Ostrzegam Cię od razu; ten post nie jest dla wszystkich. Niektóre aparaty mają możliwość precyzyjnej regulacji autofokusa. Dla tych, którzy mają model aparatu, który pozwala na dokładną regulację, sprawdzanie dokładności ostrości może być ważne, szczególnie podczas robienia zdjęć makro, gdzie precyzyjna ostrość jest bardziej istotna. Dla przeciętnego strzelca regulacja milimetrowa może nie być tak istotna.
Po pierwsze, oto lista modeli kamer, o których wiadomo, że mają możliwość dokonywania mikroregulacji. Ta lista nie jest kompletna, więc sprawdź w instrukcji obsługi aparatu, czy ta funkcja jest dla Ciebie dostępna:
- Canon (50D, 7D, 5DMkII, 1DMkIII, 1DMkIV, 1DsMkIII, 1DIV)
- Nikon (D7000, D300, D300s, D700, D3, D3s, D3x)
- Sony (A850, A900)
- Olimpus (E-30, E-620)
- Pentax (K20D, K7D)
Wysłano mi urządzenie z datacolor, które pomaga w sprawdzaniu ostrości. Z pewnością możesz stworzyć własne urządzenie, ponieważ zasada jest prosta:ustaw ostrość kamery na znanym płaskim obiekcie, a następnie zmierz przód lub tył do miejsca, w którym faktycznie skupia się kamera. Czas i know-how potrzebne do wykonania dokładnego urządzenia byłyby prawdopodobnie porównywalne z sugerowaną ceną producenta w wysokości 59 USD za Datacolor LensCal.
Uzyskaj cenę za system kalibracji soczewek Datacolor DC SLC100 SpyderLensCal na Amazon.
Proces
Aby sprawdzić autofokus aparatu i obiektywu (ten test najlepiej przeprowadzić z każdą używaną kombinacją obiektywu/aparatu) albo potrzebujesz dwóch statywów, albo płaskiej powierzchni. LensCal jest wyposażony w otwór do mocowania statywu i zawiera poziomicę.
Upewnij się, że zarówno kamera, jak i LensCal są wypoziomowane, dokładnie prostopadłe i na tej samej wysokości. Jest to bardzo ważne, ponieważ ustawienie aparatu w jedną lub drugą stronę lub skierowanie aparatu nieco na bok spowoduje błąd w wynikach. W moim przypadku użyłem tabeli i poziomicy. Wyłącz funkcje redukcji drgań/stabilizacji obrazu.
Oświetlenie jest ważne, ale nie bardzo krytyczne, co oznacza, że konfiguracja studia nie jest wymagana. Upewnij się, że cel jest jasny z przodu. Wybrałem słoneczny dzień, kiedy słońce było nieco poza południem, aby zapewnić wystarczające oświetlenie.
datacolor zauważa, że odległość od obiektywu do celu powinna być około 5 do 10 razy większa od ogniskowej. Obiektyw powinien być również całkowicie zbliżony, jeśli jest to obiektyw zmiennoogniskowy. Na przykład obiektyw 100 mm powinien znajdować się w odległości 500 mm-1000 mm. Niektórzy producenci aparatów mogą mieć inne zalecenia. Przysłona obiektywu również powinna być całkowicie otwarta (najniższa możliwa wartość dla tej ogniskowej) i najlepiej używać trybu priorytetu przysłony. Otwarta przysłona zapewni płytką głębię ostrości, ułatwiając dostrzeżenie różnic w punktach ogniskowych. Aby pomóc w oglądaniu obrazu po wykonaniu zdjęcia, zdecydowanie sugeruję używanie najniższej czułości ISO, jaką możesz osiągnąć. Powinno być dostępne dużo światła, więc niskie ISO nie będzie problemem.
Przy włączonym autofokusie wybierz punkt ostrości w środku obszaru docelowego. Ważne jest, aby aparat nie wybierał punktu z linijki, dlatego sugerowany jest ręczny wybór punktu ostrości. A teraz zrób zdjęcie.
Proponuję zaimportować zdjęcie do komputera w celu sprawdzenia. Niektórzy używają ekranu w swoim aparacie, co zapewnia pełną dokładność, jakiej szukają, ale nie polecam go używać. Na powyższym ujęciu wygląda na to, że mój aparat ponownie ustawia ostrość; skupia się zbyt daleko do tyłu. Odnotowuję to, sprawdzając, czy 0 jest najostrzejszym punktem na obrazie. Oto powiększenie powyższego obrazu 1:1 (kliknij, aby uzyskać pełny rozmiar).
Nie mam najlepszego wzroku na świecie, ale widzę, że obszar za 0 jest bardziej ostry niż obszar przed 0. Czy jest ogromny ? Nie, ale jest to zauważalne. Wybrałem punkt około czterech kroków wstecz od zera, ponieważ uważałem, że jest w centrum uwagi. Następnie dokonałem regulacji w moim aparacie. W dzisiejszych czasach Canon ma łatwy do zrozumienia symbol (kiedyś mówił do przodu i do tyłu, co dezorientowało niektórych ludzi). W tym przypadku ustawiam ostrość do tyłu o 4 milimetry, ponieważ ogniskowanie było wsteczne.
Następnie ponownie strzelam do celu, aby sprawdzić ostrość.
Czy zmiana jest ogromna? Nie. I miejmy nadzieję, że nie będzie to również dla ciebie. Czasami używałbym powiększenia 3:1 w Lightroomie, aby to sprawdzić, ale przy tym powiększeniu trudno to naprawdę powiedzieć. Najlepiej sprawdza się 1:1.
Aby zobaczyć, jak daleko mogą być rzeczy, oto dwa ujęcia dostosowane do -20 (przyciąganie ostrości bliżej kamery, tworzenie większej ostrości z przodu) i +20 (wprost przeciwnie).
Największe pytanie, jakie wielu z was zada; czy cena jest warta wyniku? Jeśli masz wiele kombinacji aparatów i obiektywów, to urządzenie może ci dobrze służyć (zwłaszcza w aparacie takim jak Canon 7D, który pozwala na zapisanie ustawień dla każdego używanego obiektywu). Jeśli robisz zdjęcia makro, to urządzenie również Ci się przyda, bo na tym dystansie często liczą się milimetry. Wreszcie, jeśli jesteś profesjonalistą i zależy Ci na ścisłym skupieniu, to urządzenie pomoże, zwłaszcza jeśli wypożyczysz obiektywy lub ulepszysz korpus aparatu (składa się na płasko, aby ułatwić przechowywanie).
Dla przeciętnego użytkownika powiedziałbym, że wynik może nie uzasadniać kosztów. W takim przypadku alternatywną metodą może być strzelenie do płaskiego, kontrastowego celu i przejście przez wszystkie 40 dostępnych regulacji (jeśli kamera ma -20 i +20). Następnie przejrzyj na komputerze i zgadnij, który z nich jest najbardziej skoncentrowany. Jest to z pewnością bardziej czasochłonne i wymaga pewnej ręki, ponieważ wykonujesz około 120 naciśnięć przycisków w menu aparatu.
Sprawdź system kalibracji soczewek Datacolor DC SLC100 SpyderLensCal na Amazon.