Od zarządzania plikami do niższych trzecich , te czternaście wskazówek dotyczących edycji wideo pomoże Ci ukształtować Twój film dokumentalny.
Tygodnie, miesiące, a czasem lata po tym, jak przechwyciłeś cały materiał do filmu dokumentalnego, musisz to poskładać. Niezależnie od tego, czy uchwyciłeś wszystko, czego potrzebujesz, czy nie, w montażowni mogą zdarzyć się cuda. Katastrofy też, ale skupmy się na pozytywach.
W redakcji znajdziesz historię i połączysz ją, aby stworzyć narrację. Oczywiście dzieje się to po wykonaniu żmudnej pracy polegającej na organizowaniu i tworzeniu kopii zapasowych wszystkich nagrań i transkrypcji wywiadów. Następnie możesz zacząć robić cięcia akcji, cięcia L, cięcia J – wszystkie cięcia. Baw się dobrze.
Żarty na bok, cięcie dokumentu wymaga czasu, cierpliwości i umiejętności. Nie możemy ci w tym pomóc. To, co możemy zrobić, to służyć radą. Poniżej znajdziesz czternaście wskazówek dotyczących przycinania filmu dokumentalnego.
1. Utwórz kopię zapasową swoich nagrań
Niezależnie od tego, czy jest to spowodowane zgubieniem urządzenia pamięci masowej, czy uszkodzeniem danych, utrata materiału nigdy nie jest idealna, zwłaszcza podczas kręcenia filmu dokumentalnego. Po prostu nie możesz odtworzyć niektórych scen. Musisz wykonać kopię zapasową materiału, aby się nie zgubić. Najlepiej byłoby wykonać kopię zapasową materiału w co najmniej dwóch osobnych lokalizacjach.
Tworzenie kopii zapasowej materiału w biurze to oczywisty wybór, ale nie zapomnij również wykonać kopii zapasowej na dysku przenośnym, takim jak przenośny dysk SSD. Ta dodatkowa warstwa ochrony zabezpiecza pliki, jeśli oryginał zostanie usunięty, utracony lub uszkodzony. Korzystanie z chmury jako dodatkowej opcji jest również dobrym pomysłem i umożliwia dostęp do materiału z dowolnego miejsca, w którym jest połączenie z Internetem.
2. Uporządkuj to wszystko
Zorganizowana struktura plików ułatwia znalezienie wszystkiego, czego później potrzebujesz. Możesz stworzyć dogłębną strukturę plików, dzieląc cały materiał filmowy i zasoby na specjalny folder. Możesz też użyć PostHaste firmy Digital Rebellion, darmowego oprogramowania, które tworzy struktury plików na podstawie Twojego projektu. Jest dostępny do pobrania na urządzenia PC i macOS.
Chociaż oprogramowanie oszczędza czas, nie czyni cudów. Będziesz musiał sam umieścić wszystkie pliki w folderach, ale przynajmniej będziesz wiedział, gdzie je umieścić. Artykuł Tori dotyczący archiwizacji materiałów filmowych to doskonała lektura, w której można zapoznać się z zaletami i wadami przechowywania fizycznego w porównaniu z chmurą oraz sposobu organizowania plików.
3. Transkrybuj każdy wywiad
Zrobiłem sporo wywiadów na przestrzeni lat, a transkrypcja jest w tym momencie drugą naturą. Robienie tego nie jest zabawne, ale bardzo pomaga na dwa sposoby. Po pierwsze, pomaga mi lepiej zapoznać się z wywiadem, wyłapując ciekawe cytaty, które być może przegapiłem za pierwszym razem. Po drugie, znalezienie dowolnego cytatu jest tak proste, jak wyszukiwanie słowa kluczowego w Dokumentach Google lub Word. Przepisywanie wszystkiego zajmie trochę czasu, zwłaszcza w przypadku przepisywania wywiadów do pełnometrażowego filmu dokumentalnego. Ale to jest tego warte. Będziesz także chciał umieścić znacznik czasu po każdym cytacie, aby szybko zlokalizować go w materiale.
