1. Planowanie i koncepcja:
* Jaka jest historia? Przed podjęciem aparatu zastanów się, co chcesz komunikować z portretem. Chodzi o radość, siłę, wrażliwość, tajemnicę czy coś innego? To dyktuje pozę, ekspresję, oświetlenie i ogólną estetykę.
* Board/Inspiration: Zbierz obrazy, które rezonują z twoją wizją. Pomaga to zdefiniować twoje cele na sesję zdjęciową.
* Wybór tematu: Wybierz model, którego cechy i osobowość są zgodne z twoją wizją.
* Scouting Lokalizacja: Zdecyduj się na lokalizację (studio, na zewnątrz, wewnętrzne) i czy poprawia historię.
* Wardrobe &Styling: Zaplanuj stroje, włosy i makijaż, aby uzupełnić temat i ogólny temat. Rozważ palety kolorów i tekstury.
* Lista strzałów: Chociaż spontaniczność jest dobra, przybliżona lista strzałów zapewnia pokrycie kluczowych kąty i pozy.
2. Ustawienia aparatu i sprzęt:
* CZŁOWIEKA CZASU: DSLR lub aparat bezlusterkowy z ręcznymi elementami sterującymi są niezbędne dla maksymalnej elastyczności. Rozmiar czujnika ma znaczenie, a większe czujniki (pełne ramki) oferują lepszą wydajność o słabym świetle i płytszą głębokość pola.
* wybór obiektywu: To jest ogromne.
* soczewki portretowe (klasyki):
* 50 mm: Wszechstronny „Nifty Fifty”. Stosunkowo przystępne i dobre w wielu sytuacjach. Oferuje naturalną perspektywę.
* 85 mm: Ulubiony dla portretów. Zapewnia przyjemną kompresję, ładnie rozmywa tło. Dobry dla strzałów w głowę i strzały na pół ciała.
* 135 mm: Nawet więcej kompresji niż 85 mm. Doskonałe do izolowania tematu i tworzenia bardzo niewyraźnego tła (Bokeh). Wymaga większej odległości między tobą a tematem.
* Zoom soczewki (np. 24-70 mm, 70-200 mm): Zapewnij elastyczność w regulacji ogniskowej bez zmiany soczewek. 70-200 jest dobre do strzelania na dłuższych odległościach, ale jest dość ciężkie.
* apertura: Kluczowe dla kontrolowania głębokości pola. Szersze apertury (np. F/1.4, f/1.8, f/2.8) tworzą płytką głębokość pola, rozmywając tło i podkreślając oczy podmiotu. Zatrzymanie się (np. F/5.6, f/8) zwiększa głębokość pola, utrzymując więcej sceny.
* ISO: Zachowaj jak najniższe, aby zminimalizować hałas (ziarno). Zwiększ go tylko w razie potrzeby, aby utrzymać odpowiednią ekspozycję.
* Sprawa migawki: Wystarczająco szybki, aby zapobiec rozmyciu ruchu, szczególnie podczas pracy ręcznej kamery. Ogólna zasada jest 1/ogniskowa (np. W przypadku użycia soczewki 50 mm, dążenie do czasu otwarcia migawki 1/50 drugiego lub szybszego). Dostosuj się na podstawie ruchu pacjenta.
* Tryb fotografowania:
* priorytet apertury (av lub a): Kontrolujesz otwór, a aparat automatycznie dostosowuje czas otwarcia migawki. Idealne do portretów, w których głębokość pola jest krytyczna.
* Manual (M): Kontrolujesz zarówno przysłonę, jak i czas otwarcia migawki. Zapewnia najwięcej kontroli, ale wymaga większej uwagi na narażenie.
* Focusing:
* Autofocus jednopunktowy: Wybierz pojedynczy punkt skupienia (zwykle na oku pacjenta najbliżej aparatu) i zablokuj ostrość przed strzelaniem.
* Ciągłe autofocus (AF-C lub AI Servo): Przydatne dla poruszających się przedmiotów.
* Tryb pomiarowy:
* Pomiar oceny/macierzy: Kamera analizuje całą scenę i oblicza średnią ekspozycję. Dobry do ogólnego użytku.
* Metry punktowe: Mierzy światło w bardzo małym obszarze. Przydatny w trudnych sytuacjach oświetlenia, w których chcesz ujawnić określoną część twarzy podmiotu.
