Tworzenie przekonujących portretów środowiskowych:wskazówki i przykłady
Portrety środowiskowe wykraczają poza prosty strzał w głowę, aby opowiedzieć historię o osobie, pokazując ją w ich naturalnym środowisku, otoczonym przedmiotami i ustawieniami, które są dla nich znaczące i ich tożsamość. Pomyśl o tym jako o rozwoju postaci w kontekście wizualnym. Oto podział sposobu ich stworzenia:
i. Zrozumienie portretów środowiskowych
* Definicja: Portret środowiskowy to portret, który zawiera otoczenie podmiotu, aby ujawnić coś o ich osobowości, zawodzie, hobby lub stylu życia. Środowisko nie jest tylko tłem; To integralna część narracji portretu.
* Cel:
* kontekst: Aby zapewnić głębsze zrozumienie tematu poza ich wyglądem fizycznym.
* historia: Komunikować informacje o życiu i pracy podmiotu.
* Intrigue: Aby stworzyć wizualne zainteresowanie i zaprosić widzów do dowiedzenia się więcej.
* Kontrast z portretami studyjnymi: Portrety studyjne koncentrują się przede wszystkim na twarzy pacjenta i często opierają się na kontrolowanym oświetleniu i neutralnym tle. Portrety środowiskowe obejmują nieprzewidywalność i bogactwo ustawień rzeczywistego.
ii. Kluczowe elementy sukcesu
1. Połączenie i komunikacja:
* buduj relację: Przed podniesieniem aparatu spędzaj czas na rozmowie z tematem. Dowiedz się o swoich pasjach, pracy i znaczeniu ich wybranego środowiska. To sprawi, że będą wygodniejsze i przyniosą bardziej autentyczne wyrażenia.
* Współpraca: Angażuj swój temat w proces. Zapytaj ich, gdzie czują się najbardziej komfortowo i naturalnie w swoim środowisku. Ich wkład doprowadzi do bardziej znaczącego portretu.
* kierunek (subtelnie): Chociaż chcesz, aby portret był naturalny, nadal musisz zapewnić pewien kierunek. Zaproponuj pozami, wyrażenia i działań, które wydają się im autentyczne w scenie.
2. Wybór odpowiedniego środowiska:
* znaczenie jest kluczowe: Środowisko powinno bezpośrednio odnosić się do tematu. Szef kuchni w ich kuchni, artysta w swoim studio, muzyk na scenie, pisarz przy biurku.
* Rozważ oświetlenie: Pomyśl o tym, jak światło w środowisku wpłynie na portret. Czy musisz uzupełnić istniejące światło, czy możesz pracować z tym, co jest dostępne?
* możliwości kompozycyjne: Poszukaj interesujących linii, kształtów i wzorów w środowisku, które mogą poprawić kompozycję.
3. Kompozycja i kadrowanie:
* Zasada trzeciego: Klasyczna reguła tworzenia równowagi wizualnej i zainteresowania. Umieść podmiot nieco poza środkiem, wyrównując go z jednym z punktów przecinających się.
* wiodące linie: Użyj linii w środowisku (np. Droga, ogrodzenie, korytarz), aby przyciągnąć oko widza w stronę obiektu.
* głębokość pola: Kontroluj głębokość pola, aby odizolować podmiot lub uwzględnić więcej środowiska. Płytka głębokość pola (osiągnięta z szerszym otworem, takim jak f/2.8 lub f/4), może zatrzeć tło i zwrócić uwagę na temat. Głębsza głębokość pola (mniejsza przysłona, taka jak f/8 lub f/11), utrzyma zarówno podmiot, jak i środowisko.
* przestrzeń ujemna: Wykorzystaj negatywną przestrzeń (puste obszary) wokół przedmiotu, aby stworzyć poczucie spokoju i równowagi.
* Punkt centralny: Upewnij się, że temat jest wyraźnym punktem centralnym, nawet z ruchliwym tłem. Użyj oświetlenia, kompozycji i głębokości pola, aby zwrócić na nie uwagę.