Jeśli masz budżet, zatrudnij kogoś do pomocy. Jeśli tego nie ma w budżecie, sugeruję korzystanie z Otter, który jest darmowy przez pierwsze 600 minut dźwięku, który jest transkrybowany co miesiąc. Aplikacja wykorzystuje sztuczną inteligencję do transkrypcji w czasie rzeczywistym, a także działa na przesłanych nagraniach. Oprócz dodawania znaczników czasu wie, kto mówi, chociaż będziesz musiał zidentyfikować osoby, zanim będzie mógł przypisać im wiersze. Jeśli Otter się zepsuje, możesz edytować w aplikacji. Wersja Pro kosztuje 100 USD za rok i jest warta każdego centa, z 6000 minutami transkrypcji co miesiąc.
4. Używaj zbliżeń i średnich ujęć zamiast szerokich
To, jak kadrowane jest ujęcie, ma znaczenie. Kadrowanie zbyt szerokie dla czegokolwiek innego niż wprowadzające ujęcie może skłonić widza do wędrówki i zagubienia fabuły. W większości wywiadów będziesz chciał użyć średnich ujęć. Średnie ujęcie kadruje obiekt od pasa w górę. Średnie ujęcie wydaje się najbardziej naturalne, gdy osoba mówi, ale kiedy uwydatniasz lub dodajesz napięcie/dramat w scenie, najlepszym rozwiązaniem jest zbliżenie.
Zbliżenie kadruje obiekt nad szyją, ale czasami może po prostu wykadrować twarz obiektu. Zbliżenie można również wykorzystać jako sposób na przejście między wywiadami, co jest mniej drażniące niż przejście między dwoma identycznie ułożonymi wywiadami. Zbliżenie jest również idealne do uchwycenia i podkreślenia drobnych szczegółów.
5. Unikaj cięć z przeskoku, używając wielu kątów kamery lub B-Roll
Ludzie nie mówią idealnie, jak w filmach. Prawdziwe życie jest pełne słów wypełniających, takich jak „umms” i „ahhs”, które będziesz musiał wyedytować. Problem polega na tym, że wycięcie tych słów wypełniających w środku zdania skutkuje cięciami skokowymi. Przeskoki wyglądają nieprofesjonalnie i chociaż mogą dostać przepustkę na YouTube, filmy dokumentalne są inne.
Jednym z pomysłów jest cięcie pod innym kątem, kiedy trzeba wykonać cięcie. Problem polega na tym, że musisz nakręcić wywiad z wieloma kamerami, co może pochłonąć napięty budżet.
Innym rozwiązaniem jest przejście na B-roll, co dodaje kontekst historii. Kiedy rozmówca mówi „ahh”, cięcie na zbliżenie dłoni, pejzaż miejski, miska owoców. To nie ma znaczenia, choć powinno to być trochę powiązane z historią. Lepiej przejść do czegoś, co wizualizuje, co mówi rozmówca. Jeśli opowiadają o swoim dzieciństwie, może przeciąć się na zdjęcie z księgi pamiątkowej lub domowe wideo. Masz pomysł.
6. Cięcie w akcji
Podobnie jak w przypadku dźwięku o niskiej jakości, widzowie zauważają złe przejścia tylko wtedy, gdy są źle wykonane. Cięcie w akcji to jedno z najprostszych cięć zapewniających płynne przejście. Gdy temat porusza się i przyciąga uwagę widza, wtedy przechodzisz do następnego klipu i nikt nie jest mądrzejszy. Mówiąc działanie, nie mam na myśli filmu akcja. To bardziej jak ruch i może to być coś tak prostego, jak osoba z wywiadu patrząca poza kamerę lub przesuwająca się na swoim miejscu.
7. Prowadzić do następnego klipu cięciem J lub L
Cięcie J prowadzi do klipu, rozszerzając jego dźwięk do poprzedniego klipu. Jeśli pokazujesz B-roll, zacznij odtwarzać dźwięk do następnego klipu, a następnie dopasuj dźwięk do pasującego wideo. Możesz zobaczyć przykład w filmie Logana powyżej (#3 1:05). Ten rodzaj cięcia jest wszędzie w programach telewizyjnych i filmach, ale większość ludzi nie docenia ich, ponieważ są tak gładkie.