* sprzęt oświetleniowy (w razie potrzeby):
* reflector: Podskakuje światło na temat, wypełniając cienie i dodając subtelny blask.
* Bezgazowy (Flash): Zapewnia dodatkowe światło, gdy światło otoczenia jest niewystarczające. Może być używany na aparacie lub poza kamerą z wyzwalaczem.
* stroby studio: Potężne światła do fotografii studyjnej. Zapewnij precyzyjną kontrolę nad oświetleniem.
* softboxy i parasole: Rozprowadź światło z strobes lub światła błyskawicznego, tworząc bardziej miękkie, bardziej pochlebne światło.
3. Techniki oświetlenia:
* naturalne światło:
* Otwórz odcień: Umieść obiekt w cieniu, unikając bezpośredniego światła słonecznego, które może powodować ostre cienie i mrużanie. Poszukaj odbitego światła z pobliskich powierzchni.
* złota godzina: Godzina po wschodzie słońca i godzinę przed zachodem słońca zapewniają ciepłe, miękkie i pochlebne światło.
* okno: Użyj okna jako źródła miękkiego światła. Umieść obiekt w pobliżu okna i użyj odblaskowego, aby odbić światło z powrotem w cienie.
* sztuczne światło:
* Konfiguracja jednorodka: Prosta i skuteczna konfiguracja portretów. Umieść źródło światła, aby stworzyć pożądane cienie i podświetlenia. Użyj reflektora, aby wypełnić cienie po przeciwnej stronie.
* Konfiguracja dwóch świateł: Użyj jednego światła jako głównego światła (światło kluczowe), a drugie jako lampka wypełniającego, aby zmiękczyć cienie.
* Trzypunktowe oświetlenie: Klasyczna technika oświetlenia studyjnego za pomocą światła kluczowego, wypełnienia światła i podświetlenia (światła włosów) w celu stworzenia wymiaru i separacji.
* Rembrandt Lighting: Charakteryzujący się trójkątem światła na policzku naprzeciwko głównego źródła światła.
* Modyfikatory światła:
* softboxes: Twórz miękkie, nawet lekkie.
* parasole: Podobne do softboxów, ale mniej kierunkowe.
* dania kosmetyczne: Stwórz bardziej skoncentrowane światło z lekkim kontrastem.
* siatki: Kontroluj rozprzestrzenianie się światła.
* snoots: Stwórz bardzo wąską wiązkę światła.
4. Pozowanie i skład:
* pozowanie:
* Relaksation: Pomóż swojemu obiektowi zrelaksować się i czuć się komfortowo. Rozmowa i kierunek są kluczowe.
* kąty: Eksperymentuj z różnymi kątami, aby znaleźć najbardziej pochlebne. Unikaj strzelania prosto, chyba że celowo tworzy konfrontacyjny wygląd.
* Język ciała: Zwróć uwagę na język ciała. Niewielkie korekty mogą mieć duże znaczenie. Zgadnij kończyny, unikaj sztywnych pozy i zachęcaj do naturalnego ruchu.
* Hands: Ręce mogą być trudne. Niech temat zrobił coś z rękami lub zachowaj je zrelaksowane i naturalne.
* krzywa „s”: Często pochlebne dla kobiet. Zachęcaj do lekkiej krzywej w kręgosłupie.
* Kompozycja:
* Zasada trzeciego: Umieść kluczowe elementy portretu wzdłuż linii lub na skrzyżowaniach siatki podzielonej na trzecie.
* wiodące linie: Użyj linii, aby przyciągnąć oko widza do obiektu.
* przestrzeń ujemna: Użyj pustej przestrzeni wokół tematu, aby stworzyć poczucie równowagi i zwrócić uwagę na temat.
* kadrowanie: Użyj elementów w środowisku, aby oprawić temat, dodając głębokość i kontekst.
* ZAREDroom: Ilość miejsca nad głową pacjenta. Unikaj za dużo lub za mało.
* kontakt wzrokowy: Bezpośredni kontakt wzrokowy tworzy połączenie z widzem.
5. Komunikacja i kierunek:
* Clear Communication: Podaj swojemu przedmiotowi jasne i zwięzłe instrukcje.
* Pozytywne wzmocnienie: Zachęcaj i pochwalcie swój temat.
* Informacje zwrotne: Bądź otwarty na informacje zwrotne od swojego tematu.
* Rapport: Budowanie relacji z tematem ma kluczowe znaczenie dla przechwytywania autentycznych wyrażeń.
