Redaktorzy to brudni mali oszuści. Tak, za plecami naszych widzów chowamy wszelkiego rodzaju iluzje. Niektórzy mogą nawet powiedzieć, że każda edycja to „sztuczka”.
Montaż definiuję jako manipulację elementami dźwiękowymi i wizualnymi w celu opowiedzenia fascynującej historii. Jeśli przyjmiemy, że wszelka edycja jest manipulacją, co jest „brudne”, a co nie? Etyka edycji brzmi jak świetny temat na inny artykuł, ale skupmy się na technice. Dokładniej, pozostańmy przy rozwiązaniach naprawczych typu Band-Aid.
Poprosiłem moich kolegów redaktorów magazynu i kolegów ze świata montażu wideo o ich ulubione brudne sztuczki montażowe, a niektóre z nich zostaną tutaj uwzględnione. Zachęcam wszystkich w Videomakerze społeczności, aby wysłać e-mailem twoje brudne sztuczki z edytora do magazynu, aby podzielić się nimi ze wszystkimi naszymi czytelnikami ([email protected]).
Co dzieje się po przerzucie A?
Jedna z najbardziej podstawowych sztuczek (a także technika), o której często mówimy na tych stronach, dotyczy B-rolla – dodatkowego materiału filmowego, który nie jest częścią głównej akcji. Zastanawiam się, czy jest projekt, w którym nie użyłem tej sztuczki? Zrób zdjęcie lub poproś swojego operatora o tyle B-rolla, na ile pozwala czas:budynki, ujęcia tłumu, ekstremalne zbliżenia dłoni, ust, oczu rozmówców itp. Zdobądź tyle, ile możesz, aby zniwelować cięcie w dialogu lub akcji, oszczędzając cię przed niechcianym skokiem. Pomaga to nie tylko gawędziarzom dokumentalnym. Pamiętam, jak pewnego wczesnego ranka czekałem na wschody słońca podczas sesji zdjęciowej w Limie w Peru, gdy księżyc w pełni zaraz schowa się za horyzontem. Kręciłem księżyc przez ponad pięć minut, tylko dlatego, że zarówno on, jak i ja tam byliśmy, a reżyser wykorzystał go jako główny wątek fabularny.
Słyszalny B-Roll
Mówiąc o B-rollu, należy wspomnieć o barwie pomieszczenia i dzikim dźwięku. To naprawdę bardziej wymaganie niż sztuczka, ale minuta naturalnego dźwięku z dowolnego zestawu lub miejsca będzie twoim absolutnie najlepszym przyjacielem, jeśli chodzi o edycję dialogów lub wywiadów. W terenie dobrze byłoby nagrać jakiś dźwięk „nat” z przejeżdżającymi samochodami, jeśli jest to naturalne dla otoczenia, w którym kręcisz, ale staraj się być wystarczająco świadomy, aby złapać trochę bez rozpoznawalnych włamań dźwiękowych. Zbierając ton pokoju na planie, upewnij się, że jest on taki sam, jak podczas kręcenia głównego materiału filmowego. Wszyscy członkowie obsady i ekipy oraz sceny powinni być obecni, ponieważ ton może się zmienić, jeśli czegoś lub kogokolwiek brakuje.
Jennifer O’Rourke, Twórca wideo Redaktor naczelny, często używał tej techniki naturalnego dźwięku przez wiele lat jako redaktor wiadomości. Nazwała to nat sot tickle (nat sot to w branży określenie „naturalny dźwięk na taśmie”). Połączyła dwa różne głosy, używając odrobiny nat sot, prawie jak cross-dissolve. Bądź subtelny, może obniż ton w pomieszczeniu lub nie dźwięk o kilka decybeli z zanikaniem i zanikaniem, a Twój dźwięk będzie znacznie mniej szarpany lub zgrzytliwy.
To, czego nie widzą, nie zaszkodzi im
Ten dźwięk nat lub ton pokoju pomoże nam w sztuczce, której często używał nasz redaktor naczelny, John Burkhart. John stwierdził, że musi naprawić problem z dialogiem, a nawet stworzyć zupełnie nową scenę w poście. Nagrywa głos aktora w kabinie dźwiękowej, a następnie dodaje dźwięk nat lub ton pomieszczenia z planu lub lokalizacji, aby dopasować dźwięk w terenie. Aby ta sztuczka działała jak najlepiej, John wykorzystuje szerokie ujęcia lub sceny, w których aktor nie jest skierowany w stronę kamery. W ten sposób widz nie będzie wiedział, że dodałeś okno dialogowe po zakończeniu głównego zdjęcia. Pamiętam scenę z hollywoodzkiego filmu, w której człowiek spacerował i rozmawiał z kongresmenem w centrum handlowym w Waszyngtonie. Scena ciągle odcinała się do bardzo szerokiego ujęcia, ponieważ redaktorzy prawdopodobnie wstawiali dialog, który może nie pojawił się w scenariuszu, ale stał się oczywiście niezbędny w edycji. Szerokie ujęcie obejmowało wiele narodowych zabytków w centrum handlowym, ale widz nie mógł zobaczyć ust żadnej z postaci.
