Istnieje wiele technik tworzenia właściwych projektów dźwięku przestrzennego, ale nie musisz inwestować kredytu hipotecznego w pełnowymiarowy system dźwiękowy, aby je osiągnąć.
Ponieważ sprzęt kina domowego staje się coraz lepszy i tańszy, coraz więcej widzów oczekuje, że ich ścieżki dźwiękowe będą skakały z wielu głośników. Wbudowane głośniki telewizora po prostu już tego nie wytną. Dla producenta wideo jest to dylemat:czy nadal tworzysz ścieżki dźwiękowe mono lub stereo, ryzykując zrazienie widzów, czy też inwestujesz dodatkowy czas i pieniądze potrzebne do przejścia na dźwięk przestrzenny? W pierwszym z dwóch artykułów przyjrzymy się planowaniu nadchodzącego wielokanałowego projektu audio/wideo, technikom nagrywania dźwięku przestrzennego oraz sposobom wykonania tego w najbardziej efektywny czasowo i ekonomicznie sposób.
Wybieranie dźwięku przestrzennego
Jak wielu producentów wideo, mój partner produkcyjny i ja od jakiegoś czasu chcieliśmy zrobić pełnometrażowy projekt. Porzucając rozsądek, postanowiliśmy sami napisać, wyreżyserować, nakręcić i zmontować całość. Jeden problem:nie było pieniędzy na projekt, więc zdecydowaliśmy się zrobić wszystko, co możliwe, na sprzęcie, który już mieliśmy pod ręką. W końcu niezależne filmy kręcone w DV są obecnie znacznie bardziej popularne. Na początku preprodukcji wiedziałem, że chcę dźwięku przestrzennego, ale nie było mnie stać na zakup żadnej z wymyślnych zabawek, których używają duzi chłopcy. Kolejne kilka tygodni obejmowało intensywne badania nad sprzętem, technikami i opcjami do nagrywania dźwięku przestrzennego. Jak się okazuje, sposobów na stworzenie wielokanałowego produktu przy minimalnych nakładach inwestycyjnych jest kilka. W rzeczywistości, o ile nie chcesz po prostu kupić sprzętu, prawdopodobnie możesz powielić nasze wyniki ze sprzętem, który już posiadasz.
Ile kanałów?
Dźwięk przestrzenny ma kilka wariantów. Najpopularniejszym typem jest 5.1-kanałowy dźwięk przestrzenny. Pięć głównych kanałów to:lewy, środkowy, prawy, lewy tylny i prawy tylny. Oznaczenie punkt jeden odnosi się do kanału subwoofera, który zazwyczaj zawiera sygnały o niskiej częstotliwości ze wszystkich kanałów. Jeśli niedawno kupiłeś lub doświadczyłeś nowoczesnego kina domowego, znasz tę konfigurację. Wskocz do aktualnego wydania DVD, a czeka Cię niesamowite wrażenia dźwiękowe.
Oprócz liczby kanałów istnieje szereg standardów kodowania dźwięku przestrzennego. Pierwszy i najczęstszy to Dolby Digital; dawniej nazywany AC3. Dolby to dziś powszechnie znana marka, której marka jest nadrukowana na wszystkim, od taśm VHS po cyfrowe transmisje telewizyjne. Dolby Digital jest zakodowany, co oznacza, że cyfrowo łączy cały miks 5.1 w jeden strumień bitów. Bez tego kodowania musiałbyś stworzyć i utrzymywać aż 6 oddzielnych kanałów audio w całym projekcie. Starszy system surround Dolby — Pro Logic — był używany na dyskach LaserDisc i taśmach VHS przed pojawieniem się DVD. Innym systemem kodowania jest DTS. Pierwotnie zaprojektowany dla kin, DTS (Digital Theater Systems) trafił również do kina domowego, ale jest dostępny w mniejszej liczbie tytułów. Kodowanie DTS zapewnia prawdopodobnie lepszą jakość dźwięku, ale rzadko jest uwzględniane w oprogramowaniu do edycji wideo lub authoringu DVD, więc pozostaniemy przy Dolby Digital.
Jesteś tam
Celem dźwięku przestrzennego jest umieszczenie widza w samym środku akcji — tak, jakby stał w pozycji kamery, słysząc wszystko, co widzi i nie tylko. Chociaż myśli o odrzutowcach przelatujących obok lub pociskach przelatujących obok głowy są powszechne, większość treści otaczających ma charakter środowiskowy. Zastanów się nad składem typowej ścieżki dźwiękowej surround. Kanał środkowy jest prawie zawsze używany do dialogu — przyciągania uwagi widza do ekranu. Kanały lewy i prawy zawierają informacje audio związane z akcją na ekranie i często akcją tuż po bokach ekranu. Muzyka jest również rozprowadzana po lewym i prawym kanale, podobnie jak w normalnym domowym systemie stereo. Kanały tylne lub surround zwykle zawierają dźwięki tła, efekty i ewentualnie trochę muzyki. Wyobraź sobie siebie w restauracji. Niezależnie od dyskusji przy Twoim stole słychać brzęk naczyń i sztućców, przytłumione rozmowy, śmiech, a może nawet muzykę w tle. Podczas imprezy sportowej jest akcja na boisku, dźwięk spikera stadionowego oraz wiwaty i szyderstwa tłumu. Mógłbym kontynuować, ale masz pomysł. W prawdziwym świecie dźwięki dobiegają z każdego otoczenia. Aby umieścić naszego widza na scenie, musimy stworzyć przekonujące środowisko dźwiękowe.
