1. Aperture (liczba f):
* im niższy, tym lepiej: Przysłona, reprezentowana przez numer F (np. F/1.4, f/2.8, f/4), kontroluje, ile światła wchodzi do kamery i wpływa na głębokość pola (DOF). A dolna liczba f (np. F/1.4) Tworzy płytszą głębokość pola, co oznacza, że tylko niewielka część obrazu będzie się skupić (zazwyczaj oczy pacjenta), podczas gdy tło staje się zamazane.
* Eksperymenty jest kluczowe: Zacznij od najszerszego otworu, na który pozwala na to obiektyw i stopniowo zwiększ go, aż znajdziesz pożądaną ilość rozmycia. Na przykład f/1.4 lub f/1.8 utworzy silny rozmycie, a f/2.8 lub f/4 stworzy bardziej subtelne rozmycie.
* Bądź uważny na skupienie: Przy bardzo płytkiej głębokości pola precyzyjne skupienie jest kluczowe. Upewnij się, że twój punkt skupienia jest dokładnie tam, gdzie chcesz (zwykle oczy pacjenta). Użyj jednopunktowego autofokusu i ostrożnie wybierz punkt skupienia.
2. Wybór obiektywu:
* Szybkie soczewki (szeroka apertura): Obiektywy o szerokich maksymalnych otworach (f/1.4, f/1.8, f/2.8) są specjalnie zaprojektowane do tworzenia płytkiej głębokości pola. Prime soczewki (stała ogniskowa) często oferują szersze otwory niż soczewki powiększające w porównywalnej cenie.
* ogniskowa: Dłuższe ogniskowe (np. 85 mm, 135 mm, 200 mm) naturalnie ściskają tło i sprawiają, że wydaje się bardziej niewyraźne, nawet przy tej samej aperturze co krótsza ogniskowa.
* soczewki portretowe: Soczewki wokół zakresu od 50 mm do 135 mm są powszechnie używane do portretów, ponieważ zapewniają pochlebną perspektywę i mogą stworzyć ładne, niewyraźne tło.
3. Odległość tematu:
* bliżej tematu =więcej rozmycia: Im bliżej podmiotu, tym płytsza głębokość pola i tym bardziej rozmyte będzie tło. Zbliż się do wypełnienia ramy, jak chcesz, ale pamiętaj o zniekształceniu, szczególnie w przypadku soczewek szerokokątnych.
* Zwiększ odległość dla grup: Fotografując wiele osób, prawdopodobnie będziesz musiał zwiększyć otwór (wyższy numer F) i/lub odejść dalej, aby wszyscy byli w centrum uwagi.
4. Odległość tła:
* dalej od tła =więcej rozmycia: Im dalej tło pochodzi z twojego tematu, tym bardziej się rozmyto. Spróbuj ustawić temat, aby tło było daleko za nim. Unikaj, aby podmiot stał bezpośrednio przed ścianą lub ogrodzeniem.
5. Rozmiar czujnika kamery:
* większy czujnik =większy potencjał rozmycia: Kamery z większymi czujnikami (takimi jak pełna ramka) generalnie wytwarzają płytszą głębokość pola niż kamery z mniejszymi czujnikami (takimi jak APS-C lub mikro cztery trzecie) *przy tym samym otworze i ogniskowej *. Wynika to z faktu, że większe czujniki mają szerszy kąt widzenia przy tej samej ogniskowej, skutecznie „powiększając się” i ściskając tło.
* Współczynnik upraw: Jeśli używasz aparatu z czujnikiem upraw, musisz uwzględnić współczynnik upraw przy wyborze soczewki. Na przykład obiektyw 85 mm na aparatu APS-C o współczynniku uprawy 1,5x będzie miał podobne pole widzenia do obiektywu 127,5 mm w kamierze pełnej ramki. Jednak głębokość pola nadal będzie głębsza w kamerze APS-C.
Podsumowanie technik:
* Użyj szerokiej apertury (niski numer f).
* Użyj soczewki o dłuższej ogniskowej.
* zbliżaj się do tematu.
* Ustaw swój temat daleko od tła.
* Użyj aparatu z większym czujnikiem (jeśli to możliwe).
Przykład ustawień (punkt początkowy):
* Tryb aparatu: Priorytet przysłony (AV lub A)
* apertura: Zacznij od najszerszego otworu, który pozwala na obiektyw (np. F/1.8, f/2.8) i dostosuj w razie potrzeby.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe, aby zminimalizować hałas. Zwiększ ISO tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* Sprawa migawki: Kamera automatycznie wybierze czas otwarcia migawki w oparciu o ustawienia przysłony i ISO. Upewnij się, że czas otwarcia migawki jest wystarczająco szybki, aby uniknąć wstrząsania kamery (zasada:1/ogniskowa). Jeśli czas otwarcia migawki jest zbyt wolny, zwiększ ISO.
* Tryb ostrości: Jednopunktowy autofokus (AF-S lub jeden strzał)
* punkt fokusowy: Wybierz punkt skupienia nad okiem pacjenta (oko najbliżej aparatu jest zwykle najważniejsze).
* Tryb pomiarowy: Pomiar oceny/macierzy jest dobrym punktem wyjścia.
Wskazówki i rozważania:
* Ćwicz: Eksperymentuj z różnymi ustawieniami i kompozycjami, aby zobaczyć, co działa najlepiej.
* oświetlenie: Dobre oświetlenie jest niezbędne dla każdego zdjęcia. Miękkie, rozproszone światło jest ogólnie najbardziej pochlebne dla portretów.
* Kompozycja: Zwróć uwagę na ogólny skład swojego wizerunku. Użyj wiodących linii, zasady trzeciej i innych technik kompozycyjnych, aby stworzyć bardziej atrakcyjne wizualnie zdjęcie.
* Processing: Chociaż możesz osiągnąć dobre rozmyte tło w aparacie, możesz dalej go ulepszyć w przetwarzaniu końcowym za pomocą narzędzi takich jak gaussowskie rozmycie lub filtry rozmycia obiektywu. Uważaj, aby go nie przesadzić, ponieważ może wyglądać nienaturalnie.
* bokeh kształt: Kształt niedorozumieńów (Bokeh) jest określony przez kształt łopat przysłony w Twoim obiektywie. Soczewki z bardziej zaokrąglonymi łopatami przysłony mają tendencję do wytwarzania gładszego, przyjemniejszego Bokeha.
* Unikaj nadmiernego wybuchu: Podczas korzystania z płytkiej głębokości pola unikaj nadmiernego wybuchu obszarów w wyniku. Nadmierne wywarcie może sprawić, że obszary poza ostrością wydają się bardziej rozpraszające.
Rozumiejąc i stosując te techniki, możesz tworzyć oszałamiające portrety z pięknie niewyraźnym tłem, które zwracają uwagę widza na twój temat. Powodzenia!