pozę przedmiotu, wykonaj strzały testowe z stojakiem, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję i oświetlenie.
* Sprawdź swój histogram: Upewnij się, że nie przycinasz wyświetlania lub cieni. Histogram powinien być zepchnięty w lewo (ciemniejsze tony), ale nie całkowicie odcięte.
* ostrożnie skupiaj się: Skoncentruj się na oczach.
* strzelaj w surowym: Daje to największą elastyczność w przetwarzaniu.
6. Przetwarzanie (niezbędne):
* RAW konwersja: Otwórz swoje pliki RAW w Adobe Camera Raw, Lightroom, przechwytywaj jeden lub preferowany surowy procesor.
* ekspozycja i kontrast: Dostosuj ekspozycję i kontrast, aby zwiększyć nastrój. Nieco niedostosowanie może często pomóc.
* Podprawy i cienie: Dostosuj wyróżnienia i cienie, aby kontrolować zakres dynamiczny.
* czarne i białe: Ustaw czarno -białe punkty dla maksymalnego kontrastu.
* wyostrzenie: Wyostrz obraz selektywnie, koncentrując się na oczach i innych kluczowych obszarach.
* Redukcja szumu: W razie potrzeby zastosuj redukcję szumów, zwłaszcza jeśli musiałeś użyć wyższego ISO.
* Dodge and Burn: Użyj technik unikania i spalania, aby jeszcze bardziej poprawić atrakcje i cienie, prowadząc oko widza.
* ocenianie kolorów (opcjonalnie): Subtelna ocena kolorów może zwiększyć ogólny nastrój. Rozważ desaturowanie kolorów, aby podkreślić monochromatyczny charakter.
* Crop: Uprawa dla najlepszego kompozycji.
Ważne wskazówki dotyczące fotografii o niskiej klawiszu:
* Przyjmuj ciemność: Nie bój się głębokich cieni. Są kluczowym elementem fotografii o niskiej klawiszu.
* Kontroluj światło otoczenia: Wyeliminuj jak najwięcej światła otoczenia. To jest kluczowe.
* eksperyment: Wypróbuj różne pozycje oświetlenia, modyfikatory i pozowanie, aby zobaczyć, co działa najlepiej.
* Ćwicz: Fotografia niskokeńska wymaga praktyki. Nie zniechęcaj się, jeśli twoje pierwsze próby nie są idealne.
* Nie przesadzaj: Subtelność jest kluczowa. Unikaj nadmiernego przetwarzania lub tworzenia zbyt ostrych cieni.
* Obserwuj inne portrety o niskim kluczu: Przestudiuj pracę fotografów, których podziwiasz, aby uczyć się z ich technik.
Podążając za tymi krokami i eksperymentując z różnymi technikami, możesz tworzyć oszałamiające portrety niskie, które uchwycają nastrój i opowiedzieć historię. Powodzenia!