Lustrzanki cyfrowe i aparaty bezlusterkowe stają się inteligentne. Pozostawienie aparatów w trybie w pełni automatycznym może dać przyzwoite wyniki. Jednak ledwo zarysowuje powierzchnię tego, do czego zdolny jest twój aparat. Twoje elementy sterujące aparatu są po to, aby pomóc Ci wyrzeźbić obraz tak, jak widzisz go w swoim umyśle. Odejście od bezpieczeństwa pełnej automatyki pozwala dowiedzieć się więcej o sterowaniu aparatem i rozwijać się jako fotograf. W tym artykule dowiesz się, jak korzystać z podstawowych elementów sterujących aparatu, których każda lustrzanka cyfrowa i aparat bezlusterkowy muszą tworzyć naprawdę wspaniałe obrazy.
1. Wybierz odpowiedni format pliku dla swoich obrazów
Jednym z pierwszych elementów sterujących aparatu, z którymi powinieneś się uporać, jest ustawienie jakości obrazu. Nawet tanie aparaty typu point-and-shoot mają możliwość wyboru rozmiaru lub jakości przechwyconych plików JPEG.
Poniższy przykład pokazuje Jakość ustawienia w moim Canonie 5D mk ii. Niebieski pasek przedstawia gładki, zakrzywiony segment, reprezentujący drobny jakość, liczba pikseli (21 mln), rozdzielczość obrazu (5616 pikseli szerokości na 3744 pikseli wysokości). Na koniec pokazuje, że na karcie pamięci można zapisać 999 zdjęć tego rozmiaru i jakości.
Pokazuje również, że nie zostaną przechwycone żadne obrazy RAW, ale będą przechwytywane duże obrazy JPEG o dobrej jakości.
Rozmiary są zwykle w zakresie małych, średnich i dużych. Jakość może być podstawowa, normalna lub dobra (reprezentowana przez gładkie lub schodkowe segmenty na powyższym zdjęciu).
Zawsze wybieraj najwyższą możliwą jakość. Karty pamięci są stosunkowo tanie, a wybór małego rozmiaru pliku lub niskiej jakości obrazu ograniczy możliwości późniejszego wykorzystania obrazów, np. do drukowania lub przycinania.
Najlepszym formatem obrazu do wyboru jest format RAW aparatu. RAW to ogólny termin oznaczający nieprzetworzone obrazy.
Obrazy RAW przechowują znacznie większy zakres danych, co czyni je dość dużymi plikami, często dziesięciokrotnie większymi niż odpowiednik JPEG. Jednak dodatkowe dane dają znacznie większy zakres, jeśli chodzi o edycję zdjęć.
Zwykle można wybrać tylko fotografowanie w formacie RAW lub RAW i JPEG.
Ponieważ przechowywanie większych plików przez aparat trwa dłużej, fotografowanie w formacie RAW może zmniejszyć szybkość, z jaką aparat może rejestrować kolejne ujęcia w trybie zdjęć seryjnych.
2. Wybierz najbardziej odpowiedni tryb jazdy dla swojego tematu
Dostępne są trzy podstawowe tryby pracy dla każdej lustrzanki cyfrowej lub aparatu bezlusterkowego. Ponieważ sterowanie kamerą działa, ten jest ważny – a zrozumienie każdej z trzech opcji trybu jazdy powinno być dla Ciebie priorytetem.
2.1 Tryb pojedynczego strzału
Pojedyncze zdjęcie wykonuje jedno zdjęcie po całkowitym naciśnięciu spustu migawki. Użyj tego trybu do obiektów statycznych.
Pojedyncze ujęcie jest mniej odpowiednie dla szybko poruszających się obiektów lub gdy się poruszasz, ponieważ istnieje ryzyko, że to jedno ujęcie będzie nieco za wcześnie lub za późno, aby wykonać ujęcie w idealnym momencie.
2.2 Tryb ciągły
W trybie ciągłym zdjęcia są wykonywane od momentu całkowitego naciśnięcia migawki do jej zwolnienia lub zapełnienia bufora. To świetny tryb dla szybko poruszających się obiektów lub specjalnych wydarzeń, w których możesz łatwo przegapić ten moment.
