1. Planowanie i przygotowanie:
* koncepcja i nastrój: Pomyśl o uczuciu, które chcesz wywołać. Czy jest to poważne, dramatyczne, tajemnicze czy kontemplacyjne? Wpłynie to na wyrażenie, pozowanie i garderobę twojego modelu.
* Model: Wybierz model, którego cechy uzupełnią dramatyczne oświetlenie i ciemne tony. Silna struktura kości często działa dobrze, ale ostatecznie dotyczy nastroju, do którego się wybierasz. Dokładnie przekazuj swoją wizję z modelem, aby zrozumieli pożądane wyrażenie i pozowanie.
* Wardrobe: Wybierz ciemne lub stonowane kolory (czarne, szarości, głęboki blues, brąz). Unikaj jasnych kolorów lub wzorów, które odwracają uwagę od twarzy. Rozważmy tekstury, które wchłoną światło, a nie odbijają je (np. Matowe tkaniny).
* tło: Tło powinno być ciemne i nierefleksyjne. Czarny materiał, ciemne pomalowane ściany, a nawet po prostu strzelanie w słabo oświetlonym pomieszczeniu na odległej ścianie może działać. Kluczem jest to, że powinien zniknąć w cieniu i nie konkurować z tematem.
* Lokalizacja: Studio jest idealne do kontrolowanego oświetlenia, ale można uzyskać niskie portrety w domu lub w innych lokalizacjach z odpowiednią konfiguracją. Potrzebujesz miejsca, w którym możesz kontrolować światło otoczenia.
2. Konfiguracja oświetlenia (najważniejsza część):
* Pojedyncze źródło światła: To jest kamień węgielny fotografii o niskiej zawartości klucza. Możesz użyć:
* Studio Strobe/Flash: Oferuje największą moc i kontrolę.
* Bezgazowy (gorący but flash): Bardziej przenośna opcja, ale może wymagać wyższych ustawień ISO.
* Ciągłe światło (panel LED, lampa): Łatwiej jest zobaczyć efekt oświetlenia w czasie rzeczywistym, ale ogólnie mniej mocny niż Flash.
* Modyfikator światła (niezbędny): Modyfikator kształtuje i zmiękcza światło. Dobre wybory dla portretów o niskich klawiszach obejmują:
* softbox: Tworzy bardziej miękkie, bardziej pochlebne światło ze stopniowym upadkiem. Mniejsze softbox stworzy bardziej zdefiniowane cienie niż większe.
* parasol (strzelanie lub refleksyjne): Kolejna opcja zmiękczenia światła. Parasole odblaskowe mają tendencję do wytwarzania nieco trudniejszego światła niż softboxes.
* snoot lub siatka: Te modyfikatory tworzą bardzo skoncentrowaną wiązkę światła, idealną do wyróżnienia określonego obszaru, takiego jak twarz lub oczy. Jest to bardziej zaawansowana technika, ale tworzy dramatyczne wyniki.
* drzwi stodoły: Pozwól ci kształtować i kierować światłem, blokując je z niektórych obszarów.
* Umieszczenie światła:
* kluczowe światło (główne światło): Umieść światło kluczowe * na bok * i nieco * z przodu * modelu. Eksperymentuj z kątem, aby stworzyć pożądane cienie i wyróżnienia. Umieszczenie go wyżej i nachylone spowoduje bardziej dramatyczny wygląd. Opuszczenie światła nieco spłaszczy funkcje.
* Pijanie światła: „Feathering” oznacza podłączenie krawędzi światła na obiekcie, zamiast bezpośrednio świecić go prosto. To zmiękcza przejście między światłem a cieniem, dzięki czemu cienie są bardziej stopniowe i przyjemne.
* Unikaj wypełnienia światła (ogólnie): Portrety o niskim klawiszach * nie * nawet o oświetleniu. Chcesz silnych cieni. Oprzyj się potrzebom użycia odbłyśnika lub drugiego światła do znacznego wypełnienia cieni. * Jednak* możesz* użyć* bardzo* subtelnego światła wypełnienia (np. Odbłyść umieszczonego daleko lub drugie światło o bardzo niskiej mocy), aby ledwo podnieść najgłębsze cienie, ale jest to opcjonalne i powinno być używane oszczędnie. Celem jest posiadanie większości obrazu w cieniu.
* Odległość ma znaczenie: Im bliżej źródła światła jest dla obiektu, tym bardziej miękkie światło i szybciej upadki (tym szybciej przejście z światła do cienia).
3. Ustawienia aparatu:
* strzelaj w surowym: Daje maksymalną elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
* apertura: Wybierz otwór, który daje pożądaną głębokość pola. F/2.8 do f/5.6 to dobry punkt wyjścia do portretów. Szerszy otwór (niższa liczba F) stworzy płytszą głębokość pola, rozmywa tło i podkreślając temat.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (zazwyczaj ISO 100), aby zminimalizować hałas. Może być konieczne nieznaczne zwiększenie go, jeśli używasz mniej mocnego źródła światła.
* Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby kontrolować ogólną ekspozycję. Jeśli używa lampy błyskowej, czas otwarcia migawki będzie przede wszystkim kontrolować światło otoczenia (czas lampy błyskowej zamraża obiekt). Zasadniczo pozostań przy prędkości synchronizacji aparatu lub poniżej (zwykle około 1/200 lub 1/250 sekundy) podczas korzystania z lamp błyskowych. Jeśli używasz ciągłego oświetlenia, możesz użyć wszelkich czasów otwarcia migawki, która umożliwia właściwą ekspozycję.
* Tryb pomiarowy: Użyj pomiaru punktowego i miernika z najjaśniejszej części twarzy (zwykle policzka lub czoło). Zapewni to, że twarz zostanie odpowiednio odsłonięta, a reszta sceny wpadnie w cień.
4. Strzelanie:
* Uważnie skomponuj: Rozważ umieszczenie pacjenta w ramce. Portrety niskie często korzystają z ściślejszych kompozycji, koncentrując się na twarzy i górnej części ciała.
* Focus: Przybij skupienie się na oczach. Ostre oczy są kluczowe dla fascynującego portretu. Użyj autofokusu jednopunktowego, koncentrując się na oku najbliżej aparatu.
* Weź zdjęcia testowe: Eksperymentuj z rozmieszczeniem światła i ustawieniami aparatu. Sprawdź swój histogram, aby upewnić się, że nie przycinasz podświetleń ani cieni zbyt surowo. Dostosuj zasilanie światła i ustawienia aparatu, aż osiągniesz pożądany wygląd.
* pozowanie i wyrażenie: Poprowadź swój model, aby stworzyć pożądany nastrój i pozę. Zwróć uwagę na ich wyraz, kąt głowy i pozycję ich ciała. Subtelne zmiany pozowania mogą mieć duży wpływ na ogólny wygląd portretu.
* strzelaj do uwięzienia (opcjonalnie): Jeśli jesteś w studio, strzelanie do komputera pozwala zobaczyć swoje obrazy na większym ekranie i dokonywać regulacji w czasie rzeczywistym.
5. Processing:
* RAW konwersja:
* Ekspozycja: Dostosuj ogólną ekspozycję, aby dostroić jasność.
* kontrast: Zwiększ kontrast, aby zwiększyć dramatyczny efekt.
* Podprawy i cienie: Możesz lekko odzyskać trochę szczegółów w cieniu, ale uważaj, aby go nie przesadzić. Utrzymuj większość obrazu ciemno. Zmniejsz atrakcje, jeśli zostaną wysadzone.
* białka i czarni: Dostosuj białe i czarne punkty, aby zmaksymalizować zakres tonalny.
* jasność i tekstura: Używaj ich oszczędnie. Zbyt wiele może sprawić, że skóra będzie wyglądać ostro.
* wyostrzenie: Zastosuj umiarkowaną ilość wyostrzenia oczu.
* selektywne korekty (kluczowe):
* unikanie i spalanie: Użyj narzędzi Dodge i Burn (lub podobnych metod w oprogramowaniu do edycji), aby selektywnie rozjaśnić lub przyciemnić obszary obrazu. Ma to kluczowe znaczenie dla rzeźbienia światła i zwiększenia cieni. Na przykład możesz subtelnie rozjaśnić oczy, aby zwrócić na nich uwagę, lub przyciemnić obszary wokół twarzy, aby stworzyć większą głębokość.
* Gradowanie kolorów:
* Portrety niskie często korzystają z subtelnej oceny kolorów. Zastanów się nad dodaniem nieco chłodnego lub ciepłego tonu, w zależności od nastroju. Czarno -białe konwersje mogą być również bardzo skuteczne.
* Redukcja szumu: Jeśli musiałeś użyć wyższego ISO, zastosuj redukcję szumów w razie potrzeby.
Kluczowe wskazówki dotyczące sukcesu:
* Eksperymenty: Nie bój się eksperymentować z różnymi rozmieszczeniami światła, modyfikatorami i ustawieniami aparatu. Najlepszym sposobem nauki jest wypróbowanie rzeczy i zobaczenie, co działa.
* Ćwicz: Jak każda umiejętność, fotografia niska wymaga praktyki. Im więcej strzelasz, tym lepiej staniesz się rozpoznawać i tworzyć odpowiednie oświetlenie i nastrój.
* przestudiuj innych fotografów: Spójrz na pracę fotografów, którzy specjalizują się w portretach o niskich kluczach. Zwróć uwagę na to, jak używają światła i cienia, aby stworzyć nastrój i dramat.
* mniej jest więcej: W fotografii niskokeńskiej mniej jest często więcej. Unikaj zaśmiecania sceny niepotrzebnymi elementami. Skoncentruj się na podstawowych elementach, które przyczyniają się do nastroju i historii portretu.
* Zwróć uwagę na szczegóły: Małe szczegóły, takie jak wyrażenie modelu, kąt ich głowy i pozycja ich rąk może mieć duży wpływ na ogólny wpływ portretu.
* Histogram jest twoim przyjacielem: Sprawdź często, aby upewnić się, że nie przycinasz podświetleń ani cieni. W dobrym niskim portrecie wystąpi większość histogramu przesunęła się w kierunku lewej (ciemniejszej) strony.
Podążając za tymi krokami i ćwicząc, możesz tworzyć oszałamiające niskie portrety pełne nastroju, dramatu i intymności. Powodzenia!