* Za pomocą specjalistycznego obiektywu przesunięcia pochylenia: Soczewka ta fizycznie przechyla się i przesuwa, zmieniając płaszczyznę ostrości.
* Symulowanie przesunięcia przechylania w przetwarzaniu końcowym: Korzystanie z oprogramowania takiego jak Photoshop do naśladowania efektów soczewki przesunięcia przechylania.
Rozbijmy, jak osiągnąć portrety przechylania za pomocą obu metod:
i. Za pomocą soczewki przesunięcia przechylania (metoda „rzeczywistej”)
a. Zrozumienie obiektywu:
* tilt: Ta funkcja obraca płaszczyznę soczewki w stosunku do czujnika obrazu. Zmienia płaszczyznę ostrości, umożliwiając wąską pasmo ostrości pod kątem, który nie jest równoległy do czujnika kamery. To jest rdzeń efektu przechylania.
* shift: Ta funkcja przesuwa soczewkę równoległą do czujnika obrazu. Jest używany głównie do korygowania zniekształceń perspektywicznych, szczególnie w fotografii architektonicznej (np. Wysokie budynki wyglądają proste zamiast zbieżne). W portrecie jest rzadziej używany, ale może być pomocny w dostosowaniu kompozycji bez przesuwania samego aparatu.
* ogniskowa: Soczewki przechylania są często dostępne w umiarkowanym szerokim kątowi lub krótkim teleobiektywom (np. 24 mm, 45 mm, 90 mm). Dłuższa ogniskowa będzie bardziej kompresować tło, wyolbrzymiając efekt miniaturyzacji.
b. Planowanie strzału:
1. Wybierz temat i tło: Wybierz temat, który skorzysta z izolowania w wąskim pasku skupienia. Zajęte lub warstwowe tło zwiększy efekt miniaturowy. Rozważ odległość do tematu i tła. Większa odległość między podmiotem a tłem zwiększa głębokość różnicy pola, zwiększając w ten sposób iluzję przesunięcia pochylenia.
2. Uważnie skomponuj: Przechylanie przechylania może łatwo wyglądać nieuporządkowane, jeśli kompozycja nie jest dobrze przemyślana. Rozważ linie i kształty w swojej scenie.
3. Wybierz otwór mądrze. Ogólnie rzecz biorąc, chcesz użyć szerokiej apertury, czegoś takiego jak f/2.8 do f/5.6.
c. Robienie zdjęcia:
1. Zamontuj obiektyw i aparat: Zabezpiecz soczewkę przesunięcia pochylenia do ciała aparatu.
2. Ustaw aparat na tryb ręczny (M): Daje to pełną kontrolę nad otworem, czasem otwarcia migawki i ISO.
3. Skomponuj z neutralnym pochyleniem: Zacznij od regulacji pochylenia i zmiany w ich zerowych pozycjach (wyśrodkowanych). Ukrowadź strzał, jakbyś używał zwykłego obiektywu.
4. Focus: Skoncentruj się normalnie na części tematu, który chcesz ostro * przed * wprowadzeniem przechylania. Autofokus może być trudny w przypadku soczewek przesunięcia pochylenia, więc ogólnie zaleca się ręczne skupienie. Użyj widoku na żywo i powiększ, aby zapewnić krytyczną ostrość.
5. Wprowadź przechylenie (Kluczowy krok): Tutaj dzieje się magia. Powoli dostosuj pokrętło pochylenia i obserwuj efekt w wizjerze lub na ekranie LCD (za pomocą widoku na żywo jest wysoce zalecane).
* Znalezienie kąt: Celem jest dostosowanie płaszczyzny skupienia z częścią tematu, którą chcesz ostro. Na przykład, jeśli Twój temat stoi, możesz przechylić obiektyw, aby płaszczyzna ostrości przebiegał wzdłuż ich twarzy. Pomyśl o tym jak o zginaniu płaszczyzny ogniskowej.
* Małe korekty: Bardzo małe zmiany pochylenia mogą drastycznie zmienić obraz.
* Obejrzyj rozmycie: Zwróć uwagę na to, jak zmienia się tło i rozmycie na pierwszym planie. Rozmycie powinno być gładkie i stopniowe.
6. Dostosuj aperturę i czas otwarcia migawki: Dostosuj ekspozycję na podstawie warunków oświetlenia i pożądanej głębokości pola. Prawdopodobnie będziesz potrzebować szerszego przysłony (np. F/2.8 do f/5.6), aby zmaksymalizować wąski obszar ostrości.
7. Zrób strzał: Naciśnij przycisk migawki i przejrzyj wyniki. W razie potrzeby dostosuj przechylenie i ekspozycję.
8. Eksperyment: Piękno przesunięcia przechylania jest nieprzewidywalną naturą efektu. Nie bój się eksperymentować z różnymi kątami i stopniami pochylenia.
d. Wskazówki dotyczące soczewek przechylania:
* Ćwicz: Soczewki przechylania mają krzywą uczenia się. Ćwicz regularnie, aby poczuć się komfortowo przy regulacjach.
* Użyj widoku na żywo: Widok na żywo i możliwość powiększenia będą bardzo pomocne w osiągnięciu krytycznego skupienia.
* statyw: Statyw jest często niezbędny do precyzyjnej kontroli, szczególnie przy użyciu wolniejszych czasów otwarcia migawki.
