Fizyk z wykształcenia i powołania, Chris Tennant wnosi naukowe nastawienie do swoich fotografii krajobrazowych, ale komponuje swoje obrazy jak artysta. W swojej praktyce fotograficznej Tennant często stosuje nowatorskie metody, aby dodać niezwykłego charakteru swoim zdjęciom natury. Tutaj dzieli się pięcioma kluczowymi wskazówkami, które pomogą Ci zachować wizualnie interesujące rzeczy w terenie.
1. Zbliż się Nawet jeśli Twój temat nie jest niezwykły, możesz dodać dramatyzmu z ekstremalnym zbliżeniem, tak jak zrobił to Tennant z kwitnącym osetem kulistym (po lewej) znalezionym w ogrodzie botanicznym. „Chodzi o to, aby coś małego wyglądało imponująco przez zbliżenie się do tematu” – wyjaśnia. Użył obiektywu makro 100 mm f/2.8 Canon EF w swoim Canon EOS 5D Mark II. „Makro zmusza cię do spojrzenia na zwykłe obiekty w zupełnie inny sposób”, mówi. „To wyzwalający sposób patrzenia na nich. Samo spacerowanie po podwórku lub ogrodzie może otworzyć zupełnie nowy świat możliwości”.
Chociaż to ujęcie ma zniekształcenie kołowe, które wygląda prawie jak efekt rybiego oka, „nie ma tu obiektywu rybiego oka” — mówi Tennant. „Po prostu jestem bardzo blisko i fotografuję okrągły, kulisty kwiat z płytką głębią ostrości”. Ten ostatni był zarówno ze względów estetycznych, jak i praktycznych. „Jeśli fotografujesz tak blisko czegoś za pomocą ręcznego aparatu”, mówi, „potrzebujesz krótkiego czasu otwarcia migawki [w tym przypadku 1/200 s], więc musisz fotografować z całkiem szerokim otworem — to jest f /3.5 — co z kolei zapewnia płytką głębię ostrości”.
To pozorne ograniczenie głębokości może być przydatne w przypadku ujęć z bliska, mówi Tennant. „Pozwala skierować widza w określone miejsce, w którym ma się znajdować punkt centralny, i tworzy wiele interesujących elementów, z którymi można pracować na krawędziach”.
Takie eksperymenty mogą ożywić okazy znalezione w dowolnym miejscu, tak jak w przypadku zdjęcia makro kwiatu Tennanta poniżej. „Chodziłem po podwórku moich rodziców w północnej części stanu Nowy Jork, po prostu podchodząc bardzo blisko do rzeczy i patrząc na nie w inny sposób”, wspomina, dodając, że niekoniecznie potrzebujesz obiektywu makro do magii zbliżenia . „Zdarzało się, że kupowałem bukiet kwiatów w sklepie i samo ustawienie ich może również zapewnić wiele godzin materiału”.
2. Rozmyj to Prawidłowo wykonany ruch kamery może dodać odrobinę artyzmu innym stagnującym obiektom. „Możesz zaprezentować bardziej abstrakcyjną lub surrealistyczną wersję sceny, w której używa się kompozycji i kolorów lub kształtów prawie jak pędzli” — mówi Tennant. Zrobił zdjęcie powyżej „w lesie z bardzo regularnie rozmieszczonymi drzewami, z kilkoma liśćmi na dole. Dłuższy czas naświetlania [1/3 s] i szybkie obracanie kamery w pionie daje ten eteryczny efekt”.
Przygotuj się jednak do robienia wielu ekspozycji. Zauważa, że ten opiekun był jednym z kilkudziesięciu zdjęć, które zrobił w miejscu w północnym Oregonie. „Nie jesteś pewien, co dostaniesz, a to część zabawy” – mówi. „Każde ujęcie, w zależności od tego, jak się poruszam, będzie inne”.
