1. Kluczowe czynniki:
* apertura (liczba f): To jest * najważniejszy czynnik. Szerszy apertura (mniejsza liczba F, np. F/1.4, f/1.8, f/2.8, f/4) tworzy płytszą głębokość pola, co powoduje rozmycie tła. Pomyśl o tym w ten sposób:im mniejszy numer F, tym rozmycie tło.
* ogniskowa: Dłuższa ogniskowa (np. 85 mm, 135 mm, 200 mm) kompresuje tło i dodatkowo poprawia rozmycie. Zoom Soczewki są tutaj twoim przyjacielem.
* Odległość tematu: Im bliżej podmiotu, tym płytsza głębokość pola i rozmycie staje się tło.
* Odległość tła: Im * dalsze * tło pochodzi z twojego tematu, tym bardziej się rozmyto. Pomyśl o ławce parkowej jako o swoim temacie i lesie w dalekiej odległości jako tło.
2. Przewodnik krok po kroku:
1. Wybierz szybki obiektyw:
* „Szybki” odnosi się do soczewki o szerokim maksymalnym otworze (np. F/1.4, f/1.8, f/2.8). Te soczewki pozwalają na więcej światła, umożliwiając użycie niższych ISO i szybsze czasy otwarcia migawki w niższych światłach, a co najważniejsze, tworzą płytką głębokość pola.
* Popularne opcje portretów obejmują 50 mm f/1.8 (bardzo przystępny punkt wejścia), 85 mm f/1.8, 85 mm f/1.4 i 70-200 mm f/2.8 zoomowe soczewki.
2. Ustaw aparat na priorytet apertury (av lub tryb) lub tryb ręczny (m):
* priorytet apertury (av lub a): Umożliwia to wybranie przysłony, a aparat automatycznie wybierze czas otwarcia migawki, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję. Zasadniczo jest to łatwiejsze dla początkujących.
* Tryb ręczny (M): Zapewnia pełną kontrolę nad przysłoną i czasem otwarcia migawki. Musisz dostosować oba, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję. Daje to najwięcej kontroli, ale wymaga większego doświadczenia.
3. Wybierz szeroki apertura:
* Zacznij od najszerszego otworu, na który pozwala na to obiektyw (np. F/1.8, f/2.8).
* Eksperyment! Czasami nieco węższa otwór (np. F/4) może być konieczna, aby upewnić się, że cała twarz twojego pacjenta jest skupiona, szczególnie jeśli jesteś blisko swojego tematu.
4. Ustaw swój temat:
* Umieść swój temat daleko od tła. Im większa odległość między podmiotem a tłem, tym bardziej rozmyte będzie tło.
* Poszukaj interesujących elementów tła, które, gdy zamazane, stworzą przyjemny efekt bokeh (np. Światła, liście, tekstury).
5. Zbliż się do tematu:
* Im bliżej podmiotu, tym płytsza głębokość pola. Uważaj na zniekształcenie perspektywiczne, szczególnie w przypadku szerszych soczewek.
6. powiększ (jeśli używasz obiektywu Zoom):
* Użyj dłuższej ogniskowej (np. 85 mm, 135 mm lub dłużej), aby kompresować tło i dodatkowo poprawić rozmycie.
7. Focus ostrożnie:
* Dokładne skupienie jest kluczowe. Użyj jednopunktowego autofokusu i skup się na oczach pacjenta (oko najbliżej aparatu).
* Rozważ użycie skupienia przycisków. To oddziela funkcje uwalniania ostrości i migawki, zapewniając większą kontrolę.
8. Sprawdź swoją ekspozycję:
* Upewnij się, że obraz jest odpowiednio odsłonięty. W przypadku strzelania w trybie priorytetu przysłony aparat będzie próbował wybrać prawidłowy czas otwarcia migawki.
* W przypadku strzelania w trybie ręcznym dostosuj zarówno przysłonę, jak i czas otwarcia migawki, aż licznik ekspozycji w aparacie wskazuje na zrównoważoną ekspozycję. W razie potrzeby możesz również dostosować ISO.
9
* Zrób strzał testowy i przejrzyj obraz na ekranie LCD aparatu. Sprawdź ostrość na temat i poziom rozmycia w tle.
* Dostosuj ustawienia (otwór, odległość podmiotu, odległość tła) w razie potrzeby, aby osiągnąć pożądany efekt.
3. Dodatkowe wskazówki i sztuczki:
* bokeh kształty: Niektóre soczewki tworzą przyjemniejsze bokeh niż inne. Na kształt i gładkość Bokeh wpływają ostrza otworu obiektywu. Więcej ostrzy (zaokrąglone łopatki) zwykle tworzą okrągłą, gładszy bokeh.
* Światła w tle: W tym małe, jasne światła w tle (np. Świąteczne lampki, światła uliczne) mogą tworzyć piękne okrągłe lub wielokątne wyświetlanie bokeh.
* strzelanie szeroko otwarte: Podczas korzystania z najszerszego otworu (np. F/1.4, f/1.8) może zmaksymalizować rozmycie tła, pamiętaj, że może ona również skutkować bardzo płytką głębokością pola, co utrudnia utrzymanie całego podmiotu. Może być konieczne nieznacznie zatrzymanie się (np. Do f/2.8 lub f/4), aby zapewnić ostrość.
* Kompozycja: Nie zapomnij o kompozycji! Rozmyte tła zwiększają temat, ale dobrze skomponowane zdjęcie jest nadal niezbędne. Użyj zasady trzeciej, wiodących linii lub innych technik kompozycyjnych, aby stworzyć atrakcyjny wizualnie obraz.
* Ćwicz: Eksperymentuj z różnymi ustawieniami i obiektywami, aby zrozumieć, w jaki sposób wpływają one na głębokość pola i rozmycia tła. Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w osiągnięciu pożądanych rezultatów.
* Processing (używaj oszczędnie): Podczas gdy celem jest osiągnięcie rozmycia kamery, * możesz * dodać niewielką ilość rozmycia w przetwarzaniu postów (np. Korzystanie z Photoshopa lub Lightroom) w celu dalszego zwiększenia efektu, ale najlepiej polegać na dobrej technice. Przesunięcie go w przetwarzaniu końcowym zwykle wygląda nienaturalnie.
* Rozważ wybór tła: Poszukaj tła, które mają ciekawe wzory, kolory lub tekstury, które będą wyglądać atrakcyjnie, gdy zamazane. Unikaj zaśmieconych lub rozpraszających tła, które nadal będą rozpraszające, nawet gdy zamazane.
* statyw (sytuacyjny): W warunkach niskiego światła może być konieczne użycie statywu, aby uniknąć wstrząsu aparatu, szczególnie przy użyciu wolniejszych czasów otwarcia migawki.
Ustawienia przykładowe:
* Temat: Osoba stojąca w parku
* obiektyw: 85 mm f/1.8
* Ustawienia: Przysłona f/1.8, ISO 100, czas otwarcia migawki 1/250 s (dostosuj, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję)
* Focus: O oczach podmiotu
* Pozycjonowanie: Poddaj kilka stóp od ciebie, z drzewami w tle kilka stóp za tematem.
W podsumowaniu tworzenie niewyraźnych tła w fotografii portretowej wymaga połączenia kluczowych czynników, takich jak przysłona, ogniskowa, odległość tematu i odległość tła, a następnie stosowanie tych zasad w praktyce z uważną uwagę na skupienie i ekspozycję. .