1. Zrozumienie koncepcji:głębokość pola
* Głębokość pola (DOF): To jest obszar na twoim obrazie, który jest akceptowalnie ostry. Płytka DOF oznacza, że tylko niewielka część jest skupiona, tworząc rozmyte tło.
* czynniki wpływające na DOF: Poniższe elementy działają razem, aby wpłynąć na twoją głębię pola. Opanowanie ich pozwala kontrolować rozmycie.
2. Kluczowe czynniki do kontrolowania:
* apertura (f-stop): To jest * najbardziej * wpływowy czynnik.
* szeroka apertura (niski numer f): f/1.4, f/1.8, f/2.8, f/4 są uważane za szerokie otwory. Wpuszczają dużo światła i wytwarzają bardzo płytką głębokość pola. Niższe Numers =więcej rozmycia.
* wąska apertura (wysoka liczba f): f/8, f/11, f/16, f/22 są to wąskie otwory. Wpuszczają mniej światła i tworzą dużą głębokość pola (wszystko jest ostre). Wyższe Numery =mniej rozmyte.
* Praktyczna wskazówka: Zacznij od eksperymentowania z najszerszym otworem oferowanym przez obiektyw. Pamiętać o ostrości; Bardzo szerokie otwory mogą czasem zmiękczyć Twój temat.
* ogniskowa:
* dłuższa ogniskowa (teleobiektyw): 85 mm, 135 mm, 200 mm dłuższe obiektywy ściskają tło i zwykle tworzą płytszą głębokość pola. Są doskonałe do portretów o znacznym rozmyciu tła.
* Krótsza ogniskowa (szeroki kąt): Soczewki o szerokości 24 mm, 35 mm, 50 mm mają głębszą głębokość pola. Są mniej idealne do osiągnięcia dramatycznego rozmycia.
* Dlaczego dłużej działa: Wyobraź sobie, że długi obiektyw „powiększał” i powiększając odległość między podmiotem a tłem, skutecznie rozmywając tło.
* odległość do tematu:
* bliżej tematu: Im bliżej podmiotu, tym płytsza staje się głębokość pola. Oznacza to więcej rozmycia tła.
* dalej od podmiotu: Im dalej jesteś od podmiotu, tym głębsza staje się głębia pola.
* odległość od podmiotu do tła:
* Dalsze tło: Im dalej tło jest * za * twoim przedmiotem, tym bardziej się rozmyte będzie. To jest kluczowe! Spróbuj ustawić temat z dużą odległością między nim a tym, co jest w tle (drzewa, budynki itp.).
* Bliskie tło: Jeśli tło jest blisko twojego tematu, będzie bardziej skupione i mniej zamazane.
3. Ustawienia i techniki aparatu
* Tryb priorytetowy apertury (av lub a na kamierze): Jest to najlepszy tryb do użycia, gdy chcesz kontrolować głębokość pola. Ustawiasz otwór, a aparat automatycznie wybiera czas otwarcia migawki.
* Tryb ręczny (m na tarczy aparatu): Zapewnia pełną kontrolę nad przysłoną i czasem otwarcia migawki. Wymaga większego doświadczenia, ale oferuje maksymalną kontrolę.
* Tryb ostrości:
* jednopunktowy autofocus (AF-S lub jeden strzał): Wybierz jeden punkt skupienia na oku pacjenta (najlepiej oko najbliżej aparatu), aby zapewnić ostre skupienie tam, gdzie ma to najważniejsze.
* Tryb pomiarowy: Oceń oświetlenie sceny i wybierz odpowiedni tryb pomiaru (np. Ewaluative/Matrix, Center, Spot). W razie potrzeby dostosuj odszkodowanie ekspozycji, aby zapewnić odpowiednio odsłonięcie pacjenta.
* ISO: Utrzymuj swoje ISO tak niskie, jak to możliwe (zwykle ISO 100), aby zminimalizować hałas. Zwiększ ISO tylko wtedy, gdy potrzebujesz, aby osiągnąć wystarczająco szybki czas otwarcia migawki, aby uniknąć rozmycia ruchu, szczególnie podczas korzystania z szerokiej apertury.
* Sprawa migawki: Kamera wybierze to automatycznie w trybie priorytetu Aperture. Upewnij się, że jest wystarczająco szybki, aby uniknąć rozmycia ruchu (zwłaszcza jeśli obsługujesz aparat). Ogólną zasadą jest utrzymanie czasu otwarcia migawki co najmniej 1/ogniskowej (np. Jeśli używasz obiektywu 50 mm, celuje w co najmniej 1/50 sekundy).
* Back Button Focus (opcjonalnie): Oddzielenie ostrości od przycisku migawki może zapewnić dokładniejszą kontrolę. Wyszukaj w Internecie „Back Button Focus [marka aparatu]”, aby uzyskać instrukcje.
4. Rozważania sprzętu
* soczewki z szerokimi otworami: Prime soczewki (stała ogniskowa, jak 50 mm lub 85 mm) często mają szersze otwory niż soczewki zoom, co czyni je idealnie do tworzenia rozmytych tła. Poszukaj soczewek z f/1.4, f/1.8, f/2.8 lub f/4.
* Teobiektycznie soczewki: Obiektyw Zoomu 70-200 mm jest bardzo popularny w przypadku portretów. Używanie go przy dłuższych ogniskach (np. 135 mm, 200 mm) pomoże skompresować tło i zwiększyć rozmycie.
* Kamery z czujnikami pełnoklatowymi vs. Kamery pełnoklatkowe generalnie wytwarzają płytszą głębokość pola w porównaniu z kamerami czujników upraw, biorąc pod uwagę te same obiektyw i ustawienia. Kamera czujnika upraw potrzebuje szerszego obiektywu przysłony (niższa liczba F), aby osiągnąć taką samą rozmycie tła jak pełna ramka. Należy wziąć pod uwagę „czynnik uprawny”. Na przykład obiektyw 50 mm f/1,8 na kamerze czujnika upraw będzie miał podobne pole widzenia do obiektywu 75 mm (współczynnik uprawy 50 mm x 1,5) na pełnej ramce.
* statyw (opcjonalnie): Przydatne do utrzymywania aparatu, szczególnie w warunkach niskiego światła, w których potrzebujesz wolniejszego czasu otwarcia migawki.
5. Jakość bokeh
* Ostrza apertury: Kształt i liczba łopat przysłony w Twoim obiektyw wpływają na kształt niedookrotnych atrakcji (Bokeh). Soczewki z większą liczbą ostrzy (zwykle 7 lub więcej) zwykle wytwarzają okrągły i gładszy bokeh.
* Projekt obiektywu: Niektóre soczewki są specjalnie zaprojektowane do produkcji przyjemnego bokeh. Badania obiektywów recenzuje, co inni mówią o jakości Bokeh.
* jasne plamy w tle: Bokeh jest najbardziej widoczny, gdy w tle znajdują się małe, jasne punkty światła (np. Światło słoneczne filtrujące przez liście, bajkowe światła).
6. Przewodnik krok po kroku:
1. Wybierz swój obiektyw: Wybierz obiektyw z szerokim otworem (f/1.4, f/1.8, f/2.8) lub obiektyw teleobiektywu.
2. Ustaw aparat na tryb priorytetu apertury (av lub a).
3. Ustaw aperturę: Zacznij od najszerszego otworu, na który pozwala na to obiektyw (np. F/1.8, f/2.8). Możesz dostosować go do węższej apertury, jeśli tło jest * zbyt * niewyraźne lub jeśli potrzebujesz więcej przedmiotu.
4. Ustaw swój temat: Umieść temat w miejscu o znacznej odległości między nimi a tłem.
5. Focus: Użyj jednopunktowego autofokusu, aby skupić się na oku pacjenta (najbliżej aparatu).
6. komponuj i strzel: Dostosuj swoją pozycję lub powiększanie obiektywu, aby oprawić temat zgodnie z potrzebami. Zrób zdjęcie!
7. Przejrzyj i dostosuj: Sprawdź obraz na ekranie LCD aparatu. Powiększ, aby upewnić się, że oko twojego pacjenta jest ostre. W razie potrzeby dostosuj otwór, ISO lub odległość do obiektu i spróbuj ponownie.
7. Powszechne błędy, których należy unikać:
* Zapominanie o skupieniu się na oczach podmiotu: Ostre oczy są kluczowe dla dobrego portretu.
* Za pomocą zbyt szerokiego apertury: Podczas gdy szerokie otwory tworzą piękne rozmycie, mogą również uczynić głębokość pola tak płytką, że tylko niewielka część tematu jest skupiona (np. Tylko rzęsy). W razie potrzeby dostosuj się do nieco węższej przysłony.
* posiadanie tła zbyt blisko: Jeśli tło znajduje się tuż za tematem, nie zostanie zamazane, bez względu na to, jak szeroka jest twoja apertura.
* nadmierne ostrzeżenie w przetwarzaniu końcowym: Trochę wyostrzenia jest w porządku, ale przesadzanie może sprawić, że obraz wyglądał nienaturalnie.
8. Ćwiczenie i eksperymenty:
Najlepszym sposobem opanowania tworzenia rozmytych tła jest ćwiczenie. Eksperymentuj z różnymi soczewkami, otworami, ogniskowymi, odległościami i tłem, aby zobaczyć, jak wpływają one na wyniki. Nie bój się wypróbować nowych rzeczy i rozwijać własny styl!