1. Aperture (F-stop):największy wpływ
* szerszy apertura (dolna liczba f): To jest czynnik podstawowy osiągając płytką głębokość pola i niewyraźne tło. Szerszy apertura (jak f/1.4, f/1.8, f/2.8 lub f/4) wpuszcza więcej światła i tworzy płytszą głębokość pola, co oznacza, że tylko niewielka część obrazu będzie się skupić (zwykle oczy pacjenta), podczas gdy tło dramatycznie rozmyka.
* Przykłady:
* f/1.4 da ci bardzo wąską głębokość pola, znacznie rozmywając tło.
* F/2.8 oferuje dobrą równowagę między ostrością a rozmyciem tła.
* f/4 nadal zamazuje tło, ale nie tak dramatycznie.
* węższy apertura (wyższa liczba f): Węższa apertura (jak f/8, f/11 lub f/16) wpuszcza mniej światła i tworzy większą głębokość pola, co oznacza, że więcej obrazu będzie się skupić, w tym tło. Jest to przeciwieństwo tego, czego chcesz dla rozmytego tła.
2. Ogniskowa:
* Dłuższe ogniskowe (np. 85 mm, 135 mm, 200 mm): Dłuższe ogniskowe kompresują perspektywę i z natury tworzą płytszą głębokość pola. Pomaga to wyodrębnić obiekt i dalsze rozmycie tła. Powiększają obiekt i sprawiają, że tło wyglądało bliżej, intensyfikując efekt rozmycia. Dłuższe soczewki wymagają dalszego przebiegu.
* Krótsze ogniskowe (np. 35 mm, 50 mm): Mają one szerszy kąt widzenia i generalnie wytwarzają większą głębokość pola. Trudniej jest rozmyć się w tle z tymi obiektywami, chociaż nadal jest możliwe, jeśli połączysz go z szerokim otworem. Te soczewki pozwalają być bliżej tematu.
3. Odległość do tematu i tła:
* bliżej tematu: Im bliżej podmiotu, tym płytsza głębokość pola i tym bardziej rozmyte będzie tło.
* dalej od tła: Im dalej twój podmiot pochodzi z tła, tym bardziej rozmyte będzie tło. To jest kluczowe! Jeśli twój przedmiot znajduje się tuż przed ścianą, ściana nie rozmyje się tak bardzo, nawet z szerokim otworem.
4. Rozmiar czujnika:
* większy czujnik (np. Pełna ramka): Kamery z większymi czujnikami naturalnie mają płytszą głębokość pola w porównaniu z kamerami z mniejszymi czujnikami (np. APS-C, Micro cztery trzecie) przy tej samej aperturze i ogniskowej. Wynika to z faktu, że większy czujnik musi skupić więcej światła, aby stworzyć obraz. Kamery pełnoklatkowe są na ogół najlepsze do osiągnięcia płytkiej głębokości pola.
* Mniejszy czujnik: Nadal możesz osiągnąć rozmyte tła za pomocą mniejszych kamer czujników, ale może być konieczne użycie szerszych otworów i dłuższych ogniskowych, aby zrekompensować.
5. Jakość obiektywu:
* Prime Soczewki (ustalona ogniskowa): Zasadniczo soczewki podstawowe (np. 50 mm, 85 mm) są ostrzejsze i mają szersze maksymalne otwory (np. F/1.4, f/1.8) niż soczewki zoom, co czyni je idealnie do tworzenia bokeh. Często są one bardziej przystępne niż soczewki o zoom z równoważnymi otworami.
* Zoom soczewki: Zoomowe soczewki mogą również osiągnąć dobre rozmycie tła, szczególnie te o stałym szerokim otworze (np. 24-70 mm f/2.8, 70-200 mm f/2.8). Jednak zwykle są droższe. Jakość powłok i szkła soczewki wpływa również na jakość Bokeh.
Praktyczne kroki w celu osiągnięcia niewyraźnych tła:
1. Wybierz obiektyw z szerokim otworem: Zacznij od obiektywu, który może otworzyć co najmniej f/2.8 lub szerszy (f/1.8, f/1.4). 50 mm f/1.8 to świetna, niedroga opcja dla początkujących.
2. Ustaw aparat na tryb priorytetu apertury (av lub a): Ten tryb pozwala kontrolować otwór, podczas gdy aparat automatycznie dostosowuje czas otwarcia migawki, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
3. Wybierz najszerszy otwór: Ustaw otwór na najniższą możliwą liczbę F (np. F/1.8, f/2.8).
4. Ustaw swój temat: Odsuń swój temat od tła. Im dalej są, tym bardziej rozmyte będzie tło.
5. Zbliż się do tematu: Zbliż się do pacjenta do dalszego zmniejszenia głębokości pola.
6. Użyj dłuższej ogniskowej: Jeśli to możliwe, powiększ (jeśli masz obiektyw zoom) lub użyj obiektywu o dłuższej ogniskowej (np. 85 mm lub 135 mm).
7. Focus ostrożnie: Upewnij się, że skupiasz się na oczach pacjenta. Użyj jednopunktowego autofokusu i ostrożnie wybierz punkt ostrości. Rozważ użycie skupienia przycisków w celu dokładniejszej kontroli.
8. Dostosuj kompensację ekspozycji: Strzelanie w szerokich otworach może czasem prowadzić do prześwietlonych obrazów. Użyj kompensacji ekspozycji, aby w razie potrzeby nieco niedostatecznie wykorzystywać obraz.
9. Rozważ elementy tła: Mimo że tło jest zamazane, jakość rozmycia ma znaczenie. Poszukaj tła o interesujących źródłach światła (np. Wróżki, światło słoneczne filtrujące przez liście), aby stworzyć przyjemne kulki bokeh.
10. Strzelaj w trybie ręcznym (opcjonalnie, ale zalecane dla większej kontroli): Gdy czujesz się bardziej komfortowo, przejdź do trybu ręcznego (M), aby kontrolować zarówno przysłonę, jak i czas otwarcia migawki, aby uzyskać precyzyjną ekspozycję.
11. Postrocesing (drobne korekt): Możesz subtelnie ulepszyć rozmycie tła w przetwarzaniu końcowym za pomocą oprogramowania takiego jak Adobe Lightroom lub Photoshop. Nie przesadzaj jednak, ponieważ może wyglądać nienaturalnie. Dodanie niewielkiej winiety może również pomóc zwrócić uwagę na temat.
Rozwiązywanie problemów:
* tło nie rozmywa się wystarczająco:
* Sprawdź przysłonę:upewnij się, że używasz najszerszego możliwego otworu.
* Odległość do tła:Upewnij się, że temat jest wystarczająco daleko od tła.
* Ogólna:spróbuj użyć dłuższego obiektywu ogniskowego lub powiększanie.
* Rozmiar czujnika:jeśli używasz mniejszej kamery czujnikowej, może być konieczne użycie szerszych otworów i dłuższych ognisków, aby osiągnąć ten sam efekt co kamera pełna.
* Obraz jest zbyt ciemny/jasny: Dostosuj czas otwarcia migawki i/lub ISO, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję. Użyj światła aparatu jako przewodnika.
* Temat nie jest ostry: Dokładnie sprawdzaj swój skupienie. Użyj jednopunktowego autofokusu i upewnij się, że punkt skupienia jest na oczach pacjenta.
Rozumiejąc te zasady i praktykując te techniki, będziesz na dobrej drodze do tworzenia oszałamiających portretów z pięknie rozmytym tłem! Pamiętaj, że eksperymenty jest kluczem do znalezienia tego, co jest najlepsze dla twojego stylu i sprzętu.