4. Techniki oświetlenia:
* naturalne światło: Często najbardziej pochlebna i realistyczna opcja. Zwróć uwagę na porę dnia i kierunek światła. Ogromne dni mogą zapewnić miękkie, a nawet lekkie, podczas gdy złota godzina (krótko po wschodzie słońca i przed zachodem słońca) oferuje ciepłe, pochlebne tony.
* Dostępne światło: Pracuj z istniejącymi źródłami światła w środowisku (np. Windows, lampy, znaki neonowe).
* Supplemental Lighting: Użyj reflektorów, aby odbijać światło na obiekcie lub użyj przenośnych lamp błyskowych lub strobes, aby dodać światło i kształt. Pamiętaj, aby używać ich subtelnie, aby zachować naturalny charakter. Dyfuzory mogą zmiękczyć ostre światło.
* Modyfikatory światła: Softboxy, parasole i odbłyśniki mogą pomóc w kształtowaniu i zmiękczeniu światła, aby uzyskać przyjemniejszy wynik.
* Temperatura kolorów: Uważaj na temperaturę kolorów światła. Wymieszaj różne źródła światła (np. Światło dzienne i wolfram) mogą tworzyć odlewy kolorów. Dostosuj saldo białych w aparacie lub podczas przetwarzania po przetwarzaniu.
5. Ustawienia i ustawienia:
* wybór obiektywu: Wszechstronny obiektyw pierwotny, taki jak 35 mm, 50 mm lub 85 mm, jest idealny. Zoom soczewki oferują elastyczność, ale mogą poświęcić jakość obrazu lub maksymalną otwór. Szersze kąty (24 mm, 35 mm) pokazują więcej środowiska, podczas gdy dłuższe ogniskowe (85 mm, 135 mm) kompresują perspektywę i bardziej izolują obiekt.
* apertura: Wybierz otwór na podstawie pożądanej głębokości pola. Szersze apertury (f/2.8, f/4) tworzą płytką głębokość pola, rozmywając tło. Mniejsze apertury (f/8, f/11) utrzymują więcej sceny.
* Sprawa migawki: Użyj czasu otwarcia migawki wystarczająco szybko, aby uniknąć rozmycia ruchu. Ogólną zasadą jest użycie czasu otwarcia migawki, która jest przynajmniej wzajemna twojej ogniskowej (np. 1/50 sekundy dla obiektywu 50 mm). Zwiększ go, jeśli Twój temat się porusza.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe, aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* pomiar: Użyj systemu pomiaru aparatu, aby zapewnić odpowiednią ekspozycję. Rozważ użycie pomiaru punktowego do licznika twarzy pacjenta. Może być konieczne użycie kompensacji ekspozycji, aby dostosować ogólną jasność.
* Tryb fotografowania: Tryb priorytetu przysłony (AV lub A) umożliwia kontrolowanie przysłony, podczas gdy aparat automatycznie wybiera czas otwarcia migawki. Tryb ręczny (M) zapewnia pełną kontrolę nad przysłoną i czasem otwarcia migawki.
6. Processing:
* Korekta kolorów: Dostosuj równowagę białych, ekspozycję i kontrast, aby osiągnąć zrównoważony i przyjemny wygląd.
* Cropping: Dostosuj kompozycję, przycinając obraz.
* wyostrzenie: Wyhoduj obraz, aby ulepszyć szczegóły. Uważaj, aby nie nadmiernie wybierać.
* Lokalne korekty: Użyj pędzli regulacyjnych lub gradientów, aby selektywnie edytować określone obszary obrazu, takie jak twarz pacjenta lub tło.
* Czarno -biała konwersja: Rozważ przekształcenie obrazu na czarno -biały, aby uzyskać klasyczny i ponadczasowy wygląd.
iii. Przykłady i inspiracja
* Fotografowie do nauki:
* Steve McCurry: Znany ze swoich sugestywnych portretów w warunkach globalnych, często pięknie wykorzystując naturalne światło.
* Annie Leibovitz: Znana ze swoich skomplikowanych i często surrealistycznych portretów środowiskowych celebrytów.