6. Procesing (edycja):
* oprogramowanie: Adobe Lightroom i Adobe Photoshop to standardy branżowe.
* Dostosowania:
* Ekspozycja: Poprawna ogólna jasność.
* kontrast: Dostosuj różnicę między podświetleniami i cieniami.
* Bilans biały: Prawidłowe odlewy kolorów.
* Podprawy/cienie: Odzyskaj szczegóły w wysadzeniu podświetleń lub zablokowanych cieni.
* Clarity/Texture: Dodaj lub zmniejsz ostrość i szczegóły.
* vibrance/nasycenie: Dostosuj intensywność kolorów.
* wyostrzenie: Dodaj ostrość do obrazu.
* Redukcja szumu: Zmniejsz hałas (ziarno).
* retuszowanie: Usuń wady, gładką skórę i ulepsz funkcje (używaj oszczędnie i etycznie).
* unikanie i spalanie: Rozjaśnij lub ciemnienie określone obszary obrazu, aby wywierać nacisk.
* Gradowanie kolorów: Dostosuj ogólny ton kolorów i nastrój obrazu.
* upraw i prosto: Prawidłowy skład i linie horyzontu.
Przykład scenariusz „How I Got the Shot”:
Powiedzmy, że chcę uchwycić portret młodej kobiety, przekazując poczucie cichej siły i introspekcji.
* Planowanie:
* koncepcja: Cicha siła, introspekcja
* Lokalizacja: Stary, wyblakły ceglany ścianę na zewnątrz, zapewniający teksturę i charakter.
* Wardrobe: Prosta, ubrania z ziemią ziemską (np. Brązowy sweter), aby uzupełnić ceglaną ścianę.
* pozowanie: Lekko ustawiona pozycja, z jej dłońmi delikatnie spoczywającymi na kolanach. Miękkie, kontemplacyjne spojrzenie.
* Ustawienia aparatu:
* kamera: Kamera bezlusterowa w pełnej klasie.
* obiektyw: 85 mm f/1.8
* apertura: f/2.8 (w celu utworzenia płytkiej głębokości pola i rozmycia tła)
* ISO: 200 (w celu utrzymania niskiego hałasu)
* Sprawa migawki: 1/160 sekundy (aby zapobiec rozmycie ruchu)
* Tryb fotografowania: Priorytet przysłony (AV)
* Focusing: Jednopunktowy autofokus (na jej oku)
* oświetlenie:
* naturalne światło: Strzelanie podczas złotej godziny (późne popołudnie), aby zapewnić ciepłe, miękkie światło.
* reflector: Używając białego odbłyśnika do odbicia światła na twarzy, wypełniając cienie.
* Wykonanie:
* Ustawienie jej około 5-6 stóp od ściany.
* Kierując ją do relaksu i wzięcia kilku głębokich oddechów.
* Zachęcanie do lekkiego uśmiechu lub subtelnej zmiany w jej spojrzeniu.
* Robienie serii strzałów, nieznacznie zmieniając pozę.
* Processing:
* W Lightroom:
* Dostosowanie ekspozycji i kontrastu, aby stworzyć nieco nastrojowy charakter.
* Poprawienie równowagi białej.
* Nieco rosnąca przejrzystość i tekstura w celu zwiększenia ceglanej ściany.
* Wykonanie subtelnego retuszu skóry w celu usunięcia przebarwień.
* Unikanie i pieczenie, aby podkreślić oczy i stworzyć głębię.
* Dodanie subtelnej oceny kolorów, aby poprawić ciepłe tony.
Kluczowe wyniki dla * dowolnego * portretu:
* połączenie to wszystko: Im bardziej jesteś związany z tematem, tym bardziej autentyczny będzie portret.
* światło jest twoim najlepszym przyjacielem (lub najgorszym wrogiem): Oświetlenie główne, a będziesz opanować portrety.
* Ćwicz, ćwicz, ćwicz: Eksperymentuj z różnymi ustawieniami, technikami i stylami, aby znaleźć to, co jest dla Ciebie najlepsze.
* Złóż zasady (gdy je znasz): Nie bój się eksperymentować i przekraczać granice tradycyjnego portretu.
Rozważając te elementy, możesz konsekwentnie ulepszać fotografię portretową i uchwycić obrazy, które są nie tylko technicznie solidne, ale także emocjonalnie rezonansowe. Powodzenia i baw się dobrze strzelanie!