1. Aperture (F-stop):
* im niższa liczba, płytsza głębokość pola: Przysłona jest wielkość otwierania obiektywu. Jest mierzony w F-STOPS (np. F/1.4, f/2.8, f/4, f/5.6, f/8, f/11). Im dolny numer F-stop, tym szerszy otwór i płytsza głębokość pola (DOF). Oznacza to, że tylko niewielki obszar przed i za punktem skupienia będzie ostry, a tło zostanie zamazane.
* Idealne otwory do rozmycia portretu: W przypadku znacznego rozmycia tła, celuj w otwory, takie jak f/1.4, f/1.8, f/2, f/2.8 lub f/4. Dokładna apertura, którą używasz, będzie zależeć od obiektywu, odległości do tematu i pożądanego poziomu rozmycia.
2. Ogniskowa:
* Dłuższe ogniskowe kompresyjne głębokość: Dłuższe ogniskowe (np. 85 mm, 135 mm, 200 mm) tworzą płytszą głębokość pola i kompresuj tło, dzięki czemu wydaje się jeszcze bardziej niewyraźne.
* Zalecane soczewki portretowe: Popularne soczewki portretowe są zazwyczaj w przedziale od 50 mm do 200 mm. Obiektyw 85 mm to klasyczny wybór. Dłuższe soczewki są ogólnie preferowane, jeśli masz wystarczająco dużo miejsca do pracy.
* Dlaczego to działa: Dłuższe ogniskowe powiększają podmiot i tło bardziej, skutecznie powiększając dowolne rozmycie w tle.
3. Odległość tematu:
* zbliżaj się do tematu: Im bliżej podmiotu, tym płytsza będzie głębokość pola. Oznacza to więcej rozmycia tła.
* nie dostaj * zbyt * blisko: Zbyt blisko może zniekształcać rysy twarzy, szczególnie w przypadku soczewek szerszego kątów. Znajdź wygodny odległość, która pasuje do twojego obiektywu i kompozycji.
4. Odległość tła:
* Zwiększ odległość między podmiotem a tłem: Im dalsze tło pochodzi z twojego tematu, tym bardziej się rozmyto. Ułóż jak najwięcej miejsca między tematem a tłem.
* Strategiczne umieszczenie tła: Poszukaj tła, które są już naturalnie niewykonane z powodu odległości, takich jak liście, światła lub tekstury daleko.
5. Rozmiar czujnika (korpus aparatu):
* Większe czujniki, płytsza głębokość pola: Kamery z większymi czujnikami (np. Pełna ramka) generalnie wytwarzają płytszą głębokość pola w porównaniu z kamerami z mniejszymi czujnikami (np. APS-C, mikro cztery trzecie). Wynika to z faktu, że większe czujniki pozwalają na użycie soczewek z szerszymi otworami i stwarzają więcej możliwości kompresji tła.
* Współczynnik upraw: Jeśli używasz kamery czujnika upraw (np. APS-C), nadal możesz osiągnąć rozmycie tła, ale może być konieczne użycie szerszych otworów lub dłuższych centralnych, aby zrekompensować współczynnik uprawy. Musisz obliczyć równoważną ogniskową. Na przykład, jeśli używasz obiektywu 50 mm na czujniku APS-C o współczynniku uprawy 1,5x, równoważna ogniskowa wynosi 75 mm (50 mm x 1,5).
w podsumowaniu (Magic Formuła):
* szeroka apertura (niski numer f-stop)
* dłuższa ogniskowa
* Zamknij odległość tematu
* daleka odległość tła
* (bonus) większy rozmiar czujnika
Praktyczne wskazówki i techniki:
* Strzelaj w trybie priorytetu przysłony (av lub a): Ten tryb umożliwia ustawienie przysłony, a aparat automatycznie wybierze odpowiedni czas otwarcia migawki.
* Tryb ręczny (M): Zapewnia pełną kontrolę nad przysłoną i czasem otwarcia migawki, umożliwiając precyzyjną kontrolę ekspozycji.
* ostrożnie skupiaj się: Dokładne skupienie się na oczach twojego pacjenta ma kluczowe znaczenie. Użyj autofokusu jednopunktowego lub autofokusu z wykrywaniem wzroku, jeśli ma go aparat.
* Rozważ swój skład: Pomyśl o tym, jak zamazane tło uzupełnia Twój temat. Poszukaj tła o ciekawych kształtach, kolorach lub światła. Unikaj rozpraszania elementów.
* Użyj szybkiego obiektywu: Obiektyw z szerokim maksymalnym otworem (np. F/1.8, f/1.4) jest niezbędny do osiągnięcia znacznego rozmycia tła. Są one często nazywane soczewkami „szybkimi”.
* Eksperymentuj i ćwicz: Najlepszym sposobem na rozmycie tła jest eksperymentowanie z różnymi ustawieniami i kompozycjami. Zrób wiele zdjęć i przejrzyj je, aby zobaczyć, co jest dla Ciebie najlepsze.
* przetwarzanie końcowe (jako ostatnia ostatnia): Chociaż zawsze najlepiej jest osiągnąć pożądany efekt w aparacie, możesz użyć oprogramowania takiego jak Photoshop lub Lightroom, aby dodać sztuczne rozmycie tła. Jednak często wygląda to mniej naturalnie niż prawdziwy bokeh.
przykładowe scenariusze:
* strzelanie do pomieszczenia o ograniczonej przestrzeni: Użyj szerokiej apertury (np. F/1.8) i zbliżaj się jak najbliżej tematu, jednocześnie zachowując pochlebną kompozycję. Umieść temat, aby tło było tak daleko, jak to możliwe.
* strzelanie na zewnątrz w parku: Użyj dłuższego obiektywu ogniskowego (np. 85 mm lub 135 mm), szerokiej apertury (np. F/2.8) i ustaw swój przedmiot przed liśćmi lub drzewami, które są daleko.
* strzelanie do portretu zbliżenia: Użyj obiektywu makro lub obiektywu z dobrymi możliwościami o bliskim konflikcie, szerokim otworem i ostrożnie skupiaj się na oczach.
Rozumiejąc te zasady i regularnie ćwicząc, możesz konsekwentnie tworzyć piękne portrety z oszałamiającymi rozmytymi tłem.