* Dan Winters: Mistrz oświetlenia i kompozycji, uchwycając istotę swoich poddanych w ich unikalnych środowiskach.
* Platon: Znany ze swoich surowych, potężnych portretów światowych przywódców i wpływowych postaci.
* Irving Penn: Choć znany ze swojej pracy w studio, Penn stworzył również atrakcyjne portrety środowiskowe.
* przykładowe scenariusze:
* Chef: W swojej kuchni, otoczona składnikami, garnkami i patelniami. Możliwe działanie:przygotowanie dania. Oświetlenie:Użyj dostępnego oświetlenia kuchennego, w razie potrzeby uzupełniania odblasków lub softbox.
* muzyk: Na scenie z instrumentem, otoczone światłami i głośnikami. Możliwe działanie:wykonanie. Oświetlenie:przechwytuj oświetlenie sceniczne w taki sposób, że lub użyj lampy błyskowej poza kamerą, aby dodać definicję.
* pisarz: Przy ich biurku, otoczone książkami i papierami. Możliwe działanie:pisanie lub pisanie w notatniku. Oświetlenie:Użyj naturalnego światła z okna lub suplement lampą biurkową.
* ogrodnik: W ogrodzie, otoczone roślinami i kwiatami. Możliwe działanie:dążenie do roślin. Oświetlenie:Użyj naturalnego światła, najlepiej podczas złotej godziny.
* Carpenter: W swoich warsztatach, otoczone narzędziami i drewnem. Możliwe działanie:praca nad projektem. Oświetlenie:Połącz naturalne światło z oświetleniem warsztatowym, używając reflektorów do wypełnienia cieni.
* sportowiec: W środowisku szkoleniowym (siłownia, pole, sąd). Możliwe działanie:ćwiczenie lub praktykowanie swojego sportu. Oświetlenie:dostępne światło środowiska. Dodaj światła błyskawiczne, aby uzyskać bardziej dramatyczny efekt.
iv. Wskazówki dotyczące przechwytywania autentycznych portretów środowiskowych:
* bądź uważany: Zwróć uwagę na szczegóły środowiska. Poszukaj elementów, które opowiadają historię na ten temat.
* Nie bój się eksperymentować: Wypróbuj różne kąty, kompozycje i techniki oświetlenia, aby znaleźć to, co działa najlepiej.
* Bądź cierpliwy: Daj czas na relaks i poczuć się komfortowo przed kamerą. Najlepsze portrety często zdarzają się po zużyciu początkowej sztywności.
* Opowiedz historię: Każdy element portretu powinien przyczynić się do ogólnej narracji.
* Szanuj środowisko: Uważaj na przestrzeń i rzeczy podmiotu. Unikaj przenoszenia rzeczy bez pozwolenia.
* przejrzyj i naucz się: Przeanalizuj swoje zdjęcia po każdej sesji. Co działało dobrze? Co możesz poprawić?
v. Powszechne błędy, których należy unikać:
* zajęte tła: Chociaż środowisko jest ważne, upewnij się, że nie przytłacza tematu. Rozważ użycie płytkiej głębokości pola, aby zacierać tło lub znaleźć prostsze tło w środowisku.
* słabe oświetlenie: Ostre lub niepochlebne oświetlenie może zrujnować portret. Zwróć uwagę na kierunek i jakość światła.
* Brak połączenia: Jeśli temat wygląda na niewygodnie lub odłączony od środowiska, portret nie będzie autentyczności.
* ignorowanie środowiska: Traktując środowisko jako refleksję. Środowisko powinno być starannie rozważane i zintegrowane z portretem.
* Overponowanie: Próbując zmusić podmiot do nienaturalnych pozów. Zachęcaj do naturalnych ruchów i wyrażeń.
Koncentrując się na łączeniu się z tematem, wybieraniu znaczących środowisk oraz opanowaniu kompozycji i oświetlenia, możesz tworzyć atrakcyjne portrety środowiskowe, które opowiadają historie i rejestrują esencję ludzi, których fotografujesz. Pamiętaj, aby ćwiczyć, eksperymentować i rozwijać swój własny unikalny styl. Powodzenia!