Oto kilka pomocnych wskazówek dotyczących edycji materiału z wielu kamer w gotową produkcję. Wyobraź sobie przez chwilę, że planujesz nagrać wydarzenie trzema kamerami i zmontować trzy ujęcia razem w jedną, płynną produkcję. Z pomocą przyjaciół ustawiasz trzy kamery w audytorium i zwijasz taśmę, gdy kurtyna się podnosi.
Połączenie tych trzech taśm w jedną może być większym wyzwaniem, niż się spodziewałeś. Z tego artykułu dowiesz się, jak to się robi, dzięki czemu możesz dokonywać wspaniałych edycji z użyciem wielu kamer.
AKT PIERWSZY:Zbieranie materiałów wideo
Udana edycja z użyciem wielu kamer zaczyna się od sesji zdjęciowej. Zanim operatorzy kamer rozpoczną nagrywanie, upewnij się, że każda taśma jest wyraźnie oznaczona numerem produkcji, kamery i rolki. Aby uzyskać czysty dźwięk, dobrym pomysłem jest pobranie sygnału z miksera w audytorium. Prześlij go do Kamery 1 jako głównego rejestratora dźwięku. Powinieneś również upewnić się, że mikrofony w aparacie są aktywne w kamerze 2 i 3, aby wszystkie twoje taśmy miały ścieżki dźwiękowe. Pomoże to później, gdy nadejdzie czas na synchronizację bębnów.
Jako reżyser użyj bezprzewodowego systemu domofonowego (dostępnego w Radio Shack), aby upewnić się, że operatorzy kamery utrzymują urozmaicenie ujęć i w rezultacie nie ma żadnych rozciągnięć, w których masz trzy zbliżenia jednego aktora i nie ma żadnych innych na scenie. W przerwie zatrzymaj i uruchom ponownie kamery, aby zapisać taśmę, ale poza tym uruchamiaj kamery nieprzerwanie od kilku minut przed muzyką otwierającą, aż do momentu, gdy aplauz publiczności ucichnie.
Następnie zabierz wszystkie swoje wspaniałe nagrania do swojego pokoju komputerowego, aby wspólnie zmontować arcydzieło z wieloma kamerami.
AKT DRUGI:Budowanie własnej osi czasu
Twoim pierwszym zadaniem jest uruchomienie edytora wideo i rozpoczęcie digitalizacji materiału filmowego. Pamiętaj, że uruchomienie trzech kamer daje trzy razy więcej materiału niż jedna kamera.
Upewnij się, że masz pod ręką dużo wolnego miejsca na dysku twardym. Jeśli digitalizujesz w rozdzielczości DV, (720×480) każda kamera wygeneruje około 13 GB danych na godzinę. Pomnóż to przez trzy kamery, a łatwo zrozumieć, dlaczego przechowywanie jest ważnym problemem podczas edycji wielu kamer. Inną krytyczną kwestią jest rozmiar rzeczywistych plików na dysku twardym. Maksymalny rozmiar pliku, który umożliwia przechwycenie dysku twardego, może być znacznie mniejszy niż 13 GB. Na przykład, Windows 95 może być ograniczony do 2 GB plików, a Windows 98 może być ograniczony do 4 GB, zmuszając do przechwytywania materiału z każdej taśmy źródłowej w uchwytach, które będziesz ponownie składać na osi czasu. Więcej informacji znajdziesz na pasku bocznym Rozmiar ma znaczenie.
Kluczową koncepcją w edycji wielokamerowej wydarzeń w czasie rzeczywistym jest układanie klipów na kolejnych ścieżkach osi czasu, a następnie przeciąganie ich, aż każda ścieżka będzie idealnie zsynchronizowana z sąsiadami (patrz rysunek 1).
Synchronizacja nagrań
Skrót do synchronizacji ujęć nawiązuje do ekip filmowych, które osobno filmowały wizualizacje i nagrywały dźwięk w procesie znanym jako nagrywanie „podwójnego systemu”.
Filmowcy zdali sobie sprawę, że ostry dźwięk w połączeniu z wizualnym markerem ułatwi synchronizację ścieżki dźwiękowej w postprodukcji. Tak narodził się clapboard.
Na początku każdego ujęcia filmowali drewnianą tabliczkę zawierającą informacje o produkcji. Do blatu przymocowany był kij na zawiasach. Kiedy ekipy kamer i dźwięków wywoływały „prędkość”, wskazując, że wszystko toczyło się prawidłowo, osoba produkcyjna skakała przed kamerę (kamery) i opuszczała drążek na zawiasach z solidnym dźwiękiem klaskania.
W zatoce montażowej zsynchronizowali dźwięk klaskania i grafikę kija, a dźwięk został zsynchronizowany z obrazem.
Dzisiejsze kamery wideo są tak sprawne w nagrywaniu dźwięku w jednym systemie, że klapka nie jest tak naprawdę potrzebna. Ale jakiś rodzaj wskazówki synchronizacyjnej może być bardzo pomocny, jeśli wiesz, że będziesz edytować produkcje wielokamerowe.