Jednak ten tryb jest bardzo żądny pamięci, wymaga dużej pojemności na karcie pamięci i będzie wymagał dużo czasu spędzonego na przeszukiwaniu wynikowych obrazów.
Korzystając z trybu zdjęć seryjnych, fotograf z powyższego zdjęcia był w stanie wykonać kilka zdjęć w krótkich odstępach czasu i użyć jednego idealnie zgranego w czasie.
2.3 Tryb timera
Tryb samowyzwalacza nie robi zdjęcia natychmiast po naciśnięciu spustu migawki. Zamiast tego czeka przez określony czas wybrany z dostępnych ustawień aparatu. Zwykle trwa od dwóch lub trzech sekund do dziesięciu sekund.
Jest to świetny tryb jazdy do zdjęć robionych przy użyciu statywu, ponieważ eliminuje wszelkie drgania aparatu spowodowane ręką fotografa.
Jest to również niezbędne, gdy fotograf musi być na zdjęciu. Minusem jest to, że trudno jest mieć pewność, że migawka uruchomi się w optymalnym momencie.
Zrozumienie tych trybów jazdy i sposobów ich używania pomoże Ci uzyskać większą kontrolę i ostrzejsze ujęcia.
3. Wybierz najlepszy tryb aparatu
Wszystkie aparaty cyfrowe mają kilka trybów fotografowania, od w pełni automatycznego do w pełni ręcznego, z trybami półautomatycznymi, które zapewniają kontrolę nad niektórymi ustawieniami, a jednocześnie pozwalają aparatowi określić inne ustawienia aparatu.
W pełni automatyczne tryby obejmują pełną automatykę, w której aparat wybiera wszystkie ważne ustawienia aparatu i tryby sceny.
Sceny to wstępnie ustawione tryby automatyczne, które informują aparat o typie rejestrowanego obrazu. Aparat wykorzysta te informacje do ustawienia właściwej ekspozycji i ostrości. Przykładem tego jest „Scena nocna”, w której priorytetem będzie krótszy czas otwarcia migawki.
Istnieją trzy popularne tryby półautomatyczne; Program (lub Autoprogram), Priorytet przysłony i Priorytet migawki.
Program (lub Program Auto) ustawi za Ciebie zarówno migawkę, jak i przysłonę, ale pozwoli ci zmienić równowagę między czasem otwarcia migawki a przysłoną, zwiększając jedno i zmniejszając drugie, utrzymując stałą ekspozycję przez cały czas. Jest to często pierwszy krok, jaki nowi fotografowie odchodzą od pełnej automatyki.
Tryb priorytetu przysłony pozwala ustawić żądaną przysłonę, jednocześnie pozwalając aparatowi wybrać odpowiedni czas otwarcia migawki. Ten tryb pozwala na bardziej twórczą kontrolę nad obrazem, a w szczególności nad głębią ostrości.
Priorytet migawki działa w odwrotny sposób; ustawiasz czas otwarcia migawki, a aparat automatycznie ustawia przysłonę. Może to być sposób na uzyskanie ostrego obrazu przy słabym oświetleniu lub zamrożenie szybko poruszających się obiektów.
4. Użyj automatycznego ustawiania ostrości, aby uzyskać wyraźniejsze i ostrzejsze obrazy
Być może najważniejszymi elementami sterującymi aparatu, które należy zrozumieć, są różne tryby ustawiania ostrości. Dzielą się na dwie grupy – manualną i automatyczną – i obie mają swoje zastosowania. Zrozumienie tych trybów pomoże Ci robić wyraźniejsze, ostrzejsze obrazy.
Większość aparatów jest ustawiona tak, aby korzystać z trybu autofokusa od razu po wyjęciu z pudełka. Oznacza to, że gdy skierujesz aparat na obiekt, automatycznie określi, na czym się skupić.
Autofokus działa na zasadzie znajdowania kontrastu. Jeśli skierujesz aparat na zwykłą, pozbawioną cech ścianę, będzie miał trudności z zablokowaniem się na czymś, co może wykorzystać, aby uzyskać wyraźny obraz.
