1. Planowanie i koncepcja
* Zdefiniuj swoją wizję: Do jakiego nastroju dążysz? Intensywny? Tajemniczy? Melancholia? Wpłynie to na twoje oświetlenie i pozowanie wyboru.
* Wybierz temat: Rozważ rysy twarzy i wyrażenia, które dobrze nadają się do dramatycznego oświetlenia. Silną strukturę kości można skutecznie podkreślić.
* odzież: Wybierz ciemną odzież, która wtapia się w tło. Unikaj jasnych kolorów lub wzorów, które rozpraszają uwagę. Rozważmy tekstury, które mogą subtelnie złapać światło (np. Wsrodek, skóra).
* Lokalizacja: Pokój, w którym można całkowicie kontrolować światło, jest idealny. Działa ciemny narożnik, a nawet prowizoryczne ciemne tło.
2. Konfigurowanie sprzętu
* kamera: Każda lustrzanka lustrzanka, aparat bezlusterkowy, a nawet smartfon z ręcznymi elementami sterującymi może działać.
* obiektyw: Korzystny jest soczewka z szerokim otworem (np. F/2.8, f/1.8 lub szerszy). Pozwala to na płytką głębokość pola, dodatkowo izolując podmiot i rozmycie tła. Ogólna długość od 50 mm do 85 mm jest ogólnie pochlebna dla portretów.
* źródło światła:
* strobe studio (preferowane): Studio Strobe z modyfikatorem jest najbardziej kontrolowana opcja. Softbox, danie kosmetyczne lub snoot mogą kształtować światło.
* Bezgazowy (Flash): Bezgazowe światło (zewnętrzne flash) jest bardziej przenośną i niedrogą opcją. Użyj go poza kamerą z spustem.
* ciągłe światło: Panel LED lub nawet lampa biurka może działać, ale trudniej jest dokładnie kontrolować intensywność światła. Rozważ użycie abażury jako snoot/modyfikator DIY.
* Light Stand (jeśli używasz Flash/Strobe poza kamerą): Aby ustawić źródło światła.
* wyzwalacz (jeśli używasz flash/strobe poza kamerą): Wyzwalacz bezprzewodowy w celu wystrzelenia lampy błyskowej.
* reflector (opcjonalnie): Czarny reflektor może poprawić cienie. Biały lub srebrny reflektor może być używany oszczędnie do subtelnego wypełniania cieni, ale uważaj, aby nie obezwładnić efektu niskiego klucza.
* tło (idealnie ciemne): Czarne tło (materiał, papier, ściana) jest idealne. Jeśli nie masz dedykowanego tła, wystarczy ciemna ściana lub czarna prześcieradło/szmatka drapowana za tematem.
* statyw (opcjonalnie): Pomocne dla spójnego kadrowania, szczególnie z wolniejszymi czasami otwarcia migawki lub ciągłym oświetleniem.
3. Ustawienia aparatu
* Tryb fotografowania: Tryb ręczny (M) ma kluczowe znaczenie dla pełnej kontroli.
* apertura: Zacznij od szerokiego otworu (np. F/2.8, f/4). Stwarza to płytką głębokość pola, rozmywając tło i podkreślając twarz podmiotu. Dostosuj się na podstawie tego, ile przedmiotu chcesz.
* Sprawa migawki: Dostosuj się, aby kontrolować światło otoczenia. Zacznij od stosunkowo szybkiego czasu otwarcia migawki (np. 1/125s, 1/200s), aby zablokować światło otoczenia, a następnie w razie potrzeby zwolnij, aby wprowadzić więcej wypełnienia lub jeśli nie używasz Flash. Jeśli używasz Flash, czas otwarcia migawki wpływa głównie na światło otoczenia, a nie ekspozycję na błysk.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (np. ISO 100), aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję przy jednoczesnym zachowaniu pożądanej przysłony i czasowi otwarcia migawki.
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą zgodnie z źródłem światła (np. „Flash”, jeśli używasz lampy błyskowej, „Tungsten”, jeśli używasz lampy żarowej, „światło dzienne” dla naturalnego światła). Możesz także użyć „Auto” i dostosować później w przetwarzaniu końcowym.
* Tryb pomiarowy: Pomoc w pomiarach punktowych lub pomiaru centralnego może być pomocne w celu zapewnienia dokładnego ujawnienia twarzy pacjenta.
4. Konfiguracja oświetlenia
To najważniejsza część. Kluczem jest użycie * pojedynczego, skoncentrowanego źródła światła * lub pojedynczego dominującego światła z minimalnym wypełnieniem.
* Umieszczenie światła klucza:
* oświetlenie boczne: Ustaw źródło światła z boku obiektu (45–90 stopni). To tworzy silne cienie po jednej stronie twarzy.
* Oświetlenie tylne lub oświetlenie obręczy: Umieść światło za obiektem, lekko na bok. To tworzy aureolę lub krawędź światła wokół krawędzi, oddzielając obiekt od ciemnego tła. Jest to bardziej zaawansowana technika, ale bardzo skuteczna w przypadku Low Key.
