Michael Peres uwielbia fotografować najdrobniejsze szczegóły naszego naturalnego świata. Peres, profesor biomedycznej komunikacji fotograficznej w Rochester Institute of Technology, specjalizuje się w uchwyceniu tych skomplikowanych szczegółów poprzez fotografowanie pod mikroskopem. Tutaj wyjaśnia, jak to robi.
Zainteresowałem się robieniem zdjęć małych rzeczy ponad 40 lat temu, kiedy studiowałem medycynę na studiach. Miałam kontakt z tym fascynującym i niewidzialnym światem, ucząc się odcinania tkanki mięśniowej od tkanki łącznej za pomocą mikroskopu świetlnego. Byłem wciągany w każdy nowy przedmiot, o którego studiowanie mnie proszono i nadal zdumiewa mnie to, jak wszystko jest zorganizowane. Uwielbiam fotografować płatki śniegu, kwiaty i inne naturalne przedmioty. Zacząłem udostępniać swoje prace na Instagramie w marcu 2014 roku i zafascynowali mnie obserwatorzy z całego świata, których przyciągają moje zdjęcia.
Znajdowanie tematu do fotografii mikroskopowej
Znalezienie dobrego tematu zaczyna się od ciekawości świata. Uważam, że bardzo ważne jest, aby mieć otwarty umysł na potencjalne próbki. Pewnego dnia, na spacerze z moim psem, wrócił do domu obładowany zadziorami. Po wyjęciu tylu, ile mogłem, postanowiłem zbadać jedną pod mikroskopem. To był tylko chwast, ale pod mikroskopem stał się elegancki i złożony.
Lokalizowanie i obsługa małych obiektów to duża część sukcesu tego procesu. Uszkodzone próbki lub te z artefaktami będą miały inną prezentację wizualną niż doskonałe próbki i ważne jest, aby uszkodzenia nie stały się głównym przedmiotem fotografii. Znalezienie próbki bez skaz jest priorytetem dla rodzaju zdjęć, które chcę wykonać. Nie oznacza to, że tematy moich fotografii są doskonałe — tak nie jest.
Podczas przygotowywania próbki myślę o dwóch różnych rzeczach fotografować — sekcja i izolacja, która z nich ma pierwszeństwo, zależy od tematu i jego powiększenia. Fotografując kwiaty, zazwyczaj używam nożyczek do cięcia, aby usunąć płatki, aby poprawić widoczność jego elementów strukturalnych. Kiedy fotografuję organizmy wodne, staram się je wyizolować w kropli wody pod nakrywką. W tym przypadku mniej znaczy zawsze więcej. Każdy obiekt stwarza wyjątkowe problemy i wymaga różnych metod, aby próbka była wystarczająco mała, wystarczająco płaska lub wystarczająco cienka, aby można ją było sfotografować.
Zaopatruję się również w gotowe preparaty biologiczne, takie jak przekroje roślin lub tkanek zwierzęcych – bardzo trudno jest przygotować tego typu preparaty bez precyzyjnego sprzętu. Oddziały Nauk Przyrodniczych i Carolina Biological Supply Company sprzedają tysiące przedmiotów przygotowanych do badania mikroskopowego.
Sprzęt potrzebny do wykonania obrazu mikroskopowego
Podczas robienia zdjęć mikroskopowych moimi kluczowymi elementami wyposażenia są mikroskopy, światło światłowodowe, korpus aparatu DSLR, obiektyw makro, rurki przedłużające, mieszek i statyw. Kiedy fotografuję płatki śniegu, kwiaty lub inne przedmioty znalezione w naturze, często jestem w swoim garażu i mam gotowy zapas czystych szkiełek mikroskopowych i kawałek czarnego aksamitnego materiału do wykorzystania jako tło. Mam też wiele igieł, maleńkich pędzelków i patyczków z bawełnianymi końcówkami, których używam do przenoszenia próbek i porządkowania obszaru wokół nich.
Zazwyczaj do robienia zdjęć używam złożonego mikroskopu świetlnego. Mikroskopy świetlne są dość powszechne i łatwe do znalezienia. Mogą być drogie lub stosunkowo tanie, mikroskop studencki może kosztować zaledwie 250 USD, podczas gdy wysokiej klasy mikroskop może kosztować 200 000 USD. Dość dobry mikroskop używany do badań klasy niskiej można znaleźć za 5000 USD.
