Jak zrobić portret o niskim kluczu (krok po kroku)
Niskie kluczowe portrety są dramatyczne, nastrojowe i często przekazują poczucie tajemnicy. Charakteryzują się głównie ciemnymi tonami z małym, skoncentrowanym obszarem światła. Oto przewodnik krok po kroku o tworzeniu własnego:
1. Planowanie i przygotowanie:
* koncepcja: Pomyśl o nastroju, który chcesz przekazać. Low Key często pasuje do poważnych, kontemplacyjnych lub dramatycznych tematów. Rozważ osobowość podmiotu i sposób ich reprezentowania.
* Temat: Wybierz temat, który będzie wygodny w bardziej intensywnej sytuacji oświetleniowej. Ich cechy twarzy i wyrazy wyrażenia będą kluczowe.
* Lokalizacja: Wybierz przestrzeń, w której możesz kontrolować światło. Idealny jest mały pokój, róg większego pomieszczenia, a nawet prowizoryczna konfiguracja tła (za pomocą ciemnego prześcieradła lub materiału).
* Wardrobe: Ciemna odzież działa najlepiej, ponieważ pomaga wtopić temat w cienie. Unikaj jasnych kolorów lub wzorów, które odwracają uwagę od twarzy. Rozważmy tekstury, które mogą złapać światło w interesujący sposób (np. Wsrodek, skóra).
* rekwizyty (opcjonalnie): Minimalne rekwizyty mogą dodać do narracji. Pojedynczy obiekt, podobnie jak kwiat, książka lub instrument muzyczny, może stać się punktem centralnym.
2. Sprzęt:
* kamera: Każda kamera z trybem ręcznym będzie działać.
* obiektyw: Południowy obiektyw (jak 50 mm lub 85 mm) jest często preferowany do portretowania ze względu na płytką głębokość możliwości polowych, które mogą dodatkowo izolować temat. Jednak soczewka zoomu może również działać.
* źródło światła: To jest kluczowe! Masz kilka opcji:
* prędkość/strobe: Oferuje najwięcej kontroli. Potrzebujesz stojaka i potencjalnie modyfikatora (jak softbox, snoot lub siatka), aby ukształtować światło.
* Ciągły światło (LED lub żarówka): Łatwiej zobaczyć efekt w czasie rzeczywistym, ale często mniej potężny. Użyj lampy lub dedykowanego światła fotograficznego. Możesz także potrzebować modyfikatorów.
* naturalne światło (pośrednie): Może działać, ale jest to najtrudniejsze. Poszukaj małego okna lub drzwi, w których światło nie jest bezpośrednie. Prawdopodobnie będziesz musiał użyć odbłyśników i flag (patrz poniżej), aby dalej kształtować światło.
* Modyfikator światła (wysoce zalecany):
* softbox: Tworzy miękkie, rozproszone światło.
* snoot: Koncentruje światło w wąską wiązkę.
* Grid: Ogranicza rozlanie światła i tworzy bardziej kierunkowe światło.
* reflector (opcjonalnie): Reflektor może odbić się z powrotem do cieni, aby dodać subtelne wypełnienie. Użyj białego lub srebrnego do jaśniejszego wypełnienia lub czarnego, aby wchłonąć jeszcze więcej światła.
* flagi (rdzeń lub tkaninę czarnej pianki): Służy do blokowania światła i tworzenia głębszych cieni. Niezbędne do rzeźbienia światła.
* statyw (zalecany): Pomaga utrzymać aparat stabilny, szczególnie w słabym świetle.
3. Ustawienia aparatu:
* Tryb: Tryb ręczny (m). Daje to pełną kontrolę.
* ISO: Zacznij od najniższego możliwego ISO (np. 100 lub 200), aby zminimalizować hałas. Może być konieczne zwiększenie go, jeśli światło jest zbyt przyciemnione.
* apertura: Wybierz otwór, który da ci pożądaną głębokość pola. Szerszy apertura (np. F/2.8, f/4) zatarje tło i odizolują twój obiekt, podczas gdy węższa apertura (np. F/8, f/11) utrzyma więcej obrazu. Zastanów się, co chcesz podkreślić.
* Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję. Zacznij od prędkości, która jest wystarczająco szybka, aby uniknąć wstrząsu aparatu (np. 1/60 drugiego lub szybszego), a następnie dostosuj w razie potrzeby. Jeśli używasz statywu, możesz użyć wolniejszych prędkości.
* Bilans biały: Ustaw swoją białą równowagę zgodnie z używanym źródłem światła (np. Światło dzienne, wolfram, fluorescencyjny). Auto Biała równowaga może czasem działać, ale ręczna kontrola jest bardziej precyzyjna.
