ISO to miara wrażliwości na światło. Stanowi część trójkąta ekspozycji w fotografii i kręceniu filmów. Wiedza o tym, co to jest, jak działa i jaki ma wpływ na twoją pracę, ma kluczowe znaczenie dla uzyskania najlepszej możliwej ekspozycji w każdej sytuacji zdjęciowej.
Co to jest ISO?
ISO to standardowy pomiar czułości taśmy filmowej na światło. Czasami jest również określany jako „szybkość filmu”, przy czym czułość ISO 100 jest mniejsza niż czułość ISO 800. Nie należy mylić szybkości filmu z czasem naświetlania lub liczbą klatek na sekundę. To wszystko są różne rzeczy. Niższa prędkość filmu oznacza, że film jest mniej wrażliwy na światło i dlatego wymaga większej ekspozycji, aby zrobić zdjęcie.
ISO 100 jest uważane za „podstawowe ISO”. Zwiększ ISO do 200, a dasz sobie mniej więcej kolejny przystanek; skutecznie podwoiłeś ilość światła docierającego do czujnika. ISO 400 jest 2 stopnie, czyli 4 razy jaśniejsze niż ISO 100. Przechodząc do ISO 1600, zwiększasz jasność o 4 stopnie.
Jednak zwiększona czułość na światło z większej szybkości filmu spowoduje, że obrazy będą bardziej ziarniste. Ziarna światłoczułe, które pokrywają film, są mniejsze i mniej wrażliwe na światło przy niższych prędkościach; filmy o większej szybkości mają większe ziarna, które mogą zbierać więcej światła. Ale większy rozmiar oznacza, że te ziarna są bardziej widoczne na ostatecznym obrazie.
W fotografii i filmowaniu ISO oznacza czułość. Wyższa czułość ISO oznacza większą czułość, ale też więcej ziarna.
Dlaczego ISO nazywa się ISO?
Litery I, S i O w „ISO” nie mają nic wspólnego ze światłem, chemikaliami filmowymi ani optyką. Odnoszą się do normy ISO 12232:2006 (kiedyś było to ISO 5800:2001, dopóki nie została zaktualizowana w 2006 r.), która jest miarą Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej dla negatywów kolorowych. Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna z siedzibą w Genewie jest odpowiedzialna za opracowywanie i publikowanie norm handlowych, przemysłowych i technicznych. Każdemu z tych standardów nadano numer poprzedzony przez ISO. Na świecie istnieje wiele innych ISO, na przykład dla bagażników dachowych w pojazdach, ale ISO 6:1993 odnosi się do czarno-białego filmu negatywowego, a ISO 2240:2003 jest miarą dla kolorowego filmu odwracalnego.
ASA a ISO
ASA czy ISO? Nie ma różnicy. ASA odnosi się do American Standards Association, ale pomiar jest taki sam. Film o szybkości ISO 200 jest taki sam jak ASA 200. Ale od 1974 roku standardowym terminem jest ISO.
ISO w cyfrowym świecie
Pomimo tego, że ISO odnosi się do czułości filmu i jest mocno zakorzenione w fotografii analogowej i kręceniu filmów, jego nazwa nadal jest używana jako miara czułości na światło w aparatach cyfrowych. ISO aparatu cyfrowego stanowi część trójkąta ekspozycji wraz z przysłoną i szybkością migawki, które można dostosować w celu wykonania zdjęcia. Po ustawieniu ISO 100 w lustrzance cyfrowej lub aparacie bezlusterkowym jego czułość na światło powinna być taka sama jak w przypadku filmu ISO 100.
Twoja kamera osiąga tę zwiększoną czułość, zwiększając napięcie i wzmacniając sygnał do czujnika. Podobnie jak zwiększenie głośności w statycznej transmisji radiowej, wzmacnia to wszystko, co czujnik wysyła do procesora, w tym zakłócenia. Podobnie jak klisza ISO wytwarza ziarno, cyfrowe ISO wytwarza szum.
Jak wybrać ISO
Chociaż nadal masz trójkąt ekspozycji w kręceniu filmów, jedna z jego kluczowych cech jest naprawiona. Szybkość migawki zostanie określona na podstawie liczby klatek na sekundę i dlatego nie można jej regulować. Wiedza o tym, jak wybrać najlepszą przysłonę i czułość ISO dla pożądanej ekspozycji, jest zatem niezbędna.
