i. Zrozumienie celu:
* separacja: Celem jest oddzielenie tematu od tła, aby tło pojawiło się całkowicie czarne na końcowym obrazie.
* Control: Potrzebujesz precyzyjnej kontroli nad swoim oświetleniem, aby zapobiec rozlaniu światła na tło.
* Skoncentruj się na temacie: Czarne tło naturalnie zwraca uwagę widza na twarz i cechy pacjenta.
ii. Sprzęt:
* kamera:
* Każda lustrzanka DSLR, bezlusterka, a nawet dobry smartfon z ręcznym elementami sterującymi może działać.
* Kamera o dobrej wydajności ISO jest pomocna, szczególnie jeśli strzelasz w słabym świetle.
* obiektyw:
* Idealny jest obiektyw portretowy (50 mm, 85 mm lub dłużej). Soczewki te zapewniają pochlebną perspektywę i mogą tworzyć płytką głębokość pola, a następnie izolując Twój temat.
* źródło światła:
* strobe/flash (zalecany): Zapewnia najwięcej kontroli. Będziesz potrzebował jednego lub dwóch strobów.
* ciągłe światło (alternatywa): Panele LED, światła studyjne, a nawet mocna lampa. Jednak ciągłe światło jest zwykle mniej mocne niż stroby, co wymaga wyższych ISO lub wolniejszych czasów otwarcia migawki.
* Modyfikatory światła:
* softbox lub parasol: Aby zmiękczyć światło i stworzyć pochlebne podświetlenia i cienie.
* snoot, siatka lub drzwi stodoły (ważne): Kontrolują one kierunek światła i zapobiegają rozleciu na tło. Snoot to rurka, która skupia światło na ciasnej wiązce. Siatki zawężają wiązkę światła. Drzwi stodoły to klapy, które można dostosować w celu kształtowania światła.
* tło:
* Czarny materiał/materiał: Assamit, filc lub czarny muślin to dobry wybór. Unikaj błyszczących lub odblaskowych tkanin. Upewnij się, że tkanina jest wystarczająco duża, aby wypełnić całą ramę za tematem.
* czarny papier: Bezproblemowy papier w tle jest również dobrą opcją.
* Stojak na światło: Aby przytrzymać źródło światła.
* Opcjonalny reflektor: Można użyć do odbicia światła z powrotem w cienie na twarzy pacjenta.
* statyw: Aby utrzymać aparat stały, zwłaszcza jeśli strzelasz w słabym świetle.
iii. Konfiguracja i technika:
1. Wybierz swoją lokalizację:
* Pokój, który można łatwo przyciemnić, jest idealny.
2. Skonfiguruj tło:
* Zawieś czarny materiał/materiał lub skonfiguruj czarny papier za miejscem, w którym temat będzie stał lub siedział.
* Upewnij się, że tło jest pozbawione zmarszczek, a nawet.
* odległość: Tło powinno być wystarczająco daleko od tematu (najlepiej 6-8 stóp lub więcej), aby światło na obiekcie nie rozlewa się na tło. Ma to kluczowe znaczenie dla osiągnięcia czystego czarnego tła.
3. Ustaw swój temat:
* Umieść temat przed tłem, pozostawiając wystarczającą ilość miejsca (jak wspomniano powyżej), aby uniknąć wycieku światła.
4. Skonfiguruj światło:
* Konfiguracja pojedynczego światła (prosta i skuteczna):
* Ustaw światło na bok pacjenta (pod kątem 45 stopni jest dobrym punktem wyjścia).
* Przymocuj softbox lub parasol, aby zmiękczyć światło.
* Co najważniejsze: Użyj drzwi snoot, siatki lub stodoły, aby skierować światło tylko na twarz pacjenta. Zapobiega to trafieniu światła.
* konfiguracja dwupokładna (więcej kontroli):
* światło kluczowe: Główne źródło światła, ustawione jak opisane powyżej (bok, softbox/parasol, snoot/siatka/drzwi stodoły).
* wypełnij światło: Słabsze światło, ustawione po przeciwnej stronie obiektu. To światło pomaga wypełnić cienie utworzone przez światło kluczowe i dodaje pewnego wymiaru. Możesz użyć reflektora zamiast drugiego światła. Jeśli używasz drugiego światła, upewnij się, że jest to znacznie przyciemnione niż światło kluczowe. Użyj również drzwi snoot/siatki/stodoły na tym świetle, aby uniknąć wycieku.
* światło tylne/włosy (opcjonalnie): Ustawione za tematem i skierowane w kierunku głowy i ramion. Użyj snoot lub siatki, aby stworzyć małą, skoncentrowaną atrakcję na włosach i ramionach. Pomaga to jeszcze bardziej oddzielić temat od tła.
