„Ekspozycja” to ilość światła, która pada na element światłoczuły w aparacie. Ekspozycja kontroluje gradacje jasności widoczne na ekranie — większość konsumenckich cyfrowych kamer wideo obsługuje 100 gradacji między jasnym a ciemnym. (Twoje oko może rozróżnić około 10 000 gradacji, a film może rozróżnić około 1000.)
W prawidłowo naświetlonym zdjęciu żaden poziom jasności nie przekroczy 100 (absolutna biel) lub poniżej 0 (najczarniejsza czerń). Filmowcy określają jasne lub ciemne obszary poza tym zakresem jako „przycinanie”. Oznacza to, że wszelkie wartości większe niż 100 lub mniejsze niż 0 mają wartości 100 i 0. Tak więc tracisz szczegóły, ponieważ nie ma zróżnicowania w różnych wartościach jasności.
Utrzymywanie światła padającego na czujnik między 0 a 100 jest „właściwą” ekspozycją. Jeśli zbyt wiele wartości zbliża się do 100, obraz jest prześwietlony (zbyt jasny), a gdy wartości zbliżają się do 0, jest niedoświetlony (zbyt ciemny). Gdy kamera ma funkcję histogramu, możesz to zobaczyć w czasie rzeczywistym. Chcesz zobaczyć taki bez kolców schodzących z krawędzi.
Pozwalanie kamerze na ustawienie ekspozycji
Wiele nowoczesnych aparatów posiada tryby programowe, w których aparat ustawia wszystkie zmienne niezbędne do naświetlenia ujęcia. W wielu okolicznościach aparaty są całkiem dobre. Jeśli schemat oświetlenia nie jest zbyt trudny, bardzo często są poprawne.
Wiele osób w rzeczywistości pozostawia swoje aparaty w programie, nawet nie zdając sobie sprawy, że istnieją inne tryby. To nie zawsze działa w trudnych sytuacjach oświetleniowych. Może się zdarzyć, że kamera będzie działać w określony sposób.
Istnieją trzy typowe sposoby kontrolowania ekspozycji
Szybkość migawki
Kamery filmowe mają fizyczną przesłonę, która otwiera się i zamyka, dzięki czemu światło pada na film. Nowoczesne kamery wideo nie mają rzeczywistej migawki. Często światłoczuły chip staje się czuły i niewrażliwy (jak wyłączony magnetofon, a nie jak zły chłopak) przez naciśnięcie „przełącznika”.
Chip może być wrażliwy i gromadzić światło przez długi czas – „wolny” czas otwarcia migawki, może 1/8 sekundy – lub może być wrażliwy i gromadzić światło przez bardzo krótki okres czasu, może 1/500 sekundy sekunda. Każdy z nich ma swoje wady i zalety. Szybki czas otwarcia migawki wygląda niestabilnie, jeśli nagrywasz szybką akcję sportową, ponieważ masz obraz 1/500 sekundy co 30 sekundy. Z drugiej strony, dłuższe czasy otwarcia migawki mogą sprawić, że szybki ruch będzie wyglądał na rozmyty.
Przysłona
Przysłona to pierścień za obiektywem, który otwiera się i zamyka (tworząc większy lub mniejszy otwór), aby przepuszczać mniej lub więcej światła przez obiektyw. Im szerszy otwór, tym więcej światła wpada. Tak więc duże apertury wpuszczają więcej światła, podczas gdy małe apertury przepuszczają mniej światła.
Przysłona jest również kluczowa w określaniu głębi ostrości, czyli obszaru, na którym jest ustawiona ostrość. Duże apertury dają małą głębię ostrości, być może wystarczającą, aby głowa osoby była wyostrzona, a obszar za nią rozmazany. Małe przysłony zapewniają głęboką głębię ostrości, która może jednocześnie utrzymywać ostrość osoby i tła. Istnieją powody, dla których warto wybrać głęboką lub płytką głębię ostrości podczas ustawiania ujęcia. Wszystko zależy od tego, jak chcesz, aby wyglądał w produkcie końcowym.
Czułość elementu („szybkość filmu”)
„Prędkość filmu” w kamerach filmowych oznacza „uzyskanie kontroli” w wideo. „Wzmocnienie” kontroluje elektronicznie czułość przetwornika CCD:im wyższe wzmocnienie, tym czulszy element i mniej światła, które musi w niego trafić, aby go zarejestrować. Wraz ze wzmocnieniem, takim jak prędkość filmu, pojawiają się problemy – im wyższe wzmocnienie, tym większe ziarno.
Tajna broń:podaj mi okulary przeciwsłoneczne!
Istnieje inny sposób kontrolowania ekspozycji – blokowanie ilości światła docierającego do aparatu. Zwykle robisz to z filtrami ND lub neutralnymi. Działają one jak okulary przeciwsłoneczne i ograniczają ilość światła docierającego do obiektywu bez zmiany kolorów. Mogą być bardzo przydatne, jeśli chcesz mieć szeroką aperturę w jasnym świetle słonecznym.
Innym rodzajem filtrów ND są „stopniowe” filtry ND, które zaczynają się ciemne u góry i zanikają, aby były jasne na dole. Mogą one przyciemnić jasne niebo bez wpływu na resztę obrazu (za dużo). Jednym z problemów z filtrami stopniowanymi jest to, że chcą mieć prosty horyzont; wszystko, co wystaje, również ciemnieje.
Piąty element:niech stanie się światłość
Ponieważ wideo nie radzi sobie zbyt dobrze z kontrastem, inną rzeczą, którą możesz zrobić, jeśli masz ciemne i jasne elementy, jest rzucenie dodatkowego światła na ciemny obiekt, aby podnieść ciemne wartości bliżej najwyższych jasnych. Wyjmij trochę świateł lub reflektora i oświetl osobę na plaży, aby jej najciemniejszy kolor był bliższy najciemniejszemu kolorowi plaży. Pomoże to utrzymać różnicę kontrastu w tej magicznej liczbie 100 wartości.
Wniosek
Wiele wariantów szybkości migawki/wzmocnienia/przysłony zapewni odpowiednią ekspozycję. W zależności od tego, co kręcisz i jak chcesz, aby wyglądało, musisz wiedzieć, jak dostosować te trzy wartości, aby uzyskać te, które przyniosą korzyści Twojemu ujęciu – czy to sporty z mrożącymi akcjami, czy lekka nocna krowa -wycieczka napiwków.*
*Nie popieramy napiwków od krów. To denerwuje krowy, jest niebezpieczne, wkracza, a Ty w coś wejdziesz.
Redaktor współpracujący Kyle Cassidy jest artystą wizualnym, który dużo pisze o technologii.