Ta sztuczka działa również w przypadku filmów dokumentalnych. Na przykład może się okazać, że odpowiedź rozmówcy nie ma sensu bez pytania, ale twoja załoga nie podsłuchiwała rozmówcy. Dopóki masz materiał filmowy nad ramieniem ankietera (np. tył jego głowy, więc widzowie nie są w stanie zobaczyć jego ust), a na tym samym ujęciu widzimy rozmówcę słuchającego ankietera, możesz dodaj okno dialogowe utworzone w poście. Pamiętaj jednak o swojej etyce.
Więcej znaczy lepiej
Ostatnia sztuczka dźwiękowa dla Ciebie, kiedy tu jesteśmy. Jeśli twój dźwięk jest zbyt niski i ręcznie podniosłeś poziomy tak wysoko, jak się da, ale to wciąż nie wystarczy, co robisz? Niektóre programy, takie jak Final Cut Pro firmy Apple, mają filtr wzmocnienia dźwięku, który może wprowadzać szum dźwiękowy, o czym należy pamiętać – ale co, jeśli Twój program nie ma filtra wzmocnienia dźwięku? Możesz spróbować skopiować dźwięk i wkleić go do nowej ścieżki dźwiękowej pod obecnymi ścieżkami dźwiękowymi. Oczywiście musi być dokładnie zsynchronizowany, w przeciwnym razie usłyszysz echo, ale w efekcie podniesie to dźwięk. Możesz wycinać i wklejać tyle razy, ile potrzebujesz, ale pamiętaj, że podniesie to również niekorzystne dźwięki na ścieżce audio.
Łamanie zasad
Jednym błędem, który popełniają nawet doświadczeni producenci mediów, jest reguła 180 stopni i/lub linia oka. To poważny błąd, ponieważ może naprawdę zdezorientować odbiorców. Na przykład wyobraź sobie kobietę rozmawiającą z mężczyzną. W dwóch ujęciach kobieta znajduje się po prawej stronie ekranu, mężczyzna po lewej. Kiedy scena przenosi się do OTS (przez ramię) za mężczyzną, kobieta nadal znajduje się po prawej stronie, a tył głowy mężczyzny po lewej. Teraz z jakiegoś powodu twój kamerzysta przekracza linię i mężczyzna jest po prawej, a kobieta po lewej. Ups! Prostym i szybkim rozwiązaniem jest odwrócenie obrazu w poście. To niestety nie zawsze działa, ponieważ wszystko na obrazie jest odwrócone. Widzowie w niesamowity sposób pamiętają, że lampa była po lewej, a Picasso w ramce po prawej. Jeszcze gorszy jest sklep lub znak drogowy – lub jakiekolwiek słowo, jeśli o to chodzi. Jeśli aparat jest zablokowany (na statywie i nie obraca się ani nie przechyla – innymi słowy w ogóle się nie porusza), możesz rzucić trochę naturalnie wyglądającego cienia na odwrócony tekst na znakach, a nawet wstawić nowy znak wykonane w Photoshopie. Ale będziesz musiał mieć szczęście, aby było to wiarygodne. Spróbuj – udało mi się to kilka razy.
Pomyśl nieszablonowo
Ekstremalne problemy wymagają ekstremalnych rozwiązań. Oto dwa przykłady. Wydałem ponad 1000 dolarów na kręcenie filmu krótkometrażowego 16 mm tylko po to, by odkryć, że przez cały czas kręcenia w obiektywie było światło przeciekające. Włożyłem tyle pracy w planowanie, castingi, próby, budowanie scenografii i kręcenie, tylko po to, aby mój materiał był całkowicie „nakręcony”. Byłem bardzo zdenerwowany, oglądając ten materiał, który został przekonwertowany na Mini DV, kiedy kolega ze stanowiska montażowego powiedział ze mną:„Wygląda trochę jak film z lat 40.”. Eureko! „Przekształciłem” materiał do 18 klatek na sekundę, odbarwiłem go jeszcze bardziej, dodałem kilka cyfrowych rys, „cyfrowe włosy w bramie” i „skoki migawki” oraz trochę staro wyglądających „tablic” otwierających i zamykających jako tytuły. Ludzie byli zdumieni „starym wyglądem”, jaki osiągnąłem.
Drugi przykład pochodzi z jednego z projektów wykonanych przez moich uczniów. Podłączyli zewnętrzny mikrofon shotgunowy, jak kazałem, ale zapomnieli go włączyć! Kręcili cały dzień bez nagrywania dźwięku. Większość ujęć do tego filmu to zbliżenia, co bardzo utrudnia automatyczne zastępowanie dialogów (ADR). Szybka burza mózgów i wpadli na pomysł, aby poprosić jednego ze swoich japońskich kolegów z klasy o zrobienie ADR, zamieniając to w kiepski dub, podobno dla japońskiej publiczności. Wraz z napisami i kilkoma zabawnymi ukrytymi wiadomościami w japońskim dialogu, kawałek wyszedł całkiem nieźle.
Pokazaliśmy Ci nasze – teraz pokaż nam swoje
To tylko kilka brudnych sztuczek, które niektórzy z nas w Videomakerze używane przez lata. Teraz chcemy usłyszeć twoje. Jeśli uznamy, że może to pomóc naszym czytelnikom, opublikujemy Twoje sztuczki w magazynie, bez względu na to, jak bardzo są brudne.
Redaktor współpracujący Morgan Paar to koczowniczy producent, strzelanka i montażysta, który obecnie uczy produkcji wideo w szkole średniej.