Jedna sztuczka z synchronizacją pochodzi z branży ślubnej, w której kamerzyści i fotografowie tradycyjnie pracują ramię w ramię. Do synchronizacji wielu kamer wideo można użyć lampy błyskowej aparatu fotograficznego. Na początku produkcji, gdy wszystkie kamery się obracają, niech ktoś przejdzie przez scenę, skieruje lampę błyskową w kierunku, w którym widzą ją wszystkie kamery wideo, i odpal. W zestawie postów, lampa błyskowa zwykle zajmuje jedną klatkę, a jeśli ustawisz punkty błysku wszystkich taśm aparatu – jesteś zsynchronizowany. Oczywiście możesz uzyskać te same wyniki dzięki wielu szybkim wydarzeniom. W mgnieniu oka, gdy asystent produkcji chodzi przed sceną i macha rękami w górę iw dół, może być tak samo skuteczny jak błysk lub klaśnięcie. Nie chodzi o synchronizację; jest w stanie zlokalizować ten sam moment we wszystkich trzech kamerach.
Dźwięk może również skutecznie synchronizować materiał filmowy, co można łatwo wykonać za pomocą klaśnięcia w dłonie lub klaśnięcia w klaskanie. Ponieważ większość aplikacji do edycji wyświetla kształt fali dźwięku na osi czasu, wizualnie wyrównuje charakterystyczny szczyt z ostrego dźwięku, takiego jak klaśnięcie, jest łatwe.
Nowoczesne kamery, pod warunkiem, że są prawidłowo zasilane, działają z solidnymi prędkościami, więc po ustaleniu punktu synchronizacji powinien on działać, dopóki ktoś nie wyłączy, zatrzyma lub zatrzyma którejkolwiek z kamer. Materiał DV jest rozłożony z kodem czasowym, co gwarantuje niezawodną synchronizację.
AKT TRZECI:Najmilsze cięcie
OK, zsynchronizowałeś swoje trzy ścieżki, teraz czas rozpocząć edycję swojego programu. Gdy klipy wideo są ułożone w stos w edytorze, klipy na najwyższych ścieżkach pojawiają się przed klipami na niższych ścieżkach. Więc jeśli nie zmniejszysz widocznych okien, będziesz mógł zobaczyć tylko jedną ścieżkę wideo na raz.
Jeśli masz mnóstwo czasu na edycję, możesz zmniejszyć wszystkie trzy ścieżki wideo do rozmiaru ćwierć ekranu i ustawić je tak, aby można je było oglądać jednocześnie. To fajna technika tworzenia wirtualnej tablicy monitorów, ale jest niezwykle intensywna i czasochłonna w renderowaniu.
Jeśli chcesz po prostu wyciąć swój program, bez dużego wstępnego renderowania, znacznie łatwiej jest po prostu włączać i wyłączać różne ścieżki wideo podczas przeglądania materiału. Zwykle konfiguracja edytora pozwala, aby po wyłączeniu Ścieżki 3 Ścieżka 2 była wyświetlana na monitorze. Wyłącz 2 i 3, a zobaczysz Ścieżkę 1. Oglądanie różnych ujęć z kamery jest tak proste, jak włączanie i wyłączanie ścieżek wideo podczas przechodzenia przez oś czasu.
Dobrym podejściem organizacyjnym do tego rodzaju edycji przełączników jest wyznaczenie jednej ścieżki jako głównego ujęcia i umieszczenie jej na ścieżce na pierwszym planie. To może być szerokie ujęcie pokazujące akcję na całej scenie. Będziesz także musiał wybrać główną ścieżkę dźwiękową, która będzie odtwarzana przez cały czas trwania filmu. Upewnij się, że odłączyłeś dźwięk od wideo, aby odizolować strumienie (patrz Rysunek 2). Oglądaj nagranie przez cały czas, używając znaczników śladów, zwracając uwagę, gdzie zbliżenia byłyby lepsze. Następnie użyj brzytwy, aby odciąć szerokie ujęcia, odsłaniając zsynchronizowane zbliżenie z kamery 2 lub 3 na torze poniżej. Voil! Masz idealnie przełączoną, bezbłędną sesję z trzech kamer (patrz rysunek 3).
Innym podejściem jest obserwowanie każdej z trzech ścieżek i umieszczanie znaczników edycyjnych w celu oznaczenia złego lub dobrego materiału filmowego. Niezależnie od tego, jakie podejście podejmiesz, ostatnim krokiem jest wyjęcie żyletki i po prostu wycięcie części, których nie użyjesz w końcowym programie.
Prawdziwa magia edycji komputerowej polega na tym, że jeśli wytniesz ujęcia z kamery 1 i kamery 2, pozostawiając kamerę 3, a następnie zdecydujesz, że kamera 2 naprawdę ma najlepszy kąt, możesz chwycić i przeciągnąć różne uchwyty klipów i odzyskać materiał w błysk.
Przycinając punkty wejścia i wyjścia, możesz precyzyjnie dostroić cięcia między kamerami, aby każde przejście było dokładnie tam, gdzie chcesz. A jeśli zdecydujesz, że potrzebujesz efektu rozpuszczania, wycierania lub nawet podziału ekranu między ujęciami, możesz to zrobić za pomocą kilku kliknięć.
Zrób ukłon
Żyjemy w czasach niezwykle przystępnych cenowo narzędzi do cyfrowej produkcji wideo, w tym szerokiej gamy przystępnych cenowo systemów edycyjnych obsługujących wiele kamer. Czas zdjąć kurtynę z przeszłości, kiedy montaż wielokamerowy był wyłączną domeną studiów telewizyjnych i wysokodolarowych zakładów produkcyjnych. Dziś jest dla nas wszystkich. Nie bój się więc zmienić swojego ulubionego polecenia z „obróć kamerę” na „obróć wszystkie kamery”.