1. Zrozumienie portretu:
Po pierwsze, musimy zdekonstruować to, co czyni „dobry” portret. Kluczowe elementy obejmują:
* Temat: Osoba fotografowana. Ich wyraz, pozę i strój są kluczowe.
* oświetlenie: To kształtuje temat, tworzy nastrój i może podkreślać niektóre cechy.
* Kompozycja: Sposób umieszczenia podmiotu w ramce, w tym w tle i przestrzeni ujemnej.
* Focus i głębokość pola: Co jest ostre i zamazane, kierując okiem widza.
* emocje/historia: Jakie uczucie lub narracja przekazuje portret?
* aspekty techniczne: Przysłona, czas otwarcia migawki, ISO, równowaga biała, wybór obiektywu i przetwarzanie po przetwarzaniu.
2. Ramy „How I Got the Shot”
Aby dokładnie przeanalizować i odtworzyć styl portretowy, zadaj sobie te pytania:
* koncepcja/inspiracja: Jaki był cel portretu? Jakie uczucie lub historia fotograf chciał uchwycić?
* Przygotowanie:
* Wybór tematu: Dlaczego ta konkretna osoba została wybrana? Jakie cechy mają, które pasują do tej koncepcji?
* styl: Co nosi temat? W jaki sposób ich odzież przyczynia się do ogólnego nastroju? (Kolor, tekstura, styl)
* makijaż/włosy: Czy to naturalne czy stylizowane? W jaki sposób zwiększa funkcje podmiotu i ogólną koncepcję?
* Lokalizacja/ustawienie: Gdzie był portret? (Studio, na zewnątrz, wnętrze) W jaki sposób tło uzupełnia temat?
* Konfiguracja oświetlenia:
* Źródło: Czy to naturalne światło (światło słoneczne), sztuczne światło (stroby, ciągłe światła) czy kombinacja?
* Typ: Hard Light (bezpośredni, tworzy mocne cienie) lub miękkie światło (rozproszone, tworzy delikatne cienie)?
* kierunek: Skąd pochodzi światło (z przodu, z boku, tyłu, powyżej, poniżej)?
* Modyfikatory: Były dyfuzorami, odblaskami, softboxami, parasolami, siatkami lub snootami używanymi do kształtowania światła?
* Liczba świateł: Konfiguracja pojedynczego światła czy wiele świateł?
* Miernik światła: Czy użyto światła?
* Ustawienia aparatu:
* CZŁOWIEKA CZASU: Jaki aparat był używany? (Pełna ramka, czujnik upraw) Wpływa to na jakość obrazu i głębokość pola.
* obiektyw: Ogniskowa (np. 35 mm, 50 mm, 85 mm, 135 mm). Wpływa to na perspektywę i kompresję. Jaki jest maksymalny otwór soczewki?
* apertura: (np. f/1.4, f/2.8, f/5.6). Kontroluje głębokość pola (ile się koncentruje). Szerszy otwór (mniejsza liczba F) tworzy płytszą głębokość pola, rozmywając tło.
* Sprawa migawki: (np. 1/60, 1/200, 1/1000th). Kontroluje rozmycie ruchu i wpływa na ekspozycję.
* ISO: (np. 100, 400, 800). Kontroluje wrażliwość na światło. Lower ISO jest czystsze, wyższe ISO jest głośniejsze.
* Bilans biały: (np. Światło dzienne, wolfram, pochmurne, niestandardowe). Zapewnia dokładne renderowanie kolorów.
* Tryb ostrości: (np. Jednopunktowy AF, ciągły AF, Eye AF). Zapewnia, że temat jest ostry.
* Tryb pomiarowy: (np. Ocena/matryca, ważona środkowa, miejsce). Określa, w jaki sposób kamera mierzy światło do ekspozycji.
* kompozycja i pozowanie:
* kadrowanie: Ile przedmiotu jest w ramce? (Strzał w głowę, portret, całe ciało)
* Zasada trzeciego: Czy podmiot jest umieszczony wzdłuż linii lub na skrzyżowaniach reguły siatki trzeciej?
* wiodące linie: Czy na scenie są jakieś linie, które przyciągają oko widza do tematu?
* przestrzeń ujemna: Ile jest pustej przestrzeni wokół tematu?
* pozowanie: Jak ustawiony jest temat? (Stojąc, siedząc, pochylając się) Co przenosi ich język ciała? Jak ustawiane są ich ręce?
* kontakt wzrokowy: Czy temat patrzy na kamerę, czy odwracając wzrok?
* kąt: Jaki jest kąt kamery? (Poziom oczu, wysoki kąt, niski kąt)
* Processing:
* oprogramowanie: Jakie oprogramowanie było używane? (Adobe Lightroom, Adobe Photoshop, Capture One)
* Dostosowania:
* Ekspozycja: Jasność i kontrast.
* Bilans biały: Dostrojenia temperatura kolorów i odcień.
* Podprawy i cienie: Dostosowanie najjaśniejszych i najciemniejszych obszarów.
* klarowność i tekstura: Zwiększenie lub zmiękczenie detali.
* wyostrzenie: Sprawienie, by obraz wydaje się ostrzejszy.
