1. Perspektywa:
* Perspektywa liniowa: Jest to najczęstsza i potężna technika. Równoległe linie zbiegają się w punkcie znikającym na linii horyzontu. Rzeczy wydają się mniejsze, gdy wchodzą w oddali.
* Perspektywa jednopunktowa: Jeden punkt znikający (np. Droga cofająca się w odległość). Proste i skuteczne.
* Perspektywa dwupunktowa: Dwa punkty znikające (np. Przeglądanie budynku z rogu). Bardziej realistyczne i wszechstronne.
* Trzypunktowa perspektywa: Trzy punkty znikające (jeden powyżej/poniżej, dwa na horyzoncie). Używany w widokach dramatycznych, ptaków lub oka robaka.
* perspektywa atmosferyczna (perspektywa lotnicza): Pojawiają się obiekty dalej:
* lżejszy kolor: Z powodu rozproszenia światła przez atmosferę.
* mniej nasycony kolor: Kolory stają się wyciszone i mniej żywe.
* mniej szczegółowe: Szczegóły rozmazują się i stają się mniej zdefiniowane.
* niebieskeczo w odcieniu: Z powodu rozpraszania Rayleigha, które skuteczniej rozprasza niebieskie światło. Właśnie dlatego odległe góry często wydają się niebieskie.
2. Rozmiar i skala:
* Względny rozmiar: Obiekty, które są uważane za ten sam rozmiar, wydają się mniejsze, gdy wchodzą w odległość. Jest to intuicyjne dla widza. Jeśli wiesz, że dwa drzewa mają mniej więcej ten sam rozmiar w prawdziwym życiu, mniejszy * musi * być dalej.
* nakładanie się (interpozycja): Gdy jeden obiekt częściowo obejmuje inny, objęty obiekt jest postrzegany jako dalszy. To prosta, ale bardzo skuteczna głębi.
3. Światło i cień:
* Chiaroscuro (modelowanie ze światłem): Zastosowanie silnych kontrastów między światłem i cieniem do stworzenia iluzji objętości i formy. Najważniejsze informacje sugerują obszary najbliżej źródła światła, a cienie sugerują recesję.
* oświetlenie kierunkowe: Spójny kierunek źródła światła pomaga zdefiniować kształty i formy obiektów, tworząc poczucie głębokości.
* Gradienty wartości: Stopniowe zmiany w lekkości (wartości) mogą sugerować krzywą lub płaszczyznę cofającej się. Na przykład kula wygląda trójwymiarowa, ponieważ jej wartość stopniowo zmienia się z podświetlenia na cień.
4. Gradient tekstury:
* Zmiany w szczegółach tekstur: Tekstura powierzchni staje się drobna i mniej wyraźna, gdy wraca w odległość. Na przykład cegły ściany wydają się znacznie bardziej szczegółowe na pierwszym planie niż w tle.
5. Kolor i kontrast:
* Temperatura kolorów: Ciepłe kolory (czerwone, pomarańcze, żółcie) mają tendencję do postępu, a chłodne kolory (blues, zieleń, fiolet) mają tendencję do odpadania. Korzystanie z tego kontrastu może stworzyć poczucie głębokości.
* kontrast: Wyższy kontrast na pierwszym planie i niższy kontrast w tle zwiększa głębokość.
6. Umieszczenie:
* pozycja pionowa: Ogólnie rzecz biorąc, obiekty, które są wyższe w płaszczyźnie obrazu, są postrzegane jako dalej, szczególnie gdy jest widoczna płaszczyzna uziemienia. Wynika to z faktu, że linia horyzontu jest zazwyczaj na poziomie oczu.
7. Focus and Blur:
* Selektywne skupienie (głębokość pola): W fotografii płytka głębokość pola (w której wąski zasięg jest w centrum uwagi) może stworzyć silne poczucie głębokości. Ostre skupienie przyciąga oko do określonego obszaru, podczas gdy rozmyty pierwszy plan i tło sugerują odległość.
* Gaussian Blur (aplikacja cyfrowa): Symulować głębokość pola przez sztucznie rozmyte obszary obrazu.
8. Przycinanie:
* kadrowanie: Ostrożne przycinanie sceny może zwiększyć poczucie głębokości, tworząc okno na większą przestrzeń.
Łączenie technik: Najbardziej przekonująca głębokość jest zwykle osiągana poprzez połączenie kilku z tych technik. Na przykład użycie perspektywy liniowej * i * perspektywy atmosferycznej stworzy bardziej realistyczne poczucie głębokości niż sama technika.
przykładowe scenariusze:
* Krajobraz: Użyj perspektywy atmosferycznej (lżejsze, mniej nasycone kolory w oddali), gradient tekstury (bardziej szczegółowa trawa na pierwszym planie) i zależności rozmiaru (drzewa zmniejszające się w oddali).
* Scena wewnętrzna: Zastosuj perspektywę liniową (ściany zbiegające się w kierunku punktów znikających), nakładających się obiektów (stół częściowo pokrywający krzesło) i Chiaroscuro (światło i cień definiujące formy obiektów).
* Portret: Użyj selektywnego ostrości (ostre skupienie na twarzy, rozmyte tło) i Chiaroscuro (modelowanie twarzy światłem i cieniem).
Rozumiejąc i stosując te techniki, możesz tworzyć przekonujące obrazy 2D, które przekonująco przekazują głębię i tworzą poczucie realizmu. Praktyka i obserwacja są kluczowe! Zwróć uwagę na to, jak artyści i fotografowie wykorzystują te techniki w swojej pracy.