Spójrzmy na lalkę, którą Francis Ford Coppola opracował do swoich najbardziej cenionych filmów — i jak wpłynęła ona na ogólną estetykę.
Nie można zaprzeczyć, że narracje Francisa Forda Coppoli zawsze wydają się potężne – prawie nieuniknione. Od jego ojca chrzestnego trylogia do Czasu Apokalipsy i Rozmowa , kamera rejestruje wydarzenia, które wydają się wyróżniać w historii — które wydają się doniosłe.
Dużą częścią tego jest jego mistrzowskie opanowanie fabuły i postaci, ale także porusza (lub nie porusza) kamerą w sposób, który wzmacnia tę estetykę.
W wywiadzie z Jamesem Liptonem na temat Inside the Actor’s Studio Coppola mówił o technice, którą opracował, aby nadać swoim lalkom dodatkową grawitację – dosłownie. Poprosił uchwyty, aby załadowały wózek z każdym workiem z piaskiem na planie, dopóki nie ważył ponad 900 funtów. Wynikający z tego ruch do przodu był wolniejszy, płynniejszy i miał złowieszcze poczucie mocy i losu.
Jedynym minusem było to, że po tym, jak zawołał „wytnij”, załoga musiała szybko zatrzymać wózek, zanim zjechał z toru i zniszczył zestaw jak pociąg towarowy.
Ze względu na dodatkowy ciężar ruch wózka ma większą bezwładność do pokonania, w wyniku czego wolniej się przyspiesza i zwalnia.
Ruch na wózku znacznie różni się od ruchu ręcznego, ponieważ nie zawiera żadnych drobnych ruchów operatora kamery, ich poczucia człowieczeństwa. Nie jest to ani dobre, ani złe, ale raczej stylistyczny wybór reżysera. Niektóre filmy wykorzystują ruch ręczny ze świetnym efektem — Coppola do nich nie należy.
Jeśli masz operatora siedzącego na wózku, używającego kamery na ramieniu lub podręcznym, zniweluje to efekt – lub w najlepszym razie stworzy hybrydę. Aby jak najlepiej wykorzystać obciążony wózek, aparat musi być umieszczony na statywie (lub innym mocowaniu), który może wykonywać powolne ruchy bez drgań. Możesz rozważyć cięższą kamerę w stylu kinowym lub głowicę statywu z przekładnią, aby wzmocnić efekt.
Ważony ruch dolly jest jak normalny ruch dolly, tylko bardziej. Daje poczucie obiektywnego, bezstronnego obserwatora — pisanych kart historii. Może również wydawać się nieuniknionym losem, który zbliża się do swoich ofiar — w przeciwieństwie do przypadkowej, nieprzewidywalnej sekwencji wydarzeń, które nadają ręczna kamera.
Przeprowadziłem kilka eksperymentów zarówno z wózkiem, jak i suwakiem, dodając ciężar, aby spowolnić ruch. Nie jest to łatwo zauważalne, ale jest to efekt, który „czujesz”. Wolniejszy strzał zdecydowanie dodaje wagę, której wcześniej nie było.
Upewnij się, że sprawdziłeś nośność wózka lub suwaka przed dodaniem zbyt dużego obciążenia. Jeśli używasz szyn i stojaków, sprawdź również ich pojemność. Staraj się nie wieszać worków z piaskiem ani nie umieszczać ładunku w taki sposób, który może się kołysać i zakłócać pęd, i nie pozwalać na to, gdzie powinien znajdować się operator, aby przesunąć kamerę.
Jest to technika, którą zamierzam od teraz używać w moich ruchach dolly i sliderów — o ile nie jestem tą, która musi nosić setki funtów worków z piaskiem na plan i z powrotem!