1. Zrozumienie głębokości pola:
* Głębokość pola (DOF): Obszar na twoim obrazie, który wydaje się akceptowalnie ostro. Płytka DOF oznacza, że tylko niewielki obszar jest skupiony (twój przedmiot), podczas gdy tło jest zamazane. Głęboka DOF oznacza, że więcej obrazu jest ostre, od pierwszego planu do tła.
* czynniki wpływające na DOF: Kluczowi gracze są otworami, ogniskową i odległością do przedmiotu.
2. Kluczowe czynniki do kontrolowania:
* apertura (f-stop): To jest * najbardziej * wpływowy czynnik.
* szersze apertury (mniejsze f-numbers): Podobnie jak f/1.4, f/1.8, f/2.8, f/4 - tworzą one płytszą głębokość pola, co skutkuje rozmyciem tła (bokeh). Pomyśl o tym, jak szersze otwarcie oka - widzisz mniej.
* węższe otwory (większe f-numbers): Podobnie jak f/8, f/11, f/16 - tworzą one głębszą głębokość pola, co skutkuje ostrzejszym tłem.
* ogniskowa:
* Dłuższe ogniskowe (np. 85 mm, 135 mm, 200 mm): Ściśnij tło i utwórz płytszą głębokość pola, nawet przy tym samym otworze co szerszy obiektyw. Są one ogólnie preferowane do portretowania.
* Krótsze ogniskowe (np. 35 mm, 50 mm): Utwórz szersze pole widzenia i głębszą głębokość pola. Trudniej jest rozmyć znaczące tło dzięki tym obiektywom, chyba że zbliżyłeś się do swojego tematu.
* odległość do tematu:
* bliżej tematu: Im bliżej podmiotu, tym płytsza będzie głębokość pola, a tym bardziej rozmyte będzie tło.
* dalej od przedmiotu: Im dalej jesteś z podmiotu, tym głębsza będzie głębokość pola i mniej rozmyte będzie tło.
* odległość od podmiotu do tła:
* Temat daleko od tła: Im dalsze tło pochodzi z twojego tematu, tym bardziej rozmyte będzie.
* Temat blisko tła: Im bliżej tła jest dla twojego tematu, tym mniej się zamazane będzie.
3. Techniki praktyczne:
* Użyj szerokiej apertury obiektyw: Zainwestuj w soczewkę o szerokim maksymalnym otworze (np. F/1.8, f/1.4). Soczewki te są specjalnie zaprojektowane z powodu płytkiej głębokości pola i dobrej wydajności o słabym świetle. „Nifty Fifty” (50 mm f/1.8) to niedrogi i doskonały punkt wyjścia.
* Strzelaj w trybie priorytetu apertury (av lub a na tarczy aparatu): Ten tryb pozwala kontrolować otwór, a aparat automatycznie dostosowuje czas otwarcia migawki, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* Użyj obiektywu teleobiektywu (85 mm lub dłużej): Teobiektyki naturalnie ściskają tło i ułatwiaj osiągnięcie płytkiej głębokości pola.
* Ustaw swój temat daleko od tła: Utwórz odległość między tematem a tłem. Im dalej jest, tym bardziej się rozmyto.
* zbliżaj się do tematu: Im bliżej podmiotu, tym płytsza głębokość pola. Uważaj na zniekształcenie perspektywiczne, szczególnie w przypadku szerszych soczewek.
* Skoncentruj się dokładnie na oczach pacjenta: Ostre skupienie się na oczach ma kluczowe znaczenie w fotografii portretowej. Użyj jednopunktowego autofokusu i ostrożnie umieść punkt skupienia na oku najbliżej aparatu. Rozważ użycie skupienia wstecznego, aby uzyskać większą kontrolę.
* Rozważ oświetlenie: Chociaż nie jest to bezpośrednio związane z DOF, dobre oświetlenie jest niezbędne dla każdego portretu. Miękkie, rozproszone światło stworzy bardziej pochlebny i przyjemny obraz.
* Eksperymentuj i ćwicz: Najlepszym sposobem na opanowanie płytkiej głębokości pola jest eksperymentowanie z różnymi otworami, ogniskowymi i odległościami. Zajmij ujęcia testowe i obserwuj, jak te czynniki wpływają na rozmycie tła.
* Użyj filtrów ND (w razie potrzeby): W jasnym świetle słonecznym, nawet przy najszerszym otworze, możesz osiągnąć najszybszy czas otwarcia migawki i prześwietlić obraz. Filtr gęstości neutralnej (ND) zmniejsza ilość światła wchodzącego do soczewki, umożliwiając użycie szerszych otworów w jasnych warunkach.
4. Ustawienia aparatu na początek (przykład):
* Tryb: Priorytet przysłony (AV lub A)
* apertura: Zacznij od najszerszego otworu, na który pozwala na to obiektyw (np. F/1.8, f/2.8). Dostosuj stamtąd na podstawie pożądanej ilości rozmycia.
* ISO: Utrzymuj ISO tak niskie, jak to możliwe (zwykle 100), aby zminimalizować hałas. Podnieś go tylko w razie potrzeby, aby utrzymać wystarczająco szybki czas otwarcia migawki.
* Tryb ostrości: Jednopunktowy autofokus (lub ciągły autofokus, jeśli badany się porusza).
* Bilans biały: Wybierz odpowiednią równowagę białej dla warunków oświetlenia (np. Światło dzienne, pochmurne, wolframy).
5. Processing (opcjonalnie):
* Dodanie rozmycia w poście: Chociaż zawsze najlepiej jest uzyskać rozmycie kamery, możesz dodać subtelną ilość rozmycia do tła w przetwarzaniu pocztowym za pomocą Photoshopa lub innego oprogramowania do edycji obrazów. Może to jednak wyglądać sztucznie, jeśli przesadzone.
* Wyostrzenie tematu: Selektywne wyostrzenie może pomóc w dalszym odizolowaniu tematu i podkreślenia różnicy między ostrym podmiotem a rozmytym tłem.
Podsumowując, kluczem do osiągnięcia pięknego rozmytego tła w portretach jest zrozumienie związku między otworem, ogniskową, odległością do tematu i odległością do tła. Eksperymentuj z tymi czynnikami, aby znaleźć kombinację, która najlepiej odpowiada dla Twojego stylu i konkretnej sceny.