Mikroskopy powiększają obiekty za pomocą dwóch obiektywów. Pierwszy stopień powiększenia tworzy soczewka obiektywu, drugi stopień powiększenia to okular. Obiektyw ma ogniskową, podobnie jak tradycyjne obiektywy fotograficzne stosowane w lustrzankach cyfrowych. Odległości robocze są bardzo małe dla tego typu fotografii — typowy zakres powiększenia obiektywu dla mikroskopu świetlnego może obejmować 2x, 4x, 10x, 20x, 40, 60x lub 100x. Wybieram obiektyw na mikroskop w oparciu o wymagania dotyczące powiększenia próbki. Powiększenie wpływa na głębię ostrości obrazu, więc duża gruba próbka (0,5 cm) korzysta z małego powiększenia, podczas gdy bardzo płaskie obiekty wymagają większego powiększenia.
Przy użyciu mikroskopu świetlnego możliwe jest robienie zdjęć za pomocą smartfona lub aparatu z obiektywem stałym i jest to świetny punkt wyjścia. W tych aparatach obiektyw powinien być umieszczony w punkcie ocznym mikroskopu, który można zlokalizować trzymając kartkę w odległości około 1 cm od okularu mikroskopu. Na papierze będzie widoczna bardzo mała kropka światła, jest to punkt oczny i miejsce, w które należy skierować soczewkę. Mały statyw może być pomocny w utrzymaniu aparatu w miejscu. Taśma Gaffera jest często moim najlepszym przyjacielem jako fotograf techniczny, ponieważ pozwala mi zabezpieczyć telefon innych elementów systemu podczas moich zdjęć.
Chociaż korzystanie ze smartfona lub aparatu ze stałym obiektywem działa, lubię używać Nikon D300s lub D800 z usuniętym obiektywem i korpusem zawieszonym nad okularem mikroskopu za pomocą pionowego stojaka do kopiowania lub statywu. Używam również rurek przedłużających lub mieszków w moim aparacie, aby zarządzać światłem otoczenia, które może tworzyć odblaski i niższy kontrast. W przypadku lustrzanki cyfrowej musisz ustawić czujnik aparatu nad małą plamką światła z punktu oka. Aby zrobić obraz mikroskopowy, ustawię czujnik mojego aparatu nad okularem w odległości, w której krąg oświetlenia wytwarzanego przez mikroskop jest wystarczająco duży, aby zakryć czujnik bez widzenia koła. Sprawdź, czy punkt świetlny zakrył czujnik, sprawdzając ekran LCD aparatu. Zachowaj jednak ostrożność podczas ustawiania:bardzo ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z odległości między okularem a niechronionym czujnikiem.
Oświetlenie mikroskopowego obiektu
Przede wszystkim wykorzystuję wbudowane światło mikroskopu i uzupełniam je o oświetlenie światłowodowe. Kiedy po raz pierwszy patrzę na próbkę, wyobrażam sobie, jak ma wyglądać obraz i pracuję, aby to osiągnąć. Dokonuję wielu drobnych korekt pozycji światła, co ma dużą różnicę w wynikach. Niektóre fotografowane przeze mnie obiekty mogą mieć rozmiar jednego lub dwóch milimetrów lub mniej. Ile światła wypełniającego jest potrzebne lub co sprawia, że kąt padania światła jest odpowiedni, to decyzje, które podejmuję przed zrobieniem zdjęcia. Moja strategia opiera się w dużej mierze na tym, jak światło współpracuje z samą próbką. Trzy style oświetlenia, których używam najczęściej, to Kohler, Darkfield i Polarized, czytaj dalej, aby uzyskać więcej informacji na temat każdego z nich.
Jak używać oświetlenia Kohler podczas fotografowania mikroskopijnych obiektów
Gdy fotografuję przygotowany „cienki przekrój”, staram się stworzyć neutralne i jednolite podświetlenie zwane oświetleniem Kohler. Ten styl oświetlenia pozwala mikroskopowi zmaksymalizować kontrast i rozdzielczość obrazu oraz uzyskać jednolite i równomierne oświetlenie za próbką. Nadal go używam, ponieważ tworzy portretowe zabiegi na rzeczach, które fotografuję.
