Wiele programów do edycji oferuje różne kolorowe zakresy, które pomagają ulepszyć odcień, kolor i blask, a także inne poprawki edycji. Ale jak one działają?
Niedawno wziąłem dokument, który montowałem na 24-calowym iMacu i przeniosłem go do komputera Mac Pro z dwoma monitorami 17-calowymi NEC i – święty odcień! – kolory były zupełnie inne. IMac był znacznie bardziej żywy, ale czy to były prawdziwe kolory, czy tylko zgrabny monitor Apple? Skąd wiemy, jak naprawdę wyglądają prawdziwe kolory?
Prawda żyje w wideoskopach
Wideoskopy w zaawansowanych programach do edycji wideo, takich jak systemy Final Cut Pro, Premiere Pro lub Avid, są bardzo podobne do ich fizycznych kuzynów sprzętowych w urządzeniach online lub korekcji kolorów. Zapewniają dokładne pomiary koloru, w tym jego odcienia, nasycenia i poziomu jasności (wyjaśnienia poniżej). Kiedy zajmujemy się tymi celownikami w postprodukcji, używamy ich, aby pomóc nam dopasować ujęcia, poprawić poszczególne ujęcia, aby nasze ogólne filmy były bardziej spójne lub aby uzyskać efekty specjalne. Możemy użyć lunet na planie, aby dostosować obraz rejestrowany przez kamerę, co oczywiście ułatwiłoby nam pracę jako montażystów, a nawet podczas robienia zdjęć, chociaż nie zawsze jest to ekonomiczne w naszym bezbudżetowym świecie. Dlatego przez większość czasu jesteśmy zmuszeni „naprawić to w poście”.
Dzisiaj porozmawiamy o czterech oscyloskopach:Waveform Monitor, Vectorscope, Histogram i RGB Parade. Ale najpierw szybki wstęp do tego, co dokładnie mierzymy.
Historia i wyjaśnienie
To byłby cudowny świat, gdybyśmy mierzyli nasze kolory w edycji wideo tylko w trybie RGB. W tym systemie wszystkie odbierane przez nas kolory są kombinacją czerwieni, zieleni i niebieskiego. W trybie RGB wszystkie trzy kolory również przyczyniają się do postrzegania jasności. Ale ten prosty tryb stał się problemem na początku lat pięćdziesiątych, kiedy inżynierowie próbowali znaleźć sposób na przejście z telewizorów czarno-białych na kolorowe, przy jednoczesnym pozostawieniu odpowiednich zestawów czarno-białych.
Aby uprościć długie, techniczne wyjaśnienie:inżynierowie telewizyjni opracowali sposób na stworzenie pojedynczego kanału luminancji. To regulowało natężenie światła widzianego przez ludzi, które istniejące telewizory czarno-białe mogą dekodować. Zestawy kolorów otrzymały ten sam kanał luma, ale otrzymały również dwa dodatkowe kanały kolorów, które można było dekodować z powrotem na kolor RGB. Ludzie są bardziej wrażliwi na luminancję niż na wierność kolorów, więc inżynierowie opracowali system, który redukuje informacje o kolorach podczas kompresji obrazów, ograniczając ilość danych potrzebnych do rekonstrukcji obrazu.
Luma
Pierwsza część naszego obrazu składa się ze światła lub luminancji lub lumy. To jest jasność wideo, od absolutnej czerni do najjaśniejszej bieli, w tym wszystkie odcienie szarości pomiędzy nimi. Możemy mierzyć lumę na różne sposoby (8-bitowe dane RGB są zwykle mierzone od 0 do 255), ale niektóre systemy edycyjne mierzą ją, przy czym 0 oznacza absolutną czerń, a 100 absolutną biel. Wiele programów do edycji i aparatów przewyższa absolutną biel w super-biały. Ważne jest, aby wiedzieć, że nawet jeśli Twoja kamera może rejestrować poziomy jasności w super bieli, a oprogramowanie do edycji może sobie z tym poradzić, nie są one bezpieczne w transmisji.
Chroma
Chroma jest kolorem i składa się z dwóch części:odcienia i nasycenia. Odcień to sam kolor – na przykład czerwony, zielony lub niebieski. Nasycenie, jak sama nazwa wskazuje, odnosi się do intensywności koloru, np. ciemnoniebieskiego lub wyblakłego jasnoniebieskiego.
