Odkrywanie Trójcy Świętej Panasonic:czy nadaje się do wideo?

Nadaje się do wideo?

Trójca Święta jest zdecydowanym faworytem fotografów, którzy chcą skondensować zakres ogniskowych w zaledwie trzech obiektywach. To powiedziawszy, trójca jest często „duetem”, ponieważ nie każdy fotograf używa teleobiektywu 70-200 mm.

Prowadząc blog filmowy, warto zapytać:Gdzie te obiektywy pasują do filmowców? Cóż, po użyciu soczewek do projektu i kilku swobodnych sesjach, muszę powiedzieć:Nie jestem zbyt pewny . Nie chodzi o to, że soczewki są złe. W rzeczywistości są to obiektywy o wysokiej jakości, które zapewniają niesamowicie bogaty obraz. Jednak nic nie sprawia, że ​​są one głównym wyborem dla treści filmowych, gdy dostępne są tańsze alternatywy.

Przeanalizujmy te elementy, które są kluczowe dla wideo, ale mniej wymagają zdjęcia. Ponieważ trzy obiektywy mają podobne atrybuty poza ich ogniskową, będę mówić o obiektywach jako grupie, o ile nie określono inaczej.

Ten film został nakręcony wyłącznie przy użyciu 16-35 mm i 24-70 mm. Strzały 70-200 mm nie wykonały cięcia.

Skupienie 

We wszystkich trzech obiektywach system autofokusa jest szybki i, co ważniejsze, cichy. Jeśli użyjesz jednego z tych obiektywów do samodzielnego fotografowania, używając zewnętrznego mikrofonu umieszczonego na górze aparatu (powiedzmy RØDE VideoMic), nie usłyszysz żadnej mechaniki ogniskowania z obiektywu. W ogóle.

Chociaż ciągły autofokus wideo Panasonic jest często krytykowany (i wciąż był lekką krytyką serii S1), autofokus płynnie przechodzi z punktu ostrości do punktu ostrości podczas nagrywania. Nie ma haniebnego polowania na skupienie. Co ważniejsze, istnieje mechanizm, który tłumi oddech ostrości (gdzie kompozycja dostosowuje się, gdy zmienia się zakres ostrości). Ta funkcja jest rzadko spotykana w obiektywach nieruchomych, ponieważ jest bardziej niezbędna w przypadku obiektywów filmowych.

Jeśli, tak jak ja, wolisz ręcznie ustawiać ostrość, przekonasz się, że rzut ostrości jest rozsądny we wszystkich trzech obiektywach — ale nie obiektyw kinowy rozsądny. Uważam jednak, że rzut ostrości na 16-35 mm jest dłuższy niż w pozostałych dwóch obiektywach, co zapewnia precyzyjne przesuwanie ostrości.

Budowa obiektywu

Są to soczewki o wartości 1500-2400 USD — nie należy oczekiwać, że ich konstrukcje będą niechlujne, a tak nie jest. Każda soczewka jest wytrzymała i odporna na warunki atmosferyczne dzięki konstrukcji odpornej na kurz i zachlapanie. Ponadto każda soczewka jest również odporna na zamarzanie do -10 stopni Celsjusza.

Jest jednak znacząca różnica w odczuciu 16-35 mm w porównaniu do 24-70 mm. Chociaż są zbudowane z tej samej obudowy, są prawie o połowę lżejsze i wydają się znacznie tańsze — prawdopodobnie ze względu na to, że są „budżetową” alternatywą dla linii f/2.8. Jednak jakość obrazu wytwarzanego przez szkło nie jest budżetem.

Należy również zauważyć, że zarówno 24-70 mm, jak i 70-200 mm mają gwinty 82 mm, ale 16-35 mm ma gwint 77 mm. Tak więc, w zależności od tego, jakie filtry już masz w swoim zestawie, może to być kłopotliwe.