Cięcie L (które możesz również sprawdzić na powyższym filmie) jest przeciwieństwem cięcia J. Aby wykonać cięcie L, przejdź do następnego klipu, podczas gdy dźwięk poprzedniego klipu jest nadal odtwarzany. Tworzy to tymczasowe nakładanie się dźwięku, które również sprawia wrażenie płynnego.
Oba te cięcia są doskonałymi sposobami na naturalne przejście.
8. Utrzymuj grafikę i dolne trzecie łatwe do odczytania i wyświetlaj je więcej niż raz
Chcesz, aby Twój dokument wyglądał bardziej profesjonalnie? Dodaj dolne tercje. Te tytuły mogą wprowadzać tematy wywiadu, miejsca i czas. Będziesz chciał wybrać coś, co pasuje do Twojego projektu. Możesz zacząć od naszych 15 darmowych dolnych tercji lub dowiedzieć się, jak je zrobić.
Jednym z moich ulubionych filmów dokumentalnych jest to, że zapominam nazwiska wszystkich w połowie, jeśli jest zbyt wiele tematów wywiadów. Czasem przerwa między występami rozmówców może trwać godzinę lub dłużej, do tego czasu zapominam, kim są i jak odnoszą się do historii.
Wiem, że nie jestem sam, a naprawa jest prosta. Po prostu przywołaj wprowadzenie o niższych tercjach kilka razy w całym filmie dla każdej postaci, zwłaszcza jeśli upłynęło ponad trzydzieści do czterdziestu pięciu minut. I nie przejmuj się animowaną grafiką. Prosta dolna jedna trzecia z cieniem wystarczy.
9. Efekt Kena Burnsa — używaj zdjęć, gdy nie masz nagrań
Ken Burns jest jednym z najbardziej utytułowanych dokumentalistów w historii. Jedną z często stosowanych przez niego sztuczek jest słusznie uważany za efekt Kena Burnsa, który jest prostym efektem powiększania lub przesuwania obrazu – powszechną praktyką obserwowaną w wielu dokumentach. Powiększanie i panoramowanie dodają ruchu do statycznego ujęcia pojedynczego obrazu, dzięki czemu ujęcie jest bardziej interesujące wizualnie. Chociaż efekt Kena Burnsa jest używany głównie z konieczności ze względu na brak materiału filmowego, nadal skutecznie zapewnia widzowi kontekst wizualny.
Chociaż konkretne kroki w celu odtworzenia efektu będą się różnić w zależności od NLE, proces jest wystarczająco prosty. O Rozwiązaniu DaVinci , otwieram kartę inspektora na Cięciu kliknij Wideo i pod Przekształć , tworzę klatkę kluczową powiększenia na początku ujęcia przybliż , a następnie utwórz kolejną klatkę kluczową na końcu. Aby przesunąć ujęcie, robię to samo z Pozycją ustawienie.
10. Zabij swoich ukochanych
Kiedy brałem udział w zajęciach z kreatywnego pisania, mój profesor zawsze nam to mówił. Zabijanie ukochanych to wiedza, kiedy odpuścić dla dobra projektu.
W Masterclass Wernera Herzoga, zwłaszcza w odcinku dotyczącym edycji, mówi coś w tym samym tonie. Opowiada o tym, jak w montażowni możesz znaleźć sceny, które kochałeś podczas kręcenia, ale po prostu już nie pasują. Zamiast kopać go tam, gdzie nie należy, najlepiej w tym momencie zabić swoich ukochanych. Wspomniał również, że jest bezwzględny w swojej edycji i całkowicie usuwa swoje uwagi po zakończeniu projektu. To może posunąć się za daleko, ale on się nie myli. Bądź bezwzględny, przytnij tłuszcz, zabij swoich ukochanych.
