1. Zrozumienie podstaw
* Sprawa migawki: Czas, jaki czujnik aparatu jest narażony na światło. Mierzone w sekundach lub frakcjach sekundy (np. 1/250s, 1/60s, 1s).
* przeciąganie migawki: Używając wolniejszego czasu otwarcia migawki niż zwykle dla portretu statycznego (np. 1/60 lub wolniej). Umożliwia to rejestrowanie ruchu jako rozmycie.
* Światło otoczenia: Istniejące światło w środowisku. Przeciąganie migawki może uchwycić więcej tego światła, potencjalnie rozjaśniając obraz.
* Motion Blur: Efekt rozmycia spowodowany ruchem podczas długiej ekspozycji. Może to być celowe i artystyczne.
* Shake Camera: Niechciany rozmycie spowodowany ruchem fotografa. Należy to zminimalizować.
2. Sprzęt, którego potrzebujesz
* DSLR lub kamera bezlusterkowa: Aparat z trybem ręcznym (m) lub tryb priorytetu migawki (telewizja lub s).
* obiektyw: Obiektyw portretowy jest idealny (50 mm, 85 mm, 100 mm itp.), Ale każdy obiektyw będzie działał. Rozważ centralną długość i jej wpływ na głębokość pola i perspektywy.
* statyw (wysoce zalecany): Kluczowe dla minimalizacji wstrząsu aparatu, szczególnie z bardzo powolnymi czasami otwarcia migawki.
* zewnętrzny flash (opcjonalnie, ale często konieczne): Aby zamrozić temat, jednocześnie chwytając ruch w tle.
* Wydanie migawki zdalnej (opcjonalnie): Ponadto zmniejsza koktajl aparatu.
* Filtr gęstości neutralnej (ND) (opcjonalnie): Aby zmniejszyć ilość światła wchodzącego do obiektywu, umożliwiając użycie wolniejszych czasów otwarcia migawki w jasnych warunkach.
3. Ustawienia aparatu
* Tryb fotografowania:
* Manual (M): Daje pełną kontrolę nad czasem otwarcia migawki, przysłonę i ISO. Najbardziej elastyczna opcja, ale wymaga większego doświadczenia.
* Priorytet migawki (TV lub S): Ustawiasz czas otwarcia migawki, a aparat automatycznie dostosowuje otwór do prawidłowej ekspozycji. Dobry punkt wyjścia.
* Sprawa migawki: To najważniejsze ustawienie. Zacznij od około 1/30, 1/15s, a nawet 1/8. Eksperyment, aby znaleźć prędkość, która daje pożądaną rozmycie ruchu. Im szybszy ruch pacjenta, tym szybszy czas otwarcia migawki będziesz musiał stworzyć efekt rozmycia ruchu.
* apertura:
* W trybie ręcznym musisz dostosować otwór, aby zrównoważyć ekspozycję z wybranym czasem otwarcia migawki i ISO.
* W priorytecie migawki aparat wybierze przysłanę. Może być konieczne dostosowanie kompensacji ekspozycji (+/-), jeśli licznik aparatu nie daje pożądanego rezultatu. Szeroki apertura (mała liczba F, taka jak f/2.8 lub f/4) tworzy płytką głębokość pola, rozmywając tło. Węższa otwór (większa liczba F, taka jak f/8 lub f/11), zwiększa głębokość pola.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (ISO 100 jest idealny), aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć dobrą ekspozycję z pożądanym czasem otwarcia migawki i przysłony.
* Tryb ostrości: Użyj ciągłego autofokusu (Servo lub AF-C), jeśli badany się porusza. Pojedynczy autofokus (jeden strzał lub AF-S) jest w porządku, jeśli podmiot jest stosunkowo nieruchomy. Rozważ ręczny skupienie się na trudnych warunkach oświetlenia.
* Tryb pomiarowy: Pomiar oceny/matrycy jest ogólnie dobrym punktem wyjścia, ale pomiar punktowy może być pomocny, jeśli chcesz ujawnić specjalnie dla twarzy pacjenta.
* Ustawienia flash (jeśli używasz flash):
* Synchronizacja tylnej kurtyny (2nd Curtain Sync): Flash strzela na * końcu * ekspozycji. To sprawia, że Motion Blur Trail * za * tematem, tworząc bardziej naturalny efekt. WAŻNE:Twój Flash musi obsługiwać ten tryb.
* Power Flash: Dostosuj moc lampy błyskowej, aby zrównoważyć światło z lampy błyskowej za pomocą światła otoczenia. Zacznij od niskiego ustawienia mocy i w razie potrzeby zwiększ. Będziesz musiał eksperymentować.
* Stabilizacja obrazu (VR/IS): Jeśli obiektyw lub aparat ma stabilizację obrazu, wyłącz * WYŁĄCZ * Podczas korzystania z statywu. Jeśli trzyma rękę, włącz to.