5. Ustawienia aparatu (zalecane tryb ręczny):
* ISO: Zacznij od najniższego możliwego ISO (np. ISO 100), aby zminimalizować hałas. Może być konieczne zwiększenie go, jeśli źródło światła nie jest wystarczająco jasne.
* apertura: Wybierz otwór, który daje pożądaną głębokość pola.
* płytka głębokość pola (np. f/2.8, f/4): Tworzy niewyraźne tło i izoluje Twój temat. Dobry do portretów zbliżenia.
* Głębsza głębokość pola (np. F/5.6, f/8): Utrzymuje więcej przedmiotu. Dobry do portretów grupowych lub gdy chcesz bardziej widoczny szczegół.
* Sprawa migawki: Ustaw czas otwarcia migawki na podstawie źródła światła.
* flash/strobe: Użyj prędkości synchronizacji błyskowej kamery (zwykle około 1/200 sekundy). Flash jest głównym źródłem oświetlenia, więc czas otwarcia migawki kontroluje głównie światło otoczenia na scenie.
* ciągłe światło: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby osiągnąć prawidłową ekspozycję. Może być konieczne użycie wolniejszego czasu otwarcia migawki, co może zwiększyć ryzyko rozmycia ruchu. Użyj statywu.
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą zgodnie z źródłem światła (np. Flash, Tungsten, światło dzienne).
6. pomiar i ekspozycja:
* miernik flash (idealny): Miernik Flash zapewni najdokładniejsze ustawienia ekspozycji dla twoich strobów.
* Miernik w aparacie (alternatywa):
* Ustaw aparat na tryb ręczny.
* Zrób strzał testowy.
* Oceń tło: Tło powinno być całkowicie czarne. Jeśli tak nie jest, albo przenieś temat dalej od tła, dostosuj modyfikatory światła, aby wyeliminować rozlanie lub zmniejszyć światło otoczenia w pomieszczeniu.
* Dostosuj ekspozycję: Spójrz na twarz swojego pacjenta. Dostosuj otwór lub moc źródła światła, aby osiągnąć pożądaną ekspozycję. Użyj histogramu, aby upewnić się, że nie przycinasz podświetleń ani cieni.
7. Focusing:
* Skoncentruj się ostrożnie na oczach poddanego. Ostre skupienie się na oczach ma kluczowe znaczenie dla udanego portretu.
8. Zajmij strzały testowe i dostosuj:
* Zrób kilka zdjęć testowych i dokładnie je przejrzyj.
* Dostosuj umiejscowienie światła, ustawienia aparatu i pozę podmiotu w razie potrzeby.
* Zwróć szczególną uwagę na:
* rozlanie światła: Upewnij się, że żadne światło nie uderza w tło.
* Shadows: Czy cienie są pochlebne i dobrze zdefiniowane?
* Ekspozycja: Czy twarz pacjenta jest odpowiednio odsłonięta?
* Kompozycja: Czy kompozycja jest przyjemna?
iv. Processing (opcjonalnie):
* Drobne korekty: Możesz użyć oprogramowania do edycji zdjęć (takich jak Adobe Lightroom, Photoshop lub GIMP), aby dokonać drobnych korekt ekspozycji, kontrastu i koloru.
* Usuwanie skazy: Lekko usuń wszelkie przebarwienia lub rozproszenie skóry pacjenta.
* Dodge and Burn: Użyj Dodge i Burn, aby subtelnie ulepszyć atrakcje i cienie.
* Upewnij się czarne tło: Jeśli tło nie jest idealnie czarne, możesz użyć narzędzia do pomalowania go na czarno. Uważaj, aby nie malować swojego tematu!
v. Wskazówki i rozwiązywanie problemów:
* odległość jest kluczem: Im większa odległość między poddanym a tłem, tym łatwiej będzie zapobiec rozlaniu światła.
* Kontrola światła jest najważniejsza: Używaj religijnie snoots, siatki i drzwi stodoły.
* ciemne ubranie: Zachęcaj przedmiot do noszenia ciemnych ubrań, co pomoże im wtopić się w tło i dalej podkreślić ich twarz.
* Wyeliminuj światło otoczenia: Wyłącz wszelkie napowietrzne światła lub zamknij zasłony, aby zmniejszyć światło otoczenia w pomieszczeniu.
* strzelaj na surowo: Strzelanie w formacie RAW zapewnia większą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
* eksperyment: Nie bój się eksperymentować z różnymi konfiguratorami oświetlenia i ustawieniami aparatu, aby znaleźć to, co działa dla Ciebie najlepsze.
* Ćwicz: Praktyka czyni idealną! Im więcej strzelasz, tym lepiej będziesz w tworzeniu portretów z czarnym tłem.
Postępując zgodnie z tymi krokami, możesz tworzyć oszałamiające portrety o dramatycznym czarnym tle, które podkreśli Twój temat i uchwyci ich wyjątkową osobowość. Powodzenia!