Definicja tonacji pomieszczenia
Aby dźwięk żył i grał ze wszystkimi swoimi aspektami, potrzebny jest nie tylko kunszt realizatora dźwięku, ale i dobry sprzęt. Samo pomieszczenie, w którym pracuje się nad dźwiękiem, jest również ważne, zwłaszcza przy tworzeniu dźwięku pomieszczenia lub tonu pomieszczenia. A co to jest?
Niezależnie od tego, czy nagrywasz gotową, czy zaimprowizowaną narrację, musisz nagrać dźwięki otoczenia, dźwięk „ciszy”. Podczas edycji wideo możesz sprawić, by cisza „brzmiała” tak, jak chcesz, gdy na przykład chcesz wstawić pauzę lub dodać ją przed blokiem narracji. Takie efekty dźwiękowe otoczenia nazywane są również hałasem lub dźwiękami pomieszczenia, a te dźwięki nigdy nie będą takie same, nawet jeśli zostaną nagrane w tym samym studiu i przy użyciu tego samego mikrofonu.
To może nie wydawać się wielką sprawą, ale ton pomieszczenia jest przydatnym narzędziem w produkcji wideo. Dla lepszego zrozumienia przyjrzyjmy się sytuacjom, w których jest używany.
Po co nagrywać ton pomieszczenia
W przeciwieństwie do większości innych efektów dźwiękowych, ton pomieszczenia może i powinien być używany w dowolnej klatce filmu, chyba że chcesz użyć całkowitej ciszy jako funkcji w określonej klatce. Ton pomieszczenia tworzy atmosferę, która jest niezbędna, aby nie odwracać uwagi publiczności od całej historii z powodu niedociągnięć ścieżek dźwiękowych.
Tak więc, jako efekt dźwięku otoczenia, ton pomieszczenia jest szeroko stosowany jako:
- Tło dialogów . Nagrania na żywo często nie brzmią idealnie z powodu zakłóceń w postaci szumu wiatru lub wentylatora, których normalnie nie zauważamy, ale które są bardzo zauważalne w ścieżce audio. Dlatego dialogi są często ponownie nagrywane w studiu po nakręceniu filmu. Jednak takie nagrania często brzmią zbyt czysto i wyraźnie po przetworzeniu, co może być zbyt zauważalne dla niektórych widzów, a ton pomieszczenia pomaga to wygładzić, dodając naturalny szum do uszu.
- Ujęcia bez dialogów i muzyki . Czy to ujęcie, w którym postać jest sama w pokoju, czy przerwa w rozmowie, nie może być całkowicie wyciszona. Ważna jest obecność jakiegokolwiek dźwięku, nawet bardzo cichego. Jeśli jakakolwiek część filmu nie zawiera ścieżki dźwiękowej, widz może pomyśleć, że coś jest nie tak z jego urządzeniem i przestało ono odtwarzać dźwięk. Dlatego w takich sytuacjach nagranie tonu pomieszczenia jest używane jako dźwięk tła.
- „Ciche” ujęcia . W kinie cisza ma dramatyczną ekspresję, będąc pomiędzy dwoma segmentami filmu wypełnionymi jakąś treścią dźwiękową. W kinie wciąż panuje cisza, która „towarzyszy” zdjęciom, a one ze swojej strony nadają jej pewien dramatyczny sens. Cisza może więc pełnić bardzo różne funkcje, ale zawsze pozostaje efektem niezwykle silnego napięcia dramatycznego. Jednak, jak stwierdzono powyżej, cisza nie może być reprezentowana jako całkowity brak dźwięku, chyba że jest to celowa decyzja twórcza. Jeśli więc nie ma takiej decyzji, lepiej dodać ambientową ścieżkę w tle ujęcia.
To tylko kilka przykładów, ale pokazują one, jak ważny jest dźwięk pomieszczenia w filmie. Pomyśl tylko o jakiejś „cichej” scenie w filmie i wyobraź sobie, że tak naprawdę nie ma tam żadnego dźwięku – dla większości widzów taka cisza będzie bardzo niekomfortowa, jakby dźwięk został wycięty.
Jeśli jesteś twórcą treści, w większości przypadków nie ma potrzeby używania tonu pomieszczenia, chyba że nagrania Twojego głosu wymagają ogromnej ilości edycji. W takim przypadku należy również pamiętać, że nie można po prostu nagrać minuty i używać go w każdym filmie. Może to działać, jeśli masz tylko kilka filmów, ale w przeciwnym razie może to stać się oczywiste dla uważnych widzów, co odwróci ich uwagę od oglądania.
Do tego każde pomieszczenie „brzmi” inaczej – nie tylko samo pomieszczenie, ale także rozmieszczenie w nim mebli wpływa na efekt. Możesz to sprawdzić samodzielnie, wyłączając wszystkie możliwe źródła hałasu i po prostu słuchając lub nagrywając dźwięk w jakimś punkcie pokoju, a następnie przesuwając meble i robiąc to ponownie. Oczywiście jakość nagrań może nie być idealna, ale jeśli dobrze się wsłuchasz, zdasz sobie sprawę, że dźwięki w nich nie są identyczne. Jeśli więc chcesz użyć dźwięku pomieszczenia, najlepiej nagrać go w tym samym stanie pomieszczenia, jaki będzie widoczny na filmie.