* Top Lighting: Umieść światło nad obiektem, wskazując w dół. Może to powodować dramatyczne cienie pod oczami i nosem.
* Modyfikatory światła:
* snoot: Snoot koncentruje światło w małym, zdefiniowanym okręgu. Jest to doskonałe do podkreślenia określonych obszarów, takich jak oczy lub usta.
* softbox: Softbox rozprasza światło, tworząc miękki cienie.
* Dish Beauty: Danie kosmetyczne zapewnia trudniejsze światło niż softbox, ale bardziej miękka niż gołe żarówka. Tworzy zdefiniowane cienie z płynnym przejściem.
* Intensywność światła: Zacznij od ustawienia o niskiej mocy na lampach błyskowych/stroboskopu. Stopniowo zwiększaj moc, dopóki nie osiągniesz pożądanej ekspozycji i szczegółów cienia.
* czarny reflektor (opcjonalnie): Użyj czarnego reflektora po przeciwnej stronie światła, aby jeszcze bardziej ulepszyć cienie. Umieść go ostrożnie, aby zablokować każde zbłąkane światło przed podskakiwaniem z powrotem na twarz pacjenta.
* flagowanie: Użyj czarnego kawałka tektury lub rdzenia piankowego, aby bezpośrednio blokować światło przed tło. Pomoże to zachować ciemność tła.
5. Pozowanie i ekspresja
* kąty: Eksperymentuj z różnymi kątami. Niewielki zwrot głowy może radykalnie zmienić cienie i wyróżnienia.
* oczy: Oczy są punktem centralnym. Upewnij się, że są ostre i dobrze oświetlone (nawet jeśli subtelnie). Światło (małe odbicie źródła światła w oku) dodaje życia i blasku.
* wyrażenie: Rozważ nastrój, który chcesz przekazać. Subtelny uśmieszek, przemyślane spojrzenie lub wygląd intensywności mogą działać dobrze.
* Hands: Jeśli zawiera ręce, pozń je zamykanie. Powinny uzupełnić wyrażenie i ogólny nastrój.
6. Wyjmowanie strzału
* Focus: Skoncentruj się ostrożnie na oczach (lub oko najbliżej aparatu).
* Weź zdjęcia testowe: Zrób kilka zdjęć testowych i przejrzyj je na ekranie LCD aparatu. Dostosuj oświetlenie, ustawienia aparatu i pozowanie w razie potrzeby.
* Histogram: Sprawdź histogram, aby upewnić się, że nie przycinasz zbyt dużych podświetleń ani cieni. W fotografii niskokeńskiej jest w porządku, aby histogram został przesunięty w kierunku lewej (ciemniejsze tony).
7. Processing (edycja)
* oprogramowanie: Można użyć Adobe Lightroom, Photoshop, przechwytywanie jednego, a nawet bezpłatne alternatywy, takie jak GIMP.
* Podstawowe korekty:
* Ekspozycja: Dokonaj niewielkich korekt ogólnej ekspozycji.
* kontrast: Zwiększ kontrast, aby zwiększyć cienie i wyróżnienia.
* Podprawy/cienie: Dostosuj wyświetlanie i suwaki cieni, aby odzyskać szczegóły w razie potrzeby. Uważaj, aby go nie przesadzić.
* białe/czarne: Dostosuj białe i czarne, aby stworzyć zrównoważony zasięg tonalny.
* Lokalne korekty:
* Dodge and Burn: Użyj narzędzi Dodge i Burn, aby subtelnie rozjaśnić lub przyciemnić określone obszary, takie jak oczy, kości policzkowe lub linia szczęki.
* wyostrzenie: Zastosuj niewielką ilość ostrzania na oczy.
* ocenianie kolorów (opcjonalnie): Eksperymentuj z ocenianiem kolorów, aby dodać określony nastrój lub styl. Tony sepii, desaturacja lub subtelne odlewy kolorów mogą zwiększyć ogólny efekt.
* Czarno -biała konwersja (opcjonalnie): Portrety niskie często wyglądają na uderzające w czerni i bieli.
Wskazówki i rozważania:
* Eksperymenty jest kluczowe: Nie bój się wypróbować różnych konfiguracji oświetlenia, pozów i wyrażeń.
* mniej jest więcej: Fotografia o niskiej zawartości klucza dotyczy prostoty i dramatu. Unikaj zaśmiecania ramki niepotrzebnymi elementami.
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w zrozumieniu światła i tworzeniem atrakcyjnych niskich portretów.
* Obejrzyj samouczki: Poszukaj samouczków wideo na YouTube, aby zobaczyć wizualne przykłady konfiguracji oświetlenia i technik edycji.
* Zwróć uwagę na szczegóły: Małe szczegóły, takie jak światło połowowe w oczach lub konsystencja odzieży, mogą mieć dużą różnicę.
* Wydanie modelu: Jeśli robisz zdjęcia ludzi do użytku komercyjnego, pamiętaj o podpisanym modelu.
Podążając za tymi krokami i eksperymentując z różnymi technikami, możesz stworzyć oszałamiające niskie portrety, które wychwytują poczucie tajemnicy, dramatu i emocji. Powodzenia!