1. Planowanie i opowiadanie historii:
* Poznaj swoją historię i cele sceny: Zanim jeszcze pomyślisz o wizualizacje, zrozum, co chcesz osiągnąć dzięki scenie. Jakie emocje chcesz wywołać? Jakie informacje o fabule należy przekazać? Jaki jest wewnętrzny stan postaci?
* silna struktura narracyjna: Dobrze zorganizowana scena ma wyraźny początek, środek i koniec. Powinno to przyczynić się do ogólnego rozwoju fabuły lub postaci.
* Metafory podtekstowe i wizualne: Użyj elementów wizualnych, aby komunikować rzeczy, które nie są wyraźnie określone w dialogu. Zamknięte drzwi mogą reprezentować izolację, migocząca świeca może oznaczać zanikającą nadzieję.
* tempo: Kontroluj rytm sceny. Powolne tempo może powodować napięcie lub podkreślać spokojne chwile. Szybkie tempo może budować emocje lub pilność.
2. Kompozycja i kadrowanie:
* Zasada trzeciego: Podziel ramkę na dziewięć równych części z dwoma poziomymi i dwoma pionowymi liniami. Umieszczenie kluczowych elementów wzdłuż tych linii lub na ich skrzyżowaniach tworzy bardziej atrakcyjny wizualnie i zrównoważony kompozycję.
* wiodące linie: Użyj linii (dróg, ogrodzenia, rzek itp.), Aby poprowadzić oko widza do głównego tematu lub stworzyć poczucie głębokości.
* przestrzeń ujemna: Puste obszary wokół obiektu mogą stworzyć poczucie izolacji, przestronności lub oczekiwania.
* Ramowanie w ramce: Użyj elementów na pierwszym planie (okna, drzwi, łuki), aby obramować temat i dodać głębokość i kontekst.
* Symetria i asymetria: Symetria może stworzyć poczucie porządku i stabilności. Asymetria może powodować napięcie i zainteresowanie wizualne.
* na pierwszym planie, midround, tło: Użyj tych warstw, aby stworzyć głębokość i zainteresowanie wizualne.
* Kąt kamery:
* pozioma oczu: Neutralny, powiązany.
* Wysoki kąt: Sprawia, że temat wydaje się wrażliwy lub mały.
* niski kąt: Sprawia, że temat wydaje się potężny lub imponujący.
* kąt holenderski (przechylony): Tworzy poczucie niepokoju, dezorientacji lub chaosu.
* Over-the-ramię (OTS): Pokazuje związek między dwoma postaciami.
3. Oświetlenie:
* Trzypunktowe oświetlenie: Standardowa konfiguracja oświetlenia za pomocą światła kluczowego (główne źródło światła), wypełnij światło (w celu zmiękczenia cieni) i podświetlenie (w celu oddzielenia obiektu od tła).
* naturalne światło: Użyj naturalnego światła na swoją korzyść, ale pamiętaj o porach dnia i warunkach pogodowych. Reflektory mogą pomóc odbijać światło i wypełnić cienie.
* sztuczne światło: Eksperymentuj z różnymi rodzajami sztucznego światła (wolfram, fluorescencyjny, LED), aby stworzyć różne nastroje.
* Temperatura kolorów: Ciepłe światło (żółtawo/pomarańczowe) może stworzyć przytulne lub nostalgiczne uczucie. Cool Light (niebieskawe) może powodować poczucie chłodu lub niepokoju.
* twarde vs. miękkie światło: Hard Light tworzy ostre cienie, a miękkie światło tworzy bardziej rozproszone cienie.
* Silhouette: Podświetlenie tematu do stworzenia ciemnego zarysu.
* Chiaroscuro: Używając silnych kontrastów między światłem i ciemnością, aby stworzyć dramatyczny efekt.
4. Ruch kamery:
* strzały statyczne: Może stworzyć poczucie stabilności lub obserwacji.
* Pan: Poziomy ruch aparatu na stałej osi.
* tilt: Pionowy ruch aparatu na stałej osi.
* Zoom: Zmiana ogniskowej soczewki, aby podmiot wydaje się bliżej lub dalej.
* Dolly (Shoting Shot): Kamera porusza się po torze lub dolly, podążając za przedmiotem lub ujawniając środowisko.
* strzał dźwigu: Kamera porusza się pionowo na dźwigu, umożliwiając szeroki zakres perspektyw.
* Handheld: Tworzy poczucie bezpośredniości i realizmu. (Używaj oszczędnie i z kontrolą!)