Jeśli posiadasz wiele Filtry 82 mm, czy to pro mgła, czy zmienna ND, możesz z łatwością użyć jednego jako filtra step-up na 16-35 mm. Jeśli posiadasz tylko jeden 82 mm, wtedy będziesz musiał dokonać dodatkowego zakupu, aby uniknąć ciągłego zmieniania obiektywów i filtrów. I w moim przypadku miałem niestety tylko zmienną ND 77 mm.

Być może za bardzo przyzwyczaiłem się do używania Sigmy 18-35mm f/1.8 z BMPCC6K, ale zapomniałem o męczącym diabłach zewnętrznego zoomu (czyli o długości, na jaką obiektyw wydłuża się przy zmianie ogniskowej). Oferta obiektywów Sigma jest wewnętrzna — obiektyw nie zmienia długości, dzięki czemu doskonale nadaje się do pracy z gimbalem, ponieważ ogólna równowaga rzadko się zmienia.

16-35mm f/4 ma zewnętrzny zoom, który drastycznie zmieni wagę podczas korzystania z gimbala. Ponownie, jest to powszechna cecha we wciąż zoomach 16-35 mm, więc nie mogę nazwać tego szkodą, gdy jest to powszechne. Ale z parfokalnym zoomem i bezstopniową przysłoną byłby to kolejny świetny dodatek do obiektywu.

Tylko obiektyw 70-200mm serii S posiada optyczny stabilizator obrazu, którego oczekuje się od dłuższej i cięższej ogniskowej. Jednak biorąc pod uwagę, że Canon RF 15-35mm f/2.8 i 24-70 f/2.8 mają podobną cenę, a także są z nowego bagnetu wprowadzonego w ciągu ostatnich dwóch lat, spodziewałbym się 16-35mm. i 24-70mm również mieć IS. Chociaż S1H ma 5-osiowy IS (z technologią Dual IS 2), więc nie jest to zbyt duży problem, jeśli jest sparowany z tym aparatem.

Wszystkie trzy obiektywy mają również bezstopniową przysłonę — kolejny mile widziany dodatek, który przyniesie korzyści filmowcom. Bezstopniowa przysłona jest powszechnie znana jako soczewka bez kliknięcia, w której zmiana przysłony jest płynna i nie klika podczas otwierania lub zamykania przesłony. Ponieważ jednak nie ma ręcznej regulacji przysłony, nadal wymaga ona regulacji przysłony w aparacie, co może zakłócać stabilne ujęcie.

Jakość obrazu 

Jest rok 2020. Jeśli na rynek wejdzie obiektyw za 1500-2000 USD od szanowanego producenta, będzie to doskonała jakość. We wszystkich trzech soczewkach aberracja chromatyczna jest minimalna. Zniekształcenie beczkowate jest tylko nieznacznie rozpowszechnione przy 16 mm (co należy się spodziewać), a ostrość w zakresie 16-70 mm jest doskonała, chociaż nieco słabnie na dłuższych długościach 70-200 mm.

Choć może to zabrzmieć sprzecznie — te obiektywy tworzą doskonałe, czyste, ostre obrazy, ale też sprawiają, że obraz wideo jest nieco pozbawiony charakteru. Być może do pracy dokumentalnej lub korporacyjnej, ten zestaw obiektywów może być idealnym wyborem. Jednak nawet jeśli chcesz, aby Twoje obrazy były proste i pozbawione charakteru, dlaczego nie skorzystać z niedrogiej oferty Sigmy? W przypadku projektu narracyjnego nie sądzę, aby ta trójca była moim pierwszym wyborem.

Jeśli chodzi o koszty, należy zauważyć, że 16-35 mm f/4 wydaje się dziwnie wyceniony na 1500 USD. Jak na obiektyw f/4 musi to być jeden z najdroższych zoomów f/4 na rynku. Zazwyczaj można się spodziewać, że model 16-35 mm f/4 będzie mieścił się w przedziale 999-1300 USD. Chociaż nigdy nie ma znaczącej różnicy wizualnej między głębią ostrości z obiektywem f/4 a f/2,8, z pewnością jest to zauważalne podczas fotografowania przy słabym świetle.