Zawsze kieruj ostrość na punkt kontrastu, aby zmniejszyć szanse doświadczenia polowania na ostrość, w którym obiektyw kamery porusza się w przód iw tył, próbując znaleźć właściwe ustawienie.
Przedstawiony poniżej uliczny sprzedawca jest otoczony wieloma szczegółami, zarówno na pierwszym planie, jak i w tle. Jest to scena, która może łatwo skłonić aparat do ustawienia ostrości na niewłaściwym obiekcie.
Większość aparatów ma wiele punktów ostrości. W następnych kilku sekcjach przyjrzymy się, jak możesz wykorzystać niektóre z nich.
5. Użyj pojedynczego punktu ostrości dla obiektów statycznych
Najczęściej używanym trybem autofokusa jest ogniskowanie punktowe. Jest to najbardziej odpowiednie w przypadku statycznych obiektów lub scen, takich jak pejzaże, portrety i martwa natura. To ustawienie jest wyświetlane jako pojedyncza kropka w nawiasach kwadratowych lub kwadratowych
Większość aparatów pozwoli Ci wybrać punkt ostrości. Niektóre pozwolą ci powiększyć lub zmniejszyć obszar skupienia wokół centralnego punktu. Te ustawienia są zwykle ustawieniami najwyższego poziomu – co oznacza, że powinieneś mieć do nich dostęp bez zbytniego zagłębiania się w menu aparatu.
W większości przypadków sensowne jest wybranie centralnego punktu ostrości. Nie oznacza to jednak, że obiekt musi pozostać na środku kadru.
Skieruj aparat tak, aby centralny punkt ostrości znajdował się na obszarze sceny, który ma być ostry. Następnie naciśnij do połowy spust migawki. Aparat spróbuje ustawić ostrość na wybranym punkcie ogniskowym.
Następnie, nie zwalniając wciśniętej do połowy migawki, ponownie skomponuj scenę. Być może chcesz, aby temat był nieco poza centrum.
Po zmianie kompozycji naciśnij do końca przycisk migawki.
6. Użyj ciągłej ostrości do śledzenia poruszających się obiektów
Większość lustrzanek cyfrowych lub aparatów bezlusterkowych umożliwia wybór trybu ciągłego ustawiania ostrości.
Ten tryb wykorzystuje większość lub wszystkie punkty ostrości do śledzenia obiektu. Gdy zaczniesz naciskać spust migawki, aparat będzie podążał za obiektem, utrzymując jego ostrość, gdy poruszają się w kadrze.
W aparatach Canon ten tryb jest określany jako AI Servo AF, a w Nikonie jako AF-C.
Ten tryb nie jest tak dokładny jak pojedynczy punkt i nadal możesz uzyskać rozmyte ujęcia. Ponadto, ponieważ aparat pracuje bardzo ciężko, bateria wyczerpie się szybciej niż prostsze tryby autofokusa.
7. Użyj ręcznego ustawiania ostrości, aby uzyskać większą kontrolę
Wielu świetnych fotografów cały czas fotografuje w trybie manualnym. To najlepszy sposób, aby mieć pełną kontrolę nad tworzonym obrazem. Ale wielu innych woli robić zdjęcia w trybie automatycznym i używać ręcznego tylko w trudnych sytuacjach zdjęciowych.
Jeśli fotografujesz przez szkło, na przykład w zoo lub akwarium, możesz uniemożliwić obiektywowi ustawianie ostrości na samym szkle i upewnić się, że obiekt jest ostry. To także świetne narzędzie do krajobrazów w słabym świetle.
Automatyczne ustawianie ostrości może sprawiać problemy w słabym świetle, więc ustawienie ręcznego ustawiania ostrości na nieskończoność może zaoszczędzić czas i uzyskać wspaniałe rezultaty.
8. Użyj kompensacji ekspozycji, aby przejąć kontrolę nad ekspozycją
Większość, jeśli nie wszystkie, lustrzanki cyfrowe i aparaty bezlusterkowe oferują sposób na zastosowanie pewnej kompensacji ekspozycji. Jest to ręczna regulacja służąca do dostosowania jasności końcowego obrazu przed przechwyceniem. To ustawienie można regulować za pomocą menu ustawień lub za pomocą dedykowanego pokrętła lub pokrętła wielofunkcyjnego.
