1. Zrozum swój cel i zakres:
* , dla jakiego rodzaju projektu jest? Czy chodzi o film, animację, komiks, grę wideo, prezentację, stronę internetową czy coś innego? Rodzaj projektu wpłynie na poziom szczegółowości i skupienie się na twoich scenariuszach.
* Jaki jest cel scenariusza? Czy to do:
* Wizualizujesz przepływ sceny?
* Zaplanuj kąty kamery i ruch?
* Zdefiniuj działania i wyrażenia postaci?
* Przedstaw pomysł klientowi lub zespołowi?
* Jaka jest grupa docelowa dla scenorysu? Czy jesteś jedynym używającym go, czy też będzie udostępniany innym? To określi, jak jasny i szczegółowy musisz być.
* Jaki jest zakres scenariusza? Czy masz scenorys całego projektu, czy tylko określoną scenę? Znajomość zakresu pomaga zarządzać czasem i zasobami.
2. Awaria skryptu (jeśli dotyczy):
* Przeczytaj skrypt (lub zarys): Dokładnie zrozum materiał źródłowy.
* Zidentyfikuj kluczowe momenty: Wybierz najważniejsze sceny lub działania, które posuną historię do przodu lub są znaczące wizualnie. Te chwile staną się indywidualne panele.
* Zwróć uwagę na dialog i efekty dźwiękowe: Podkreśl odpowiedni dialog, który musi być zawarty w panelach scenariuszy, a także wszelkie ważne efekty dźwiękowe lub wskazówki muzyczne.
3. Wybierz swoje medium:
* cyfrowe:
* Oprogramowanie do scenariuszy: Storyboarder, Storyboard Pro, Adobe Creative Suite (Photoshop, Illustrator), Toon Bomb Storyboard Pro, Frameforge. Programy te oferują funkcje takie jak gotowe szablony, narzędzia do rysowania, ustawienia kątowe kamery oraz możliwość dodawania notatek i dźwięku.
* Rysowanie tabletów: Wacom, XP-Pen, Huion.
* Ogólne oprogramowanie ilustracyjne: Pocreate, Clip Studio Paint.
* tradycyjne:
* papier: Użyj szablonów scenorystycznych (łatwo znaleziono online) lub po prostu narysuj własne siatki panelowe na papierze.
* ołówki, długopisy, markery: Wybierz preferowane narzędzia do rysowania.
* gumka: Do korygowania błędów.
4. Utwórz panele:
* narysuj panele: Utwórz siatkę prostokątów na papierze lub cyfrowo. Liczba paneli zależy od długości i złożoności sceny. Ogólną wytyczną jest użycie jednego panelu na kluczową akcję lub strzał z kamery.
* Skoncentruj się na kompozycji: Rozważ te elementy dla każdego panelu:
* Kąt kamery: Zdecyduj się na kąt kamery dla każdego strzału. Wspólne kąty obejmują:
* * Na poziomie oczu:* Perspektywa neutralna.
* * Wysoki kąt:* Kamera spoglądająca w dół na temat (sprawia, że temat wydaje się mniejszy lub słabszy).
* * Niski kąt:* Kamera patrząc na temat (sprawia, że obiekt wydaje się większy lub mocniejszy).
* * Holenderski kąt (lub kąt kątowy):* Przechylona kamera (tworzy poczucie niepokoju lub dezorientacji).
* * Over-the-ranking:* Patrząc na temat zza ramienia innej osoby.
* strzał z kamery: Określ kadrowanie tematu w ujęciu:
* * Ekstremalne szerokie ujęcie (EWS):* Pokazuje rozległy krajobraz, często używany do ustanowienia ustawienia.
* * Szeroki strzał (WS):* Pokazuje temat w ich środowisku.
* * Średni ujęcie (MS):* Pokazuje temat z talii w górę.
* * Zbliżenie (Cu):* Pokazuje twarz podmiotu lub mały obiekt.
* * Ekstremalne zbliżenie (ECU):* Pokazuje konkretny szczegół, taki jak oko lub usta.
* Zasady składowe: Pomyśl o zasadzie trzeciej, wiodących linii i innych zasad projektowania wizualnego, aby tworzyć atrakcyjne wizualnie i skuteczne panele.
* naszkicuj kluczową akcję: Nie martw się o idealne rysunki. Skoncentruj się na jasnym przekazywaniu działania, emocji i środowiska. Użyj prostych kształtów i linii do reprezentowania znaków i obiektów. Pomyśl o:
* Posta posta: Jak ustawiane są postacie? Co oni robią? Ich język ciała powinien przekazywać swoje emocje i intencje.
