Ograniczenia sprzętowe:
* powolne komputery: Wyobraź sobie, że próbujesz uruchomić Photoshopa na komputerze z ułamkiem mocy przetwarzania i pamięci RAM, którą mamy teraz. Edycje zajęły wieki. Zapisywanie dużego pliku może potrwać minuty, a nawet *godziny *.
* ograniczone miejsce: Napędy twarde były małe i drogie. Praca z obrazami o wysokiej rozdzielczości oznaczała staranne zarządzanie przestrzenią i często wymaganie wielu dyskietek.
* Monitory o niskiej rozdzielczości: Widzenie pełnego koloru, szczegółowego obrazu nie było gwarantowane. Wielu użytkowników nadal korzystało z monitorów o ograniczonych paletach kolorystycznych i niskich rozdzielczości, dzięki czemu dokładna korekta kolorów jest prawdziwym wyzwaniem.
* Brak przyspieszenia karty graficznej: Większość przetwarzania została wykonana przez procesor, przyciągając ogromne obciążenie systemu i wykonując nawet proste zadania, takie jak powiększenie i przewijanie powolne.
Ograniczenia oprogramowania i przepływ pracy:
* Ograniczone funkcje: W porównaniu do współczesnego Photoshopa 2,5 było niezwykle podstawowe. Pomyśl o tym jako o 10% funkcjonalności, którą mamy teraz. Żadnych warstw, jakie znamy, bez warstw regulacji, bez wypełnienia treści, brak wyrafinowanych filtrów.
* „Działania” były bardzo ograniczonymi makrami: Działania były w pobliżu, ale były bardzo podstawowe i często kruche. Łatwo pękałyby, gdyby twój przepływ pracy zmienił się nawet nieznacznie.
* Brak palety historii: Jeden zły ruch i nie można było po prostu „cofnąć” drogi powrotnej. Często musiałeś powrócić do zbawionej wersji (i modlić się, abyście ostatnio uratowali).
* Brak funkcji optymalizacji sieci: Internet był nadal w powijakach. Zapisywanie obrazów dla sieci wymagało manualnej poprawki i optymalizacji za pomocą osobnych narzędzi.
* Podstawowe narzędzia selekcji: Magiczna różdżka i narzędzia namiotowe były twoją podstawową bronią wyboru. Wybór rafinacji był żmudnym procesem, często obejmującym pracochłonną ręczną edycję. Brak narzędzia do szybkiego wyboru, bez wyeliminowania krawędzi!
* ograniczone zarządzanie kolorami: Uzyskanie spójnych kolorów na różnych urządzeniach było koszmarem. Kalibracja kolorów była złożona i kosztowna.
krzywa uczenia się:
* ograniczone samouczki: Brak YouTube lub ogromnych zasobów online. Uczenie się Photoshopa oznaczało przeczytanie instrukcji (która często była słabo napisana) i eksperymentowanie przez próbę i błędy.
* Drogie szkolenie: Formalne kursy szkoleniowe w Photoshopie były drogie i często niedostępne dla wielu.
* Nieintuicyjny interfejs: Choć w tym czasie przełomowy interfejs był niezgrabny i niezbyt przyjazny dla dzisiejszych standardów. Odkrywanie funkcji często dotyczyło niekończących się nurkowania menu.
* ciągłe awarie: Stabilność oprogramowania nie była dzisiaj. Photoshop 2.5 był skłonny do rozbicia, często bez ostrzeżenia, co prowadzi do utraty pracy i frustracji.
Podsumowując:
Korzystanie z Photoshop 2.5 wymaganych cierpliwości, dobrego zrozumienia zasad przetwarzania obrazu i gotowości do pracy w zakresie licznych ograniczeń. Było to potężne narzędzie na swój czas, ale było również dalekie od usprawnionego, intuicyjnego oprogramowania, które lubimy dzisiaj. Umiejętność wymagana do uzyskania wówczas profesjonalnych wyników była znacząca. To było coś więcej niż tylko znajomość oprogramowania; Zrozumiało podstawowe ograniczenia techniczne i wiedza, jak pracować w nich.