Oto rozkład, jak podejść do delikatnego pozowania, wraz z różnorodnymi podpowiedziami, sklasyfikowane w celu łatwiejszego użycia:
i. Kluczowe zasady delikatnego pozowania:
* Najpierw relaksacja: Najważniejsze jest stworzenie zrelaksowanego środowiska. Porozmawiaj z tematem, załóż muzykę i spraw, by czują się komfortowo, będąc sobą. Nerwowość przekłada się na sztywne pozy.
* Komunikuj się jasno i pozytywnie: Używaj języka zachęcającego. Zamiast mówić „Nie rób tego”, powiedz „spróbuj tego zamiast tego”. Unikaj zbyt krytycznego.
* Mikro-zarejestrowanie: Delikatne pozowanie dotyczy małych korekt, a nie drastycznych zmian. Niewielkie pochylenie głowy, przesunięcie wagi lub umieszczenie dłoni mogą mieć ogromną różnicę.
* Naturalny ruch: Zachęcaj do naturalnego ruchu. Pozowanie nie powinno czuć się wymuszonym ani robotycznym. Zamiast sztywnego kierowania każdą kończyną, daj ogólne wskazówki i pozwól, aby poddany znalazł własną drogę.
* oddychanie: Przypomnij o tym, jak oddychać! Wstrzymanie oddechu może prowadzić do napięcia w ramionach i twarzy.
* bądź uważany: Zwróć uwagę na światło, tło i sposób czytania pozą. Dostosuj odpowiednio.
* Nie przewyższaj: Mniej jest często więcej. Prosta, autentyczna pozy jest często bardziej przekonująca niż złożona, wymuszona.
* Użyj demonstracji: Czasami pokazanie tematu, co masz na myśli, jest bardziej skuteczne niż wyjaśnienie go. Odzwierciedlaj pozę (nawet częściowo).
* Skoncentruj się na połączeniu: Nawet jeśli jest to strzał solo, pomyśl o połączeniu - połączeniu ze środowiskiem, połączeniu z uczuciem, połączenie z kamerą.
ii. Łagodne podpowiedzi pozowania - podzielone według kategorii:
a. Podstawowa postawa i postawa:
* „Stań wygodnie. Niech twoja waga będzie zrównoważona na obu stopach”.
* „Wyobraź sobie, że sznurek delikatnie podnosi cię z korony głowy. Stań wysoko, ale nie zamykaj kolan”.
* „Nieco przesuń swoją wagę na jedno biodro. To da ci naturalną krzywą”.
* „Lekko pod kątem ciała w kierunku [źródła światła/elementu tła]. To tworzy więcej wymiarów”.
* „Wypróbuj nieco szerszą postawę. Może poczuć się bardziej uziemiony i potężny”.
* „Nieco obróć ramiona w kierunku aparatu”. (Unikaj całkowitego czołowego)
* „Rozluźnij ramiona, pozwól im upaść naturalnie”. (Większość ludzi je napina)
b. Głowa i twarz:
* „Lekko przechyl głowę w lewo/w prawo”. (Nawet niewielki przechylenie może być pochlebne)
* „Nieco opuść podbródek. Wydłuża szyję”.
* „Wyobraź sobie, że słuchasz czegoś interesującego po lewej/prawej. Co to jest?” (Naturalna ekspresja)
* „Zamknij oczy na chwilę, weź głęboki oddech, a następnie powoli otwórz je”. (Świeży, zrelaksowany wygląd)
* „Daj mi miękki uśmiech. Pomyśl o czymś, co cię uszczęśliwia”. (Autentyczność jest kluczem)
* „Spójrz bezpośrednio na obiektyw, ale złagodzaj spojrzenie. Wyobraź sobie, że patrzysz na kogoś, na kim ci zależy”.
* „Spójrz nieco obok aparatu, w kierunku [określonego obiektu lub kierunku]”. (Tworzy przemyślany wygląd)
* „Pomyśl o zabawnej pamięci. Co to było?” (Aby zachęcić do prawdziwego uśmiechu lub śmiechu)
* „Spróbuj małego, prawdziwego śmiechu!”
