Przez lata Lightroom stał się najważniejszym narzędziem mojej fotografii. Używam go do porządkowania i edycji moich zdjęć, a także publikowania ich na różnych kanałach. Ale nie zawsze tak było.
Kiedy Adobe wprowadziło Lightroom lata temu, 100% mojej edycji zostało wykonane w Photoshopie. Ale stopniowo przez lata, z każdą nową wersją lub aktualizacją Lightroom, stał się on punktem docelowym dla wszystkich moich działań związanych z przetwarzaniem końcowym. Obecnie Lightroom spełnia 90% moich potrzeb fotograficznych, a Photoshop spełnia tylko 10%.
W porównaniu do Photoshopa uwielbiam Lightrooma ze względu na jego nieniszczącą edycję RAW i szybkość. Ale gdybym miał wybrać moją ulubioną funkcję Lightroom, byłaby to możliwość tworzenia ustawień wstępnych.
Uwaga :jeśli nie masz jeszcze programu Lightroom, sprawdź tę specjalną ofertę, którą Adobe ma obecnie dla czytników dPS.
Zwróć uwagę na wzorce i przekształć je w gotowe ustawienia
Funkcjonalność ustawień wstępnych drastycznie zmieniła sposób, w jaki podchodzę do edycji zdjęć i pomogła mi przyspieszyć rozwój mojego osobistego stylu. Jednak kiedy ustawienia wstępne zostały po raz pierwszy wprowadzone w Lightroom 3, początkowo przeoczyłem tę funkcję, dopóki nie zdecydowałem się włożyć dodatkowego wysiłku w zwiększenie wydajności mojej edycji.
Kiedy zacząłem analizować sposób, w jaki robię i edytuję zdjęcia, zauważyłem pewne wzorce. Uznałem, że sposób, w jaki robię zdjęcia, ma bezpośredni wpływ na sposób przetwarzania zdjęć w Lightroomie.
Na przykład podczas fotografowania pejzaży i pejzaży miejskich zawsze ustawiam ekspozycję na jasne obszary (niebo), co skutkuje niedoświetleniem obszarów cieni na pierwszym planie. Następnie, gdy zaczynam edycję, zaczynam od otwarcia cieni, odzyskania szczegółów w światłach i dodania stopniowanego filtru do obszaru nieba. Zwiększam kontrast i wyrazistość, zwiększam nasycenie i wyrazistość. Zwykle powoduje to przesycenie nieba, więc zmniejszam nasycenie tylko niebieskich odcieni. Upewniam się również, że roślinność na moich zdjęciach nie jest elektryzująca, przesuwając zielone odcienie w kierunku żółtego spektrum. W ostatnich krokach dodaję winietowanie, zwiększam wyostrzanie i redukuję szumy.
Chociaż te kroki wkrótce stały się drugą naturą, oznaczało to również, że wykonałem od 20 do 30 identycznych poprawek na każdym edytowanym zdjęciu. Kiedy zdałem sobie z tego sprawę, szybko stało się oczywiste, że jeśli zarejestruję typowe edycje i korekty jako ustawienie wstępne Lightroom, będę mógł je ponownie i ponownie wykorzystać wydajniej.
Kiedy w końcu zapisałem zmiany wymienione powyżej, narodził się mój pierwszy preset. Nazwałam go „Naturalnym”, ponieważ w pełni odzwierciedlał mój styl fotografii, uzyskując naturalny i zrównoważony wygląd z bogatymi kolorami.
Utwórz odmiany
Następnie stworzyłem dwa kolejne ustawienia wstępne, oparte na pierwszym Naturalnym zaprogramowane. Przesunąłem balans kolorów w kierunku ciepłych kolorów (żółty, pomarańczowy), aby naśladować ciepłe barwy wczesnego poranka. Nazwałem to „Sunrise”. Innym ustawieniem, które stworzyłem, było „Overcast”, w którym zmniejszyłem nasycenie i zwiększyłem kontrast, aby imitować pochmurne i ciemniejsze dni.
Te trzy ustawienia wstępne — Natural, Sunrise i Overcast — stanowiły podstawę mojej kolekcji Landscape.
Przez lata stopniowo tworzyłem nowe ustawienia, upewniając się, że każdy z nich odzwierciedla mój gust i styl fotografii. W pewnym momencie spojrzałem wstecz i zdałem sobie sprawę, że tak naprawdę określam i doskonalę swój własny styl artystyczny, jednocześnie badając różne kierunki artystyczne i przyszłość mojej pracy.
Dzisiaj mam trzy główne gotowe kolekcje, które obejmują różne aspekty fotografii podróżniczej:Kolekcja krajobrazów, Kolekcja pejzaży miejskich i Kolekcja osób.
Eksperymentuj i zapisz
Na co dzień korzystam z podejścia do edycji opartego na gotowych ustawieniach, ponieważ nie tylko oszczędza mi to ogromną ilość czasu na edycję, ale także utrzymuje spójny styl artystyczny. Ale jednocześnie mogę też nadal eksperymentować z nowymi podejściami, które można zapisać jako nowe ustawienia wstępne, które odzwierciedlają mój ewoluujący styl.
Gorąco polecam wypróbowanie podobnego podejścia z fotografią.
Tworzenie własnych ustawień wstępnych
Oto kilka praktycznych kroków, które mogą pomóc w szybkim rozpoczęciu procesu tworzenia własnych ustawień wstępnych:
Jeśli korzystasz z programu Lightroom i masz kolekcję zdjęć o przyzwoitych rozmiarach, wybierz swoje ulubione zdjęcia z archiwów i utwórz własne ustawienia wstępne na podstawie edycji i dostosowań wybranych zdjęć. Kontynuuj ulepszanie ustawień wstępnych w czasie, aby upewnić się, że są one wystarczająco ogólne, aby można było pracować z różnymi zdjęciami. Ponadto stale powiększaj swoją kolekcję gotowych ustawień i pamiętaj, aby uporządkować je według tematu i/lub stylu.
Dla fotografów, którzy dopiero zaczynają i nie mają jeszcze pokaźnego archiwum, polecam użycie czyichś ustawień wstępnych jako punktu wyjścia. Dość często zdarza się, że uznani fotografowie są skłonni sprzedawać lub rozdawać swoje ustawienia Lightroom, aby pomóc początkującym fotografom. Po prostu znajdź fotografa, którego styl Ci się podoba, i użyj jego ustawień Lightroom jako podstawy dla swoich przyszłych kolekcji.
Możesz nawet spróbować je odtworzyć, aby dowiedzieć się, jak osiągnięto określone efekty. Nie bój się też modyfikować ustawień wstępnych, dopóki nie wymyślisz czegoś ekscytującego i unikalnego dla siebie.
Wniosek
Rozwijanie osobistego stylu artystycznego w fotografii to długi, a czasem chaotyczny i niekontrolowany proces. Nagrywając swoje artystyczne gusta i wersje jako ustawienia wstępne Lightroom i używając ich jako podstawy do rutynowej edycji opartej na ustawieniach wstępnych, możesz przyspieszyć, uprościć i usprawnić ten niezwykle złożony proces.