1. Planowanie i przygotowanie:
* koncepcja i nastrój: Określ nastrój, który chcesz przekazać. Czy jest to poważne, tajemnicze, eleganckie czy coś innego? Wpłynie to na twoje oświetlenie, pozowanie i ogólny skład.
* temat i odzież: Wybierz temat z funkcjami, które dobrze działają z dramatycznym oświetleniem. Ciemne lub stonowane kolory odzieży działają najlepiej, gdy pochłaniają światło i wtapiają się w ciemne tło. Unikaj jasnych kolorów lub wzorów, które odwracają uwagę od twarzy.
* Lokalizacja: Wybierz przestrzeń, w której możesz kontrolować światło otoczenia. Pokój, który możesz znacznie przyciemnić, jest idealny. Czarne tło jest pomocne dla klasycznego niskiego wyglądu, ale można również użyć ciemnych ścian lub zasłon.
* sprzęt:
* kamera: Każda lustrzanka, bezlusterowa kamera, a nawet dobry smartfon z ręcznym elementami sterującymi może działać.
* obiektyw: Obiektyw portretowy (np. 50 mm, 85 mm) jest idealny, ale każda soczewka z szerokim otworem będzie działać (np. F/1.8, f/2.8).
* źródło światła: To jest kluczowe. Możesz użyć:
* Studio Strobe/Flash: Zapewnia najwięcej kontroli i mocy. Będziesz także potrzebować wyzwalacza, aby wystrzelić błysk.
* Błędź zaporowa/hotshoe: Bardziej przenośne i niedrogie niż stroboskop studyjny.
* ciągłe światło: Panele LED lub światła wolframowe mogą działać, ale będziesz potrzebować większej mocy, aby osiągnąć dobry efekt niski. Tungsten będzie wymagał korekt bilansu białego.
* okno (kontrolowane): Chociaż technicznie naturalne światło, musisz być w stanie go znacznie ograniczyć (np. Z ciężkimi zasłonami lub żaluzjami) i kształtować je (np. Z reflektorami lub czarnymi kartami). To jest trudniejsze.
* Modyfikator światła (niezbędny): To kształtuje i zmiękcza światło. Wybierz jeden:
* softbox: Tworzy miękkie, rozproszone światło.
* parasol: Kolejna dobra opcja dla miękkiego światła. Parasole przez pędowe są ogólnie bardziej miękkie niż parasole odblaskowe.
* Dish Beauty: Tworzy bardziej kierunkowe światło z nieco ostrzejszymi cieniami, ale również podkreśla teksturę skóry.
* snoot/grid: Tworzy bardzo skoncentrowaną wiązkę światła, często używaną do podświetlania określonych cech.
* Light Stand: Aby ustawić źródło światła.
* reflector (opcjonalnie): Można użyć do odbicia niewielkiej ilości światła w cienie. Zwykle najlepszy jest biały lub srebrny reflektor. Czarna piankowa rdzeń może być również używana do blokowania światła z określonych obszarów i jeszcze bardziej przyciemnionych cieni.
* statyw (opcjonalnie): Pomocny dla stabilności, szczególnie w słabym świetle.
2. Konfigurowanie oświetlenia:
* Umieszczenie światła klucza: To jest podstawowe źródło światła. Typowa konfiguracja niskiego klucza używa pojedynczego światła klawiszowego umieszczonego * z boku * obiektu i nieznacznie * za nim (kąt 45 stopni). To tworzy cienie po przeciwnej stronie twarzy i określa cechy pacjenta. Eksperymentuj z wysokością światła. Wyżej stworzy bardziej dramatyczne cienie pod nosem i podbródkiem. Niższe będzie bardziej miękkie.
* Ustawienia zasilania: Zacznij od ustawienia o niskiej mocy na lampce błyskowej lub światła i stopniowo je zwiększ, aż osiągniesz pożądaną ilość światła na temat. Celem jest oświetlenie twarzy i rysów, ale zachowanie większości tła w cieniu.
* Rozważania w tle: Upewnij się, że twoje pochodzenie jest ciemne i nierefleksyjne. Jeśli nie masz czarnego tła, ustaw swój obiekt wystarczająco daleko od ściany, aby światło od kluczowego światła nie spływa na niego.
* pomiar: Użyj trybu licznika punktowego i licznika aparatu z najjaśniejszej części twarzy pacjenta (np. Policzku lub czoła). Dostosuj ustawienia (przysłonę, czas otwarcia migawki, ISO), aż osiągniesz odpowiednią ekspozycję na tym obszarze. Spodziewaj się, że reszta sceny będzie niedoświetlona.
3. Ustawienia aparatu:
* Tryb fotografowania: Zalecane jest ręczne (M). Daje to pełną kontrolę nad otworem, czasem otwarcia migawki i ISO.
* apertura: Wybierz otwór, który zapewnia głębokość pola, które chcesz.
* Szerszy apertura (np. F/1.8 - f/2.8): Tworzy płytką głębokość pola, rozmywa tło i podkreślając temat. Może być trudny do skupienia się na paznokcie.
* węższa apertura (np. f/4 - f/8): Zapewnia większą głębię pola, utrzymując więcej przedmiotu.
* Sprawa migawki: Ustaw czas otwarcia migawki, aby zsynchronizować się z Flashem (zwykle 1/200 lub 1/250. sekundy). Jeśli używasz ciągłego światła, dostosuj czas otwarcia migawki, aby osiągnąć pożądaną ekspozycję. Wolniejszy czas otwarcia migawki będzie wymagał statywu.
* ISO: Utrzymuj swoje ISO tak niskie, jak to możliwe (np. 100 lub 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą zgodnie z źródłem światła (np. Flash, Tungsten, światło dzienne). Użyj szarej karty, aby uzyskać najdokładniejszy kolor.
* Tryb ostrości: Użyj jednopunktowego autofokusu i skup się na oczach pacjenta.
4. Pozowanie i skład:
* Kąt twarzy: Eksperymentuj z różnymi kątami twarzy, aby zobaczyć, jak światło i cienie spadają na twarz pacjenta. Kąt 3/4 często działa dobrze.
* Pozycjonowanie ciała: Zwróć uwagę na postawę pacjenta. Zachęcaj ich do stania lub siedzenia wysokiego i rozluźnienia ramion.
* wyrażenie: Poprowadź przedmiot, aby przekazać pożądane emocje. Subtelne wyrażenie może być bardzo skuteczne w niskich portretach.
* Cropping: Rozważ mocno przycinanie, aby skupić się na twarzy i rysach przedmiotu. Obowiązuje również zasada trzeciego.
* przestrzeń ujemna: Pozostaw dużą negatywną przestrzeń (ciemne obszary) w kompozycji, aby zwiększyć dramatyczny efekt.
5. Podejmowanie strzału i dostrajanie:
* Weź zdjęcia testowe: Po skonfigurowaniu ustawień oświetlenia i kamery wykonaj kilka zdjęć testowych, aby ocenić ekspozycję, skupienie i kompozycję.
* Dostosuj oświetlenie: Dokonaj niewielkich regulacji pozycji i mocy swojego światła, aż osiągniesz pożądany efekt. W razie potrzeby użyj reflektora, aby wypełnić cienie.
* Sprawdź swój histogram: Upewnij się, że nie przycinasz wyświetleń ani cieni. Twój histogram powinien być ważony po lewej stronie, co wskazuje głównie na ciemny obraz.
* ostrożnie skupiaj się: Upewnij się, że oczy twojego pacjenta są ostre.
* eksperyment: Nie bój się wypróbowywać różnych kąty oświetlenia, pozów i kompozycji.
6. Processing:
* RAW Format: Strzelaj w surowym formacie, aby zachować jak najwięcej danych obrazu.
* Dostosuj ekspozycję: Dokonaj niewielkich korekt ogólnej ekspozycji.
* kontrast: Zwiększ kontrast, aby zwiększyć dramat obrazu.
* cienie i wyróżnienia: Dostosuj cienie i atrakcje, aby ujawnić szczegóły w ciemniejszych obszarach bez wysadzania najważniejszych atrakcji.
* Clarity: Dostosuj jasność, aby dodać ostrość i definicję. Uważaj, aby go nie przesadzić.
* Czarno -biała konwersja (opcjonalnie): Portrety niskie często wyglądają oszałamiająco w kolorze czarno-białym.
* unikanie i spalanie (opcjonalnie): Użyj unikania i spalania, aby selektywnie rozjaśnić lub przyciemnić określone obszary obrazu, takie jak oczy lub kości policzkowe.
* Redukcja szumu: W razie potrzeby zastosuj redukcję szumów, zwłaszcza jeśli strzelasz na wysokie ISO.
Wskazówki dotyczące sukcesu:
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w tworzeniu niskich portretów.
* przestudiuj inne portrety: Przeanalizuj oświetlenie i kompozycję niskich portretów, które podziwiasz.
* Obserwuj cienie: Zwróć szczególną uwagę na to, jak światło i cienie oddziałują z twarzą pacjenta.
* Komunikuj się z tematem: Skieruj swój temat i pomóż im się zrelaksować i wyrażaj pożądane emocje.
* objąć ciemność: Nie bój się pozwolić, aby cienie zdominowały obraz.
Podążając za tymi krokami i eksperymentując z różnymi technikami, możesz tworzyć oszałamiające portrety niskie, które są zarówno dramatyczne, jak i piękne. Powodzenia!