* „Po prostu podnieś brwi”.
c. Ręce i ramiona:
* „Rozluźnij ręce. W razie potrzeby potrząśnij je”.
* „Pozwól, aby twoje ramiona wisili naturalnie po bokach, z lekkim zakrętem w łokciach”.
* „Lekko opieraj rękę na biodrze”.
* „Luźno przecinaj ramiona przed tobą, ale utrzymuj je zrelaksowane”.
* „Delikatnie dotknij szyi ręką”.
* „Włóż ręce do kieszeni”. (Jeśli mają kieszenie)
* „Trzymaj coś! Kwiat, książka, filiżanka kawy ...” (zapewnia naturalny rekwizyt i rozmieszczenie ręki)
* „Niech jedno ramię przekroczy twoje ciało i delikatnie dotknij drugiego”.
* „Pomyśl o czymś, co doceniasz i delikatnie trzymaj rękę na piersi”
d. Ruch i interakcja z środowiskiem:
* „Zrób kilka kroków do przodu/do tyłu/z boku”. (Strzały chodzące często wyglądają naturalnie)
* „Odwróć powoli i spójrz wstecz w aparat”. (Tworzy dynamiczną pozę)
* „Oprzyj się o tę ścianę/drzewo/ogrodzenie od niechcenia”.
* „Usiądź wygodnie na trawie/ławce”.
* „Chodź i spójrz w odległość. Co widzisz?”
* „Współpracuj ze środowiskiem:dotknij kwiatu, podnieś liść, biegnij ręką wzdłuż kory drzewa”.
* „Wyobraź sobie, że opowiadasz znajomemu historię. Użyj rąk, aby wyrazić siebie”.
* „Udawaj, że spóźniłeś się na ważną wizytę i chodzisz szybko”.
* „Odwróć się na jedną stronę, a następnie w stronę drugiej, czując, jak włosy szczotkują ramię”.
e. Dla par/grup:
* „Po prostu bądźcie sobą. Porozmawiaj ze sobą, śmiej się i ciesz się towarzystwem.” (Szczere chwile to złoto)
* „Trzymaj się za ręce i idź razem”.
* „Spójrz na siebie i uśmiechnij się”.
* „Jeden z was szepcze coś zabawnego w uchu drugiej”.
* „Jeden z was, pochylając głowę na ramieniu drugiego”.
* „Przytul się nawzajem”.
* „Stań blisko siebie i spójrz w tym samym kierunku”.
* „Spróbuj patrzeć na siebie”.
* „Jeden z was stoi nieco za drugim i obraca ramiona wokół talii”.
f. Podpisy do opowiadania historii (do wywołania emocji):
* „Pomyśl o szczęśliwej pamięci z dzieciństwa”.
* „Wyobraź sobie, że otrzymujesz dobre wieści. Co to jest?”
* „Pomyśl o kimś, kogo kochasz i tęsknię”.
* „Wyobraź sobie, że stoisz na szczycie góry, patrząc na świat. Co czujesz?”
* „Pomyśl o tajemnicy, który chcesz zachować”
* „Wyobraź sobie, że otrzymujesz dobre wieści, co ci powiesz?”
* „Wyobraź sobie, że wysyłasz list, do kogo piszesz?”
iii. Ważne rozważania:
* Poznaj swój temat: Rozważ ich osobowość, poziom komfortu i typ ciała. To, co działa dla jednej osoby, może nie działać dla innej.
* bądź autentyczny: Nie próbuj zmusić pozę, która nie wydaje się naturalna dla twojego tematu.
* kierunek światła: Kierunek światła dramatycznie wpływa na pozę. Dostosuj pozycję, aby to zoptymalizować.
* Ćwicz: Im bardziej ćwiczysz delikatne pozowanie, tym bardziej stanie się to naturalne.
* przejrzyj i dostosuj: Pokaż swój temat kilka zdjęć z tyłu aparatu. Daje im to opinię i pozwala dokonywać regulacji.
* pewność siebie jest kluczem: Jeśli jesteś pewny siebie, oni też będą.
Łącząc te zasady i podpowiedzi, możesz stworzyć piękne, naturalnie wyglądające pozy, które wychwytują esencję Twoich tematów. Powodzenia!