Edycja komputerowa:płyń z prądem — edycja dla zachowania ciągłości

… podsumowując, termin „ciągłość” sugeruje, że twoja historia rozwija się w kolejności, jakiej oczekuje twoja publiczność. Wydarzenia następują po sobie w naturalnej kolejności – początek, środek i koniec. A wszystko, co wydaje się psuć porządek lub przerywać naturalny bieg historii, jest uważane za przerwanie ciągłości. (Wprowadzenie do tego artykułu jest dobrym przykładem.)

Idź z Flow

W młodości był okres, kiedy popularne zdanie brzmiało:„Hej człowieku, po prostu idź z prądem!” Przez lata nauczyłem się, że „płynięcie z prądem” to coś więcej niż tylko urocze zwroty – to całkiem niezła filozofia montażu. Oczywiście pod warunkiem, że potrafisz zidentyfikować przepływ.

Mówiąc najprościej, ciągłość to utrzymanie przepływu programu. Wszystko, co rozprasza widzów, powodując, że mentalnie opuszczają Twój program, jest przerwaniem ciągłości. I jeśli nie chcesz, aby odbiorcy byli zdezorientowani w konkretnym celu tworzenia lub opowiadania historii, przerwy w ciągłości są złe.

Kiedy program jest dobrze zmontowany, wydaje się, że płynnie przechodzi od jednego ujęcia do następnego i od sceny do sceny, chwytając wyobraźnię widzów i prowadząc ich do zrozumienia prezentowanego materiału. Edytor musi usunąć lub ponownie edytować wszystko, co zatrzymuje lub spowalnia ten przepływ, dopóki program nie będzie ponownie odtwarzany płynnie.

Czujesz lekkie podenerwowanie?

Cięcia skokowe są częstą przyczyną przerwania ciągłości. Mówiąca dyrektor generalna przedstawiła swój punkt widzenia przed kamerą, ale w środku – umm, uhh – potknęła się o jej słowa. Chciałbyś wyeliminować potknięcie, ale to nie jest tak łatwe jak cięcie:w jednej sekundzie jej głowa jest przechylona w prawo, a w następnej chwili jej głowa jest przechylona w lewo.

Publiczność przez chwilę jest zdezorientowana, próbując zrozumieć to, co właśnie zobaczyli. Albo gorzej, rozprasza ich oczywista edycja:co zredagowali i dlaczego? Na czas ich zamieszania odwróciłeś ich od przepływu programu. Ups, przerwanie ciągłości.

Pocałuj swoją publiczność na pożegnanie

Inną typową przyczyną problemów z ciągłością jest powszechna i niezwykle pragmatyczna praktyka kręcenia scen nieuporządkowanych. Oto zabawny przykład:prosta seria scen, które opowiadają historię młodej miłości. Celem tej sekwencji jest pokazanie dziewczyny całującej się ze swoim chłopakiem na dobranoc na werandzie, a następnie wchodzącej do domu, by stawić czoła jej niezadowolonemu ojcu.

Po południu można sfotografować scenę we wnętrzu, a potem nocne ujęcia na zewnątrz po zachodzie słońca. Jeśli drzwi są otwarte, światło słoneczne psuje scenę, więc sprytnie decydujesz się na edycję wokół problemu. Scena we wnętrzu rozpocznie się od dźwięku zamykanych drzwi, podczas gdy kamera skupi się na ujęciu ojca reagującego na jej przybycie. W ten sposób następne ujęcie dziewczyny, które widzimy, to jej stojąca za zamkniętymi drzwiami.

Tej nocy idziesz kręcić zewnętrzne sceny, które faktycznie poprzedzają jej wejście do domu w filmie. Ale na zewnątrz jest zimno, więc aktorka zakłada skórzaną kurtkę do zdjęć na zewnątrz.

Kiedy siadasz i tniesz te sceny razem, zdajesz sobie sprawę, że masz katastrofę ciągłości. Jej skórzana kurtka wydaje się magicznie znikać, gdy wchodzi do domu. Chcesz, aby publiczność zastanawiała się, jak dziewczyna i jej ojciec będą się ze sobą kontaktować, a nie zastanawiali się:„Hej, co się stało z jej kurtką?” Więc jeśli masz już te dwie sceny w puszce, masz poważny problem z ciągłością. Co możesz z tym zrobić? Właściwie całkiem sporo.

Język edycji

Częścią tego, co się dzieje, jest to, że widzowie przez lata byli uwarunkowani, aby oczekiwać, że cięcie oznacza, że ​​między scenami minęło niewiele lub wcale. To część tradycyjnego języka montażu, który wszyscy instynktownie rozumieją po latach oglądania filmów i telewizji. Cross-dissolve (zwany także rozpuszczaniem lub przenikaniem) pierwotnie sugerował, że między scenami minęło trochę czasu. Jednym ze sposobów rozwiązania problemu znikającej skórzanej kurtki jest wstrzymanie ujęcia pocałunku, aż dziewczyna wykona ruch w kierunku drzwi. Następnie przejdź do ujęcia, na którym tata krąży po pokoju i spogląda na zegarek. Następnie użyj kolejnego rozpuszczania, tym razem do ujęcia dziewczyny już w środku bez kurtki. Sugerowany upływ czasu, sygnalizowany przez rozpuszczanie, pozwala dziewczynie na zdjęcie kurtki w pewnym momencie. Zrozumienie i właściwe wykorzystanie oczekiwań widzów dotyczących typów przejść jest jednym ze sposobów, w jaki Twoje możliwości edycji mogą pomóc w rozwiązaniu problemów z ciągłością.

Poza rozpuszczami

Dzisiejsze edytory oprogramowania są przepełnione fajnymi typami przejść. Kuszące jest wrzucanie ich do swoich programów jak garść chrupiących grzanek w skądinąd rozmoczonej sałatce – tylko po to, by wszystko było interesujące.

Jeśli zdecydujesz się posypać przejściami w swoich programach bez planu, ryzykujesz utratę szansy, aby przejścia miały prawdziwy sens, przyczyniając się do ciągłości programu. Załóżmy, że zostałeś zatrudniony do nakręcenia filmu szkoleniowego dla lokalnej firmy. Podzieliłeś cały program na sześć głównych sekcji. Wewnątrz każdej sekcji będzie wiele tematów. Program przedstawi każdy temat, poda przykład i na koniec krótką recenzję. Możesz użyć przejść, aby subtelnie zwiększyć zrozumienie struktury programu przez odbiorców. Przed edycją pojedynczej klatki doświadczony redaktor lub projektant programu może usiąść i sporządzić listę języków przejścia w następujący sposób: