HDR. Och, to słowo. Słowo, które jest znane lub niesławne, tabu lub szanowane, w zależności od tego, do jakiego kręgu należysz lub na które się natkniesz. HDR przeszedł wiele w ciągu ostatnich kilku lat bez wątpienia i zauważyłem, że każdy fotograf wydaje się przechodzić przez prawie dokładnie te same etapy w swoim procesie. Cały czas widzę te etapy. W Google+, na Twitterze, na blogach i forach internetowych. Możesz spojrzeć na zdjęcie i opis zdjęcia przez fotografów i prawie od razu zauważyć, na jakim etapie się znajdują. W tym artykule przejdę przez te różne etapy. Jeśli kochasz fotografię HDR, być może pomogę Ci pominąć niektóre kroki.
Zanim zaczniemy, powiem tak:nadal kocham i szanuję dobrą fotografię HDR. Na pewno ma swoje miejsce w mojej torbie ze sztuczkami i nie zniknie. Nadal używam go od czasu do czasu i zawsze będę. To tylko lekki post i głównie żartuję z siebie.
Cudownie okropny HDR
Krok 1:OMG HDR jest najlepszy. Rzecz. Kiedykolwiek.
Dobrze pamiętam ten etap. HDR jest rewolucyjny dla nowych fotografów i tych, którzy potrzebują czegoś świeżego, aby ponownie obudzić zmysły. To sposób na odróżnienie Twoich obrazów od reszty. Stworzyć coś, czego nie wszyscy potrafią. Kiedy zobaczyłem swój pierwszy obraz HDR w losowej wyszukiwarce Google, wpadłem w oko. Potem odkryłem Treya Ratcliffa i jego stronę Stuck In Customs. Zacząłem używać Photomatix i jak powiedział Fresh Prince:„Moje życie wywróciło się do góry nogami”. Przeszedłem przez samouczek HDR, zacząłem fotografować nawiasy zamiast pojedynczych klatek i zacząłem widzieć wszystko od nowa. Mogłem strzelać w pełnym, ostrym świetle dnia. Mogłem fotografować przyziemne rzeczy i sprawić, by wyglądały ekscytująco i niepowtarzalnie. Mogłem zrobić wszystko. Aureola i przesycone niebo to granica!
Krok 2:Jestem fotografem HDR. Pieprzyć wszystko inne.
Teraz nadszedł czas, aby wskoczyć na głowę. Spójrz na tę grupę ludzi! HDR. Spójrz na mojego kota! HDR. Jasne, nakręcę twój ślub. W HDR! Hej, ceglany mur w pochmurny dzień! HDR z 15 nawiasami przetworzony w Photomatix, Lightroom, Photoshop, Topaz, Nik, onOne, a następnie z powrotem do Photoshopa i z powrotem do Lightroom. To ekscytujący etap, ponieważ teraz naprawdę wszystko jest możliwe. Po spędzeniu około 500 godzin w Photomatix zaczniesz rozwijać swój styl, który uważasz za swój własny. A Twój styl będzie przesuwał Twoje obrazy tam, gdzie powinny. I będzie super. Twoja mama się zgodzi.
Krok 3:Mój styl jest przepalony. „To po prostu to, co lubię”.
Nie znalazłem jeszcze fotografa, który nie przeszedł przez ten etap. Przesuwanie zdjęcia poza jego granice jest tak kuszące. I wygląda zupełnie inaczej niż wiele innych zdjęć na świecie. Co jakiś czas zatrzymuję się na różnych forach fotograficznych. Większość z nich ma sekcję „krytyka mojego ujęcia”, w której nowi fotografowie będą zamieszczać tam swoje prace w nadziei na szczere opinie. Zobaczę, jak ktoś opublikuje ujęcie HDR, które naprawdę jest po prostu okropne. Nie chcę być złośliwy, więc po prostu omawiam kilka rzeczy na zdjęciu, które chciałbym zmienić. Niedawno zobaczyłem zdjęcie, na którym niebo było naprawdę przesadzone. Został nakręcony w środku dnia, ale niebo miało naprawdę niezręczny czerwony i fioletowy odcień. Miasto na zdjęciu było DUŻO przepieczone i wyglądało okropnie. Wskazałem na te rzeczy i podałem sugestie, jak sprawić, by wyglądały lepiej.
Cóż, osoba ta odwzajemniła się gniewem i powiedziała, że to tylko jego styl i nie jest zainteresowany zmianą tego. Naprawdę!? Twój styl tworzy okropne obrazy, które wyglądają, jakby klaun wybrał się na wycieczkę po kwasie i zwymiotował na cały ekran komputera!?
Słuchaj, każdy fotograf, który odkryje HDR, przejdzie przez to. To fenomen. Tworzymy okropne obrazy z aureolami, przesyconymi kolorami, przyciętymi kanałami, błotnistą bielą i chorowitymi odcieniami skóry i po prostu uważamy, że wygląda to niesamowicie. Nie widzimy wyraźnie, ponieważ jest tak ogromna różnica między zdjęciem HDR a zdjęciem prosto z aparatu. To tak, jak gdy widzisz coś, co wygląda na białe, a twój mózg mówi ci, że jest białe. Ale potem widzisz coś jeszcze bielszego, a twój mózg resetuje się i decydujesz, że jest białe. Ale wtedy widzisz coś jeszcze bielszego!
Krok 4:Jestem wyraźnie autorytetem w zakresie HDR. Świat powinien wiedzieć.
Kiedy twój amatorski styl się utrwali, zaczniesz chcieć uczyć innych tego, co wiesz. Co powiesz na rzut ekranu ujawniający Twoje sekrety HDR? A może dogłębny samouczek HDR na pierwszej stronie Twojej witryny? I hej, jeśli zajdziesz tak daleko, dlaczego nie zorganizować seminarium HDR w swoim rodzinnym mieście? To wszystko są zdroworozsądkowe pomysły i muszą zostać wdrożone. Jesteś teraz naprawdę na dobrej drodze.
Krok 5:Odkrycie halo, toksycznych zieleni, psychodelicznych nieba i zombie
W twoim życiu wszystko idzie świetnie. Stałeś się poniekąd autorytetem w zakresie HDR w swojej społeczności (przynajmniej w twojej opinii) i naprawdę czujesz, że udało ci się opanować cały proces HDR. Potem… pewnego dnia… patrzysz na jeden ze swoich obrazów w nowym świetle. A to nowe światło ujawnia przynajmniej kilka strasznych wad na twoich obrazach. Zaczynasz widzieć aureolę wokół tego budynku na tle bezchmurnego nieba. Czy to naprawdę takie oczywiste? Czy inni też to zauważają, czy też reaguję przesadnie? Czekaj… czy moje czerwone kanały są przepalone? Dlaczego liście w tej scenie z lasem nagle wyglądają jak wysypisko toksycznych odpadów? Co jest z tymi błotnistymi białymi? Masz na myśli, że aby stworzyć nieprzycięty histogram, Photomatix po prostu zmienił moje rozświetlone pasemka na mętny, szarawy kolor? Co się stało? Całe moje życie to kłamstwo!
Kiedy tak się stanie, nie panikuj. Pierwszym krokiem do wyzdrowienia jest zawsze przyznanie się do problemu. Więc sprawdź swoją dumę w drzwiach i zacznij iść do przodu. Na końcu tego tunelu jest światło i nie ma potrzeby przekształcania go w zapomnienie.
Krok 6:Czekaj. Wszystko nie musi być mapowane tonem i podzielone na nawiasy!?
To prawda. Naprawdę jest. Kiedy natkniesz się na tę ceglaną ścianę w pochmurny dzień, przypomnisz sobie wszystkie rzeczy, o których myślałeś o świetle i ekspozycji oraz o tym, jak łatwo tę ceglaną ścianę można łatwo uchwycić za pomocą jednego pliku RAW (do cholery, prawdopodobnie pół pliku RAW dla to ma znaczenie). Nie musisz ustawiać aparatu na sekwencję 15 ekspozycji, aby „uchwycić pełny zakres tonalny światła”, a następnie prawie zawiesić Photomatix, próbując wcisnąć w nim jak najwięcej plików jednocześnie, tylko po to, aby uzyskać bardziej płaski obraz obraz, do którego musisz dodać szczegóły i kontrast, aby wyglądał przyzwoicie. Wychodząc poza ten sposób myślenia, moi przyjaciele… tak wygląda postęp. Zdziwiłbyś się, ile informacji można przechowywać w jednym pliku RAW. I nie musisz tworzyć trzech kopii zdjęcia i wysyłać ich przez Photomatix, aby to zrealizować. Programy takie jak Lightroom to niesamowite narzędzia, które mogą wyciągnąć ten histogram i przez większość czasu przywrócić wszystkie piękne szczegóły. I hej, czasami dobrze jest mieć rozświetlone podświetlenie przyciętego cienia. Naprawdę.
Krok 7:Ok. Może zajmę się również innymi formami fotografii
To duży krok dla każdego fotografa HDR. To wtedy zaczynasz dopracowywać HDR i akceptujesz również inne formy fotografii. Nagle możesz zrobić zdjęcie, w którym całe światło jest uchwycone i nie odczuwać potrzeby mapowania tonalnego w zapomnienie. Zaczynasz zdawać sobie sprawę, że kiedy potrzebujesz mapować coś, nie musisz przesuwać wszystkich tych kuszących małych suwaków do granic możliwości. Zdajesz sobie sprawę, że we wszystkim w życiu najlepiej trzymać się z dala od skrajności i znaleźć równowagę.
Krok 8:Uświadomienie sobie, że Photoshop> Photomatix
Photoshop jest zdecydowanie najbardziej niesamowitym i potężnym narzędziem do edycji zdjęć. Photomatix nie jest. Nie oznacza to, że Photomatix nie jest niesamowitym programem, który robi niesamowite rzeczy, ale nigdy nie należy używać Photomatixa do edycji zdjęć, a kiedy się zorientujesz, to duży krok we właściwym kierunku. Photomatix powinien być używany do jednej rzeczy; zebranie całego światła w jednym pliku. Każda stylizacja powinna być wykonana w Lightroomie/Aperture i/lub Photoshopie.