* Środowisko: Dołącz wystarczającą ilość szczegółów, aby ustalić ustawienie.
* Ruch: Użyj strzałek, aby wskazać ruch znaków, obiektów lub aparatu. (np. PAN, TILT, ZOOM).
* Dodaj szczegóły (opcjonalnie): Po zakończeniu podstawowego szkicu możesz w razie potrzeby dodać więcej szczegółów. Może to obejmować:
* Wyrażenia twarzy: Pokaż emocje bohaterów.
* oświetlenie i cienie: Wskaż kierunek i intensywność światła.
* kolor: (Opcjonalnie) Użyj koloru, aby wyróżnić ważne elementy lub stworzyć określony nastrój.
5. Dodaj notatki i dialog:
* dialog: Zapisz każdy odpowiedni dialog ze skryptu bezpośrednio poniżej odpowiedniego panelu. Użyj znaków cytatowych.
* Uwagi działania: Dodaj notatki o:
* Ruchy aparatu (patelnia, pochylenie, zoom, dolly, utwór).
* Efekty dźwiękowe (SFX).
* Wskazówki muzyczne.
* Emocje lub motywacje charakteru.
* Przejścia między scenami (zanikaj, zanikaj, wycier).
* Wszystko, co pomaga wyjaśnić scenę.
* Numery panelu: Numer każdy panel sekwencyjnie dla łatwego odniesienia.
6. Przejrzyj i zrewiduj:
* przejrzyj całą scenariusz: Sprawdź jasność, spójność i przepływ logiczny. Czy scenariusz dokładnie reprezentuje skrypt (jeśli dotyczy)?
* Uzyskaj informacje zwrotne: Pokaż swoje scenariusz innym i poproś o ich opinie. Czy panele są łatwe do zrozumienia? Czy historia dobrze płynie?
* Rewizuj w razie potrzeby: Na podstawie własnej recenzji i informacji zwrotnych od innych dokonaj wszelkich niezbędnych zmian na scenariuszu.
Wskazówki dotyczące skutecznego scenariusze:
* Utrzymuj proste: Nie daj się zarzucić szczegółowo. Należy skupić się na przekazywaniu kluczowych momentów i działań.
* bądź spójny: Utrzymuj spójny styl wizualny w całym scenariuszu.
* Użyj jasnych i zwięzłych notatek: Upewnij się, że Twoje notatki są łatwe do zrozumienia.
* Pomyśl wizualnie: Użyj języka wizualnego, aby opowiedzieć historię. Nie polegaj zbytnio na tekście.
* Ćwicz: Im bardziej scenorys, tym lepiej się przy tym będziesz.
* objęcie niedoskonałości: Storyboard mają być szkicami. Nie dąż do artystycznej doskonałości; Skoncentruj się na komunikacji.
Przykład:
Powiedzmy, że scenariusz scena z filmu, w którym postać, Anna, schodzi ciemną aleją i słyszy hałas.
Panel 1:
* strzał: EWS (Extreme Wide Shot)
* Opis: Długa, wąska aleja. Ciemne i brudne. Puszki na śmieci przepełniają się. Światła uliczne słabo rozświetlają scenę.
* Uwagi: „Ustanowienie ustawienia. Atmosfera jest złowieszczo”.
Panel 2:
* strzał: MS (średnie strzały)
* Opis: Anna, młoda kobieta, idzie ostrożnie po uliczce. Ma na sobie kurtkę, a jej głowa jest opuszcza.
* Uwagi: „Anna waha się. Rozgląda się nerwowo”.
Panel 3:
* strzał: Cu (zbliżenie)
* Opis: Twarz Anny. Wygląda na zaskoczoną.
* Uwagi: „Anna słyszy hałas. Strach jest widoczny w jej oczach”.
* dialog: (Poniżej panelu) Anna:„Cześć?”
Panel 4:
* strzał: WS (szeroki strzał)
* Opis: Anna przestaje chodzić. Rozgląda się, próbując zlokalizować źródło hałasu. W tle cień migoczy.
* Uwagi: „Budowa napięcia. Publiczność nie wie jeszcze, co za nią jest”.
* dźwięk: SFX:„Szelerzający dźwięk”
Jest to uproszczony przykład, ale pokazuje podstawowe zasady scenariusze.
Postępując zgodnie z tymi krokami i wskazówkami, możesz tworzyć skuteczne scenariusze, które pomogą Ci zaplanować i wizualizować Twoje projekty. Powodzenia!