* Cierpliwość: Fotografia przesunięcia pochylenia wymaga cierpliwości i starannej obserwacji.
ii. Symulacja przesunięcia przechylania w przetwarzaniu postów (metoda „fałszywej”)
Ta metoda wykorzystuje oprogramowanie takie jak Photoshop lub GIMP, aby stworzyć iluzję przesunięcia pochylenia. Chociaż nie ma takiego samego organicznego wyglądu jak prawdziwy obiektyw przesunięcia, może to być dobry sposób na eksperymentowanie z efektem.
a. Za pomocą Photoshopa (wspólna metoda):
1. Otwórz swój obraz: Otwórz portret, który chcesz edytować w Photoshopie.
2. Konwertuj na obiekt inteligentny (opcjonalnie, ale zalecany): Kliknij prawym przyciskiem myszy warstwę w panelu warstw i wybierz „Konwertuj na Smart Obiekt”. Umożliwia to non-destrukturalne stosowanie filtrów.
3. Przejdź do filtra> Blur> Tilt-Shift: Otwiera to interfejs filtra przesunięcia przechylania.
4. Dostosuj linie rozmycia:
* Zobaczysz linię poziomą (obszar ostrego) i dwie pary kropkowanych linii (strefy przejściowe).
* Przeciągnij linię środkową, aby ustawić obszar, który chcesz zachować ostrość. Zwykle ustawiałbyś go, aby przeszedł przez część twarzy osoby, którą chcesz, w centrum uwagi (jak jej oczy).
* Przestrzeń między środkową linią ciągłą a kropkowaną linią kontroluje przejście rozmycia (jak stopniowa lub nagła jest rozmycie). Szersze odstępy powodują bardziej stopniowe rozmycie.
5. Dostosuj kwotę rozmycia: Użyj suwaka „rozmycia”, aby kontrolować ogólną wytrzymałość rozmycia. Zacznij od niskiej wartości i stopniowo ją zwiększ, aż osiągniesz pożądany efekt. Zbyt dużo rozmycia będzie wyglądać nienaturalnie.
6. Dostosuj zniekształcenie: Suwak zniekształceń zmieni krzywiznę rozmycia, co może pomóc w symulacji sposobu, w jaki działa soczewka prawdziwej przesunięcia.
7. Zagraj w lekkim bokeh: W razie potrzeby można dostosować siłę i kolor bokeh. Nie będzie to wyglądać tak dobrze jak prawdziwy obiektyw.
8. Udoskonal maski warstwowe (opcjonalnie): Jeśli rozmycie wpływa na obszary, nie powinien, dodaj maskę warstwy do rozmytej warstwy (lub inteligentnego obiektu). Użyj miękkiej szczotki z czarną farbą, aby selektywnie usunąć rozmycie z tych obszarów. Na przykład możesz chcieć wyostrzyć mały szczegół, który przypadkowo się zamazał.
9. Dodaj winietting (opcjonalnie): Subtelna winieta może zwiększyć efekt miniaturowy, przyciągając oko widza do środka obrazu.
b. Ogólne wskazówki końcowe:
* Zacznij od ostrego obrazu: Im lepsza jakość twojego oryginalnego obrazu, tym lepsze będzie fałszywe przesunięcie pochylenia.
* subtelność jest kluczowa: Przesunięcie rozmycia sprawi, że efekt będzie wyglądał nienaturalnie. Mniej jest często więcej.
* Rozważ swój temat: Zastanów się, jaki rodzaj obiektu symulujesz. Niektóre rodzaje przedmiotów zminiaturuzują lepiej niż inne.
* Dodaj odrobinę nasycenia: Niewielki wzrost nasycenia może czasami zwiększyć wygląd miniaturowego świata.
iii. Kluczowe rozważania dotyczące portretu:
* kontakt wzrokowy: Jeśli badany patrzy bezpośrednio na kamerę, upewnij się, że oczy znajdują się w płaszczyźnie ostrości. Ma to kluczowe znaczenie dla połączenia z widzem.
* głowa i ramiona: Przechylanie może działać dobrze w przypadku portretów, które koncentrują się na głowie i ramionach, pozwalając tło rozmycie i odizolowanie obiektu.
* Środowisko: Środowisko odgrywa znaczącą rolę. Złożone lub ruchliwe tło zwiększy efekt miniaturyzacji.
* historia: Użyj przesunięcia pochylenia, aby stworzyć narrację. Na przykład zacieranie rozproszenia, aby skupić się na stanie emocjonalnym podmiotu.
iv. Prawdziwy obiektyw vs. przetwarzanie końcowe:który jest lepszy?
* Real Tilt-Shift obiektyw:
* Plus: Autentyczny efekt, gładka i naturalna rozmycie, większa kontrola nad płaszczyzną ostrości.
* wady: Drogie, wymaga umiejętności i praktyki, mniej wygodnych niż przetwarzanie po zakończeniu.
* Processing:
* Plus: Niedrogie, wygodne, łatwe do eksperymentowania z różnymi efektami.
* wady: Rozmycie jest mniej naturalne, może wyglądać sztucznie, jeśli przesadza, mniejsza kontrola nad płaszczyzną skupienia.
Ostatecznie najlepsza metoda zależy od budżetu, poziomu umiejętności i pożądanych rezultatów. Jeśli poważnie myślisz o fotografii przechylania, inwestowanie w dedykowaną soczewkę jest warta kosztów. Jeśli jesteś ciekawy efektu, przetwarzanie końcowe jest świetnym sposobem na rozpoczęcie.