Jak używać oświetlenia ciemnego pola podczas fotografowania mikroskopijnych obiektów
Skorzystam również z ciemnego pola, które sprawia, że obiekt świeci na czarnym tle , tworząc astronomiczny wygląd. Oświetlenie ciemnego pola pochodzi zza przezroczystego obiektu i jest prześwietlane przez próbkę pod ukośnymi kątami. Ten styl oświetlenia zapewnia bardzo dramatyczny wygląd, wadą jest to, że podczas korzystania z ciemnego pola wszystko będzie oświetlone, w tym rzeczy, których nie chcesz oświetlać — takie jak brud, zadrapania lub pęcherzyki powietrza.
Jak używać oświetlenia spolaryzowanego podczas fotografowania mikroskopijnych obiektów
Podczas fotografowania próbek wykazujących dwójłomność używam światła spolaryzowanego termin techniczny, który opisuje, w jaki sposób próbka może, ale nie musi „pokazywać” tęczowe kolory po umieszczeniu w mikroskopie ze światłem spolaryzowanym. Próbki, które zawierają włosy, włókna, chemikalia, minerały, niektóre skrzydła owadów i wiele syntetycznych obiektów, będą wyglądać tak, jakby były zrobione z tęczy, gdy zostaną zbadane przy użyciu spolaryzowanego światła. Światło spolaryzowane służy do ujawniania informacji wewnętrznych w tych próbkach, które w przeciwnym razie mogą nie być widoczne.
Ostrość podczas robienia zdjęć mikroskopowych
Aby ustawić ostrość powiększonego obrazu za pomocą lustrzanki cyfrowej, zdejmuję obiektyw aparatu i wyświetlam obraz bezpośrednio w korpusie lustrzanki cyfrowej. Kontrolki ostrości mikroskopu są następnie używane do ustawiania ostrości obrazu w wizjerze aparatu. Stworzenie wyraźnego obrazu może być wyzwaniem. Wizjer lustrzanki cyfrowej nie wychwytuje takiej samej ilości drobnych szczegółów, jakie może wytworzyć mikroskop, więc rzeczy często wyglądają nieco szorstko w wizjerze, a następnie kończą przeglądanie w plikach RAW. Przewidywanie, jak obraz będzie wyglądał po nagraniu, wymaga pewnej praktyki.
Możliwe jest również ustawienie ostrości za pomocą podglądu na żywo. W słabo oświetlonym pomieszczeniu może to być bardzo pomocne w obserwowaniu krytycznej definicji obrazu w próbce. Jeśli używasz smartfona, który został ostrożnie umieszczony nad okularem, nadal będziesz chciał ustawić ostrość obrazu wyświetlanego na wyświetlaczu telefonu, manipulując pokrętłem ostrości mikroskopu.
Przetwarzanie obrazów mikroskopowych
Jednym z największych wyzwań w tego typu pracy jest stworzenie kontrastu i strukturalnego wytyczenia części wewnętrznych, a ja staram się wykonywać ciężką pracę podczas zdjęć. Kiedy fotografuję, powoli pracuję nad uzyskaniem interesującego efektu za pomocą obiektywów i światła.
Jestem bardzo ostrożny, jeśli chodzi o zbyt intensywne przetwarzanie obrazu. W postprocessingu najbardziej interesuje mnie zarządzanie barwą, ustawianie punktów bieli lub czerni oraz usuwanie nieistotnych zabrudzeń. Fotografuję RAW, otwieram plik RAW w Photoshopie, a następnie wstępnie przetwarzam szczegóły strukturalne, które są obecne w pliku, ale często nie są zbyt widoczne. Na tym etapie wykonuję również niewielką ilość rozjaśniania lub wyostrzania. Po wprowadzeniu drobnych zmian tonów w Photoshopie wyostrzę plik za pomocą filtra górnoprzepustowego.
Myślę, że ważne jest, aby obrazy nie były całkowicie bezbłędne. W życiu nic nie jest idealne i myślę, że jeśli obrazy są zbyt doskonałe, mogą wydawać się generowane komputerowo. Moim celem w tej pracy jest tworzenie fotografii naukowych, które działają w środowiskach nienaukowych i umożliwiają ludziom nauczenie się czegoś nowego o świecie, w którym żyją. Moje zdjęcia przedstawiają prawdziwe rzeczy, a życie ma również skazy i obszary, które są nieostre.