Na poniższym zdjęciu widać z kropkowanego, ponumerowanego paska na ekranie LCD aparatu, że wybrano kompensację ekspozycji -1. Zmniejsza to o połowę ilość światła, która dociera do czujnika kamery.
Kompensacja ekspozycji doskonale nadaje się do korygowania ekstremalnego oświetlenia. Gdy kamera mierzy (sprawdza ilość dostępnego światła), przyjmuje średnią i wykorzystuje ją do ustawienia właściwej ekspozycji.
Ale czasami średnia ekspozycja nie zapewnia dobrego ujęcia:
- Ciemna scena (np. osoba portretowana w ciemnych ubraniach, sfotografowana na ciemnym tle) zostanie prześwietlona, przez co ciemne ubrania będą zbyt jasne, a wszelkie jasne obszary sceny mogą zostać wypalone.
- Jasna scena (np. dużo białego śniegu) będzie niedoświetlona, przez co śnieg przybierze matowoszary kolor, a szczegóły w bardzo ciemnych obszarach zostaną całkowicie utracone.
W miarę możliwości sterowania aparatem kompensacja ekspozycji jest jedną z najbardziej przydatnych, ponieważ pozwala szybko zrekompensować problemy z ekspozycją bez konieczności zmiany trybu fotografowania lub jakichkolwiek innych ustawień.
9. Zrozum trójkąt ekspozycji, aby stworzyć zrównoważone obrazy
Trójkąt ekspozycji opisuje związek między trzema podstawowymi ustawieniami ekspozycji. Określa, jak jasne lub ciemne jest Twoje zdjęcie i jakich ustawień użyć, aby uzyskać dobrą ekspozycję. Dostępne ustawienia to rozmiar przysłony, czas otwarcia migawki i ISO.
Krótko mówiąc, dłuższe czasy otwarcia migawki, szersze przysłony i wysokie wartości ISO przyczyniają się do rozjaśnienia obrazu. Krótkie czasy otwarcia migawki, małe przysłony i niskie wartości ISO przyczyniają się do uzyskania ciemniejszego obrazu. Dobra ekspozycja jest wynikiem uzyskania właściwej równowagi między każdym z tych trzech ustawień.
W trybie automatycznym lub półautomatycznym aparat automatycznie dostosuje niektóre lub wszystkie z tych trzech ustawień, aby zapewnić dobrą ekspozycję.
Jednak w trybie ręcznym musisz przejąć kontrolę nad wartością każdego z trzech ustawień.
Zrozumienie, jak każdy z tych elementów sterujących aparatu działa indywidualnie i w połączeniu ze sobą, pomoże Ci robić dobrze naświetlone zdjęcia za każdym razem.
10. Zmień ustawienia przysłony, aby zmieniać głębię ostrości
Obiektyw aparatu ma regulowaną przysłonę. To otwór, przez który światło przechodzi przez soczewkę. Rozmiar przysłony jest mierzony w stopniach przysłony.
Nauka i matematyka stojąca za tym nie mają tutaj znaczenia, ale musisz wiedzieć, że najniższa liczba przysłony twojego obiektywu (np. f/2,8) ma najszerszy otwór przysłony, a największa liczba przysłony ma najmniejszy otwór ( np. f/22).
Rozmiar przysłony jest głównym czynnikiem decydującym o tym, jak duża część obiektu lub sceny, od przodu do tyłu, ma zadowalającą ostrość. Nazywa się to głębią ostrości.
Duża przysłona (pamiętaj, mała liczba przysłony, np. f/2,8) daje małą głębię ostrości, z niewielką ilością sceny przed lub za obiektem, na którym znajduje się ostrość. Jest to idealne rozwiązanie do odizolowania obiektu – tam, gdzie obiekt ma wyraźnie wyróżniać się z otoczenia.