* Redukcja szumu: Zmniejszenie niechcianego hałasu.
* Gradowanie kolorów: Dostosowanie ogólnej palety kolorów. (np. Dodanie ciepła, chłodu, desaturacji)
* retuszowanie: Usuwanie wad, wygładzanie skóry, wzmacniając oczy.
* Presets/Actions: Czy zastosowano jakieś gotowe korekty?
3. Przykład:Odtwarzanie klasycznego portretu Rembrandt
Powiedzmy, że chcesz odtworzyć portret w stylu Rembrandta. Oto jak możesz do tego podejść:
* koncepcja: Dramatyczny, malarski portret o silnym poczuciu światła i cienia, przypominający obrazy Rembrandta.
* Przygotowanie:
* Temat: Ktoś o silnych cechach i ciekawej konsystencji skóry.
* styl: Ciemne, proste ubranie. Być może historyczny element kostiumu.
* Lokalizacja: Zaciemniony pokój lub studio.
* oświetlenie:
* Źródło: Pojedyncze źródło światła (światło kluczowe), zazwyczaj stroboskop lub ciągłe światło z małym modyfikatorem (np. Mała pudełko softbox lub reflektor).
* kierunek: Ustawione wysoko i z boku pacjenta (zwykle 45 stopni od kamery i nieco powyżej poziomu oczu). Stwarza to charakterystyczny „trójkąt Rembrandt” - mały trójkąt światła na policzku naprzeciwko źródła światła.
* Typ: Przeważnie twarde światło, ale po prostu zmiękczone, aby uniknąć ostrych cieni.
* możliwe wypełnienie: Odbront po przeciwnej stronie, aby odbić się od małego światła z powrotem w cienie.
* Ustawienia aparatu:
* obiektyw: Obiektyw 85 mm lub 100 mm (dla pochlebnej perspektywy).
* apertura: f/2.8 lub f/4 (aby stworzyć płytką głębokość pola i skupić uwagę na twarzy pacjenta).
* Sprawa migawki: 1/125 lub 1/200 (wystarczająco szybki, aby zamrozić ruch).
* ISO: 100 lub 200 (w celu zminimalizowania hałasu).
* kompozycja i pozowanie:
* kadrowanie: Zbliżenie lub średnie strzały, skupiając się na twarzy i górnej części ciała.
* pozowanie: Podmiot nieco pod kątem w kierunku światła, z przemyślanym lub poważnym wyrazem wyrazu.
* kontakt wzrokowy: Bezpośredni kontakt wzrokowy lub patrzenie lekko poza kamerą.
* Processing:
* oprogramowanie: Lightroom lub Photoshop.
* Dostosowania:
* Ekspozycja: Dostosuj ogólną jasność i kontrast, aby ulepszyć cienie.
* Podprawy i cienie: Dostrojenia się, aby podkreślić kontrast światła i cienia.
* klarowność i tekstura: Lekko wzmocnij teksturę skóry.
* Gradowanie kolorów: Ciepłe odcienie i lekko desaturowany wygląd.
* Dodge and Burn: Selektywne rozjaśnianie i ciemnienie, aby wyrzeźbić twarz i podkreślić atrakcje i cienie.
4. Złożenie tego wszystkiego
1. Wybierz portret do analizy: Wybierz portret, który podziwiasz i chcesz naśladować.
2. Studiuj obraz: Poświęć czas na uważnie obserwowanie portretu. Spójrz na wszystkie szczegóły - oświetlenie, kompozycję, ekspresję itp.
3. Odpowiedz na pytania: Przejdź przez przedstawione powyżej ramy, odpowiadając na jak najwięcej pytań na podstawie tego, co obserwujesz.
4. Eksperyment: Spróbuj odtworzyć portret za pomocą własnego sprzętu i przedmiotu. Nie bój się eksperymentować z różnymi ustawieniami i technikami, dopóki nie osiągniesz podobnego wyniku.
5. Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w analizie i odtwarzaniu stylów portretów.
Wskazówki dotyczące sukcesu:
* Poszukaj treści zakulisowych: Szukaj filmów lub artykułów zza kulis od fotografów, którzy stworzyli podobne portrety. Może to zapewnić cenny wgląd w ich proces.
* Diagramy oświetlenia: Schematy oświetlenia to wizualne przedstawienia konfiguracji oświetlenia, pokazujące pozycję świateł i modyfikatorów.
* Użyj światła: Miernik światła może pomóc w dokładnym mierzeniu światła w scenie i zapewnienia odpowiedniej ekspozycji.
* Ćwicz pozowanie: Naucz się podstawowych technik pozowania, aby pomóc badanym poczuć się komfortowo i wyglądać najlepiej.
* Nie bój się prosić o pomoc: Jeśli starasz się odtworzyć styl portretowy, poproś o poradę innych fotografów lub społeczności internetowych.
* Skoncentruj się na nauce: Celem nie jest tylko skopiowanie konkretnego portretu, ale także zrozumienie zasad, które stoją za nim, abyś mógł zastosować je do własnej pracy.
Systematyczną analizując portrety i eksperymentując z różnymi technikami, możesz rozwinąć swój unikalny styl portretów. Powodzenia!