Krok 9:Przykręć HDR
Teraz HDR jest do bani. Kiedy widzisz obraz HDR, po cichu go ganisz i oceniasz. Zamiast doceniać dobry wizerunek, szukasz jego wad i przekonujesz się, że teraz nigdy nie popełniłbyś tego samego błędu. Jesteś oświeconym fotografem, jak wszyscy inni nienawidzący HDR, i możesz uchwycić mnóstwo światła za pomocą samego aparatu i kilku technik pędzla w Photoshopie. Ale potem wychodzisz gdzieś na sesję i zdajesz sobie sprawę, że szczerze, słusznie, absolutnie nie możesz uchwycić całego dynamicznego zakresu światła w scenie przed tobą. Odmawiasz „nawiasu” sceny, ale robisz kilka „dodatkowych ujęć” na różnych poziomach ekspozycji, aby móc je później połączyć, jeśli zajdzie taka potrzeba. Siedzisz przy komputerze następnego dnia i spędzasz godzinę, mieszając różne ekspozycje w Photoshopie, a potem dochodzisz do kolejnej zagadki:kiedy obraz przekracza granicę i staje się HDR? Co to obraz HDR? Jeśli połączę ze sobą dwie ekspozycje w Photoshopie, aby zwiększyć zakres dynamiczny światła, który w innym przypadku nie byłby możliwy do uchwycenia w aparacie, czy po prostu utworzyłem obraz HDR? Ponieważ w końcu HDR oznacza po prostu „High Dynamic Range”, co wskazuje na obraz o większym zakresie dynamicznym niż to, co może uchwycić kamera. Ach! Całe moje życie to wciąż kłamstwo!
Krok 10:Ok. Nie chrzań HDR. To tylko narzędzie i użyję go w razie potrzeby. HDR jest wciąż niesamowity.
To ostatni etap dla większości fotografów korzystających z HDR i ten, w którym aktualnie się znajduję. Nie każdy obraz wymaga przetwarzania HDR. Czasami prześwietlone światła lub przycięte cienie mogą w rzeczywistości uwydatnić scenę, a nie ją oderwać. Czasami te rzeczy dodają zdjęciu tajemnicy i kto powiedział:„Zdjęcie powinno opowiadać tylko tyle historii, aby pozostawić widza do myślenia”. Kiedy opowiadasz całą historię, nic nie pozostaje dla widza. Tak, nie każdy obraz musi przechodzić przez Photomatix, ale zgadnij co:niektórych scen naprawdę nie można uchwycić w jednej klatce, a czasami naprawdę trzeba uchwycić całe to piękne światło i umieścić je w jednym, ostatecznym obrazie. Kiedy tak się stanie, powinniśmy przyjąć HDR jako narzędzie, którym jest. Uchwyć to światło w dowolnej liczbie ekspozycji i przejdź do łączenia tych ekspozycji za pomocą wszelkich środków, które uznasz za konieczne. W końcu twoja fotografia powinna skupiać się na jednym:uszczęśliwianiu. Jeśli komuś się to nie podoba, chrzań go. Nie tworzysz zdjęć po to, by zadowolić innych ludzi, a jeśli to robisz, to nie jesteś w tym z właściwych powodów (no chyba, że kręcisz wyłącznie dla klientów). Musimy przestać oglądać HDR jako styl i zacząć postrzegać go jako narzędzie. Coś, co możemy wyciągnąć z naszego worka sztuczek, gdy potrzebujemy tego, aby stworzyć lepszy wizerunek, niż w innym przypadku. I nie ma w tym nic złego w mojej książce.
Beechcraft Bonanza o zachodzie słońca (w tym dmuchane promienie słońca)
Wniosek
Cóż, mam nadzieję, że ten artykuł rozśmieszył niektórych z was, ponieważ (nieco) niejasno opisałem swoją podróż jako „fotograf HDR”. Przeszedłem przez wszystkie te etapy i myślę, że wiele osób, które to czytają, również przeszło przez wiele z nich! Nadal mam Photomatix w stacji dokującej i nadal wykonuję bracketing ekspozycji „na wszelki wypadek”, gdy nie mogę wszystkiego uchwycić w aparacie. Ale teraz, częściej niż nie, nieustannie zaskakuję siebie, widząc, jak potężne i wydajne programy, takie jak Lightroom, wprowadzają wszystkie te szczegóły. Nie sądzę, żebym kiedykolwiek całkowicie porzucił HDR, jest po prostu zbyt wiele sytuacji, które tego wymagają moim zdaniem. Po prostu wiem, że nie zawsze jest to potrzebne i teraz mogę swobodnie śmiać się z poglądów, które miałem w przeszłości.
Czy przeszedłeś przez podobne kroki? Chcesz coś dodać? Chcesz nam powiedzieć, na jakim etapie jesteś? Daj nam znać w komentarzach poniżej!
O tak… koniecznie śledź mnie na Google+ i Twitterze, jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś!