Podstawowa koncepcja:podkreślenie, cień i przejście
Każdy kształt, w tym twarz, jest zdefiniowany przez sposób oddziaływania z nim światła. Szukasz:
* Podprawy: Gdzie światło uderza najbardziej bezpośrednio.
* Shadows: Gdzie światło jest zablokowane.
* przejścia: Stopniowa zmiana między podkreśleniami a cieniem. Są one * kluczowe * dla stworzenia poczucia formy.
Szybka wskazówka:skup się na cieniach
Zamiast wpatrywać się bezpośrednio w jasne obszary, trenuj oko, aby zobaczyć cienie. Oto dlaczego:
* cienie definiują kształt: Kształt cieni mówi o konturach twarzy. Tam, gdzie spadają cienie, jak głębokie są i jak miękkie lub trudne są ich krawędzie, daje kluczowe informacje.
* cienie tworzą wymiar: Cienie dają płaskie zdjęcie 3D. Bez cieni twarz wygląda płasko i bez życia.
* cienie wskazują kierunek światła: Umieszczenie cieni jest twoją mapą drogową do zrozumienia, skąd pochodzi źródło światła.
Jak ćwiczyć „Seeing Shadows”:
1. Proste ćwiczenie: Chwyć jabłko lub pomarańczowo (coś okrągłego). Umieść go na stole. Świeź na nim pojedyncze źródło światła (lampa, latarka, nawet okno).
* Spójrz najpierw na ogólny kształt obiektu.
* teraz * tylko * spójrz na cienie. Jakie one są kształt? Gdzie są najciemniejsze? Gdzie znikną? Jak światło „owijają się” wokół krzywej?
* przesuń źródło światła. Zwróć uwagę, jak cienie zmieniają i zmieniają kształt, zmieniając cały wygląd obiektu.
2. Ludzie oglądają (snuny rodzaj): Kiedy jesteś w kawiarni, w autobusie lub gdziekolwiek z ludźmi, subtelnie obserwuj cienie na twarzach. Nie gap się! Wystarczy spojrzeć i zauważ:
* Gdzie są najgłębsze cienie (pod nosem, pod brwiami itp.)?
* W jaki sposób cienie zmieniają kształt nosa lub kości policzkowych?
* Jaka jest jakość cieni? (Miękkie, stopniowe, ciemne, ostre?)
3. Praktyka portretowa:
* Zacznij od jednego źródła światła. Okno lub pojedyncza lampa jest idealna.
* Ustaw swój temat. Nie po prostu ich sprowadź. Porusz je i *obserwuj cienie na ich twarzy *. To jest klucz!
* Zadaj sobie pytanie:
* Gdzie spadają cienie?
* Czy cienie poprawiają lub umniejszają ich funkcje?
* Czy cienie są zbyt surowe? Zbyt miękki?
* Czy światło „rzeźbią” twarz w przyjemny sposób?
* eksperyment! Poruszaj światło, przesuń poddany i obserwuj zmiany.
Wzory oświetlenia kluczowego (jako punkt początkowy):
* oświetlenie boczne (oświetlenie Rembrandt): Światło wychodzące z boku, tworząc trójkąt światła na policzku naprzeciwko źródła światła. Pochlebne dla wielu twarzy.
* przednie oświetlenie: Światło pochodzące z niemal bezpośrednio przed tematem. Może być płaski i niepochlebny, jeśli nie jest dobrze wykonany (wymaga światła wypełnienia).
* Oświetlenie tylne (oświetlenie obręczy): Światło wychodzące zza tematu, tworząc efekt halo. Może być dramatyczne, ale wymaga starannej ekspozycji.
Praktyczne wskazówki:
* Użyj reflektora: Reflektor (nawet kawałek białej pianki) odbija światło z powrotem do obszarów cienia, zmiękczając je i wypełniając szczegóły.
* dyfuzor: Dyfuzor (jak czysta zasłona lub nawet śledzący papier) zmiękcza światło, dzięki czemu cienie są mniejsze.
* Obserwuj różne odcienie skóry: To, jak światło oddziałuje z różnymi odcieniami skóry, może się różnić. To, co działa dla jednej osoby, może nie działać dla innej.
* Nie bój się eksperymentować: Nie ma twardych i szybkich zasad, ale widok cieni sprawia, że lepiej rozumiesz światło i kontrolujesz je, aby ożywić twoją wizję.
w podsumowaniu:
Zapomnij o ściganiu światła (na początku). Skoncentruj się na *oglądaniu cieni *. Naucz się je czytać, zrozumieć, co ci mówią o świetle i użyj ich do wyrzeźbienia swoich portretów. To da ci solidne podstawy do zrozumienia światła w fotografii. Powodzenia!