11. Skonstruuj narrację
W Ken Burns Masterclass jest rozdział o tworzeniu narracji, który należy obejrzeć, w którym mówi, że on i Steven Spielberg podchodzą do pisania narracji w podobny sposób, z wyjątkiem tego, że Spielberg może to wymyślić.
Chociaż fikcja zapewnia nieograniczone możliwości twórcze tworzenia narracji, w opowiadaniu niefabularnym jest dużo miejsca na kreatywność. Tworzenie narracji to opowiadanie historii, a każda historia gdzieś się zaczyna. Musisz znaleźć to miejsce początkowe i pociąć materiał w taki sposób, aby opowiadać historię z wyraźnym początkiem, środkiem i końcem. Prawdziwe życie toczy się w sposób nieprzewidywalny. Twoim zadaniem jest ciągnąć każdy wątek, dopóki historia się nie rozwieje. Znajdź narrację, która już tam jest.
12. Użyj muzyki, aby ustawić ton
W kręceniu filmów muzyka jest tak samo ważna dla nadania tonu, jak wszystko inne, i nie inaczej jest w przypadku kręcenia filmów dokumentalnych. Jednak w przeciwieństwie do filmu muzyka w dokumentach jest często bardziej subtelna. To, co niektórzy nazwaliby „muzyką kinową” — mnóstwo strun i fortepianu. Dobrze wykonana muzyka wydaje się naturalna. Tego typu utwory schodzą na dalszy plan, ale nadal przekazują emocje i podkreślają scenę. Oto kilka rzeczy, o których należy pamiętać, wybierając muzykę do filmu dokumentalnego.
PremiumBeat ma ogromny wybór takich utworów i można je łatwo przeszukiwać w tej witrynie. Po prostu kliknij link „Muzyka” u góry tej strony i wyszukaj to, czego potrzebujesz. Możesz wyszukiwać utwory na podstawie nastroju, gatunku, instrumentów lub słów kluczowych, takich jak „dokument”, „film”, „film” i tak dalej. Posłuchaj.
13. Użyj klipów wideo
Stockowy materiał filmowy może pomóc w każdym projekcie. Niezależnie od tego, czy zapomniałeś uchwycić B-roll na konkretną scenę, czy potrzebujesz ujęcia miasta z drona, Shutterstock może Ci pomóc. Shutterstock oferuje tysiące bezpłatnych klipów w rozdzielczości 1080p i 4K, począwszy od materiału przyrodniczego, przez klipy w zwolnionym tempie, aż po niesamowite animacje.
W przypadku produkcji o ograniczonym budżecie licencjonowanie materiału filmowego może być bardziej opłacalne niż podróżowanie w celu nagrania B-roll lub wypożyczanie specjalnego sprzętu, takiego jak dron lub kamera o dużej szybkości klatek do ujęć w zwolnionym tempie. Użyj paska wyszukiwania Shutterstock, aby znaleźć to, czego potrzebujesz.
14. Odejdź, aby uzyskać nową perspektywę
Czasami trzeba wyjść na spacer, wypić filiżankę kawy lub spryskać twarz wodą, aby oddzielić się od pracy. To działa. Nie potrafię powiedzieć, ile razy odchodziłem od projektu pisarskiego tylko po to, by wrócić kilka godzin później pełen energii i świeżej perspektywy. Kiedy jesteś w głębokiej edycji, ważne jest, aby cofnąć się i nie tracić z oczu lasu dla drzew.
Nie zabieraj też pracy do domu. W książce Cala Newporta Głęboka praca , który polecam przy każdej kreatywnej lekturze, argumentuje za ścisłym wyznaczaniem godzin pracy i wykonywaniem pracy – głębokiej pracy – tylko w tych godzinach. Mówi, że myślenie o pracy wyczerpuje umysł, zabierając energię na następny dzień. Kiedy nadejdzie czas pracy, pozbądź się wszelkich zakłóceń i po prostu zrób to. Potem zapomnij, że masz pracę i ciesz się życiem. Pozwól umysłowi odpocząć do jutra.