Monitor przebiegów
Monitor przebiegu pokazuje względne poziomy jasności i nasycenia materiału, czytając od lewej do prawej. Zero procent na dole to absolutna czerń, a 100 procent na górze to absolutna biel. Pamiętaj, że wiele kamer Mini DV może nagrywać z ponad 100-procentowym poziomem bieli, co jest dobre w przypadku Internetu, ale nie telewizji telewizyjnej.
Monitor przebiegu pokazuje określoną wartość skali szarości każdego piksela na obrazie, od lewej do prawej. Tak więc, jeśli masz czarne tło po lewej stronie ekranu, wszystkie piksele w tym sąsiedztwie będą znajdować się w dolnej części monitora po lewej stronie. Jeśli większość prawej strony obrazu zajmuje jasny biały obiekt, większość pikseli po prawej stronie monitora fali będzie skierowana w górę monitora po prawej stronie.
Ten monitor pokazuje tylko określoną wartość skali szarości dla każdego piksela na obrazie. Nie można używać zakresu do identyfikowania określonych cech, ponieważ przebieg nie ma pojęcia, że piksel znajduje się w określonym miejscu na obrazie.
Wektoroskop
Wektoroskop wygląda jak jeden z tych radarowych monitorów z okresu II wojny światowej z kreską i okręgami rozchodzącymi się promieniście od środka. Monitor ten dostarcza nam informacji o nasyceniu i odcieniu kolorów. Wygląda jak standardowe koło kolorów, z sześcioma kwadratami zwanymi celami, wskazującymi podstawowe kolory czerwony, zielony i niebieski oraz drugorzędne kolory żółty, cyjan i magenta. Odległość od środka koła do pudełka reprezentuje nasycenie. Kiedy kolor wystaje poza obszar docelowy, jest przesycony dla telewizji. Użyj filtra korekcji kolorów lub filtra bezpiecznego dla transmisji, aby przywrócić kolory do bezpiecznego zakresu.
Histogram
Monitor przebiegów i wektoroskop to dwa główne zakresy wideo, ale są jeszcze dwa, które mogą być pomocne.
Pierwszym z nich jest histogram, który pokazuje względną siłę wartości luminancji obrazu, od 0% lub absolutnej czerni po lewej stronie do 109% lub super-białej po prawej stronie. Wysokość twoich szczytów, dolin i kolców mówi ci o liczbie pikseli przy tej wartości luminancji.
To narzędzie jest dobre do sprawdzania poziomów ekspozycji lub porównywania kontrastu dwóch obrazów. Klip o niskim kontraście będzie miał duże nagromadzenie pikseli na środku wykresu (kształt krzywej dzwonowej), z dala od skrajnej bieli lub czerni, podczas gdy klip o wysokim kontraście będzie równomiernie rozłożony z możliwymi skokami po prawej lub lewej stronie .
Zakres parady RGB
Luneta paradna jest podobna do monitora przebiegów, ponieważ pokazuje nam nasycenie obrazu, ale ta luneta oddziela elementy czerwony, zielony i niebieski, umieszczając je jeden po drugim w „paradzie”.
Możesz wyizolować i dostosować poszczególne kolory podstawowe. Możesz również użyć tego zakresu do porównania i kontrastowania kolorów dwóch różnych klipów sąsiadujących ze sobą. Jeśli kręcisz wkładkę lub rolkę B w innym miejscu, możesz spróbować nieco dopasować poziomy RGB, aby były bardziej kompatybilne.
Wniosek
Jest to szybki przeskok przez cztery bardzo ważne narzędzia dla średnio zaawansowanego lub zaawansowanego edytora:monitor przebiegów, wektoroskop, histogram i zakres parady RGB.
Nie oczekuj, że wiesz wszystko o tych zakresach z tych kilku akapitów. Aby poszerzyć swoją wiedzę, znajdź zakresy w swoim systemie edycji, zacznij zauważać, jak działają i dalej badać ich zastosowania. Istnieje wiele dobrych, bezpłatnych samouczków online dotyczących korzystania z zakresów specjalnie dla oprogramowania do edycji. Wiele z tych samouczków pokaże Ci również, jak używać efektów – takich jak korektory kolorów, wzmacniacze proc i inne – wraz z celownikami.
Redaktor współpracujący Morgan Paar jest wędrownym
producentem, strzelcem i montażystą, który obecnie uczy produkcji wideo w szkołach średnich.