4. Techniki i rozważania
* „Flash Freeze”: Flash gwałtownie zamraża obiekt (lub część obiektu), podczas gdy powolny czas otwarcia migawki pozwala na rozmycie tła (lub ruchomych części obiektu). Stwarza to dynamiczny i interesujący efekt.
* Panowanie: Podczas robienia zdjęcia poruszaj aparat wraz z ruchomym obiektem. Dzięki temu obiekt był stosunkowo ostro przy rozmyciu tła.
* Ruch przedmiotu: Zachęcaj przedmiot do dokonywania celowych ruchów - wirujących, tańczących, biegania lub po prostu odwracania głowy. Rodzaj ruchu określi rodzaj rozmycia, który osiągniesz.
* tło: Zwróć uwagę na pochodzenie. Zajęte tło może stać się rozpraszające, gdy zamazało się. Poszukaj ciekawych świateł lub kolorów.
* stabilność: W miarę możliwości użyj statywu. Jeśli masz rękę, przygotuj się na ścianę lub drzewo, aby zminimalizować koktajl aparatu.
* Ćwicz: Eksperymentuj z różnymi czasami otwarcia migawki, ustawieniami flash i ruchami obiektów, aby zobaczyć, co działa najlepiej. Opanowanie tej techniki wymaga praktyki.
* bezpieczeństwo: W przypadku strzelania w słabym świetle bądź świadomy swojego otoczenia i bezpieczeństwa pacjenta.
* Komunikacja: Wyraźnie przekazuj swoje intencje z przedmiotem. Poinformuj ich, jakie ruchy chcesz wykonać.
* Kontrola światła: Rozważ użycie odbłyśników lub dyfuzorów do kontrolowania światła otoczenia, szczególnie jeśli nie używasz Flash.
* Processing: Możesz dodatkowo zwiększyć efekt w przetwarzaniu po przetwarzaniu, dostosowując kontrast, ostrość i kolor.
5. Kroki, aby wykonać przeciągnięty portret migawki (za pomocą flash)
1. Ustaw scenę: Wybierz lokalizację z ciekawym światłem otoczenia i stosunkowo uporządkowanym tłem.
2. Zamontuj aparat na statywie.
3. Ustaw aparat na tryb ręczny.
4. Ustaw swoje ISO na najniższą możliwą wartość (np. ISO 100).
5. Ustaw otwór na podstawie pożądanej głębokości pola. Mniejsza otwór (np. F/5.6) zapewnia większy DOF. Eksperymentuj z ustawieniami takimi jak F2.8 lub F4, aby utworzyć płytką głębokość pola, która odizoluje podmiot. Większy otwór (np. F/8, f/11) zapewnia większy DOF.
6. Załącz i zasilaj zewnętrzną błysk.
7. Ustaw lampę błyskową na synchronizację tylnej części (2nd kurtyn).
8. Ustaw czas otwarcia migawki na coś powolnego, na przykład 1/15s lub 1/8s. Dostosuj na podstawie pożądanego rozmycia ruchu.
9. Dostosuj energię błyskową. Rozpocznij nisko i wykonaj zdjęcia testowe.
10. Skoncentruj się na swoim temacie.
11. Poinstruuj temat, aby wykonał pożądany ruch.
12. Naciśnij przycisk migawki. Flash wystrzeli na końcu ekspozycji, zamrażając obiekt, a powolny czas otwarcia migawki uchwyci rozmycie ruchu.
13. Sprawdź swój obraz i w razie potrzeby dostosuj ustawienia. Zwróć uwagę na ekspozycję, rozmycie ruchu i ostrość podmiotu.
6. Przykłady kreatywnych efektów
* Ghosting: Uchwycenie przezroczystej lub niewyraźnej wersji tematu nałożonego na ostrzejszy obraz.
* lekkie szlaki: Korzystanie z ruchu świateł (np. Reflektorów samochodowych) do tworzenia smug światła na obrazie.
* Streszczenie Blur: Tworzenie abstrakcyjnych wzorców i tekstur poprzez celowe rozmycie całego obrazu.
* Portrety ruchu tancerzy: Rozmycie ruch tancerza, aby podkreślić ich energię i płynność.
* obracające obiekty: Uchwycenie ruchu obiektu wirującego (np. Hula obręcz) w celu utworzenia okrągłego rozmycia.
* bieżąca woda: Tworząc jedwabisty, gładki wpływ na płynącą wodę. (Wymaga to bardzo powolnego czasu otwarcia migawki i często filtra ND).
Kluczowe wyniki:
* Przeciąganie migawki dotyczy eksperymentów. Nie bój się wypróbować różnych ustawień i technik.
* Zrozumienie związku między czasem otwarcia migawki, przysłoną, ISO i Flashem jest kluczowe.
* Zwróć uwagę zarówno na temat, jak i tło.
* Praktyka czyni idealną.
Opanowując sztukę przeciągania migawki, możesz dodać unikalny i kreatywny wymiar fotografii portretowej.