Możesz także tworzyć abstrakcyjną grafikę z sekwencyjną kompozycją, jak na zdjęciu po prawej stronie. „Skorzystałem z funkcji aparatu, która staje się coraz bardziej powszechna:wielokrotna ekspozycja” — mówi Tennant. „Robisz pięć lub sześć klatek, a aparat może je automatycznie łączyć. Tutaj spojrzałem w dół na te kwiaty i wyśrodkowałem na rozkwicie pośrodku, zrobiłem zdjęcie, trochę obróciłem aparat, zrobiłem kolejny, obróciłem i zrobiłem to kilka razy, aby stworzyć ten ruch”.
Ale tak jak w przypadku muzyki abstrakcyjnej, taka losowość wymaga odrobiny projektu, aby zadziałać. „Potrzebujesz kontrastu w kolorze lub kształcie. W przeciwnym razie będzie wyglądać jak rozmazana plama” — mówi Tennant. „Na zdjęciu u góry ciemne drzewa na jasnym tle i zielone liście. W tej na dole starałam się skontrastować zielone liście, białe kwiaty i niebieskie kwiaty. Jeśli to wszystko jest w jednym jednolitym kolorze, wygląda po prostu niechlujnie”. Zamiast tego sprawił, że ten obraz wyglądał psychodelicznie. Jednak nie ma w tym żadnych specjalnych substancji – „po prostu na haju”, dodaje ze śmiechem.
3. Rozciągnij czas Innym sposobem na dodanie efektownych efektów do zdjęć jest użycie długich czasów ekspozycji, jak w przypadku tych dwóch kontrastujących ujęć. „W przypadku zdjęcia w chmurze nie spodziewałem się, że zrobię długą ekspozycję, ponieważ było jasne popołudnie, a to oznacza, że istnieje niebezpieczeństwo zdmuchnięcia zdjęcia zbyt dużą ilością światła” — wspomina Tennant. „Ale potem zobaczyłem, jak szybko poruszają się chmury, i zdałem sobie sprawę, że kierunek, w którym poruszają się w moim kierunku, tworzy naprawdę dynamiczny obraz”.
Aby zablokować większość światła dziennego, Tennant użył 10-stopniowego filtra B+W 77 mm 3.0 ND 110 o neutralnej gęstości, który zapewnił mu 60-sekundową ekspozycję przy f/18. „Bez filtra, gdybym zmierzył scenę, aparat powiedziałby, że czas otwarcia migawki powinien wynosić 1/100 [s]. To tak wolno, jak tylko mogłem” – mówi. „Filtr o neutralnej gęstości, jeśli trzymasz go w górze, ledwo możesz przez niego przejrzeć. Jest bardzo ciemny, więc tłumi światło wpadające do czujnika”.
W podobnym świetle Tennant użył tego samego filtra do zdjęcia nad morzem powyżej. Ale tutaj jego 90-sekundowa ekspozycja daje efekt odwrotny:poruszająca się woda wydaje się zamrożona. „Długa ekspozycja w zasadzie eliminuje jakikolwiek ruch w wodzie”, mówi Tennant, „więc otrzymujesz tę surrealistyczną, gładką, szklistą powierzchnię. Kiedy widzisz to po raz pierwszy, możesz przez chwilę zastanawiać się, na co patrzysz”. Zwiększył tajemnicę, konwertując plik obrazu kolorowego na czarno-biały w poście.
„Oczywiście w przypadku długich nocnych ekspozycji nie używa się filtra [ND]” — mówi Tennant. „Eksperymentowanie ze śladami gwiazd jest naprawdę zabawne, ale to zupełnie inna kula wosku:Twoje ekspozycje mogą trwać kilka minut. W każdym razie statyw i zdalny spust migawki są kluczowe – trzymaj ręce z dala od aparatu, jak to tylko możliwe. I oczywiście ważne jest, aby na scenie był ruch”.
4. Wypróbuj Tele W połączeniu z wyborem soczewek sama oprawka jest potężnym narzędziem. Te dwa zdjęcia zostały zrobione dokładnie z tego samego miejsca, na szczycie Lindy Point w Parku Stanowym Blackwater Falls w Zachodniej Wirginii. „Pionowy obraz to większy widok sceny, a powyżej znajduje się powiększona część” — wyjaśnia Tennant.
„Chciałem mieć inny widok, ale technicznie nie przycinam tego samego ujęcia”, dodaje szybko. „Gdybym przyciął dolny obraz i powiększył go do proporcji górnego, prawdopodobnie byłby to obraz dość słabej jakości, ponieważ chwyciłbym tak małą część kadru”.
Zamiast tego Tennant zmienił obiektywy i wykonał zbliżenie. Do szerszego ujęcia użył ultraszerokokątnego obiektywu Canon EF 16–35 mm f/2,8L II; ze względu na szczegóły drzew przełączył się na zoom 24–105 mm f/4L, całkowicie rozszerzony do końca zakresu teleobiektywów. Użył obu obiektywów w swoim zamocowanym na statywie 5D Mark II przy podobnych ekspozycjach, ale różne perspektywy ogniskowe sprawiają, że obie fotografie wyglądają, jakby pochodziły z niepowiązanych miejsc.
„Myślę o tym jako o specjalizacji nieletnich lub patrzeniu na utwór, a nie na całą scenę” – mówi Tennant. „Tworzy inną estetykę. Czasami trzeba trochę więcej przemyśleć, aby dowiedzieć się, co wykluczyć. Jeśli chcę uzyskać bardziej zwartą kompozycję, która jest również interesująca, co muszę pominąć poza kadrem?”
5. Wpuść słońce Chociaż Twój podręcznik Photo 101 prawdopodobnie odradza to, „strzelanie w słońce może być bardzo przydatne” — mówi Tennant. „To też bardzo trudne”. Aby odnieść sukces, upewnij się, że światło słoneczne jest przynajmniej częściowo przesłonięte przez przedmioty i/lub jego kierunek. „Nie chcesz strzelać prosto w słońce w samo południe” — mówi Tennant. „To nie jest dobre ani dla ciebie, ani dla twojego aparatu. Wybierz się na krawędzie dnia, wschodu lub zachodu słońca, gdy słońce jest nisko nad horyzontem”.
Sfotografował scenę po prawej w świetle późnego popołudnia w nowojorskim Adirondack State Park. „Wygląda tylko trochę słońca, aby dać znać, że tam jest i stworzyć efekt rozbłysku, który może dodać miłego akcentu do kompozycji” – mówi Tennant. „To światło jest ciepłe i zachęcające. I generalnie to, co światło robi z otaczającym Cię krajobrazem, czyni go idealnym”.
Jeśli fotografując w innym kierunku, mając słońce za plecami, las nadal będzie wyglądał pięknie. „Ale wyobraź sobie tę scenę bez centralnego punktu rozbłysku – brakowałoby jej czegoś” – mówi. „Przyciąga wzrok do obrazu”. W przypadku takich ujęć Tennant nie stosuje żadnego filtra — usuwa nawet swój zwyczajowy polaryzator kołowy. „Strzelając w słońce, lepiej nie mieć żadnego filtra, ponieważ może to spowodować rozbłyski” – mówi. „Im więcej powierzchni, przez które przechodzi słońce, w soczewkach i filtrach, tym bardziej tworzy te małe odblaski i żółte plamki w różnych częściach obrazu, które mogą rozpraszać”.
Jasność rozbłysku wymagała zarówno krótkiego czasu otwarcia migawki (1/200 s), jak i małej przysłony (f/22). „Możesz uzyskać podobny efekt przy f/11”, mówi Tennant, „ale przymknięcie go tak bardzo polega na tym, że otrzymujesz interesujące załamania promieni słonecznych. Ma to związek ze sposobem działania listków przysłony w obiektywie. I po prostu nie otrzymujesz promieni wychodzących z tego okręgu, tego rozbłysku słonecznego, kiedy strzelasz szeroko”. Mówi się jak prawdziwy naukowiec – i prawdziwy artysta.