* steadicam: Zapewnia płynny ruch aparatu, gdy operator spaceruje lub działa.
5. Projektowanie dźwięku:
* Diegetic Sound: Dźwięk, który pochodzi z sceny (dialog, efekty dźwiękowe, muzyka z radia itp.).
* Niedetic Sound: Dźwięk dodany w postprodukcji (wynik muzyczny, narracja itp.).
* Efekty dźwiękowe: Użyj efektów dźwiękowych, aby poprawić realizm i wpływ sceny.
* Foley: Tworzenie efektów dźwiękowych poprzez nagrywanie codziennych dźwięków w studio.
* atmosfe: Szum w tle sceny (np. Wiatr, ruch, ptaki).
* Silence: Brak dźwięku może być równie potężny jak dźwięk.
6. Edycja:
* ograniczenie akcji: Przejście między strzałami podczas ruchu w celu stworzenia płynnego przepływu.
* Montage: Sekwencja krótkich ujęć używanych do kompresji czasu lub przekazywania określonego nastroju.
* cięcie krzyżowe (edycja równoległa): Przecinanie dwóch różnych scen, które mają miejsce jednocześnie.
* skok Cut: Nagłe przejście między ujęciami, które powoduje wstrząsający efekt. (Używaj celowo)
* l-cut i j-cut: Audio z jednego strzału krwawi do następnego, tworząc gładsze przejście. L Audio z pierwszego strzału trwa do drugiego strzału. A dźwięk J z drugiego ujęcia rozpoczyna się przed wizualnym cięciem.
7. Efekty wizualne (VFX):
* Służy do poprawy realizmu, stworzenia niemożliwych scenariuszy lub dodania wizualnego stylu. Od subtelnych ulepszeń (np. Usuwanie wad) po pełne środowiska CGI.
Kluczowe rozważania dotyczące osiągnięcia „filmowego” wyglądu:
* współczynnik kształtu: Rozważ użycie szerszego współczynnika kształtu (np. 2.39:1 lub 2.35:1), aby stworzyć bardziej filmowy wygląd. Można to osiągnąć poprzez przycinanie w postprodukcji.
* głębokość pola: Płytką głębokość pola (w której tylko niewielka część obrazu jest skupiona) można wykorzystać do zwrócenia uwagi na temat i stworzenia poczucia oddzielenia od tła. Wymaga to użycia szerszych otworów (niższe liczby F-stop).
* Gradowanie kolorów: Dostosowanie kolorów materiału w postprodukcji w celu stworzenia określonego nastroju lub estetyki.
* wybór obiektywu: Różne soczewki tworzą różne perspektywy. Soczewki szerokokątne mogą wyolbrzymić odległość i sprawić, że scena jest większa. Teobiektyki kompresuj przestrzeń i spraw, aby obiekt wyglądał bliżej.
* Rozdzielczość i szybkość klatek: Chociaż 4K jest powszechne, rozdzielczość nie jest czynnikiem * tylko *. Rozważ liczbę klatek na sekundę - 24 fps to tradycyjna kinowa liczba klatek na sekundę.
* Projektowanie produkcji i kostiumy: Ogólny wygląd sceny ma kluczowe znaczenie. Konsekwentne palety kolorów, autentyczne rekwizyty i dobrze zaprojektowane kostiumy przyczyniają się do kinowego doświadczenia.
Ważne notatki:
* Ćwicz i eksperymenty: Najlepszym sposobem nauki tych technik jest ćwiczenie i eksperymentowanie. Strzelaj do filmów testowych, obejrzyj filmy i przeanalizuj, w jaki sposób filmowcy używają tych elementów.
* Break the Rules: Kiedy zrozumiesz zasady, nie bój się ich złamać. Czasami najbardziej pamiętnymi scenami są te, które przeciwstawiają się konwencji.
* mniej jest często więcej: Nie próbuj wciskać zbyt wielu technik filmowych w jedną scenę. Skoncentruj się na skutecznym wykorzystaniu kilku technik, aby osiągnąć pożądany efekt.
* Technologia nie gwarantuje „kinowego”: Możesz tworzyć atrakcyjne, filmowe sceny z podstawowym sprzętem. Należy skupić się na opowiadaniu historii i kompozycji.
Opanowując te techniki i stosując je w zamyśleniu, możesz tworzyć sceny, które są oszałamiające wizualnie, angażujące emocjonalnie i naprawdę kinowe. Powodzenia!