Głębia ostrości to odległość między najbliższymi i najdalszymi obiektami, które pojawiają się na zdjęciu z akceptowalną ostrością. Zależy ona od typu aparatu, przysłony i odległości ogniskowania. Jeśli interesujesz się fotografią, prawdopodobnie już to wiesz i jak ważne jest to, gdy fotografujesz w odległościach makro.
Ten obraz został wykonany za pomocą obiektywu makro 100 mm z dołączonym konwerterem naturalnej wielkości, w odległości 4 cali od obiektu, aby osiągnąć ten rodzaj powiększenia. Głębia ostrości, którą tutaj widzisz, jest niemożliwa do osiągnięcia, ponieważ nie ma możliwości ustawienia ostrości całego pierścienia przy tej ogniskowej i tej odległości od obiektu.
Oto kilka ujęć testowych, które pokazują porównanie ekspozycji tego zdjęcia przy f/8 i f/32:
Na tym konkretnym zdjęciu f/8 dawałby bardzo płytką głębię ostrości, więc jeśli chciałbyś mieć więcej, to f/32 wydaje się lepszym wyborem, prawda? Ale jeśli przyjrzysz się bliżej, zdasz sobie sprawę, że to po prostu nie jest takie proste.
Powiększony obraz pokazuje, że przysłona f/8 ma płytką głębię ostrości, ale ponieważ reprezentuje idealny punkt tego obiektywu, daje duże szczegóły w obszarach, na których zogniskowana jest ostrość. Z drugiej strony f/32 zapewnia większą głębię ostrości, ale ogólnie brakuje jej szczegółów.
Ten brak szczegółów jest spowodowany dyfrakcją, czyli lekkim zagięciem światła w trakcie przechodzenia wokół krawędzi obiektu, co daje efekt zmiękczenia fotografowanego obrazu. Tak więc ostre ogniskowanie i głęboka głębia ostrości są niemożliwe do osiągnięcia na tym obrazie ze względu na ograniczenia optyczne.
Świetnym obejściem tych ograniczeń jest Focus Stacking (znane również jako Focal Plane Merging, Z-Stacking lub Focus Blending), które łączy obrazy sfotografowane z różnymi odległościami ostrości w jeden końcowy obraz o większej głębi ostrości.
Ta technika jest możliwa tylko wtedy, gdy kamera i wszystkie elementy obrazu są idealnie nieruchome, więc użycie stabilnego statywu jest naprawdę ważne.
Innym ważnym czynnikiem jest fotografowanie i ustawianie ostrości bez dotykania aparatu. Na tym konkretnym zdjęciu aparat był połączony z komputerem, a do ustawienia ostrości obrazu użyto aplikacji do zdalnego fotografowania.
Najlepszym sposobem na zrobienie tych zdjęć jest najpierw ustawienie ostrości na najbliższym obszarze, a następnie kontynuowanie fotografowania, upewniając się, że obejmujesz całą długość ogniskowania (z każdym kolejnym zdjęciem oddalaj ostrość od aparatu). Po prostu użyj elementów sterujących zdalnego spustu i aplikacji, aby precyzyjnie dostroić ostrość każdego zdjęcia.
Ostateczna liczba zdjęć zależy od tego, jak szczegółowy ma być obraz, ale pamiętaj, że im więcej masz zdjęć, tym trudniej będzie je później przetworzyć. Ten konkretny obraz powstał z połączenia 21 obrazów.
Po zrobieniu zdjęć nadszedł czas na ich przetworzenie. Na rynku dostępnych jest wiele opcji oprogramowania do ustawiania ostrości; ten obraz był edytowany w Adobe Photoshop CC. Oto kroki:
- Otwórz Photoshop, przejdź do Plik> Skrypty> Załaduj pliki do stosu
- Zaznacz wszystkie zdjęcia i włącz „próba automatycznego wyrównania warstw”
- Wybierz wszystkie swoje pliki w panelu warstw po prawej stronie
- Przejdź do edycji> Automatyczne łączenie warstw i wybierz „Układaj obrazy”
Otrzymasz stos warstw z powiązanymi maskami, które wyglądają mniej więcej tak:
Każda maska warstwy ujawnia to, co najlepsze z każdej skupionej części obrazu, a także można je ręcznie dostosować, aby uzyskać bardziej kontrolowane wyniki. Ostateczne obrazy są zwykle bardzo imponujące i pozwalają osiągnąć efekty, których nie można osiągnąć w żaden inny sposób.