Cyfrowe aparaty fotograficzne są w stanie wytwarzać niezwykle wysokie ISO, ale oczywiście nagrodą za to jest szum. Zasadniczo chcesz robić zdjęcia z najniższym ISO, jakie możesz.
Załóżmy, że fotografujesz z szybkością 30 klatek na sekundę, a zatem z czasem otwarcia migawki 1/60 sekundy:
- Na zewnątrz w słoneczny dzień możesz użyć ISO 100 lub 200, aby uzyskać dobrą ekspozycję. Jeśli jest bardzo zachmurzony, być może trzeba będzie go nieco zwiększyć.
- Dobrze oświetlone wnętrze będzie potrzebowało czegoś zbliżonego do ISO 800.
- Wypróbuj około ISO 1600, aby uzyskać słabo oświetlone wnętrze.
Oczywiście, jeśli używasz bardzo szerokiej lub bardzo wąskiej apertury, być może będziesz musiał poświęcić trochę swojego ISO, aby to dostosować. Jeśli fotografujesz w bardzo jasnym otoczeniu, z jak najniższą czułością ISO i przysłoną tam, gdzie powinna, ale scena jest nadal prześwietlona, spróbuj użyć filtra ND, aby zablokować część światła.
Natywne ISO i podwójne natywne ISO
Natywne ISO aparatu to najwyższe ISO, które nie wymaga zmiany napięcia czujnika i może zapewnić najlepszą jakość obrazu. To ISO o najniższym stosunku sygnału do szumu, ponieważ nic nie musi być wzmacniane. Pomyśl o tym jako o optymalnym ISO. Jednak nie zawsze jest to podstawowe ISO. Na przykład natywna czułość ISO aparatu Canon EOS C70 to ISO 800, co czyni go dobrym aparatem do wnętrz i przy słabym oświetleniu.
Podwójne natywne ISO oznacza, że Twój aparat ma 2 optymalne natywne ustawienia ISO, zwykle 1 niskie i 1 wyższe. Zapewni to dużą wszechstronność podczas fotografowania w słonecznych miejscach lub przy słabym oświetleniu.
Co to jest zysk?
Cyfrowe ISO jest zwiększane poprzez wzmocnienie sygnału do czujnika. Większe napięcie oznacza większą jasność. To, jak bardzo ten sygnał jest zwiększony, nazywa się wzmocnieniem. Zysk mierzony jest w decybelach. Niektóre aparaty cyfrowe pozwalają dostosować wzmocnienie zamiast ISO, ale mają ten sam wpływ:dostosowują czułość aparatu na światło.
Uzyskaj nieograniczoną muzykę
dla Twoich filmów
Rozpocznij bezpłatnie teraz Co to jest EI?
EI oznacza wskaźnik ekspozycji. Ale co oznacza wskaźnik ekspozycji i jak odnosi się do wrażliwości? Zwiększając wzmocnienie, skutecznie podkręcasz sygnał do czujnika, aby zwiększyć czułość. Regulując wskaźnik ekspozycji, dostosowujesz czułość między czujnikiem a procesorem. Przypomina to bardziej korektę obróbki końcowej – czyli coś, co robi się z filmem, gdy „naciskasz” go podczas przetwarzania – ale wynik jest natychmiastowy. Tak więc zwiększenie wskaźnika ekspozycji zwiększy również twoją wrażliwość.
Jak porównać zysk i EI?
Prawdopodobnie warto pomyśleć o dostosowaniu wzmocnienia jako podobnym do zmiany ISO za pomocą innego materiału filmowego. Indeks ekspozycji bardziej przypomina wprowadzanie zmian poprodukcyjnych do filmu. Oba pomogą kontrolować Twoją ekspozycję, to tylko przypadek, którego wolisz używać.
Przyszłość ISO
Poprawa czułości i zdolność do kontrolowania hałasu to jeden z ogromnych postępów w fotografii cyfrowej i kręceniu filmów. Nie wiem, jak długo będziemy nadal odnosić się do ISO, ale wciąż tu jest i nadal pełni istotną funkcję.