* Tryb pomiarowy: Eksperymentuj z różnymi trybami pomiaru. Pomiar punktowy może być pomocny w skupieniu ekspozycji na twarzy pacjenta. Pomiar oceny/matrycy może działać, jeśli badany jest stosunkowo izolowany.
* Focus: Skoncentruj się ostrożnie na oczach pacjenta.
4. Konfiguracja oświetlenia:
* Pojedyncze źródło światła jest kluczem: Fotografia o niskim kluczowym znaczeniu dotyczy pojedynczego, dominującego źródła światła.
* Pozycjonowanie:
* oświetlenie boczne: Umieść źródło światła na bok tematu. To tworzy silne cienie i atrakcje.
* Oświetlenie tylne: Umieść światło za przedmiot, aby stworzyć sylwetkę lub oświetlenie obręczy. To bardziej zaawansowana technika.
* Top Lighting: Umieść światło nad obiektem, lekko pod kątem. Może to stworzyć dramatyczny, prawie teatralny efekt.
* odległość: Im bliżej źródła światła, tym bardziej miękkie i bardziej rozproszone będzie światło. Im dalej, tym trudniejsze i bardziej skoncentrowane.
* Modyfikatory: Użyj modyfikatorów, aby kształtować światło. Softbox stworzy bardziej miękkie, bardziej pochlebne światło. Snoot lub siatka stworzy bardziej skoncentrowane, dramatyczne światło.
* Flagi i reflektory: Użyj flag, aby zablokować światło i tworzyć głębsze cienie. Użyj reflektorów, aby odbijać światło z powrotem w cienie i dodać subtelne wypełnienie. Zacznij bez odbłyśnika. Zawsze możesz dodać jeden, aby sprawdzić, czy poprawia obraz.
5. Wykonanie strzału:
* Kompozycja: Rozważ zasadę trzeciej i innych wytycznych dotyczących kompozycji. Zostaw trochę negatywnej przestrzeni wokół tematu. Skup się na skutecznym kadrowaniu twarzy.
* pozowanie: Poprowadź przedmiot, który pozuje w sposób, który przekazuje pożądane emocje. Zachęć ich do relaksu i bycia sobą. Zwróć uwagę na ich postawę i wyraz twarzy.
* Focus: Dokładnie sprawdź skupienie się na oczach, zanim zrobisz strzał.
* strzelaj w surowym: Strzelanie w RAW zapewnia większą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
* Zrób wiele strzałów: Eksperymentuj z różnymi pozycjami, kątami i wariantami oświetleniowymi.
6. Processing:
* Dostosowanie ekspozycji: Dostosuj ogólną ekspozycję, aby osiągnąć pożądany poziom ciemności.
* Dostosowanie kontrastu: Zwiększ kontrast, aby dalej podkreślać cienie i najważniejsze informacje.
* Podświetlanie i regulacja cieni: Dostosuj wyróżnienia i cienie, aby ujawnić szczegółowe informacje lub stworzyć bardziej dramatyczny efekt.
* Czarno -biała konwersja (opcjonalnie): Niskie kluczowe portrety często wyglądają oszałamiająco w czerni i bieli, co może dodatkowo zwiększyć nastrój.
* unikanie i spalanie: Użyj narzędzi do unikania i spalania, aby selektywnie rozjaśnić lub przyciemnić obszary obrazu. Można to wykorzystać do podkreślenia niektórych funkcji lub stworzenia bardziej dramatycznego efektu.
* wyostrzenie: Dodaj odrobinę wyostrzenia, aby zwiększyć szczegóły.
* Redukcja szumu: Jeśli musiałeś zwiększyć ISO, może być konieczne zastosowanie redukcji szumów.
Wskazówki i wskazówki:
* eksperyment: Nie bój się eksperymentować z różnymi konfiguracjami oświetleniowymi i ustawieniami aparatu.
* start proste: Zacznij od pojedynczego źródła światła i w razie potrzeby dodaj modyfikatory i reflektory.
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w tworzeniu niskich kluczowych portretów.
* Przykłady badań: Spójrz na niskie kluczowe portrety innych fotografów i przeanalizuj ich oświetlenie i kompozycję.
* Uważaj na Catchlights: Małe światło (odbicie źródła światła) w oczach pacjenta doda życia do portretu.
* Kontroluj światło otoczenia: Zminimalizuj lub wyeliminuj każde światło otoczenia, które może zakłócać konfigurację oświetlenia.
* mniej jest więcej: W fotografii niskiej kluczowej prostota jest często kluczowa. Skoncentruj się na tworzeniu silnego obrazu z minimalną ilością światła i szczegółów.
Podążając za tymi krokami i eksperymentując z różnymi technikami, możesz stworzyć oszałamiające niskie kluczowe portrety, które uchwycają esencję twojego tematu i przekazywać potężne przesłanie. Powodzenia!