Jak więc uchwycić dźwięk miejsca lub przynajmniej zasymulować go bez drogich, specjalistycznych mikrofonów? Mamy dwa rozwiązania — użyj niedrogich mikrofonów dźwięku przestrzennego lub stwórz symulację dźwięku przestrzennego za pomocą tylko dwóch mikrofonów i trochę ulepszeń w postu.
Sony i Reason Products produkują niedrogie mikrofony dźwięku przestrzennego odpowiednie do podstawowej produkcji wideo. Zarówno przechwytywanie dźwięku przestrzennego, jak i Reason SSM umożliwiają nawet podłączenie mikrofonu dialogowego do kanału centralnego. Chociaż te dwa mikrofony powinny działać dobrze w przypadku podstawowych nagrań wideo z kamery, poświęcają one możliwość manipulowania dźwiękiem w postprodukcji poprzez wstępne kodowanie informacji przestrzennej.
Jeśli chcesz mieć większą kontrolę podczas edycji, rozważ użycie pary zwykłych mikrofonów ręcznych do uzyskania symulowanego dźwięku przestrzennego. Jest to kreatywny sposób na uzyskanie wciągających wrażeń dźwiękowych, ale wymaga dodania dwóch oddzielnych nagrań dźwiękowych podczas sesji edycyjnej wraz z ostrożnym panoramowaniem od lewej do prawej i od przodu do tyłu. Po prostu zmierz się z dwoma mikrofonami naprzeciw siebie w rodzaju ekstremalnej konfiguracji stereo i umieść je w miejscu, które najdokładniej oddaje otoczenie, zwracając szczególną uwagę na dźwięk wokół ciebie. Wszystko, co tutaj robisz, to rejestrowanie otaczającego Cię dźwięku, niekoniecznie Twojego obiektu. Jeśli w Twojej scenie ktoś mówi, musisz nagrać to osobno podczas innego ujęcia za pomocą jednego mikrofonu. Później dodasz to ujęcie z ekstremalnym dźwiękiem stereo podczas edycji. Chociaż nie jest to oczywiście przechwytywanie pełnego dźwięku przestrzennego, można go później przekształcić w bardzo przekonujący symulowany dźwięk przestrzenny. W przyszłym miesiącu opiszę, jak to zrobić, dodając muzykę, efekty i dialogi.
Ale czym nagrywasz? Zakładając, że nie masz dostępu do wymyślnego wielościeżkowego rejestratora audio, istnieje kilka innych opcji. Po pierwsze, Twoja kamera jest doskonałym rejestratorem dźwięku. Za pomocą kilku adapterów możesz podłączyć dwa mikrofony i udać się w dowolne miejsce, aby zebrać informacje o symulowanym dźwięku przestrzennym. Inną opcją jest laptop. Z pełną baterią i adapterami audio w ręku jest to kolejny świetny przenośny wielościeżkowy rejestrator dźwięku. Aby uzyskać najwyższą przenośność, rozważ nagrywarkę miniDisc. Za kilkaset dolarów te małe urządzenia rejestrują bardzo wysokiej jakości dźwięk przez wiele godzin na jednej baterii.
Twoje zadanie
Jeśli poważnie myślisz o dźwięku przestrzennym, czas na inwentaryzację dostępnego sprzętu. Jeśli zabraknie ci, pożycz, co możesz, aby zrobić kilka eksperymentów. Przez następny miesiąc Twoim zadaniem jest zaplanowanie i zebranie treści surround przy użyciu technik opisanych w tym artykule. W przyszłym miesiącu zbadamy sposoby na przekształcenie nagrań i innych materiałów w obszerną ścieżkę dźwięku przestrzennego i umieszczenie jej na płycie DVD.
Redaktor współpracujący Hal Robertson jest producentem mediów cyfrowych i konsultantem ds. technologii.
Pasek boczny:czy naprawdę chcę to zrobić?
Czytając ten artykuł, możesz pomyśleć, że wielokanałowa produkcja dźwięku to spory problem i miałbyś rację. Wymaga więcej planowania, sprzętu i umiejętności niż typowa ścieżka dźwiękowa stereo. Realistycznie rzecz biorąc, nie jest to konieczne w przypadku każdego projektu, ale prawidłowo wykonany miks surround może naprawdę zadziwić widza. Pokazuje, że zależy Ci na gotowym produkcie i wrażeniach z oglądania. Ostatecznie musisz zdecydować, kto zobaczy wideo iw jakich okolicznościach. Chociaż produkcja dźwięku przestrzennego nie jest konieczna w przypadku przemysłowego filmu szkoleniowego, jest praktycznie wymagana w przypadku projektów, które pokazują Twoje umiejętności filmowe.
Porady dotyczące dźwięku:dźwięk przestrzenny w przystępnej cenie – część 2