Mała przysłona (duża liczba przysłony, np. f/22) zapewnia dużą głębię ostrości, z większą ostrością sceny. Jest to idealne rozwiązanie w sytuacjach, w których potrzebujesz maksymalnej szczegółowości nie tylko obiektu, ale także pierwszego planu i tła. Fotografia krajobrazowa, architektoniczna i uliczna czerpie wiele korzyści z małej przysłony.
11. Wybierz najlepszą szybkość migawki dla swoich warunków oświetleniowych
Szybkość migawki jest wyrażona jako ułamek sekundy lub całe sekundy. Określa, jak długo migawka aparatu pozostaje otwarta, a tym samym jak długo czujnik aparatu jest wystawiony na działanie światła.
Dłuższe czasy otwarcia migawki są często wymagane przy słabym oświetleniu, co prowadzi do problemów podczas trzymania aparatu za rękę.
Zasadniczo, trzymając aparat za rękę, nigdy nie używaj wartości czasu otwarcia migawki (ignorując fakt, że w rzeczywistości jest to ułamek), która jest dłuższa/wolniejsza niż wybrana ogniskowa obiektywu.
np. Czas otwarcia migawki 1/60 sekundy jest zbyt długi dla ogniskowej 200 mm.
W przypadku ogniskowej 200 mm należy używać czasu otwarcia migawki dłuższego niż 1/200 sekundy.
Krótkie czasy otwarcia migawki „zamrażają” obiekt w fotografii sportowej lub akcji. Będziesz potrzebować dobrego oświetlenia, aby uchwycić wystarczającą ilość światła dla dobrej ekspozycji. W większości aparatów czasy otwarcia migawki wynoszące nawet 1/4000 sekundy są powszechne, ale dostępne są również aparaty o znacznie krótszych czasach otwarcia migawki.
12. Użyj ustawień ISO, aby uzyskać ostrzejsze obrazy w słabym świetle
W fotografii cyfrowej ISO to ustawienie czułości czujnika. Im bardziej czuły czujnik (wyższa wartość ISO), tym więcej światła przechwyci nawet w warunkach słabego oświetlenia. Im niższa czułość, tym mniej światła wykryje.
Brzmi to tak, jakbyś zawsze chciał mieć wysoką czułość ISO, ale kompromis polega na tym, że wyższe ustawienia czułości stworzą więcej ziarna na twoich obrazach. Dlatego powinieneś zawsze używać najniższej wartości ISO, z jaką możesz uciec, ponieważ zminimalizuje to ziarno.
W jasnych warunkach niska wartość ISO jest idealna – m.in. ISO 100 lub ISO 200.
W ciemniejszych warunkach lub gdy chcesz użyć krótszego czasu otwarcia migawki lub mniejszej przysłony, użyj wyższej wartości ISO – np. ISO 800 lub ISO 1600.
13. Użyj podglądu głębi pola, aby sprawdzić ostrość
Kiedy patrzysz przez wizjer swojej lustrzanki cyfrowej, widzisz scenę przez szeroko otwartą przysłonę.
Użycie przycisku podglądu głębi ostrości (DOF) w aparacie pokazuje, jak wyglądałaby scena przez wybraną przysłonę. Pomoże ci to zidentyfikować, na czym skupia się, a na co nie. Następnie możesz wprowadzić dowolne zmiany, które chcesz wprowadzić.
Jednym z powodów, dla których wiele osób unika tej kontroli, jest to, że obraz na podglądzie może wydawać się ciemniejszy. Dzieje się tak, ponieważ mniejsza przysłona przepuszcza mniej światła. Zapewniamy, że nie oznacza to, że wynikowe zdjęcie będzie zbyt ciemne.
Sterowanie kamerą:wnioski
To tylko niektóre elementy sterujące dostępne w aparacie cyfrowym. Ale reprezentują one najbardziej przydatne elementy sterujące kamerą, których można się spodziewać w prawie wszystkich kamerach.
Masz teraz szeroką wiedzę na temat różnych wspomnianych elementów sterujących kamerą. Powinno to być świetnym punktem wyjścia do eksperymentowania z bardziej zaawansowanymi funkcjami aparatu. Miłego strzelania!